رواية حب عبر السوشيال ميديا
الفصل التاسع والعشرون
بقلم نورا محمد
مكه يا مكه
مكه بخوف وصدمه : أبيه محمد
يوسف ببرود : نامي وانا هروحله
مكه بتوتر : هتقولوا ايه
يوسف سابها ومردش خرج وقفل الباب علشان محمد مايشوفهاش
محمد بعنف مسك يوسف من رقبته انت بتعمل ايه فى اوضة مكه
يوسف بتنهيد ويزيل ايديه: مكه دي بتاعتي وانت عارف
محمد بعصبية :لا مش عارف مره تقول لماما دي مراتي ومره تقولى. دي بتاعتي وملكي ومره اقفشك فى اوضتها
كل مرة ابرر واقول يوسف عارف ربنا واعقل من يعمل كدا
يوسف بهدوء:اهو قولتها بس لازم دا يحصل علشان اقدر احميها وتبقي معايا للابد
محمد باستفزاز: لا والله
يوسف بحده:محدش بيخاف على مكه قدي وحكايه حرام وحلال متخفش عليا هتعرف كل حاجه في وقتها بس انا مش هغلط غلطتك واضيع حب حياتي واعيش زيك
محمد بحزن على نفسه : خلى بالك منها وحافظ عليه كلامك صح بلاش تغلط غلطي
يوسف حس انه زودها على اخوه: انا اسف ما كانش قصدي والله
محمد بضعف: انت قولت الحقيقه انا خايف على مكه دي احنا إلى ربناها
يوسف دخل فى حضن اخوه: قولى كنت عايز ايه
محمد : ماما مش فى البيت كنت هسأل عليها مكه
يوسف بعد عنه:ط طيب رن عليها
محمد بتعب : مش بتردد
اريج بخوف: اي شرط
مامت محمد : هقعد معاكي مش هسيبك ابدا لازم اهتم بيكي
اريج فرحت وراحت نامت فى حضنها
مامت محمد سحبت نفسها بهدوء علشان متصحاش
الو عاملين ايه يا حبايبي وحشتوني
____
انا انا انا عند اريج
_____
انا هقعد مع اريج اصلها تعبانه تيجي فين لاء طبعا استني بس هقولك هي دلوقتي نايمه بكرا ابقي تعالى سلام
تاني يوم
اريج بنوم: الله الله على روايح الحلوه
مامت محمد وهي بتعمل فطور : روحي اغسلى وشك وتعالى
وقبل ما تخط خطوه جرس الباب رن
اريج : خليكي انتي هفتح انا
براحه شويه وهو انا واقفه ورا الباب ينعم
محمد:يخربيت جمال ابوكي هو فى وحدة تبقي تعبانه تبقي بطل كدا
اريج : انت اي إلى جابك هنا
محمد بغضب مصطنع : جاي لماما مش ليكي وبعدين تعالى هنا انت زي تطلعي كدا
اريج كانت لابسه بجامه بنك عليها رسوم كرتون
وشعرها مفرود وكانت فاتنه
اريج بخوف من نظراته: اولا البجامه طويله
محمد بحده : وشعرك دا اقصه يعني
اريج: انت مالك انا طليقتك فرت هاربه من تحوله
دخل محمد وقعد على سفره
محمد : ماما فين الفطار
مامت محمد وهي بترس الاكل: حاول تصالحها ماشي
محمد وهو بياكل خيار: الدكتوره قالت عنده ايه
مامت محمد بتوتر