الفصل التاسع9
بقلم منه محمد
بترجع "رحمه" البيت وهى منشكحه وبتفضل تدور ف الدولاب عشان تلاقى لبس حلو للمناسبه العظيمه دى لانها افتكرت ان المفجأه اللى "كريم "محضرها هو انه هايعترف بحبه ليها
بتبصلها اختها باستغراب وبتسيبها وبترجع لمذاكرتها
رحمه : بتذاكى ايه ؟
رباب : عربى
رحمه : هو انت يابنتى مبتذاكريش غير عربى
رباب : لا انا بذاكر كل المواد عادى ، انت مبتشوفنيش غير وانا بذاكره
رحمه : انت بتفهمى من المستر اللى بتاخدى ده ؟
رباب باستغراب : ايوه !!
رحمه : يعنى مش هتغريه
رباب باستغراب : اغيره اغيره ليه ما هو كويس !!
رحمه : يعنى تشوفى مدرس احسن منه
رباب ببرود : لا انا مرتاحه
رحمه : انا غلطانه اهممممم وبتسيب الاوضه وماشيه
___________________________________________________________________
وف الكافيه بعد ما بيمشى "كريم"
جنى : اعمل ايه ف المصيبه اللى انا فيها دى ، انا السبب انا السبب هى كانت عايز تبطل وانا اللى جرجرتها للسكه دى اعمل ايه ياربى ، انا لازم اقولها
___________________________________________________________________
تانى بتروح "جنى" الكليه ومبتلاقيش "رحمه" هناك لان "رحمه" زوغت عشان تشترى لبس جديد
جنى : يا دى النيله ايه اللى خلاها تغيب انهارده يووووه ، انا لازم اروحلها
___________________________________________________________________
واثناء ما البنات راجعين من الدرس بيلاقوا "جنى" جايه جرى
جنى وهى بتنهج : رباب رباب فى حاجه مهمه عايزه اقولهالك
رباب ببرود : خير
جنى : لا لا مينفعش هنا
وبتحكى "جنى" ل "رباب" كل حاجه عن اللى حصل مع "كريم" و "علاء"
رباب بحزن : ايه ده ازاى كل ده حصل ؟
جنى بضيق : لاسف 😔
رباب : طب احنا مستنين ايه ؟ احنا لازم نلحقها بسرعه
____________________________________________________________________
بتروح "رباب" على بيتها وبتجيب الكارنيه بتاع اختها وبتغير استايل لبسها عشان تبان طالبه جامعيه ف بتفرد شعرها اللى عمرها مفردتوا (بتطلقه للعنان يعنى بتسيبه سايح نايح ) بتلقع النضاره وبلبس لنسزز (معرفش بتتكتب ازاى 🤦🏻♀️)
وبتلبس لبس من عند اختها
وبتروح ع الكليه بتاعت اختها و كل ده والست الوالده بيتكون ف السوق ومتعرفش حاجه عن بناتها
بتدخل الكليه وبيدخلوها عادى عشان هما بيبصوا الكارنيه بس و(عشان الدنيا حلوه👍)
بيتدخل بتخبط ف "مروان"
رباب : انت تانى !!
مروان : ايه ده مش انت اخت رحمه مش كده
رباب ببردو : اه
مروان : طب ايه اللى جايبك هنا؟
رباب : مش وقت اسئلتك بقى فين كريم؟
مروان : كريم مين؟؟
رباب بعصبيه : كريم اللى معاكوا ف الكليه
مروان : كريم ااااه، لا مجاش انهارده
رباب : ايه مجاش دى كده مصيبه
وبتفكر ثانيه وبتقرر تطلب من يساعده
رباب بلطلف : مممم مروان
مروان : يا ناعم
رباب : ممكن اطلب منك خدمه اد كده هو🤏
مروان : انت تطلبى اللى انت عايزه
، وبتحكليه على كل حاجه حصلت
رباب : ها هتساعدتى بقى
مروان : انا مش مصدق كل يطلع من اختك!!
رباب باحراج وهى موطيه راسها : اه
مروان : ولا يهمك انا هساعدك ننقذ اختك
رباب بامتنان : متشكره اوى
_____________________________________________________________________
وبيتفقوا على الخطه وهى ك الاتى ان "جنى" هتركز مع "كريم" وتتعامل عادى خالص و "رباب" هتتعامل مع "علاء" عادى لحد ما يقدورا يوقعوا واحد منهم
_____________________________________________________________________
بتروح "رباب" دروسها عادى وبتتعامل مع "علاء" عادى جدا، و"رحمه" ف البلوظه بتغيب اسبوع كامل من الكليه عشان خاطر تحضر نفسها للحفله ، و"جنى" مع "كريم" والدنيا عادى
_____________________________________________________________________
وف يوم بتروح "رباب" المكتب ل "علاء" بعد الحصه زى ما طلب منها وبتكون طبعا غيرت اللوك بتاعها
علاء : انا ملاحظ ان بقالك فتره مغيره اللوك بتاعك ودى حاجه حلوه
رباب : اااه طبعا يا مستر يعنى زهقت من شكلى القديم، كنت مهمله ومش مهتميه بنفسى
علاء : كده احسن بالكتير، بقولك ايه يا رباب
رباب : خير يا مستر
علاء : بقولك ايه مش احسن تاخدى برافيت بدل السنتر
رباب : امشعنى يعنى يا مستر منا كويسه ف السنتر وكل حاجه كويسه
علاء : ايوه بس انا بصراحه ناوى الغى حوار السناتر ده انت عارفه المشاكل اللى عليه ف بفكر ادى برافيت بما ان العدد بيقل
رباب : طيب يا مستر اللى تشوفه
علاء : يعنى يعنى مش هتسبينى
رباب : انا معاك ف اى مكان يامستر
علاء : حلو يعنى موافقه ع البرافيت
رباب بتردد : مش عارفه
علاء : جربى مش هتخسرى حاجه
رباب : بس انا مش عايزه ابقى لوحدى
علاء : ليه بس؟
رباب : خالى ريتاج صاحبتى تبقى معايا
علاء : مينفعش
رباب : ليييه
علاء : لانى اصلا بفكر اضردها اصلا
رباب بتمثيل : ليييه يا مستر ده حتى ريتاج شاطره
علاء : لانى اتكشفت انها بتسرب الاسئله بتاعتى لمدرس تانى منافس عشان كده البنات بيسوبنى ويمشوا
رباب بنبره حاده : بيسبوك ويمشوا عشان كده ولا عشان سمعتك اللى الوحشه
علاء بتعجب : ايه الكلام اللى بتقوليه ده يا رباب!!
رباب : اللى سمعته، انت بتضحك ع البنات وتجيبهم عندك البيت وبعدك تعمل معاهم اللى انت عايزه بعدها تتخرع قصه من عندك تمثل فيها دور الشريف وانك البطل المنقف، رغم انك انت المجرم الحقيقى
علاء : ايه التخاريف اللى انت بتقوليها دى انت جيبتى الكلام ده منين اكيد صدقتى البنات اللى عايزه تشوه سمعتى
رباب : سمعتك متشوه بسببك انت مش بسبب حد تانى، وانا مش عليه صغيره عشان تضحك عليا زى ما عملت مع اختى زمان
علاء : ااااه هى بقيت كده، ايوه انا ضحكت على اختك زمان عارفه ليه عشان كانت مغفله كانت بنت سهله ورخيي
رباب بزعيق : اخرسسسس ولا كلمه تقولها على اختى انت سامع
علاء : والله يعنى مش على اساس اختك هى اللى كانت عايزه وتيخط بمنتهى السهوله
رباب بحزن : انا مبدافعش على اختى هى فعلا كانت غلطانه بس ده مش معانا انك تبرر ده لنفسك وتعمل فيها اللى انت كنت هتعمله دى
علاء : مش مهم بقى هى او غيرها كلهم يستحقوا اللى حصلهم وانت كمان عشان
رباب بصدمه : انا!!
علاء : ايوه انت، انت اللى صدقتى القصه اللى الفتها من غير متعرفينى، وانت دايما كنتى بتحكيلى كووول حاجه بتحصل
رباب : لا انا انا كنت بتعامل عادى على اساس انك مدرسى مششششش
علاء : ههههه مدرسك الحقيقه ان انت كمان هبله زى اختك واتخيطى بسهوله زيها
رباب : ازاااى!!
علاء : لانك هنا دلوقتى
وبيمسكها بعنف عشان..... (يعنى انتوا فاهمين الليله مش لازم ندخل ف التفاصيل)
رباب : ابعد عنى ابعد عنى
بيدخلو البوليس ف الوقت المناسب كا عاده بعد ما سمعه اعترافه وبيقلضوا على "علاء" (بالشفا يا ياعم علاء👋)
مروان وهو بيجرى على رباب (ملحوظه مروان هو اللى بلغ ع البوليس) : انت كويسه، عمل فيكى حاجه؟؟
رباب بتعب : لا الحمد لله انا كويسه
بتقيض على "علاء" وبتنشر عنه ف الاخبار والطلابه اللى كانوا عنده بعد الاخبار بيشوفو مدرس غيره وكده "علاء" اخد الصابونه
_____________________________________________________________________
بتعدى الايام وبيجى معاد حفله عيد ميلاد "كريم"
بيكونوا "رحمه" و "كريم" قاهدين مع بعض ولسه محدش م المعازيم جاه
كريم : بس ايه الحلاوه دى يارحمه
رحمه بثقه مبالغ فيها : دى حاجه بسيطه كده انا عندى احسن من كده بالكتير
كريم بضحك : هههههه ماشى ياستى، ها جاهز للمفجأه اللى حضرتها
رحمه : جاهزه اوى بس هو مش المفروض صاحب عيد الميلاده هو اللى بيتحضره
كريم بضحك (تانى😒) : هههه ياستى مش مشكله اصل المفجأه من نوع مختلف
رحمه بحماس : طب مش هتقولى ايه هى بليز بليز بليز قولى قولى قووووليييي
كريم : لاااااا مش هاينفع كده مش هاتبقى مفجأه
رحمه بحزن : اوكيييه يعنى هاضطر استنى
كريم وهو بيمسك ايدها : متقلقيش هتعجبك اوى وبيكمل بخبث : اوييييييي