الفصل الثالث3
بقلم علياء خليل
صقر و باقى العائلة قاعدين عادى سمعوا صوت صريخها فى كل مكان فى القصر
صقر جرى يشوف فى ايه شاف والده فى الاوضة بحاول يته*جهم على ورد
صقر بكل غصب شد ورد
ابراهيم ببرود و بجاحة : دي مجنونة انا كنت جاى اقولها حاجة افتكرت بت*حرش بيها
ورد بصت لصقر بخوف
صقر اكتفى بأن بصله باستحقار و طلع الاوضة مع ورد
صقر قفل الباب و لاول مرة صقر بيتعامل مع ورد بطريقة حنينة كان بيحاول يقنع نفسه أنها بس صعبانة عليه مش اكتر
صقر : ورد ممكن تحكيلى ايه اللى حصل تحت ومتخافيش من اى حد طول ما أنا معاكى عايزك بس تثقى فيا
ورد من كتر الصدمة و أن أول مرة تتعرض لموقف زى ده كان بيتساقط الكلام من على شفايفها و دموعها رافضة تنزل من عيونها ( ده اوحش بكتير لأن ساعات الدموع بتريح)
صقر : طيب أهدى بس و انسى كل اللى حصل و اوعدك انى هجبلك حقك
ورد اخرا اتكلمت و يعتبر صقر مكنش يعرف صوتها عامل ازاى من كتر ما كان مش بيتكلم معاها اصلا
ورد : صقر بيه ارجوك أنا عايزة اروح لاهلى أنا مكنتش عايزة اتجوز أنا عايزة ارجع انام فى حضن امى و مع اخواتى احب على يدك رجعنى ليهم
صقر : انتى عندك كام سنة
ورد : أنا ١٤ سنة
صقر اتفاجا من عمرها لانه كان فكرها اكبر بسبب شكلها الانثوى و جمالها الطاغى : نععععععم ١٤ سنة ازاى
ورد : أيوة و الله يا عمو
صقر رددها باستهزاء : عمو … يارب صبرنى و مسح على وشه و بصلها حس انها طيبة و أنه عايز يساعدها
صقر : اسمعى يا ورد أنا هاخد بالى منك و مش هخلى حد يقربلك و انتى لو حصل اى حاجة تيجى و تقوليلى
ورد بتردد : عمو أنا عايزة اقولك على سر
صقر بانتباه : سر ايه
ورد بخوف و بتوطى صوتها : أنا …. أنا .. حا..مل من ابو..ك.
ملحوظة يا جماعة ورد مش مرات ابو صقر هى بس كانت هتتجوز والده بدون ما تعرف و لكن صقر اتجوزها قبله