الفصل الثاني2
بقلم منه محمد
رباب بسخريه : هو ده اللى انا خلاص بطلت ماشى وربنا لوريكى وبتصورها بالموبايل كذا صوره
ومبتقدرش تمسك نفسها وبتدخلها الكافيه هى وصاحبتها
رباب : هو ده اللى بذاكر مع صاحبتى انا كنت عارفه ان فى حاجه ما هو مش معقول لابسه الحته اللى ع الحبل عشان رايحه تذاكرى
رحمه بصدمه : رباب انت بتعملى ايه هنا ؟
رباب بزعيق : انت اللى بتعملى ايه هنا ؟
رحمه : استورى عليها بالله عليكى
رباب : لا انا درايت عنك مصايب كتير على امل انك تبطلى بس لحد هنا وكافيه المره دى هفضحك وهوديكى ف داهيه
وبتطلع تلفونها وتوريها الصور
بتنصدم "رحمه " اول ما بتشوف الصور
رحمه : لا لا بالله عليكى متوريش لماما الصور دى ممكن تروح فيها
رباب : ولما انت خايفه عليها اوى بتعملى كده لييييه؟
رحمه : اخر مره عشان خاطرى عدى المره دى بس
رباب : عديتهالك كتير
بتدخل "جنى" السوسه صاحبه "رحمه"
جنى : رباب اوعى تعملى كده انت عارفه ممكن يحصل ؟
رباب بعصبيه : متدخليش انت اصلا كل اللى المصايب دى من وراكى
جنى : اسمعنى بس انت لو وريتى الصور دى لمامتك ممكن تخاف بعد كده وتقعد اختك م الكليه
رباب بسخريه : ولا هى الهانم فارق معاها اوى حوار التعليم ده
جنى : سيبنى اكمل ما هى ممكن تخاف وتقعدك انت كمان وساعتها مش هتحققى حلمك وتدخلى الكليه اللى انت عايزها ليه بقى تضيعى مستقبلك عشان اختك المستهتره دى
رحمه : اييييه ؟
جنى : اسكتى انت دلوقتى ، ها يا رباب هضحى بمستقبلك عشان خاطرها فكرى كويس ف الموضوع
بتفكر "رباب" ف كلام السوسه "جنى " وان فعلا ممكن مامتها تخليها متكملش بس "رحمه"
رباب ب استسلام : خلاص مش هقولها
رحمه بفرحه : الحمد لله حبيبتى يا اختى وبتاخدها بالحضن
بتزوقها رباب : اوعى كده ، بس لو عملتها تانى انا هاوريها كل حاجه ومش هايفرق معايا اى حاجه بقى
رحمه : خلاص اوعدك مش هاتكرر تانى
رباب بسخريه : اما نشوف ، يلا بينا
رحمه : يلا فين ؟
رباب بزعيق : يلا بينا ع البيت ، وبعدها بتبص لكريم بقرف : ولا ناويه تكملى السهره مع السنيور
رحمه : لا لا لا يلا بينا ، بعد بتبص لكريم وبتقوله فسرها : باى ياكريم ، وبعدها بتمشى اختها وصاحبه اختها
بعد ما بيشموا
جنى الحربوقه : مش عارفه ازاى الصغيره هى اللى بتتحكم ف الكبيره رحمه شخصيتها رايحه ف داهيه
كريم :غريب اوى فعلا مش عارف هقابل رحمه ازاى بعد كده (اخيرا يا كريم اتكلمت كنت فاكراك كومبرس صامت 😅)
استووووووب :-
جنى : صاحبه رحمه شخصيه سوسه جدا وتقدر تجرلك للى هى عايزه واول ما اتعرفت عليها رحمه اتحولت من قطه مغمضه لقطه
بتخربش (اختاروا صحابكوا صح يا جماعه 👍)
كريم : ولد موز وبتاع بنات
ريتاج : صاحبه رباب وهى شبه رباب ف حاجات كتير حتى ف النضاره و طريقه اللبس
مستر علاء : عنده ٢٩ سنه اعزب موز وكل البنات بتحبه كل البنات حلوين
*********************************************************************
نكمل :-
بيرجعوا البنات على بيتهم
الام لرحمه : انت كنتى فين يابت
رحمه بتوتر حاولت تخبيه : ايييه كنت عند صاحبتى بنذاكر يا ماما ، هى رباب مقالتلكيش ولا ايه
الام : لا قالتلى بس انت ازاى يا هانم متقوليلش انك نازله ، وايه البس اللى انت لابسه ده ياهانم وكم المكياج اللى انت حاطها ده ايه انت رايحه فرح ولا رايحه تذاكرى مع صاحبتك
رحمه : مامى انا اشتريت الطقم و الميكب وانت شوفيتهم ومتكملمتيش اشمعنى دلوقتى بتكلمى
الام : ايه مامى جاكتوا مو يا شيخه لا ياحبيبتى جيبتى الطقم ده ايام ثانوى قولت مش مشكله اهى عيله صغيره سيبها تعيش سنها ، انما دلوقتى بقيتى اد الشحطه مشوكفيش لا بسه اللبس ده تانى
بتتنطنط رحمه وبتدبدب ف الارض : يييييييوه بقى ، وبعدها بتدخل على اوضتها
الام : شوفت البت بتتنطلى ازاى ، وبتغير لكلامه وتكلم رباب : وانت يا رباب عملتى ايه ف الدرس انهارده
رباب : الحمد لله ياماما
الام : شاطره يا حبيبه قبلى انت اللى هتشرفينى ان شاء الله مش الموكوسه اختك
رحمه بزعيق وهى ف الاوضه : سمعتك على فكره
الام بزعيق :طب اتنيلى على وكستك يا موكوسه ، وبتسأل رباب : انتوا جيتوا مع بعض ازاى ؟
رباب : قابلتها بالصدفه وانا مروحه من الدرس وجينا مع بعض
الام : طب حلو روحى غير هدومك يلا ونادى على اختك عشان تتعشوا
رباب : حاضر يا ماما
وبيجى اليل وبيكون البيت كله نايم ماعدا "رحمه" اللى كانت بتتكلم مع كريم ع الوتس
كريم : ها عملتى ايه اوعى تكون اختك قالت لمامتك حاجه
رحمه : لا اطمن مقالتش
كريم : الحمدلله خوفت لا يكون جرالك حاجه
رحمه : !! Oh my God بجد خوفت عليا
كريم :طبعا يا بنتى و انا لو مخفتش عليكى ها خاف على مين يعنى
رحمه : اووووووو سو كويت اوى يا كرموى
كريم : يالاااااااهوووويييي على جمال كرموى دى قوليها تانى عشان خاطرى
رحمه بسهوكه : كرومى
كريم : الللللله واحده كمان واحده كمان
رحمه : كرومى كرومى كرمومى
كريم : طالعه من بوقك زى العسل (ده العلاقه المقرفه دى🤢🤢🤢)
كريم : بقولك ايه عايزه اسمع صوتك (هو كل المحن ده ومسمعتش صوتها حرام عليكو 😢)
رحمه : تسمع صوتى ازاى مش يعنى مش فاهمه ؟
كريم وهو بيعبد الموبايل عنه وبيقول فسره : غبيه اوى ، بعدها بيرجع يقرب الموبايل تانى وبيقولها : اصدقى يعنى نتكلم مكالمه ع التلفون يا حبيبتى
رحمه : تمام فهمت بس انا خايفه رباب تصحى وتقفشنى وانت عارف كويس ايه اللى حصل الصبح
كريم : يعنى كده ينفع انام من غير ما اسمع صوتك (لا ملهاش حق اتصدق 😒)
رحمه : طب ابعتلك فويس
كريم : لا انا عايز نتكلم
رحمه : كريييم الوقت اتأخر خلاص
كريم بحزن مصطنع : تمام براحتك انتمالك احلام سعيده تصبحى على خير
رحمه : كريم انت زعلت ولا ايه ؟
كريم : لا عادى مفيش حاجه
رحمه : لا لا لا خلاص خلينا نتكلم
وبتتأكد ان اختها نايمه وبتقوم طالعه ع البلكونه ببجامه النوم
وبتقعد تتكلم مع كريم (قررت اعفيكوا ومقلكوش الحوار اللى دار ما بينهم حافظا ع المراره اتخيلوا انتوا الحوار براحتكوا)
وبتصحى رباب لكن مبتشوفها كويس (لان اصلا رباب نظرها ضعيف جدا ومبتشوفش غير بالنضاره ولان الدنيا ليل ف ملمحتهاش كويس ) وبعدها بيتكمل نوم عادى
________________________________________________________
تانى يوم ف الكليه بتكون "رحمه" و"جنى" ف كافتريه الجامعه
رحمه : اومال فين كريم؟
جنى : معرفش زمانه جاى
رحمه : طب مترنى عليه
جنى : وانت مكلمهوش ليه ؟
رحمه: معيش رصييييد
جنى : هيييح حاضر
رحمه : رد عليكى؟
جنى : هو انا لحقت
رحمه : سورى
جنى : مبيردش
رحمه : ليييييه
جنى : معرفش ياستى يمكن مشغول ، بقولك متيجى نروح
رحمه : دلوقتى !!
جنى : اه المحاضره الاخيره دى رخمه ومبحبش احضرها
رحمه : جنى انت هتسعبطى هو احنا بنحضر محاضرات اصلا
جنى : مادم مبنحضرش يبقى نروح ايه اللى يخلينا قاعدين هنا
رحمه : وانت عايزنا نروح دلوقتى ليه مخلينا قاعدين شويه
جنى : لا م احنا مش هنروح ع البيت احنا هنروح نقعد ف اى كافيه ع النيل
رحمه : وطب كريم؟
جنى : هابقى اقوله يحصلنا
رحمه : لا طبعا يحصلنا ايه احنا نستنا عشان يوصلنا بعربيته مش هركب مواصلات انا
جنى : ليه ايه المشكله ؟؟
رحمه : لا مستحييييل ده بهدله وقرف عبقال ما نستنى الميكروباص يجى ويا عالم هنلاقى مكان ولا لا ومعيش فكه
جنى : اتصدقى عندك حق فعلا ، انا ها كلم كريم دلوقتى
رحمه : ايوه كلميه ، وبتسرح فخايلها وبتقول : هاااااح لو اجيب العربيه اللى نفسى فيها واروح كل مشاويرى براحتى بدل المواصلات وقرفها
جنى : طب متجيبى
رحمه : والله اجيب اه و ماله اجيب ب ايه بقى بالملاليم اللى بقبضها من الشغل (ملحوظه رحمه وجنى بيشتغلوا ف محل ملابس ع القد كده ) واقعد اسقط العربيه بقى بقيت حياتى صح
جنى : خلاص ياستى انا
جنى : هو انت مش بتقولى ان باباكى شغال ف الخليج
رحمه : ايوه !!
جنى : طب متخليه هو اللى يجبلك العربيه
رحمه : اتصدقى فكره، بس ازاى ؟
جنى : عادى اقنعيه انك محتجاها ضرورى عشان الكليه
رحمه : فكرك هايقتنع ؟
جنى : يقتنع جدا ، لو انت عرفتى تقنعيه
رحمه : خلاص هاقوله بس يارب يقتنع ويجبهالى