رواية شقيقتان ولكن مختلفتان
الفصل العاشر10الاخير
بقلم منه محمد
وبتبدأ الحفله والاجواء حلوه وبيطفوا الشموع وبيوزعوا الهدايا وبعدوما بتخلص اجواء الحفله
بيوطى "كريم" على ودان "رحمه"
كريم : جاهز للمفجأه
رحمه بحماس : جاهزه اويييييي
وبيغمز ل "جنى" من بعيد بمعنى انها تهلى المعازيم على ينفذ خطته
كريم ل رحمه : مش يلا بينا ولا ايه ؟
رحمه : يلا فين ؟
كريم : ع المكان اللى فيه المفجأه
رحمه : اوكيه بس اسمحلى اروح التويلت عشان اظبط المكيب
كريم بغيظ مكتوم : ماشى يا روحى
بتروح "رحمه " الحمام وبتروح "جنى" وراها
جنى : رحمه رحمه بتعملى ايه ؟
رحمه : هاكون بعمل ايه ، وبيتكمل بسهوكه : بظبط المكيب عشان كرومى
جنى : كرومى !! ، اهو كرومك ده هايعمل معاكى الصح
رحمه : ودى حاجه وحشه لما بيعمل معايا الصح
جنى : لو ما هو مش هايعمل الصح اوى
رحمه : مش فاهمه ؟
جنى : يعنى هايعمل معاكى زى م علاء كان عابز يعمل بالظبظ
رحمه بصدمه : هيييه(بتشهق يعنى ) ايه اللى بتقوله ده كرومى مستحيل يعمل كده
جنى بتريقه : لا يا روح ماما يعمل كده وانا وبقولك اهربى
رحمه : بتبطلى بقى هبل بقى يا جنى ، وعن اذنك بقى
جنى وهى بتضرب كف على كف : مفيش فايده مفيش فايده اشد ف شعرى يعنى ولا اعمل ايييييه؟
___________________________________________________________________________
بيكون "كريم" مخنوق وكل شويه بيبص ف ساعته وبيلعب ف شعره
كريم : اوووف هى اتأخرت كده لييييه؟
بيتجى "رحمه"
كريم : اخيرا
رحمه : سورى يا بيبى اتأخرت عليك
كريم : لا خالص ، يلا بينا
رحمه : يلا
وبينجنوا بعض وبيطلعوا ع الاوضه
رحمه : ايه يا كريم فين المفجأه
كريم بشر : جايه دلوقتى
وبيجهم عليها
رحمه بصريخ : كريم ابعد عنى يا كريم كرييييم
________________________________________________________________________
تحت بتكون "جنى" مشت المعازيم عشان الفضايح واول ما بستمع صريخه بتجرى عشان تلحقها
لكن بيوقفها "مروان"
جنى : انا لازم الحقها
مروان : استنى انا هتصرف
وبيطلع "مروان" ع الاوضه جرى وبيفتح الباب برجله وبينقض على "كريم" وبضربه بكوسات وبونيات
مروان بغضب : ابعد عنهااااا
بتخاف "رحمه" لما بتشوف "مروان" اول مره تشوفه عصبى بالشكل ده
بيجى البوليس (اللى تحس انه موراهوش غيرهم) وبيقبض عليه
بتنزل "رحمه" وهى منهاره وبيتعط وبتطبط عليها "جنى" وبتهديها وهما نازلين بيلاقوا "رباب" واقفه تحت وهى صاحبتها
بتجرى "رحمه" عليها بيعاط وبتحضنها
رحمه بيعياط : سامحينى سامحينى يارباب
رباب ببرود وهى بتبعدها عنها : مش مهم اسامحك انا المهم انت تسامحى نفسك
وبتسيبها وبتمشى
_________________________________________
بيمر الوقت وبيرجع " الاب " م السفر وبيقرر يستقر ف مصر وخلاص مفيش سفر تانى
ومبيعرفش حاجه عن اللى حصلت لا هو ولا " الام " لان البنات بيقرروا يتحفظوا بالسر لنفسهم من غير فضايح
وبعد الصدمه "رحمه" و "جنى" بيتهتموا بدراستهم وبتبطلو يمشوا ف السكه اللى كانوا ماشيين فيها وبيبقوا احسن
لكن بردو "رباب" بتكون لسه مش بتتكلم مع "رحمه" ، لكن مع الوقت بتسامحها
_________________________________________
يوم نتيجه الثانويه العامه والبيت كله هايج
الاب : ها يا بنتى النتيجه طلعت ولا لسه ؟
ورباب وهى قاعده ع الكمبيوتر : لسه يابابا
الاب : يابنتى قوليلى لو مش عارفه تطليها نتصرف
رباب : هتتصرف ازاى يعنى يا بابا
رحمه : شكلها جايبه درجه وحشه ومش عايزه تقول
رباب : ملكيش دعوه يا ام صورم انت متتكلميش
رحمه بتناكه : لما انا اتكلم براحتى ده انا واحده جايبه تقدير جيد جدا ودى حاجه محصلتش من ساعه مادخلت الكليه
رباب : استنوا اهى طلعت
البيت كله : ايه ايه ؟
رباب بحماس وفرح : انا جيبت 82 ( وده عشان احنا نظام جديد ف ال 82 دى كده حلوه👍)
الام : يوه ينيلك
رحمه : لا يا ماما 82 دى حاجه حلوه يعنى تقدر تدخل بيها الكليه اللى هى عايزها
الام : بجد
رحمه : اه والله
بتفقع "الام "زغروطه محترمه وبتروح تفرق الشربات
رحمه : والله وعمليتها يا بنت الايه يا دحيحه انت انا كنت عارفه انك هتنحجى خالى بالك
رباب بسخريه : والله
رحمه : اه طبعا ده انت مكنتيش بتسيبى الكتاب من ايدك ، المهم ناويه على
رباب : حاسبات ومعلومات
رحمه : ناعم ياختشى
رباب : ايه مالها مش عجابكى
رحمه : لا مش الاصدق بس انت جايبه مجموع كبير يدخل السن اقتصاد اعلام اى حاجه م الحاجات دى
رباب : لا انا بقى عايزه دى عشان ابقى هكر واتصنت عليكى اشوفك بتكلمى مين
رحمه : يوه ما خلاص بطلنا بقى
رباب : ياشيخه
رحمه : اه والله
وبيحضنوا بعض
رحمه : الف مبروك يا حبيبتى ، وادخلى ياختى اللى انت عايزها حقك طبعا ما انت جايبه مجموعى تتشرطى براحتك
رباب : انا مش فاهمه انت الصورم ناقح عليكى كده ليه
رحمه : انا يابنى تعدمنى ، طب انا عشان اثبتلك انى فرحنالك هاروح اجيبلك كوبايه شربات مشربه دلوقتى
و ف اثناء الاجواء الاحتفاليه بيرن الجرس، بيتروح "رباب" تفتح وهى فكره حد من الجيران
رباب بصدمه : مروان !!
مروان : ازيك يارباب هى رحمه موجوده
رباب : اه طبعا اتفضل ، وبيدخل
مروان : ايه الزغاريط اللى عندكوا انتوا عندكوا فرح ولا ايه ؟
رباب : لا انا كده ازعل منك انت مش متابع ولا ايه مش نتيجه الثانويه العامه ظهرت
مروان : لا ياشيخه الف مبروك مقدما وعملتى ايه بقى؟
رباب بثقه : نجحت طبعا
مروان : طبعا ده انت كنتى بتأكلى الكتب
رباب : الله هو فيه ايه بقى ؟ يارحمه متيجى تشوفى عم الحج ده
رحمه : ف ايه يا رباب ؟ ، ايه ده مروان !!
مروان وهو بيقوم من مكانه : رحمه !!
وبيفضلوا متنحين لبعض و "رباب" واقفه وسطيهم زى العيل الصغير الرخم ف بتزغدها "رحمه"
رباب : طب ايييه انا اروح اعملج حاجه تشربها عن اذنكوا
رحمه : امممم مروان انا مسمحتليش الفرصه انى اشكرك وقتها بس انا فعلا فعلا مش عارفه اشكرك ازاى ع اللى عملته معايا
مروان : على ايه ؟
رحمه : يعنى على اخر مره ساعه عيد ميلاد كريم وكده
مروان : شششش وحشتنى
رحمه : ايه ده خطف كده
مروان : انا اسف مبعرفش اتكلم كويس ف المواقف اللى زى دى
رحمه : مش مهم عاجبنى
مروان : بجد
رحمه : اه
مروان : طب بحبك
رحمه : ايوى بقى بتقول الكلام مره واحده وانا قلبى الصغير لا يتحمل
بتجى "رباب" فجأه
رباب : لا بقولك بلا قبلى الصغير لا يتحمل بلا بتاع اتجوزها يابنتى يلا وخاليها تمشى اهى توسع الاوضه
رحمه : انت ايه اللى جابك انت مش كنت رايحه تجيى العصير
رباب : بكلم جوز اممم 😛
مروان : جواز ايه انا لسه مخلصتش دراسه
رحمه : هييه انت هتبعنى يا بيبى
مروان : بيبى !! لا ابيع ايه احنا بس نخليها خطوبه كده الاول لحد اما نخلص دراسه واكون نفسى يعنى انت فاهمه
رحمه : هستناك لاخر العمر ياروحى
رباب : طب انا هاروح انادى على ماما عشان قله الادب اللى بتحصل دى
_____________________________
وبيتم عمل خطوبه لحد اما يخلصوا دراستهم وبينجحوا هما الاتنين بتقديرات عليا لحد اما بيتخرجوا وبيتجوزا
(اللى هى النهايه الثابته يعنى هانعمل ايه🤦🏻♀️) وبتكون "رباب" هى كمان متفوقه ف دراستها
هنا في كرنفال الروايات. ستجد.كل.ما هوا جديد.حصري ورومانسى.وشيق.فقط ابحث من جوجل.باسم. الروايه علي مدوانة. كرنفال الروايات.وايضاء.اشتركو على
قناتنا 👈 علي التليجرام من هنا
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
تمت