رواية لماذا تكرهوني
الفصل التاسع9
بقلم مريم توفيق
عمر وقمر راحو يقعدو فى كافيه .
عمر : احكيلى بقا على كل حاجه فى حياتك .
انا : بس هتسمعنى ومش هتزهك منى .
عمر : لا يحبيبتى احكى انا هسمعك .
قمر بدقت تحكى على كل حاجه من اول وهى صغيره لحد دلوقتى .
بعد مخلصت.
انا : بس يسيدى هى دى حياتى .
عمر بحزن : اى يبنتى دا كلو ....انا هفضل معاكى طول عمرى ومش هسيبك ابدا .
انا : بجد يعمر مش هتضحك عليا وتسيبنى فى الاخر .
عمر : لا يحبيبتى .
انا : بس انا نسيت اقلك على حاجه .
عمر : اى فى اى .
انا : ابن عمى .
عمر : مالو.
انا : عايز يتجوزنى بس هو مبيحبنيش ولا انا بحبو بس هو عايز يتجوزنى علشان يرضى غرورو لأنى فى يوم كان جاى عندى البيت وحاول يتقرب منى بس انا ضربتو وخرجتو من البيت من ساعتها وهو عايز يتجوزنى علشان ياخد حقه منى .
عمر بيحاول يمسك غضبو: عملك حاجه ....
انا : لا
عمر : خلاص لو عملك حاجه قوليلى وانا هتصرف .
انا : حاضر.
عمر : يلا علشان اروحك.
انا : لا مش هينفع حد يشوفنى معاك.
عمر : يلا يقمر وبطلى هبل .
انا : تمام ...يلا .
شخص : ايوه يباشا ....ايوه شوفتها مع واحد
شخص تانى : متأكد من الى بتقولو.
شخص: ايوه متأكد كانو اعدين فى كافيه ***** بس هما روحو من شويه .
شخص تانى : تمام خلاص .
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
عمر روح قمر لحد البيت .
عند عمر .
شمس : عمر تعالى اقعد معايا.
عمر : نعم يشمس .
شمس : تعالى .
عمر : ادينى جيت يحجه شمس .
شمس : قولى بقا مين المزه دى وكدا بقا .
عمر : متلمى نفسك يبت .
شمس : خلاص يعم انا اسفه قولى بقا .
عمر : دى قمر الى كنت بقلك عليها بقا يستى .
شمس : يعنى بتقولها قمر ومبتعبرنيش انا تمام يسطا .
عمر : متفتحى دماغك يبت بقلك اسمها قمر .
شمس : اه.
عمر بدأ يحكيلها على كل حاجه .
شمس : يعينى يبنتى دى اتعزبت فى حيتها اوى .
عمر : اه والله والله بتصعب عليا اوى بس هى هبله ولا حاجه بتفرحها عايز اتقدملها بس المشكله فى عمها بقا .
شمس : عادى يعمر منتا ممكن تتجوزها مش هى تمت السن القنونى.
عمر : اه .
شمس : طب خلاص عادى تتجوزها من غير ولى امر .
عمر : هشوف يبنتى .
شمس : انت بتحبها بجد يعمر ولا بتلعب بيها .
عمر : انتى بتقولى اى يشمس انا من بعد البت الى كنت بحبها وفى الاخر خانتنى دى فكرتى عن البنات اتغيرت بس لما شفت قمر بجد حبيتها وهتعب جامد اوى لو خسرتها.
شمس : ماشى يعمر ربنا يفرحك.
ستوب
شمس بنت عندها 23وعشرين سنه عينها رصاصى شعرها بنى وطويل جسمها حلو وطيبه جدا ومبتحبش تأذى حد وهى وعمر قريبين من بعض اوى .
نرجع تانى .
تانى يوم :
عند قمر.
قمر كانت اجازه من الجامعه ومن الشغل .
قمر : مش لازم اروح حته هريح النهاردة.
الباب بصوت عالى : دق.دق.دق.دق.
انا بخضه : حاضر حاضر .
بتفتح لقت يوسف وبيبصلها بغضب جامد
انا : فى اى يا يوسف فى حد بيخبط على حد كدا .
يوسف دخل بكل بجاحه .
ستووب:
يوسف ابن عم قمر بشرته بيضه عينو سمره قمر بتخاف منها شعره طويل قمر من الاخر بس قمر مبتحبوش.
نرجع تانى .
انا : عايز اى يايوسف.
يوسف بغضب وزعيق: مين الى كنتى معاه امبارح يقمر .
انا ببرود : ملكش دعوه .
يوسف غضب اكتر مسك قمر من شعرها .
يوسف بزعيق وشادد قمر من شعرها : لما اقلك على حاجه تردى ومين يسفله الى كنتى معاه لاخر الليل برا.
انا بوجع وعياط: سيبنى يايوسف شعرى بيوجعنى وانت مالك ومالى سيبنى بقا .
يوسف شدها من شعرها اكتر: انتى مش عايزه تتجوزينى علشانو صح انا بقا هجوزك وغصبا عنك .
انا : مش هتتجوزنى يايوسف وايوه مش عايزه اتجوزك علشانو افهم بقا انا مبحبكش افهم انا مش عيزاك وعمرى ما هحبك .
يوسف اتعصب اكتر قام ساب شعرها.
يوسف : ماشى انا هوريكى .
قام فك الحزام .
انا بدموع: يوسف هتعمل اى يوسف لا متمدش ايدك عليا .
يوسف والغضب عامى عينو : مش انتى بتكرينى انا بقا هخليكى تكرهينى اكتر .
ونزل فيها ضرب وهو مش شايف قدامو.
انا بسريخ من الوجع : يايوسف ارحمنى بقا تعبت معنتش قادره ....اااه .
يوسف عمال يضرب وهو مش شايف قدامو .
فجأه اغمى عليا من كتر الضرب .
يوسف لما اغمى عليا سابنى مرميه على الارض ومشى .
يوسف نزل وهو غضبان جامد وعمر شافو بالصدفه نازل من عند قمر وهو بالمنظر دا .
عمر فى نفسو : مين دا ولى نازل من عند قمر انا لازم اطلع اشوفها .
عمر طلع عند قمر وعمال يخبط على الباب محدش بيفتح راح كسر الباب ودخل .
عمر بصدمه : قمر ...قمر قومى مالك فى اى قومى يقمر .
عمر شالها حطها على السرير فى واديتها وبيبص على درعها لقاه معلم من مكان ضرب وبينزف.
عمر بغضب : مين الحقير الى عمل كدا اكيد ابن**** الى كان نازل من عندها .
عمر اتصل على الدكتور علشان يجى يشوفها .
الدكتور : اتعرضت ل ضرب شديد جدا ودا اصر عليها .
عمر : طب هى حالتها اى دلوقتى .
الدكتور : حالتها صعبه جدا هكتبلك علاج لازم تجيبهولها .
عمر : حاضر هجيبهولها على طول .
الدكتور : ولازم تستريح كويس على الاقل يومين .
عمر : حاضر .
الدكتور مشى وعمر نزل يجيب العلاج .
عمر وصل البيت وقعد جمب قمر .
قمر فاقت.
انا بخوف وعياط : ابعد عنى سيبنى بقا .
عمر بخوف عليها : متخفيش ياقمر اناعمر .
انا بعياط : انا خايفه يعمر هو قالى مش هيسبنى انا خايفه منو اوى .....
عمر قاطعها وحضنها : متخفيش يقمر ....بس مين الحقير العمل كدا وحصل اى .
قمر بدأت تحكيلو وهى بطعيت.
قمر بعد ما خلصت.
عمر : الحيوان ماشى استحمل الى هيجرالك.
انا : هتعمل اى يعمر .
عمر : ملكيش دعوه انتى استريحى بس .
انا بوجع : اااه.
عمر بخوف عليا : مالك فى اى .
انا بدموع : جسمى بيوجعنى اوى .
عمر : طب روحى خودى شور وانتى هتفوقى وكمان علشان اديكى العلاج.
انا : حاضر .
عمر : شطوره.
قمر راحت تاخد شور.
وعمر نفسه يمسك يوسف يقتله .
قمر خلصت .
اقمر : انا جيت .
عمر ببتسامه : طيب تعالى يلا علشان تاخدى العلاج .
قمر : ماشى .
قمر خدت العلاج وبعدين عمر سابها ترتاح .
عمر : هنزل انا علشان تاخدى راحتك.
قمر :ماشى .
عمر : باى ....لو عوزتى حاجه رنى عليا رنه صغيره وهتلاقينى عندك.
قمر : ماشى.
عمر روح قمر نامت لانها كانت تعبانه جدا.