الفصل الثالث عشر
بقلم علياء خليل
صقر : ورد متعصبنيش عليكى أنا قولتلك جوزك
ورد : لا أنا بحب فارس و لما كنت بنام فى حض*نه كان بيقولى انى لما اكبر هنتجوز
صقر بيبص بصدمة و بقى عايز يعرف ايه حصل بينها و بين فارس واضح من كلامها أن فى حاجات كتير صقر ميعرفش عنها حاجة
صقر : بتنامى فين يا بت
ورد : أنا صغيرة علشان كنت بخاف انام لوحدى فارس كان مسافر و مسمحلكش تفكر فيا بطريقة غلط
صقر بعصبية : ما هو انتى لو بتتكلمى عدل من الاول مش هشك فيكى لكن انتى كل كلامك بتخلينى أفهمه غلط من طريقتك دى يا ورد
ورد : أنا عايزة اروح لأمى
صقر : أنا هخليكى تشوفيها قريب بس مش بكرة علشان عندك مدرسة
ورد بفرحة طفولية : أنا هروح المدرسة تانى بجد يا عمو
صقر : أيوة يلا دلوقتى نامى عايزك تشدى حيلك يا ورد
ورد : أن شاء الله
فاتت الايام و ورد بتكبر و تعلقها بصقر بيذيد كل يوم و صقر مفكرش يتجوز بس كانت داليدا بتتردد عليه من وقت للتانى يقعدوا يتكلموا و لكن اغلب الوقت كان بيكون مشغول بورد و غيرته عليها بتزيد و تمت ورد عامها الثامن عشر كانت سعيدة لأن اليوم قررت
تعترف لصقر انها بتحبه و كانت مجهزة عشاء رومانسى و ارتدت لاول مرة فستان قصير و يبرز مفا*تنها بدقة و عملت شعرها كحكة تنزل منها خصلات شعرها بعشوائية. و لكن كانت جذابة
فى اليوم ده اتاخر صقر جدا و ده مش عادته
اول ما فتح الباب ورد لاإرادى راحت حض*تنه و هى قلقانة عليه
أبعدها صقر بجدية و لقيت داليدا ممسكة بيده بتملك
صقر : داليدا مراتى
ورد : و انا 🥺🥺🥺
Stop
هى ورد مش بتلحق تفرح ليه كده و ليه صقر عمل كده