رواية فيروز وفهد
الفصل الثالث3
بقلم نجلاء عبد الظاهر
فهد ضغط على ايديها اكتر
فهد : انتى مين يا بت انتى أنا سألت و عرفت أن مفيش حد ساكن فى البيت الجديد و لا انتى تبع حد من الجيران
فيروز من الصدمة اغمى عليها و هنا فهد بص بابتسامة خبثة و طلع بيها على جناحه و هى نايمة زى الملائكة و هو ارتسمت على وشه ابتسامة شر
و طلع بيها الجناح و حط فيروز على السرير و دخل ياخد شاور ونام فقط بجانبها فى أطراف السرير و فى الصباح استيقظ فهد و لم يجدها بجواره و اختفت
فيروز لبست النقاب و فضلت تخبط على باب الاوضة
فهد فتح الباب بيبص بقرف لفيروز
فهد : شكلى هرفضك عايزة ايه
فيروز : أنا كنت بقول لحضرتك فى واحدة تحت و بتسال على حضرتك
فهد افتكر ممكن تكون البنت ديه فيروز و جت تانى
فهد بحماس : واحدة طيب انا نازل شوفى تشرب ايه
فهد لبس و نزل لقى سارة بنت خالته
فهد بنظرة ضياع الامل : سارة 🙂 ايه اللى جابك
سارة : لقيتك مش بتزونا قولت أنا اجى ايه يا فهد نسيت أن ليك أهل
فهد : أن شاء الله هاجى ازوركم
سارة : مفيش اتفضلى
فهد : ما انتى قاعدة و بتشربى العصير اهو يعنى
سارة : ماشى يا رخم
فهد : هى خالتو مجتش ليه
سارة : كانت تعبانة شوية
فهد : الف سلامة عليها معلش يا سارة لازم اروح الشركة ممكن اوصلك فى طريقى و نفطر فى اى مكان
سارة : اوك يا فهود يلا مستنياك تلبس
فيروز : الفطار جاهز
سارة بقرف : لاء سيدك فهد هيفطرنى بره
فيروز : سيدى ؟!
سارة : أيوة سيدك فى مشكلة
فيروز : أنا علشان متربية مش هرد علشان كان زمانى قائلة كلام مش هتحبى تسمعيه
سارة : انتى نسيتى نفسك انتى حتة خدامة هنا
فيروز صعبت. عليها نفسها و جريت على جوا تعيط و رفعت النقاب تمسح دموعها فى نزول فهد من الجناح قدامها
فهد