رواية حكاية لبني
الفصل الخامس5
بقلم منه محمد
باليل بتقوم "لبنى" تشرب مياه ف بتسمع صوت كركبه ف المطبخ ف بتخاف
لبنى بخوف : مين اللى ممكن يكون هناك دلوقتى ده، هيييه معقول!!
بتلاقى حد واقف ف الضلمه بس مبتعرفش تشوفه كويس وبفتكره "حسين"
لبنى بصراخ : حراميييييي وبتفضل تضرب فيه
بيقومه الام والاب على صواتها
الاب : فى ايه يت بنتى
لبنى : حرامى يا بابا
الاب : حرامى!!
وبيضربوا معاها
لؤى : لا انا مش حرامى انا ابنك يا بابا انا لؤى
لبنى : لؤى، احيه انا اسفه ، خلاص سيبه يابابا
الاب : لؤى مين؟
لؤى : ابنك يا بابا
الاب : انا عندى عيال؟
لؤى : يووووه يا بابا
لبنى : خلاص سيبك من بابا دلوقتى، المهم انت جيت امتى؟
لؤى بعتاب : حيت امتى ما انت الهانم هتعرف منين جيت يا ختى وانت ف سابع نومه ماهنش حتى عليكى تيجى تسلمى عليه ف المطار
لبنى : معلش بقى يا لؤى راحت عنى نومه غصب عنى، وبعدين ماما هى اللى
مصحتنيش
الام : صحيتك يا ختى بس انت اللى بروطه مش راضيه تقومى
وبضحك كلهم
الام : الا صحيح يا ولاه انت ايه اللى جايبك المطبخ ق الوقت دع انت مش متعشى قبل اما تنام
لؤى : عادى جوعت تانى الله
بعدها بيرحوا الاب والام يناموا وبتفضل "لبنى" قاعده مع اخوها عشان شويه يتكلموا مع بعض
لبنى : ها مجبتليش حاجه معاك
لؤى : عيب عليكى طبعا جيبتلك وبيطلعها بار شوكلاته : الشوكلاته اللى كان نفسك فيها
لبنى : الله، ربنا يخيلك يا اخويا طول عمرى بقول انك جدع
لؤى : والله دلوقتى بقيت جدع، مش ياستى وشوفى دول كمان
وبيطلعها عبايات خليجيه
لبنى : ايه ده انا قولتلك مش عايزه عبايات انا عايزه فساتين
لؤى : اعمل مش عندهم غير كده الستات مبتلبش غير اسود هناك اعملك ايه بقى
لبنى : خلاص خلاص هديه مقبوله بردو اهو اى حاجه من ريحه الخليج
وبعدها بيرحوا كل واحد ينام ف اوضته
__________________________________________
تانى يوم و "لبنى" رايحه كليتها كاعاده بتلاقى "حسين" واقف عند مدخل العماره
لبنى : حسيييين انت بتعمل ايه هنا؟؟
حسين : وحشتينى
لبنى : تقوم جايلى تحت العماره انت بتهزر، يلا بينا من هنا بسرعه
حسين : هنروح فين؟
لبنى : الكليه يعنى هروح فين!!
حسين : هو ضرورى اوى انك تروحى الكليه
لبنى : اصدقك ايه؟؟
حسين : يعنى مش ضرورى تروحى انهارده
لبنى : بس انا بقالى فتره مش بروح
حسين : وهى هتفرق ف ايه يعنى، تعالى تعالى نخرج انهارده انت وحشتينى اوى وبيمسك ايديها
لبنى: وانت كمان بسسسس
حسين : ششششش مفيش بس يلا بينا
وبيطلعوا يتمشوا ع النيل وبيقولها كلام حب والدنيا تمام، لحد ما بياخد باله انها مش مركزه معاه وباصه للنيل ف بيستغل الفرصه وبيحضنها من ضهرها، اول ما بتحس بيه" لبنى" بتزعقه جامد وبتبعده عنها
لبنى : انت ايه اللى انت بتعمله ده
حسين : ايه يالبنى ف ايه مالك؟
لبنى : مالى يعنى مش عارف مالى، انا مش قولتلك ١٠٠ متلمسنيش
حسين : عادى يعنى يا لبنى انا افتكرت انك خلاص نسيتى الموضوع
بتبصله "لبنى" باستحقار والدموع ماليه عنيها وبتسيبه وبتمشى
وبتروح الكليه بتقعد ف ساحه الكليه وهى بتعيط بيشوفها "يحيى" من بعيد وهى بتعيط وبيروح يشوف مالها
يحيى : مالك يالبنى؟
لبنى : مفيش حاجه
يحيى : ازاى مفيش حاجه انت شكلك منهاره من العياط
مبتقدرش "لبنى" تتكلم ف بيتفهم "يحيى
" الموضوع وبيستأذن وبيسبها ويمشى وبيروح يسأل "ريم" لكن هى كمان بتكون مش عارفه وبتقوله انها هتروح تشوف ماله
ريم : ازيك يا موزتى فيكى ايه، ايه ده انت بتعيطى!! ف ايه يابت مالك
مبتتكلمش بردو
ريم : هو نفس الموضوع؟
بتهز " لبنى " با اه
ريم : عمل ايه المره دى
بتحكيلها كل اللى حصل
لبنى بعياط : انا خلاص تعبت ومبقتش قادره اكمل، انا خلاص قررت هانهى العلاقه دى تماما
ريم : لا طبعا متعمليش كده
لبنى : اومال اعمل ايه انا خلاص تعبت
ريم : انا مش قولتلك قبل كده تسجليله
لبنى : اسجله؟؟
ريم : اه سجليله جرجرى ف الكلام وسجليله وساعتها هايبقى عندك حاجه تهددى بيها
لبنى : وانت شايفه ان ده الحل؟
ريم : طبعاااا يا بنتى مينفعش تستلمى
لبنى باستسلام : ماشى
بعدها بيرحوا يحضروا المحاضرات بتاعتهم كلها واخر محاضره بتكون بتاعت الضاكتور عمده (دكتور عماد) لامؤخذه 😂
عماد ف اخر المحاضره : بالنسبه للتكليف يا ولاد ف انتوا هتعملوا بحث عن اى موضوع درسنا من المقرر هتلخصوا و كل الاتنين هايشتركوا ف البحث ده وهايتم تسليمه الاسبوع القادم وبينهى كلامه وبيمشى
لبنى : الحمد لله انه قال اتنين صح يا ريم رييييم
ريم : ايوه
لبنى : هنبقى مع بعض ف البحث
ريم : اممممم بصراحه يا لبنى ف ولد بقالى فتره معجبه بيه وبصراحه انا عايزه استغل الفرصه ارجوكى متضعيش مستقبلى
لبنى : كده ياريم هتبعينى
ريم : ابيعك ايه ده مجرد بحث و بعدين هو لسه قايلى امبارح انه معجب بيا وانا مصدقت بقى بصراحه عن اذنك بقى وبتسيبها وتمشى
بتفضل "لبنى" تدور على حد تشترك معاها وبتلاقيهم كلهم مكتملين معاد شخص واحد بس
لبنى : يحيى هووووو هو انت معاك حد ولا لوحدك
يحيى : لا لوحدى، ليه؟
لبنى : سبحان الله انا كمان لوحدى ايه رايك نبقى مع بعض
يحيى باستغراب : معايا انا، بجد!!
لبنى : ااااه بصراحه ملقتش حد غيرك ف بتحس ان الكلمه جرحته ف بتحاول تصحح الموضوع اصدقيييييي
يحيى بمقاطعه : فاهم فاهم انا كمان ملقتش حد يبقى معايا ف مش مشكله
لبنى : اوكيه من بكره نبدأ ف مكتبه الكليه
يحيى : تمام
لبنى : تمام هات رقمك، باااس تكلمنى ف الضروره بس
يحيى : اه طبعا طبعا وبيديها رقمه
بتطلع بعدها "لبنى" وبينادى عليها عمده كا عاده (انا بدلعه عشان احنا بقينا صحاب خلاص 😂)
عمده : لبنى ازيك عامله ايه؟
لبنى بخنقه : الحمد لله يا دكتور
عمده : خير بقالك فتره مش بتجى الكليه كنتى تعبانه ولا حاجه؟
لبنى بضحك مزيف : لا لا هو مفيش حاجه اخويا بس كان لسه راجع من السفر من فتره قريبه ف كانت الدنيا متلخبطه عندنا شويه ومقدرتش انزل الكليه الفتره دى بس الحمد لله دلوقتى الوضع بقى كويس
عمده : طب الحمد الله
لبنى : عن اذنك يا دكتور
وبتطلع ع الحمام عشان تظبط شكلها
وهى بتعدلع الطرحه بترن "ريم " عليها
لبنى : مش وقتك خالص ياريم
وبتقفل لكن "ريم" بتفضل ترن عليها وف الاخر بتبعتلها رساله
(مامتك موجوده ف الكليه وقاعده ف مكتب دكتور عماد)
بتقرا "لبنى" الرساله وبتتصدم بعدها بتطلع تجرى ع المكتب
________________________________________
وف المكتب
ام لبنى : الا قولى يا دكتور انت بقالك قد ايه هنا ف شغال ف الكليه دى
عماد باستغراب : افندم؟؟
ام لبنى : اصدقى يعنى انت دلوقتى معيد ولا بقيت دكتور خلاص
عماد : لا يا فندم لسه معيد
بتدخل "لبنى" فجاه عليهم (لان الباب بيكون مفتوح عادى)
لبنى : ماما انت بتعملى ايه هنا؟
الام : كنت جايه اطمن عليكى
لبنى : يا ماما هو انا عيله صغيره جايه تتطمنى عليا، يلا يا ماما يلا يا حبيبتى ، انا اسفه يا دكتور
وبتاخدها وتطلع من المكتب من غير ما تدى "عماد" فرصه انه بيتكلم
لبنى : ممكن افهم انت هنا كنتى بتعملى ايه؟
الام : ايه كنت بسأل ع الراجل قبل ما نسابه اشوف اخلاقه عامله ازاى وضعه ف الشغل عشان اتأكد هو انا يعنى هارميكى لى راجل كده
لبنى : نناسبه وترمينه!! ايه يا ماما الكلام ده ومين اللى قالك اصلا انى عايزه اتجوز دلوقتى ولا انى عايزه اتجوز عماد ده اصلا؟
الام : يا بت ده دكتور ف الجامعه يعنى الف مين يتمنى
لبنى : مش عايزه يا مانا مش عايزه
الام : جاتك نيله عيله فقريه، ع العموم هو معجبنيش انا لما سألت عليه قالولى ان سمعته وحشه
لبنى : يعنى خلاص
الام : خلاص يا فقريه
لبنى : طب الحمد لله يلا بينا بقى
________________________________________________
وبتروح البيت وبتبدأ تحضر البحث بعد ماخلصت كل المواد بتاعتها
وبتلاحظ ان "يحيى" وهو بيساعدها ف عمل البحث بيتاعمل بكل ادب احترام
_________________________________________________
وعلى جانب اخر بيكون "حسين" قاعد بيتكلم مع حد
حسين : ها ايه الاخبار
ريم : كله تمام اقنعتهالك ترجع تانى بعد ما كانت هتمشى
وما من سياق الكلام بنعرف ان "حسين" بعت "ريم" ل "لبنى" عشان ترجعله ف مقابل مبلغ من المال (ايوى عليكى ابت ايووووى عليكى ابت اه يابياعه يا بياعه)
حسين : الله ينور عليكى ياريم ده انت ظبطيلى البنت تمام بس اقنعيتها ازاى
ريم بتفاخر : لا متشعلش بالك انت دى حورات بنات مع بعض
حسين : نخش ف المهم دلوقتى فاضل خطوه واحد بس تعمليها وكده خلاص كل واحد ياخد حقه ويتكل على الله
ريم : وايه الخطوه دى؟
حسين : لااااا مش دلوقتى لما يجى الوقت المناسب هاقولك
______________________________________________
تانى يوم ف مكتبه الكليه بيكون "لبنى" و "يحيى" قاعدين ف عشان يعملوا البحث وليكون "يحيى" سايب مسااااافه بينه وبين "لبنى" (عشان هو ولد محترم واخلاق وبيفهم ف الاوصول اوى اوى😌)
بيفضل يقلب ف اللابتوب بتاعه و"لبنى " مش مركزه معاها مركزه فيه (لامؤخذه😂) وبتاخده بالها انه قد ايه جميل وقد ايه محترم وهى وسرحانه بتفوق على صوته
يحيى : لبنى لبنى (يالبنااااااه فين مريض ٣٠٧😂🤦♀️🤦♀️، انى اسف 😂)
لبنى : ايوه ايوه انا معاك معاك وبتطلع الاسكتش
وعلى حظها القمر بتكون نسيت الاسكتش بتاع المحاضرات و جابت بداله الاسكتش اللى بترسم فيه وبتفتحه ف بتجى ع الصفحه اللى كانت رسمه صورته عليها. (مش بقولكوا حظها قمررررر)
لبنى : ايه ده ده ده مفيش حاجه خالييييص وبتاخد الاسكتش وبتقفله بسرعه، وبتكمل: نكمل البحث نكمل
وهى ماشيه لينادى عليها عمده صاحبنا فبتروحله تخاده على قد عقله زى كل مره وتمشى بتروحله المكتب لكن المره بيبقى مش زى كل مره
لبنى : حضرتك عاوزنى يا دكتور
عمده : اه ممكن تقفلى الباب
بتقفل الباب
عمده : اتفصلى اقعدى، تحبى تشربى حاجه
لبنى : انا تمام
عمده : بصراحه يا لبنى انا كان فى موضوع مهم كنت عاوز اقولهلك
لبنى : خير يا دكتور
عمده : بصراحه كده يا لبنى انا من ساعه ما شوفتك وانا حاسس انه حاسس اننننه بصى
وبيطلعلها علبه قطيفه فيها خاتم الماس محترم 😌
لبنى : ايه يا دكتور؟؟
عماد : ده خاتم حاجه عشان اعبرلك بى عن حبى ليكى(جايبلها الماس وتقول حاجه بسيطه 😢)
لبنى : متشكره اوى يا دكتور بسسس انا مش بفكر ف موضوع الجواز دلوقتى
عماد (خاليتوا عماد دلوقتى عشان الموضوع قلب جد ما مش هاينفع يبقى عمده. بقى خلاص) : ومين اللى جاب سيره الجواز
لبنى : اصدق حضرتك خطوبه يعنى انا اسفه والله بس انا مش بفكر ف الارتباط عموما
عماد : ولا حتى خطوبه
بتقلل لبنى وبتبلع ريقها : اومال حضرتك اصدقك ايه؟
عماد : اصدقى ان احنا ممكن مع بعض
لبنى : من غير جواز!!
عماد : ايوه
لبنى : انا مستحيل اقبل بالكلام ده ابدا عن اذنك وبتسيبه وبتمشى
عماد بالكل شر : انا تقوليلى لا ماشى انا هوريكى ايه عقاب اللى بيقولىباليل بتقوم "لبنى" تشرب مياه ف بتسمع صوت كركبه ف المطبخ ف بتخاف
لبنى بخوف : مين اللى ممكن يكون هناك دلوقتى ده، هيييه معقول!!
بتلاقى حد واقف ف الضلمه بس مبتعرفش تشوفه كويس وبفتكره "حسين"
لبنى بصراخ : حراميييييي وبتفضل تضرب فيه
بيقومه الام والاب على صواتها
الاب : فى ايه يت بنتى
لبنى : حرامى يا بابا
الاب : حرامى!!
وبيضربوا معاها
لؤى : لا انا مش حرامى انا ابنك يا بابا انا لؤى
لبنى : لؤى، احيه انا اسفه ، خلاص سيبه يابابا
الاب : لؤى مين؟
لؤى : ابنك يا بابا
الاب : انا عندى عيال؟
لؤى : يووووه يا بابا
لبنى : خلاص سيبك من بابا دلوقتى، المهم انت جيت امتى؟
لؤى بعتاب : حيت امتى ما انت الهانم هتعرف منين جيت يا ختى وانت ف سابع نومه ماهنش حتى عليكى تيجى تسلمى عليه ف المطار
لبنى : معلش بقى يا لؤى راحت عنى نومه غصب عنى، وبعدين ماما هى اللى مصحتنيش
الام : صحيتك يا ختى بس انت اللى بروطه مش راضيه تقومى
وبضحك كلهم
الام : الا صحيح يا ولاه انت ايه اللى جايبك المطبخ ق الوقت دع انت مش متعشى قبل اما تنام
لؤى : عادى جوعت تانى الله
بعدها بيرحوا الاب والام يناموا وبتفضل "لبنى" قاعده مع اخوها عشان شويه يتكلموا مع بعض
لبنى : ها مجبتليش حاجه معاك
لؤى : عيب عليكى طبعا جيبتلك وبيطلعها بار شوكلاته : الشوكلاته اللى كان نفسك فيها
لبنى : الله، ربنا يخيلك يا اخويا طول عمرى بقول انك جدع
لؤى : والله دلوقتى بقيت جدع، مش ياستى وشوفى دول كمان
وبيطلعها عبايات خليجيه
لبنى : ايه ده انا قولتلك مش عايزه عبايات انا عايزه فساتين
لؤى : اعمل مش عندهم غير كده الستات مبتلبش غير اسود هناك اعملك ايه بقى
لبنى : خلاص خلاص هديه مقبوله بردو اهو اى حاجه من ريحه الخليج
وبعدها بيرحوا كل واحد ينام ف اوضته
__________________________________________
تانى يوم و "لبنى" رايحه كليتها كاعاده بتلاقى "حسين" واقف عند مدخل العماره
لبنى : حسيييين انت بتعمل ايه هنا؟؟
حسين : وحشتينى
لبنى : تقوم جايلى تحت العماره انت بتهزر، يلا بينا من هنا بسرعه
حسين : هنروح فين؟
لبنى : الكليه يعنى هروح فين!!
حسين : هو ضرورى اوى انك تروحى الكليه
لبنى : اصدقك ايه؟؟
حسين : يعنى مش ضرورى تروحى انهارده
لبنى : بس انا بقالى فتره مش بروح
حسين : وهى هتفرق ف ايه يعنى، تعالى تعالى نخرج انهارده انت وحشتينى اوى وبيمسك ايديها
لبنى: وانت كمان بسسسس
حسين : ششششش مفيش بس يلا بينا
وبيطلعوا يتمشوا ع النيل وبيقولها كلام حب والدنيا تمام، لحد ما بياخد باله انها مش مركزه معاه وباصه للنيل ف بيستغل الفرصه وبيحضنها من ضهرها، اول ما بتحس بيه" لبنى" بتزعقه جامد وبتبعده عنها
لبنى : انت ايه اللى انت بتعمله ده
حسين : ايه يالبنى ف ايه مالك؟
لبنى : مالى يعنى مش عارف مالى، انا مش قولتلك ١٠٠ متلمسنيش
حسين : عادى يعنى يا لبنى انا افتكرت انك خلاص نسيتى الموضوع
بتبصله "لبنى" باستحقار والدموع ماليه عنيها وبتسيبه وبتمشى
وبتروح الكليه بتقعد ف ساحه الكليه وهى بتعيط بيشوفها "يحيى" من بعيد وهى بتعيط وبيروح يشوف مالها
يحيى : مالك يالبنى؟
لبنى : مفيش حاجه
يحيى : ازاى مفيش حاجه انت شكلك منهاره من العياط
مبتقدرش "لبنى" تتكلم ف بيتفهم "يحيى" الموضوع وبيستأذن وبيسبها ويمشى وبيروح يسأل "ريم" لكن هى كمان بتكون مش عارفه وبتقوله انها هتروح تشوف ماله
ريم : ازيك يا موزتى فيكى ايه، ايه ده انت بتعيطى!! ف ايه يابت مالك
مبتتكلمش بردو
ريم : هو نفس الموضوع؟
بتهز " لبنى " با اه
ريم : عمل ايه المره دى
بتحكيلها كل اللى حصل
لبنى بعياط : انا خلاص تعبت ومبقتش قادره اكمل، انا خلاص قررت هانهى العلاقه دى تماما
ريم : لا طبعا متعمليش كده
لبنى : اومال اعمل ايه انا خلاص تعبت
ريم : انا مش قولتلك قبل كده تسجليله
لبنى : اسجله؟؟
ريم : اه سجليله جرجرى ف الكلام وسجليله وساعتها هايبقى عندك حاجه تهددى بيها
لبنى : وانت شايفه ان ده الحل؟
ريم : طبعاااا يا بنتى مينفعش تستلمى
لبنى باستسلام : ماشى
بعدها بيرحوا يحضروا المحاضرات بتاعتهم كلها واخر محاضره بتكون بتاعت الضاكتور عمده (دكتور عماد) لامؤخذه 😂
عماد ف اخر المحاضره : بالنسبه للتكليف يا ولاد ف انتوا هتعملوا بحث عن اى موضوع درسنا من المقرر هتلخصوا و كل الاتنين هايشتركوا ف البحث ده وهايتم تسليمه الاسبوع القادم وبينهى كلامه وبيمشى
لبنى : الحمد لله انه قال اتنين صح يا ريم رييييم
ريم : ايوه
لبنى : هنبقى مع بعض ف البحث
ريم : اممممم بصراحه يا لبنى ف ولد بقالى فتره معجبه بيه وبصراحه انا عايزه استغل الفرصه ارجوكى متضعيش مستقبلى
لبنى : كده ياريم هتبعينى
ريم : ابيعك ايه ده مجرد بحث و بعدين هو لسه قايلى امبارح انه معجب بيا وانا مصدقت بقى بصراحه عن اذنك بقى وبتسيبها وتمشى
بتفضل "لبنى" تدور على حد تشترك معاها وبتلاقيهم كلهم مكتملين معاد شخص واحد بس
لبنى : يحيى هووووو هو انت معاك حد ولا لوحدك
يحيى : لا لوحدى، ليه؟
لبنى : سبحان الله انا كمان لوحدى ايه رايك نبقى مع بعض
يحيى باستغراب : معايا انا، بجد!!
لبنى : ااااه بصراحه ملقتش حد غيرك ف بتحس ان الكلمه جرحته ف بتحاول تصحح الموضوع اصدقيييييي
يحيى بمقاطعه : فاهم فاهم انا كمان ملقتش حد يبقى معايا ف مش مشكله
لبنى : اوكيه من بكره نبدأ ف مكتبه الكليه
يحيى : تمام
لبنى : تمام هات رقمك، باااس تكلمنى ف الضروره بس
يحيى : اه طبعا طبعا وبيديها رقمه
بتطلع بعدها "لبنى" وبينادى عليها عمده كا عاده (انا بدلعه عشان احنا بقينا صحاب خلاص 😂)
عمده : لبنى ازيك عامله ايه؟
لبنى بخنقه : الحمد لله يا دكتور
عمده : خير بقالك فتره مش بتجى الكليه كنتى تعبانه ولا حاجه؟
لبنى بضحك مزيف : لا لا هو مفيش حاجه اخويا بس كان لسه راجع من السفر من فتره قريبه ف كانت الدنيا متلخبطه عندنا شويه ومقدرتش انزل الكليه الفتره دى بس الحمد لله دلوقتى الوضع بقى كويس
عمده : طب الحمد الله
لبنى : عن اذنك يا دكتور
وبتطلع ع الحمام عشان تظبط شكلها
وهى بتعدلع الطرحه بترن "ريم " عليها
لبنى : مش وقتك خالص ياريم
وبتقفل لكن "ريم" بتفضل ترن عليها وف الاخر بتبعتلها رساله
(مامتك موجوده ف الكليه وقاعده ف مكتب دكتور عماد)
بتقرا "لبنى" الرساله وبتتصدم بعدها بتطلع تجرى ع المكتب
________________________________________
وف المكتب
ام لبنى : الا قولى يا دكتور انت بقالك قد ايه هنا ف شغال ف الكليه دى
عماد باستغراب : افندم؟؟
ام لبنى : اصدقى يعنى انت دلوقتى معيد ولا بقيت دكتور خلاص
عماد : لا يا فندم لسه معيد
بتدخل "لبنى" فجاه عليهم (لان الباب بيكون مفتوح عادى)
لبنى : ماما انت بتعملى ايه هنا؟
الام : كنت جايه اطمن عليكى
لبنى : يا ماما هو انا عيله صغيره جايه تتطمنى عليا، يلا يا ماما يلا يا حبيبتى ، انا اسفه يا دكتور
وبتاخدها وتطلع من المكتب من غير ما تدى "عماد" فرصه انه بيتكلم
لبنى : ممكن افهم انت هنا كنتى بتعملى ايه؟
الام : ايه كنت بسأل ع الراجل قبل ما نسابه اشوف اخلاقه عامله ازاى وضعه ف الشغل عشان اتأكد هو انا يعنى هارميكى لى راجل كده
لبنى : نناسبه وترمينه!! ايه يا ماما الكلام ده ومين اللى قالك اصلا انى عايزه اتجوز دلوقتى ولا انى عايزه اتجوز عماد ده اصلا؟
الام : يا بت ده دكتور ف الجامعه يعنى الف مين يتمنى
لبنى : مش عايزه يا مانا مش عايزه
الام : جاتك نيله عيله فقريه، ع العموم هو معجبنيش انا لما سألت عليه قالولى ان سمعته وحشه
لبنى : يعنى خلاص
الام : خلاص يا فقريه
لبنى : طب الحمد لله يلا بينا بقى
________________________________________________
وبتروح البيت وبتبدأ تحضر البحث بعد ماخلصت كل المواد بتاعتها
وبتلاحظ ان "يحيى" وهو بيساعدها ف عمل البحث بيتاعمل بكل ادب احترام
_________________________________________________
وعلى جانب اخر بيكون "حسين" قاعد بيتكلم مع حد
حسين : ها ايه الاخبار
ريم : كله تمام اقنعتهالك ترجع تانى بعد ما كانت هتمشى
وما من سياق الكلام بنعرف ان "حسين" بعت "ريم" ل "لبنى" عشان ترجعله ف مقابل مبلغ من المال (ايوى عليكى ابت ايووووى عليكى ابت اه يابياعه يا بياعه)
حسين : الله ينور عليكى ياريم ده انت ظبطيلى البنت تمام بس اقنعيتها ازاى
ريم بتفاخر : لا متشعلش بالك انت دى حورات بنات مع بعض
حسين : نخش ف المهم دلوقتى فاضل خطوه واحد بس تعمليها وكده خلاص كل واحد ياخد حقه ويتكل على الله
ريم : وايه الخطوه دى؟
حسين : لااااا مش دلوقتى لما يجى الوقت المناسب هاقولك
______________________________________________
تانى يوم ف مكتبه الكليه بيكون "لبنى" و "يحيى" قاعدين ف عشان يعملوا البحث وليكون "يحيى" سايب مسااااافه بينه وبين "لبنى" (عشان هو ولد محترم واخلاق وبيفهم ف الاوصول اوى اوى😌)
بيفضل يقلب ف اللابتوب بتاعه و"لبنى " مش مركزه معاها مركزه فيه (لامؤخذه😂) وبتاخده بالها انه قد ايه جميل وقد ايه محترم وهى وسرحانه بتفوق على صوته
يحيى : لبنى لبنى (يالبنااااااه فين مريض ٣٠٧😂🤦♀️🤦♀️، انى اسف 😂)
لبنى : ايوه ايوه انا معاك معاك وبتطلع الاسكتش
وعلى حظها القمر بتكون نسيت الاسكتش بتاع المحاضرات و جابت بداله الاسكتش اللى بترسم فيه وبتفتحه ف بتجى ع الصفحه اللى كانت رسمه صورته عليها. (مش بقولكوا حظها قمررررر)
لبنى : ايه ده ده ده مفيش حاجه خالييييص وبتاخد الاسكتش وبتقفله بسرعه، وبتكمل: نكمل البحث نكمل
وهى ماشيه لينادى عليها عمده صاحبنا فبتروحله تخاده على قد عقله زى كل مره وتمشى بتروحله المكتب لكن المره بيبقى مش زى كل مره
لبنى : حضرتك عاوزنى يا دكتور
عمده : اه ممكن تقفلى الباب
بتقفل الباب
عمده : اتفصلى اقعدى، تحبى تشربى حاجه
لبنى : انا تمام
عمده : بصراحه يا لبنى انا كان فى موضوع مهم كنت عاوز اقولهلك
لبنى : خير يا دكتور
عمده : بصراحه كده يا لبنى انا من ساعه ما شوفتك وانا حاسس انه حاسس اننننه بصى
وبيطلعلها علبه قطيفه فيها خاتم الماس محترم 😌
لبنى : ايه يا دكتور؟؟
عماد : ده خاتم حاجه عشان اعبرلك بى عن حبى ليكى(جايبلها الماس وتقول حاجه بسيطه 😢)
لبنى : متشكره اوى يا دكتور بسسس انا مش بفكر ف موضوع الجواز دلوقتى
عماد (خاليتوا عماد دلوقتى عشان الموضوع قلب جد ما مش هاينفع يبقى عمده. بقى خلاص) : ومين اللى جاب سيره الجواز
لبنى : اصدق حضرتك خطوبه يعنى انا اسفه والله بس انا مش بفكر ف الارتباط عموما
عماد : ولا حتى خطوبه
بتقلل لبنى وبتبلع ريقها : اومال حضرتك اصدقك ايه؟
عماد : اصدقى ان احنا ممكن مع بعض
لبنى : من غير جواز!!
عماد : ايوه
لبنى : انا مستحيل اقبل بالكلام ده ابدا عن اذنك وبتسيبه وبتمشى
عماد بالكل شر : انا تقوليلى لا ماشى انا هوريكى ايه عقاب اللى بيقولى لا