رواية سكرتيرة عند طليقي
الفصل الثالث3
بقلم منه محمد
بتنزل "جيهان" وهى متعصبه
امانى : ف ايه يا جيهان، جيهااااان
جيهان بغضب : ماشيه
امانى : مينفعش حد يمشى ف مواعيد العمل الرسميه
جيهان : لا منا هقدم استقالتى
امانى : استقاله ايه يا جيهان انت ملكيش يومين ف الشركه، طب بصى تعالى معايا
جيهان : اجى معاكى فين؟
امانى : تعالى معايا بس
وبيرحوا يقعدوا ف كافيه عشان يتكلمواوبتقدر "امانى" تقنع "جيهان" انها مستقلش وتكمل ف الشركه
___________________________________________________
وف الشركه بيكون احمد بيتكلم ف التلفون
احمد : تمام تمام، الله ينور
وبدخل فجاه "جيهان"
احمد : مزمازيل جيهان بعد كده ياريت حضرتك تخبطى ع الباب لما تدخلى
جيهان : حاضر المره جايه
احمد : جايه ليه
جيهان : جايه عشااان عشان مش هستقيل وهكمل شغل عادى
احمد ببرود : اوكيه اتفضلى ارجعى على مكتبك وجهزى للاجتماع بتاع بكره
جيهان : تحت امرك يا فندم 😒
وبترجع على شغلها
_________________________________
وف يوم الاجتماع بيكون الاجتماع على يخت
وبتكون "جيهان" واقفه بتبص للبحر وشعرها يتطاير ف الهوا (بص الدقه ف الاداء عامل ازاى)
وبيشوفها " احمد "من بعيد
احمد : حلو البحر مش كده
جيهان برسميه : لا عادى انا كنت مستنيه الوفد الاجبنى لما يجى عن اذن حضرتك وبتسيبه وبتمشى وبيضايق " احمد" من معاملتها الحاجه معاها
بيبدأ الاجتماع وبتحاول "جيهان" تترجم اللى بيقوله وبتوتر وبتهته ف الكلام لحد ما بيخلص الاجتماع
وبتتفجأ "جيهان" وبيسلم ع الوفد وبيتكلم معاهم بالانجليزى بمتهى الطلاقه
جيهان بصدمه : انت بتعرف تتكلم انجليزى!!
احمد : اومال هابقى مدير الشركات دى كلها اونطه
جيهان : اومال بهدلتنى معاك ليييييه؟
احمد : مش لازم اختبرك
جيهان : اااه امممم، الحمام منين؟
احمد : الحمام!!
جيهان : ايوه عايزه اضبط شكلى
احمد : فوق
بتروح "جيهان" ع الحمام ، وبيتكلم "احمد" مع الوفد
وفجأه بيسمعوا صوت صريخ (الحقونييييى الحقونيييى)
بيلاقوا "جيهان"
احمد : انا هنزل اللحقك
جيهان بصراخ : لا انت لا، حد يلحقنيييييى
يلقع " احمد "جاكيت البدله
احمد بسعاده : دى اللحظه اللى مستنيها من زمان
وبينط عشان يلحقها
جيهان : لا ابعد عنى متمسكنيش
احمد : ياوليه هتغرقى
بيتزق " جيهان" بس بتلاقى نفسها هتغرق ف بترجع تمسك فيه تانى
بيشليها وبتتلاقى عيون بالبعض وبيفصلوا متنحنين لحد ما بيوصلوا اليخت
بتفوق "جيهان" من الصدمه
جيهان : نزلى حالا
احمد : انت تؤمرى وبسبها ف بتقع ع الارض
وبتكلم مع الوفد الاجنبى ويقولهم ان الدنيا تمام ومحصلش حاجه عشان يلموا الموضوع
وبيمشى الوفد وبيفضل "احمد" و "جيهان" هما اللى قاعدين ف اليخت
بيلقى "احمد" "جيهان" بتترعش وسقعانه ف بيديها جاكت البدله عشان تلبسه
جيهان : وده ايه ده ان شاء الله
احمد : يعنى مفيش حسيتك سقعانه بس
جيهان بسخريه : لا حنين اوى
ف بيلبسوهلها وبيقعد جمبها
جيهان بغضب : مش عايزه منك حاجه
احمد : لا منا هنا مديرك وده امر ف لو معملتهوش هخصم من مرتبك
بتبصله "جيهان" بغضب
احمد : بس انا بردو مش فاهم انت تطلعى الحمام ايه اللى نزلك تحت فجاه كده انا مش فاهم
جيهان : منا مكنتش رايحه الحمام انا كنت عايز اروح ف اتكعبلت واتا وطالعه ووقعت ف البحر
بيفضل " احمد" بضحك عليها بهستريه
جيهان بغيظ : انت بتضحك على ايه
احمد : احسن عشان تزوغى من الشغل تانى حلو
بتضربه "جيهان" ف كتفه
جيهان : ده انت رخم
احمد : على انا عديتهالك بس خالكى فاكره ان انا المدير ومينفعش تعملى معايا كده وبيبصلها وهى رافع حاجبه ف بتضحك عليه
احمد بستغراب : انت بضحكى على ايه؟
جيهان بضحك : عشان كنت بتصبلى البصه دى زمان عشان تبان مسيطر وكنت بترجع ف كلامك ف الاخر
بيضحك "احمد" هو كمان
احمد : يااااه كانت ايام حلوه اوى
بتفوق "جيهان" بعد ما بتكون عرفت هى قالت ايه؟
جيهان ببرود : اهى ايام وراحت لها وبتقوم وتسيبه ف بيضايق "احمد" وبيقوم هو كمان
جيهان : جاى ليه؟
احمد : الجاكيت بتاعى
جيهان : اوه انا اسف وبكمل ببرود : اتفضل
احمد : انت هتروحى لوحدك
جيهان ببرود : اه
احمد : طب تحبى اوصلك
جيهان : لا ميرسى شكرا 😒
(شوف مع ان ميرسى وشكرا الاتنين واحد بس سبحان الله بقى 😂)
احمد : بس الوقت متأخر مينفعش تروحى لوحدك
جيهان : لا متقلقش عليا انا مش عليه صغيره
وبيقرب "احمد" من ودنها ف بتتوتر لانها بتفتكره هابيوسها
بس thanks god طلع هايقولها كلمه ف ودنها عادى
احمد : على فكره انت بتعرفى تترجمى كويس اوى لوحده لسه مبتدئه
وبيسبها ويمشى
بتكون "جيهان" مبسوطه وبترجع ف قصتها وردنها بالسعاده بعدها بتفوف
جيهان لنفسها : بت ايه مالك ف ايه فوقى وبتروح بيتها
___________________________________________________
تانى يوم بتروح "جيهان" بدرى قبل كل الموظيفين
وبيجيلها فضول تدخل مكتب المدير وبتدخل وبتفضل تقلب فيه بتلاقيه حاطط ليه صوره ع المكتب ليه
جيهان : نرجسى اوى حاطط صورته ع المكتب ليه ان شاء الله
فجأخ بتلاقى دخل ف بتتخض وبتخبى الصور وراه ضهرها
جيهان : هيييييه 😳 (كده مخضوضه)
احمد : انت بتعملى ايه هنا؟
جيهان بتوتر : اييييه كنت كنت بترتب المكتب عشان لما تقعد فيه تلاقى نضيف
احمد : والله
جيهان : ايوه
احمد : بس دى مسئوليه العمال اللى ف الشركه مش مسئولتك انت جيهان بابستامه مصتنعه : اه ما هووو انا جيت بدرى اوى وخلصت اللى ورايا ف قولت ارتبلك مكتب ههههه
احمد : طيب حضرليلى القهوه بتاعتى
جيهان : حاااالا حاااالا القهوه تكون عندك عند حضرتك عند ساعتك عند......
احمد : خلاااص حضريها مش مهم المسميات
بتحاول "جيهان " تحط البرواز بس يقع منه وبيتكسر
جيهان : اوووبس
بيبص ببيلاقى البرواز واقع ومكتسر
جيهان بخوف : وربنا ما كان اصدقى انا كنت اييييه بروق المكتب وهووووو
احمد : جيهان
جبهان بخوف : نعم 🥺
احمد : حضرى القهوه يا جيهان
جيهان : طب طب والبراوز
احمد : سبيه انا انا هلمه
جيهان : بسسس
احمد : يلا يا جيهان
جيهان : حاضر حاضر وبتطلع جرى
بيلم "احمد" الازاز المكسور وبيمسك البرواز بيطلع منه صوره كان مخبيها كانت صوره ليه هو و "جيهان" و"ياسين" ابنهم
بيفضل يبص للصوره بحب وبحزن نفس الوقت لحد ما بتقطعه "جيهان" من حبل افكاره
جيهان : هو حضرتك عايز كام معقله سكر ف القهوه
اول ما بسمع صوتها بيتخض وبيخبى الصوره وراه ضهره
احمد باستغراب من سؤالها : انا بشربها ساده يا جيهان
جيهان : ايوه ايوه صح معلش بقى لسه جديد ف الشغل عن اذن حضرتك
وبيقعد "احمد" ع المكتب بحزن وبحط ايده على راسه
احمد بحزن : واضح انه مفيش فايده وبيفضلل باصص للصوره بحزن
___________________________________________________
وف البيت بعد ما بتروح "جيهان" وهى قاعده ع الكنبه بتقور الكوسه مع مامتها
جيهان بتفاخر : بس ايييه مدتوش ريق اه فاكر نفسه هايجبنى بشويه النحنه دى لا على مين
الام : اهو نشفان دماغك ده هو اللى جايبك ورا يا موكوسه ومبتيدهوش ريق ليه مش يمكن ناوى يرجع ولا انت عجبتك القعده جمبى
جيهان : نااااعم ارجعله ده انا لايمكن ارجعله لااااا يمكننن ارجله ابدا بتاع البنات ده
الام : ابه بتاع بنات بنات ده ايه اللى كل شويه تقوليها عليه
جيهان : ايوه بتاع بنات فرحان بشبابه وحلاوته انا كنت بشوفه وهو بيسبل لصاحبه لما كانوا بيلجوا يزرونى ومش بس كده ده مكنش عاتق ست اى اثنى ان شاء الله يارب انثى العنكبوت
الام : يابنتى يابنتى ما يمكن بطل
جيهان : لا يا ماما مبطلش انا بشوفه ف الشركه وهو بيتمحلس وببكلم دى وفاكر نفسه لسه شاب ف العشرينات وبتكمل بغيظ : جاتوا نيله ف حلاوته ما طبعا لازم يعمل كده ما هو مال وجمال الاتنين مع بعض
الام : واديكى ضيعتيهم يا فالحه
جيهان : الله هو مش انت اول واحده كنت بتستخينى عليه وكنتى عايزانى اطلق منه ايه اللى جد
الام : اللى جد انى مش عاجبنى حالكوا كده وبعدين انتوا فيه بينكوا ابن مش عايزه
يتبهدل وسطيكوا وبعدين انتوا اطلقوا بسرعه مكملتوش سنتين حته والولاه كان بسه لحمه حمره يابنتى راجعى نفسك مش يمكن تكونى اتسرعتى
جيهان : لا يا ماما متسرعت ولا حاجه انا لو اتسرعت ف انا اتسرعت ان خليت البنى ادم ده اب لابنى اساسا مكنش ينفع الولد يتربى مع اب معندوش مسؤليه، وبيكمل بهزار : وبعدين متقلقيش ياسين من هايتقعد ولا حاجه انا وطليقئي سمنه على عسل
الام : طب يافالحه انت وطليقك وبتمسك الكوسه اللى قورتها
كده كده انت بتقورى الكوسه ولا بتعورى الكوسه كده خرمتيها، طب ما كان لازم تطلقى ما انت ست بيت فاشله
جيهان : لا مسمحلكيش انا ست بيت شاطره هى بس الكوسه محضرتش الحصه بتاعته كنت غايبه
الام : طب يافالحه وبسيبها وتمشى
بيرن الجرس ف بستغرب "جيهان"
جيهان : ده مين ده اللى ممكن يكون جايلنا احمد، ايوه جايه
وبتفتح الباب وبتنصدم
جيهان بصدمه : احمد!!