رواية سكرتيرة عند طليقي
الفصل الرابع عشر14
بقلم منه محمد
تانى بتصحى "جيهان" وبتلاقى نفسها نايمه ع السرير وبتلاقى "احمد" ف وشها
بتقوم مخضوضه
جيهان : ايه ده؟
انت بتعمل ايه هنا
احمد : انت هتستهبلى هو انا مش رديتك
جيهان : امتى حصل الكلام ده انا مش فاكره؟
احمد : والله باماره المأذون اللى جيبته امبارح وكتبت كتابنا ايه؟
جيهان : لا لا لا محلصش الكلام ده انت سقيتنى حاجه صفرا
احمد : ماشى انا هاسيبك تروقى بس عشان الصدمه لسه مأثره عليكى من امبارح
جيهان : تسينى ليه انت رايح فين؟
احمد : رايح الشغل
جيهان : شغل!!
احمد : اه شغل، الشركه بتقع يا ماما ولازم الحقها
وبعدين انت ايه اللى مقعدك هنا انت مش المفروض تبقى ف الشركه دلوقتى
مبتردش وبتفضل متحنه
احمد : انت هتفضلى متحنه كده كتير، يلا قومى البسى واطلعى ع الشغل، لا اوعى تفتكرى انك عشان مراتى انا هتساهل معاكى لااا انا مبحبش الوسايط
بتفضل مذبهله وهى حاسه انها اتسرعت ف قرار انها ترجعله (قرار متهور الحقيقه 😅)
____________________________________________________
بيروح "احمد" الشركه وهو منكشح
احمد : صباح الخيييير
امانى : صباح النور، شكل حضرتك مبسوط انهارده
احمد : اوى اوى يا امانى
امانى : يارب دايما
احمد : طب يلا على شغلك
امانى : ايه ده ف ايه!؟
احمد : يلا على شغلك الشركه بضيع مننا عايزين نلحقها
امانى : حاضر حاضر
جيهان : صباح الخير 😒
امانى : صباح الخير، عامله ايه من امبارح؟
جيهان : هو ايه اللى عامله ايه من امبارح هو انا كنت بحارب وبتسيبها وتمشى
امانى : الله هما اتصالحوا وهزهقونى انا
____________________________________________________
بيمر الوقت وكل الوضع كما هو عليه لحد ما ف يوم بتكون "جيهان" بشتغل عادى بس بتحس انها تعبانه
جيهان : مش طايقه ريحه النسكافيه
امانى : الله وده من امتى؟
جيهان : مش عارفه حاسه ان انا تعبانه وعايزه ارجع
امانى : ليه ف ايه مالك!؟
بتجرى "جيهان" بسرعه وهى حاطه ايدها على بوقها
امانى : ده شكله تعب بجد؟
____________________________________________________
احمد : جهزتى الملف؟
جيهان : اه
احمد : مالك شكلك تعبانه انهارده
جيهان : لا مش تعبانه
احمد : انت متأكده
مره واحده بيغمى عليها
احمد : جيهان جيهاااااان
____________________________________________________
الدكتوره : مبروك
احمد : مبروك على ايه؟
الدكتوره : المدام حامل
احمد بصدمه : ايه!!
بجد يا دكتوره
الدكتوره : ايوه يا فندم الف مبروك
احمد : انا مش مصدق نفسى
وبيدخلها
احمد بفرحه : مبروووك، مبروك يا جيجى
جيهان : مبروك على ايه؟
احمد : مبروك على ايه!؟
مبروك عليكى انت حامل
جيهان بصدمه : ايه من مين!؟
احمد : من مين؟
وبيجز على سنانه وبيقولها : لا بصى مش ناقصه هبل انا عارف انك مش متقبله الصدمه دلوقتى بس ماشى
وبياخدها يروحها البيت
____________________________________________________
بيصرف "احمد" مكافأه لكل اللى شغالين ف الشركه احتفالا بالخبر ده
وبيدلهم اجازات عشان يحضرا حاجات البيبى
____________________________________________________
بتكون "جيهان" رابطه راسها وبتندب حظها
جيهان : اه يانى ياماااااااااا 😫
الام : ف ايه ياوليه انت ماتلك ميت
جيهان : اااااه، اما حامل م الكائن ده ليه ليه ليه
الام : لاحول ولا قوه الا بالله يابنتى هو انت مش كنتى رجعتيله بمزاج
جيهان : مش فاكره لا مش فاكره ، انا فاكره انه قعد يقولى كلام حلو ابن اللذيناااع وانت اتسحلت وراها 😫
الام وهى بتضرب كف على كف : البت اتهبلت
ياسين : تيته تيته هى ماما بتعيط ليه؟
الام : عشان هى هبله يا حبيبى ايييه عشان تعبانه تعابنه يا حبيبى
ياسين ببراه : ليه مالها، مالك يا ماما؟
جيهان : مفيش يا حبيبى تعبانه شويه
ياسين : تعبانه ليه؟
الام : النونو تاعبها
ياسين : نونو!! هو فين النونو ده
الام : ف بطن ماما يا حبيبى
ياسين : ازااااى؟
جيهان : ولاه ولاه انت بتسأل اسئله كتيره وانا مش فيقالك
روحى ذاكر يلا
ياسين : ذاكرت
جيهان : ذاكر تانى
الام : تعالى تعالى يا حبيبى اما هاجوابك على كل اسئلتك
يلا ياحبيبى قبل ماما تاكلنها
جيهان : ماما بقولك ايه فى صينيه بسبوسه بره ممكن تجبهالى عشان نفسى فيها
الام : اهو بدانا
____________________________________________________
احمد : يابنتى كفياكى اكل حرام عليكى
جيهان : جعانه ف ايه؟
احمد : جعانه ايه ده انت كلتى الاكل اللى ف البيت كله حرام عليكى
جيهان : الله مش بأكل ف اتنين
احمد : ايوه ايوه الحجه التعبانه بتاعتكوا دى ف الاخر الولد بيطلع قد الصرصار بتأكلى اتنين وبتاكلى اكل الولاه يا كدابه
جيهان : انا كدابه اعععععع 😫
احمد : اهو اشتغالنه نكد
جيهان : كمان نكديه ااااااععععععع 😫
احمد : ييييى انا سيبهالك وماشى
جيهان : استنى تعالى هنا اااااععععع
____________________________________________________
احمد : انت ايه اللى رجعك الشغل تانى انا مش مديكى اجازه
جيهان : منا زهقت من قعده البيت قولت اجى اشتغل شويه
منا مش هاقعد ال٩ شهور ف البيت
احمد : وماله اهو تبطلى اكل شويه قربتى تتخنى
جيهان : ايه تخنت انا تخنت
احمد : لا لا ياحبيبتي مين اللى قال كده ههههه
جيهان : انت اللى قولت
احمد : كدب الكلام ده، ده مين اللى مبيشوفش ده اللى يقول انك تخنتى لا يا حبيبتي ده انت زى القمر
جيهان : امممم 🙄
احمد : بس بقولك متشتغليش كتير وخالى الشغل التقيل لامانى
جيهان : لا واضح انك مش بتاع وسايط
احمد : منا فعلا مش بتاع وسايط والدليل ان كله عارف ان مراتى وانت لسه شغاله سيكرتيره عندى ومبقتيش مديره معايا مثلا
جيهان : اتصدق مجتش ف بالى
احمد : خلاص اعتبرنى مقولتش حاجه
جيهان : انا رايحه على مكتبى 😑
بتخلص "جيهان" الشغل وبتروح وهى مروحه حد بيمسكها من بوقها وبخطفها
____________________________________________________
احمد : سلام عليكم
الام : وعليكم السلام، اومال فين جيهان ؟
احمد : روحت
الام : روحت ايه هى مش جايه معاك
احمد بقلق : لا انا المفروض خاليتها تروح بدرى
الام بقلق : يالاهوى اومال البت دى راحت فين؟
بيرن عليها لكن موبايلها بيكون غير متاح
الام : ايه؟
احمد : مبتردش موبايلها مقفول، هى مقاتلكيش انها رايحه ف حته بعد الشغل
الام : لا انا فاكرها هترجع معاكو، هتكون راحت فين ده احنا ف نص الليل دلوقتى
بيرن تلفون "احمد"
الام : رد يمكن تكون هى
احمد : الو مين معايا؟
شخص مجهول : لو عايز تشوف مراتك تانى يبقى تعمل اللى عايزنه ياما تودعها