الفصل الاول1
بقلم منه محمد
فى احد البيوت اللى موجوده ف الاحياء
الشعبيه بيكونوا ابطال روايتنا قاعدين ف اوضتهم الاتنين
"رحمه" الاخت الكبيره قاعده ع السرير
وحاطه ف ودنها السمعات وعماله تغنى مع الاغانى اللى شغاله بصوت عالى
وبيكون معاها فنفس الاوضه اختها الصغيره "رباب" واللى ف تالته ثانوى اصغر من اختها بسنتين ، وبتكون قاعده ع المكتب وبتذاكر
رباب بزعيق : متبس بقى يارحمه مش عارفه اذاكر
رحمه : الله بقى طب اعملك ايه انا دلوقتى؟
رباب : خفى الدوشه شويه
رحمه : لا انا سيبهالك خالص وطالعه البلكونه
رباب :طالعه البلكونه بالمنظر ده !!
وبتكون "رحمه" لابسه شورت وكات (عشان هى عايقه مضايقه 😂)
رحمه : مممممم ماهو محدش هايخيد باله
رباب وهى بتبصلها بتريقه : لا عندك حق محدش هياخد باله خالص
رحمه وهى بتدبد ف الارض : يووووه بقى انا تعبت منك ما تخليكى ف مذاكرتك بقى
رباب بحسره : مذاكرتى ، هى المذاكره دى بتخلص
رحمه باستهزاء : وانت بتسمى المواد اللى بتخاديها دى مواد اصلا ايه ايه الفلسفه وعلم النفس دى اساسا ، يعنى ايه ايه الللل الصعب اللى فيهم مش فاهمه
رباب وهى بترفع حاجبها : والله طب تعالى ذاكريلى المواد السهله جدا ياام العريف
رحمه بتكبر : واذاكرهالك ازاى وانا كووونت علميييي
رباب : اه ودخلتى ايه ف الاخر يا علميييييى ( قالتها بترقيه)
رحمه بصوت واطى محرج : تجاره
رباب بصوت عالى : وياريتك فالحه فيها حته
رحمه : ايه مش عجابكى تجاره
رباب : لا وانت قولت انها وحشه
رحمه : اومال اصدقك ايه ؟
رباب : اصدقى الجو اللى كنتى عمالهولنا ايام الثانوى كان بيقول انك هتدخلى ناسا ، وبتكمل بسخريه : يابابا عايزه فلوس عشان الدرس نازله رايحه فين رايحه الدرس راجعه منين راجعه من الدرس وف الاخر جيبتى ٦٠%
وبالعافيه كمان
رحمه : ايييييه طب على فكره بقى ده قضاء وقدر اعترضى بقى وبعدين المجموع مش كل حاجه
رباب: الكلام ده لو كنتى بتذاكرى فعلا وحصلتلك ظروف خليتك معرفتيش تحلى كويس انما الهانم كانت مقضيها ايشى مع احمد واى كريم والدنيا وتزويغ م الدرووووس
رحمه وهى بتحط ايدها على بوق اختها : شششششش اسكوتى الله يخربيتك هتودينها ف الداهيه ، ياريتنى ما قولتلك على حاجه
رباب : وياريتك بطلتى بعد المصيبه اللى عمليتها اخر مره فاكره فاكره ايه اللى حصل اخر مره ولمينا الموضوع بالعافيه عشان ابوكى وامك ميعروفش فاكره
رحمه : خلاص بقى بالله عليكى اسكوتى شويه ، وبعدين انا اتغيرت وخلاص وفتحت صفحه جديده
رباب : واللله 🙄
رحمه : ايوه ، اقعدى ذاكرى بقى يا حبيبه قلبى عشان تيجبى مجموع حلو وتحققى اللى نفسك فيه بقى
رباب : ماشى
بعدها بتطلع "رحمه" ع البلكونه (ايوه بمنظرها ده مفيش فايده 🤦🏻♀️)
وبتكلم صاحبتها "جنى" (صديقه السوء)
رحمه : هاى جنى عامله ايه وحشتنى اوى اوى اوى
جنى : والله لو كنت وحشتك كنت جيتى زورتينى
رحمه : غصب عنى والله ، م انت عارفه ظروفى اليومين دول كان لازم اهدى اللعب شويه عشان متقفش
جنى : صحيح نسيت اقولك ده كريم كلمنى النهارده وقالى اقولك لو عايزه تيجى معانا
رحمه بحماس : ايه كريم جاى !!
جنى : اه مدام كريم تيجى جرى لكن انا لا متعبرنيش
رحمه : اخس عليكى لا طبعا بس انت فجأتينى انا مشوفتش من ساعه الحادثه ايها
جنى : خلاص انسى اللى فات ، المهم اقوله هتيجى
رحمه بالهفه : ايوه قوليله ، ولا لا استنى استنى متقوليلوش
جنى : يعنى اقوله ولا مقلوش انا مش فاهمه حاجه
رحمه : لا متقوليلوش انا عايزه اعملها مفجأه
جنى : اوكيه مستنياكى ، يلا باى
رحمه : باى
وبتجرى " رحمه" بالهفه على اوضتها ، وبتفتح الدولاب
رحمه : البس ايه البس ؟
رباب : على فين العزم ان شاء الله ؟
رحمه : ممكن تخليكى ف مذاكرتك
رباب بتعجب : طيب
وبتفضل "رحمه" تدور على اى هدوم وتلبيسها ولما مبتقليش حاجه عجبيتها بتفتح دولاب اختها وبتفضل تقلب فيه
رحمه : ايدا مفيش ولا حاجه عدله
رباب بتمثيل : هيييه مش عاجبك لبسى
رحمه بتريقه وهى ماسكه لبس اختها ف ايدها : انت بتسمى الهلاهيل دى لبس
رباب : لا اسم الله ع المقطع والمزحق بتاعك هو اللى لبس
رحمه : ملكيش دعوه بلبسى
رباب : خلاص وانت كمان ملكيش دعوه بلبسى
رحمه : اوكيه كده متفقين ، وبترجع لبسه اختها مكانه (سبحان الله محترمه بترجع الحاجه مكانها 😂)
رحمه وهى بتقلب ف دولابها تانى بيأس : هووووف استغفر الله العظيم يارب
رباب بسخريه : اللهم قوى ايمانك
رحمه : بس بقى
واخيرا بترسى" رحمه " على لبس الا وهو عباره عن بلوزه كت لونها ابيض وبنطلون جاتينج لونه ازرق مجير (شبه اللى بيبقى مدلوق عليه كلور ده) وبتربط على شعرها بندانه ايشراب لونها كحلى وبتطلق شعرها البنى اللى طوله متوسط سايح ونايح كده على قفاها ، وبتاخد شنطها الضهر اللى حجمها صغير سيكا ولونها اسود
وبتمشى ، لكن قبل اما بتمشى بتقول لاختها
رحمه :رباب اسمعى لو ماما سألت عليا قوليها انا روحت اذاكر عند صاحبتى عشان معرفتش اذاكر من دوشه الفرح (بيكون فى فرح بيجهز تحتهم فعلا)
رباب : والله هو انت بتذاكرى اصلا (رحمه سمعتها زفت ف الروايه دى يا جماعه 😅🤦♀️)
رحمه : اه بذاكر وملكيش دعوه انت يا حربوقه اقوليلها كده وخلاص
رباب : ليه هو انت ناويه تطلعى من غير متقوليلها
رحمه وهى بتضربها على راسها( كده🤦🏻♀️) : اسكوتى بقى خنقتينى
وبتمشى "رحمه" وهى بتتاكد انها ما شفتهاش لانها لو شافتها هتحقق معاها ومش هترضى تخليها تنزل بالبس ده وبتقدر رحمه تطلع وتقابل صحابها
***********************************************************************
استووووووووب
"رحمه صالح " و"رباب صالح " هما اخوات لكن ف الحقيقه اللى شوفهم يقول انهم مش اخوات بسسب اختلافهم ف حاجات كتيره اوى
اولا الشكل:-
رحمه : بشرتها قمحى وشعرها متوسط الطول
رباب : بشرتها بيضاء وشعرها قصير واصل لحد رقبتها وبتلبس نضاره
ثانيا الصفات :-
رحمه : بنت جرئيه مش عايشه عيشه اهلها بتحب الخروج والفسح والمنظره ومهمله ف دراستنا ولابسها كله ضيق وقصير وبتحط
ميكاج اوفر و بتساعدها ف كل ده صديقه السوء "جنى"
رباب : بنت هاديه و بيتوتيه جدا ومبتخرجش من بيتها الا للضروره وشاطره جدا ف دراستها و لبسها كله محترم
والاتنين ارتبوا ف ظروف صعبه بالسبب افتقادهم لاب لانه مسافر بره عشان الشغل من وقت ما كانت "رحمه" ف الثانوى و" رباب" ف الاعداديه عشان كده مكنش فى رقابه كافيه عليهم بسببب انشغال مامتهم عنهم اغلب الوقت واللى كانت دايما حاطه ف ثقه ف بناتها انهم اتربوا كويس وهى مش خايفه عليهم
عشان كده كانت "رحمه" بتعمل اللى هى عايزه من غير ما مامتها تعرف
وعلى الرغم من الاختين اتربوا وعاشوا ف نفس الظروف الا انهم مختلفين عن بعض جدا
****************************************************************************
نكمل :-
بتشتغل دوشه الفرح ومبتعرفش "رباب" تذاكر كويس ، فبتروح لمامتها اللى قاعده ع الكنبه وبتتفرج ع المسلسل وهى بتقذقذ لب (سورى التفاصيل دى مهمه عندى اوى كده 😂)
رباب : ماما
الام : نعم
رباب : ماما ينفع اعدى على صاحبتى ريتاج اذاكر معاها وبعدين نروح الدرس سوا ، اصل مش عارفه اذاكر م الدوشه اللى تحت
الام : ماشى بس ترنى عليا
رباب : حاضر
الام : اومال فين اختك صحيح مش سامعلها صوت
رباب : ايييه هى كمان راحت تذاكر عند صاحبتها عشان تذاكر من دوشه الفرح
الام : مقالتليش ليه قبل ما تنزل
رباب : ماهى كانت مستعجله وقالتى ابقى اقولك
الام : ماشى حسبها معايا بعدين الهانم اللى نزلها من غير ما تقولى دى
بتروح رباب تلبس هدومها المكونه من قميص ابيض وجيبه جينز وبتلم شعرها زعرزه صغيره (على قد شعرها بقى) وبتنزل لصاحبتها " ريتاج"
وبعد ما بيخلصوا الحصه
رباب :ريتاج استنى عايزه اسأل المستر على حاجه
ريتاج : ماشى هستناكى عند باب الستنر
بتروح " رباب" تسأل المستر ع الحاجات اللى عايزها
المستر بنبهار : ما شاء الله عليكى يارباب انت ممتازه جدا عكس اختك رحمه كانت تعبانى
رباب : ميرسى يا مستر علاء
مستر علاء : الا هى عمله ايه دلوقتى ف الكليه ؟
رباب : اه كويسه الحمد لله
مستر علاء : طب سليميلى عليها
رباب : الله يسلمك يا مستر
رباب بعد ما بتمشى : يلا ياريتاج
ريتاج بعد ما طلعوا من السنتر : يا اخى ان مش عارفه مش بحب المستر ده
رباب : ليه يا ريتاج ده مستر علاء طيب جدا وشرحه حلو وطريقته معامله كويسه وحترمه
ربتاج : لا مش عارفه كده مش برحتاله بحسه مش سالك
رباب : اصدقك عشان صغير ف السن ولسه متجوزش لا ملهاش علاقه
ريتاج : مش عارفه بقى بس محبش اتعامل معاها
واثناء ما هما ماشيين بيعيدوا على كافيه من بعيد
ريتاج : بت مش دى اختك ؟
رباب باستغراب : فين ده !!
ريتاج : اللى قاعده ف الكافيه اللى هناك دى
رباب : لا مش واخده بالى
ريتاج وهى بتشاور عليها : اهى يابنتى هناك اهى
بتبص "رباب" مكان ما بتشاور " ريتاج " وبتلاقى بنت لابسه نفس البندانه الكحلى اللى كانت لابسها اختها الصبح
رباب بصدمه : دى شكلها هى فعلا تعالى نقرب نشوفها
وبيقربوا بيلاقوها هى فعلا وقاعده مع
صاحبتها وفى ولد معاهم ( اللى هو كريم)