رواية عشق رعد
الفصل الرابع4
بقلم نورهان رضا
تقى: عروسة مين
فارس: بصى ياام تقى انا بطلب ايد الانسة تقى لجواز
تقى: انتى اكيد مجنون
فارس: مجنون بحبك ❤والله ياجميل.
تقى: لاااا دى ساحت منك على الاخر.
فارس: هو انا غلط فى حاجه ياامو تفى بصراحه انا اول لما شوفت تقى قلبي ❤دق لاول مرة فى حياتى انا اه شاب حلوية بس يالاه هكسب فيها ثواب واتجوزها
تقى: انت شكلك اتجننت خالص ولازم تشوف دكتور بسرعة.
فارس: واشوف دكتور ليه وانتى علاجى اهو.
مى ماتت من الضحك هى وام تقى على كلامهم
قاطعت الخناقة ماما تقى وقالت: اكيد فارس بيهزر ياتقى متاخديش كل الكلام بسرعه كدة.
فارس: بجدية انا مش بهزر ياامى انا بجد بطلب ايد الانسة تقى.
كلهم سكتوا وقطع السكوت فارس وقال: انا مش عاوزاكم تردوا دلوقتي انا بس حبيت اقولكم اللى فى قلبى سوا رفضتوا او وافقتوا انا هفضل ابنك وجنبك على طول ياامى وهفضل ادعم تقى واحبها لحد ما اموت استاذنكم انا دلوقتي .
مشى فارس واستاذنت مى كمان
ماما تقى: انتى اى رايك فى الكلام دا ياتقى.
تقى: والله ياماما شكله اتجنن واحد لسه ماعرفهوش الا من اسبوع او اقل وعاوز يتجوزنى فجاة كدة
ماما تقى: بضحك هو سابك تفكرى وبعدين الحب بيجى مرة واحدة من غير استاذان
تقى: انتى شكلك ياماما بتسمعى روايات كتير
ماما تقى: بصي ياتقى خدى وقتك وفكرى كويس انا قلبي ارتاح ليه وحبيته كدة لله فى لله وكفاية اوى لما شافك فى ديقة ماسبكيش واحد غيره كان قال انا مالى بس حاسه مشتريكى وقدام دخل البيت من بابه يبقي رايدك فى الحال مش عاوز يتسلى بيكى غير كده ماكنش جه واتكلم معايا انا الاول فكرى كويس ياحبيبتي وانا معاكى فى اى قرار هتاخديه.
خرجت ماما تقى من اوضة تقى.
تقى قعدت قدام المرايا وبصت لنفسها وقالت: ليه قلبى دق جامد لما قال كده وليه اول مرة احس بشعور غريب لما قالى بحبك ❤ لا لا لا هو شكله مجنون اكيد يعني بس انا ليه حاسه انى متلخبطة كدة
تقى غمضت عينا وشافت وقت لما حضنها فارس وقالها متخافيش انا جنبك ومعاكى
فتحت تقى بسرعة وابتسامة على خدها هو انا فعلا حبيبته ولا ا علشان مالقيتش اهتمام من حد قبل كده وحد يطمنى علشان كده حاسه كدة.
فجاة تلفونها رن
تقى: الوو
فارس: ايوه ياحبيبتي
تقى: احترم نفسك حبيبتك اى
فارس: بضحك ههههه ايوه حبيبتى مش لسه خاطبك من شويه
تقى: خاطب مين؟! انت شكلك مجنون
فارس: ما قولتلك مجنون بيكي مرة
تقى: انت متصل عاوز اى
فارس: قلبى وجعنى قولت اشوفك بخير ولا لا
تقى: لا والله
فارس: اه والله ياجمر انت.
تقى: سلام
فارس: قبل ما تقفلى انا جعان من الصبح ممكن تعمليلى عشا علشان عاوز اكل من ايدك الحلوة دى.
تقى: ماعندناش اكل.
فارس: اه يابخيلة اعتبرينى حتى واحد جعان اكسبى فيا ثواب.
تقى: طيب هعتبرك واحد جعان واكلك واخد ثواب.
فارس: انا راضى قدام هاكل من ايدك الجميلة ياجميل.
تقى: سلام 👋
قفلت الخط والضحكة مرسومة على وشها
تقى لنفسها: انتى اتجننتى ولا ايه قومى يالاه . ماما يا ماما
ام تقى: نعم ياتقى
تقى: انا هحضر اكل علشان فارس جاى ياكل عندنا النهارده.
ام تقى: اهلا وسهلا بيه يابنتى حضرى
دخلت تقى المطبخ وبدات تحضر الاكل وابتسامه مرسومة على وشها
خلصت وبقيت الساعة8وفارس لسه مجاش.
تقى قلقانة ومسكت: التلفون وبدات ترن بس بيدى جرس ومحدش بيرد
ماما تقى: هاه ياتقى رد
تقى بقلق: لا ياماما
ماما تقى: رنى تانى.
تقى: برن ياماما محدش بيرد
ماما تقى: حاولى لحد ما حد يرد
تقى: بترن برضو محدش بيرد
وبعد مرور ساعة ⌚وتقى بترن
اخيرا التلفون حد رد
تقى:بغضب وقلق انت فينك يااستاذ ومش بترد ليه بقالى ساعة بتصل
هو: اهدى ياانسة صاحب التلفون دا......