رواية سكرتيرة عند طليقي
الفصل الخامس5
بقلم منه محمد
جيهان بغضب : كنت عارفه ان فى بينهم حاجه وبتمشى وتسيبهم
بيبعد "احمد" "كاميليا" عنه بغضب
احمد بغضب : قولتلك ١٠٠ مبحبش الطريقه دى
كاميليا : سورى يا احمد مكنش اصدقى اضايقك انا كنت بس بسلم عليك بس
احمد : مش بالطريقه دى يا كاميليا مش بالطريقه دى وبيسيبها ويمشى
وهو طالع بيخبط ف "جيهان" بالغلط
احمد : جيهان!! انت بتعملى ايه هنا؟
جيهان بتوتر : انااااا كنت جايه اطمن عليك ايييه اطمن على حضرتك عشااااان الشركه الشركه انت اصدقى حضرتك سايبها لوحدها ههههه (ضحكه سمجه)
احمد وهو بيرفع حاجبه : والله
جيهان : واللل الصفقه الصفقه فى موضوع مهم اوى بخصوصها لازم تعرفه ضروووورى
احمد : تمام يلا بينا ع الشركه
جيهان بغباء : نعم
احمد : يلا بينا
جيهان : انا وانت لاااا مينفعش
احمد : اهو ايه اللى مينفعش!؟
جيهان بتوتر : معرفش هههههه (ضحكه سمجه)
وبيطلعوا ع الشركه وبمجرد ما بيدخلوا بتهجم "جيهان" عليه
جيهان بغضب : لا انا تعبت ومش هقدر استحمل كده كتير ميييين كاميليا دى؟؟ 😡
احمد : اهدى اهدى يا جيجى مش كده
جيهان بغضب : متقوليييششش جيجى
احمد بخوف : طب اهدى اهدى انا اسف
جيهان : مش ها هدى غير لما اعرف ايه العلاقه بينك وبين كاميليا
احمد : مفيش مجرد موديل بتعمل دعايا للشركه بتاعتنا
جيهان : والله اومال مين احلى ثنائى وتيم والكلام ده بقى اللى عطول بتكتبه ع الفيس ها
احمد بضحك : ايه ده انت بتفتشى الفيس بتاعى
جيهان بغضب : انا مش بهزااااار
احمد : خلاص خلاص اهدى ده مجرد زماله من اكتر
جيهان : بس؟
احمد : ايييه يعنى هى عنيها منى بس انا مديها ريق وبيغمزلها 😉
جيهان بسخريه : اممم طبعا م انت الشاب الجامد اللى كل البنات بتحبك كل البنات حلوين
احمد بحب : وانا مش عايزه كل البنات كفايه انت يا قمر وبيغمزلها 😉 (تانى🙄)
جيهان : ده بعنيك انا لايمكن ارجعلك لو سما اطبقت على ارض
واثناء ماهى بتزغق مبتاخدش بالها من "احمد" بيقرب منها
وبيحضنها وبتنصدم لدرجه انها بتفصل فاتحه بوقها من كتر الصدمه وبتقع الملفات اللى كانت مسكاها ع الارض بعدها بستجيب معاها وبتغمض عنيها
بعدها بيبعدها "احمد" عنه
احمد : انا اسف بس مكنش حل تانى عشان اخليكى تسكتى وبيبتسملها وبيمشى
وبتفضل "جيهان" متنحه ف اللاشئ
جيهان بهيام : هو ايه اللى حصل ده من شويه هووو، بس احساس حلو اوى ودافى، وبعدها بتفوف : لا لا لا بردو
لو هاعمل مش هرجعله
وبطلع "جيهان" وهى متعصبه وبتفكتر انها نسيت توريله المشكله اللى ف الصفقه
جيهان : يووه نسيت تانى اوريه البتاعه وسرحت ف عيونه الجميله دى واااااع ركزى ركزى ، الملف الملف فييين اوف نسيته ف المكتب لما كنت ااااع
وبتروحله تانى وهى رايحه بتلاقى "عزت" ف وشها
عزت : هو انا بنفع اتكلم معاكى ف موضوع
بيكون "احمد" قاعد ف مكتبه وبيبص على ف اللابتوب على الشركه من كاميرات المراقبه وبيلاقى "جيهان" واقفه مع "عزت" ف بيشطاط غضب وبطلعلهم
جيهان : خير يا عزت
عزت بتوتر : ايييه انا بصراحه معجب بيكى
جيهان بصدمه وحزن : انا اسفه يا عزت بس انا مريت بتجربه صعبه ومش هاقدر اجربها تانى
بيجى "احمد" بكل غضب وبيمسك "عزت" بعنف وبضربه جامد
احمد بغضب : معجب ب مييين
جيهان بخوف : سيبه يا احم سيبه حرام عليك هايموت ف ايدك
بيكونوا كل اللى ف الشركه مرعوبين وخايفين يقربوا منه
جيهان برعب : خلاااص سيبه
بسيبه "احمد" بعد ما ضربه بعنف و بيطلع على مكتبه
بيتلم كل الموظفين على "عزت" عشان يلحقوه
جيهان : عزت اناااا انا اسفه
عزت بتعب : متتأسفيش انت ملكيش ذنب
بتسيبه وبتمشى وبتروح لمكتب "احمد"
جيهان : ليييه ليه عملت كده؟
احمد : قولتلك ١٠٠ مره ملكيش دعوه بحد من الشركه
جيهان : وانت ملكش حكم عليا
احمد : جيهان انا
جيهان : انت ايييه انت ايييه انت خلاص بيقت مجنون خلاص ولازم تتعالج وبتسيبه وتمشى
بيتعصب "احمد " وبيكسر كل اللى حواليه
بتلاحظ "امانى" ان الوضع مشتعل ف بتروح المكتب وبتتفجاى
لما بتلاقى المكتب متبهدل واحمد" قاعد ع الارض وبيعيط بتنصدم لانها اول مره تشوفه ع الحاله دى لانهم متعودين عليه صارم وجدا
احمد بيعياط ومن ما يلاحظ وجودها : ليييه مش عايزه ترجعلى انا عملت كل حاجه عشانها هى ليه مش عايزه تفهم
امانى بتوتر : هوووهو حضرتك كويس؟
بيلاحظ وجودها ف بيمسح دموعه وبدأ يهندم هدومه وبيرجع لشخصيته الجد تانى
احمد بجديه : مفيش حاجه ممكن تعمليلى قهوه
امانى : ححاضر يافندم
احمد بصرامه : امانى مش عايز حد يعرف حاجه باللى حصل انت مشوفتيش
امانى : تحت امرك يا فندم
___________________________________________________
بتكون "جيهان" قاعده ف المدرسه مستنيه ابنها وهى مضايقه
ياسين : ماااما
جيهان بسعاده : حبيب ماما عملت ايه انهارده ف المدرسه؟
ياسين : كان يوم حلو اوى ياماما
جيهان : طب يلا بينا ياحبيبى هنطلع نتمشى شويه وبعدين تروح ع البيت
ياسين : بجد يا ماما
جيهان : بجد ياروح يا ماما
___________________________________________________
بيكون "احمد" قاعد ف المكتب فبيبعت "امانى"
احمد : امانى تعاليلى فورا
امانى : خير يا فندم
احمد : ابعتيلى عزت
امانى : تحت امرك يافندم
بيدخل "عزت" المكتب وهو خايف وباين على وشه اثار الضرب بيشوفه"احمد" وبيحس بتأنيب ضمير من اللى عمله
احمد : اقعد يا عزت
امممم انا مش عارف اقولك ايه انا مكنتش ف وعى وكنت متعصب
واناااا انا عارف ان اللى عمتله ملهوش مبرر ابدا بس انا عندى ظروف ومشش مش هقدر اقولك عليها بس ارجوك سامحنى
عزت : ولا يهم حضرتك انا سامحتك
احمد بفرحه : بجد ياعزت
عزت : اه والله يافندم
احمد : اتصدق ان انك انسان محترم طب خد اجازه شهر ومن دلوقتى يلا
عزت : بس يا فندم
احمد : مفيش بس اقل حاجه اعملها معاك
___________________________________________________
وفى صباح اليوم التانى
الام : يا جيهااااان يا جيهاااااان اقومى يابيييت
جيهان : عايزه ايه يا ماما
الام : مش هتروحى شغلك
جيهان : لا مش هاروح
الام : يوه مش هتروحى ليه؟
جيهان : مش طايقه البنى ادم وتحكامته ومش عايزه اشوف وشه تانيييييى
الام : اقومى با بت بلاش دلع ده الراجل مظبطك ع الاخر بيديكى شغل قليل وبيروحك بدرى عن باقى الموظفين
جيهان : والله لو فرشلى الارض ورد بردو لا سماعنى يا ماما لا لا لا
الام : خلاص ياختى انا مالى هو كان هيخصملى انا
بتقوم "جيهان" وهى متنكده عشان تروح الشغل
___________________________________________________
وبتروح الشغل بتلاقى الورق الصفقه ع المكتب بتاعها
جيهان : اخخخ نسيت اوريله الصفقه تانى
ف بتاخد الورق وبتطلع على مكتبه
بتلاقى "كاميليا" وقاعده رجل على رجل وهى لابسع قصير
جيهان : مستر احمااااد
احمد : ايوه يا جيهان
جيهان : فى حاجه لازم تشوفها
احمد : طب خاليها.....
جيهان بمقاطعه : ينفع تتأخر اكتر من كده لازم تشوفها دلوقتى حالا
كاميليا : طب هاستذان انا بقى
احمد : ليه يا كاميليا خاليكى قاعده
كاميليا : سورى يا احمد انا عندى ارتبطاط فعلا ولازم امشى يلا باااااى
احمد : مع السلامه وبعدين بببص لجيهان بغضب : عايزه يا جيهان
جيهان : الصفقه اللى بقالى ٤ ايام بقولك عليها
احمد : اه تمام خلاص حطيها ع المكتب وامشى
جيهان : نااااعم
احمد : ايه؟؟
جيهان : يعنى ايه احطها ع المكتب وامشى بس كده خلاص
احمد : اه
بسمك "جيهان" نفسها من انها ترمى الورق ف وشه وبتحطه ع المكتب بغضب وبتمشى
بعدها بتيجى "امانى"
امانى : خير يافندم
احمد : اخبار الخطه ايه؟
امانى : ماشيه زى ما حضرتك رسمتها بالظبط
احمد بابتسامه نصر
: برافو عليكى يا امانى، وقريب اوى كل حاجه هترجع زى الاول