رواية مستر حمزه
الفصل الخامس5والاخير
بقلم منه محمد
بتفضل مصدومه ومش مصدقه اللي حصل
حمزه : انا اسف مكنتش اعرف انك بتفكري فيا بالطريقه دي ، انا اسف و بيمشي ويسبها عشان يروح يدي الحصه
بيخرج المستر و بتخرج وراها بخطوات بطئيه و حزينه بتجري عليها "داليا"
داليا بقلق : انت كنتي فين ، مالك ايه اللي حصل ؟
لكن "منال" بتفضل ساكته ومبتردش عليها
داليا : مالك مش بتردي ليه؟ طب تعالي عشان المستر شكله هايبدأ الحصه وبعدين تبقي تحكيلي ايه اللي حصل
بيعتذر "حمزه" عن التأخير و مبيديش حاجات كتير عشان ميأخرش البنات ويرحوا في معادهم العادي
________________________________________________
داليا : مالك يا منال انت متكلمتيش من ساعه مارجعنا من الدرس ، كنتي فين انا رنيت عليكي مكنتيش بتردي ، احكيلي مالك
رمت نفسها ف حضن صاحبتها وعيطت
منال بعياط : مبيحبنيش يا داليا
داليا : هو مين ده اللي مبيحبكيش !! اصدقك حمزه
هزت رأسها بنعم وهي لسه بتعيط
داليا : حرام عليكي يا بنت بقي موته نفسك عياط عشان حمزه حمزه بالله عليكي ده حد يحبه و كملت بضحك : طب والله انت هبله
منال : لو سمحت متترقيش علي مشاعري
داليا : مش اصدقي والله بس انا قولتلك بلاش تعشمي نفسك ، وبعدين انا مش فاهمه حمزه ايه ده اللي موتين نفسكوا عاشنوا ده
منال : فعلا ما هي الحاجه بتيجي للي مش عايزها
داليا : اصدقك ايه !؟
منال : كنت عماله حفله صغيره كده اصارحه باللي جوايا عارفه قالي ايه ؟
داليا : ايه ؟
منال : قالي انه كان عايز يكلمني عشان يقولي انه معجب بيكي
داليا : معجب بمين !؟
منال : بيكي انت
داليا : نااااعم علي اخره الزمن ده اللي يبصلي
منال بضحكه ساخره : شوفتي
داليا : انا بصراحه مش عارفه اقولك ايه ؟
منال : متقوليش حاجه ، الظاهر انا فعلا عيشت نفسي و هم
داليا : متقوليش كده ، مكنش وهم ولا حاجه كان استجعال ده مش سن حب انت دلوقتي و تذاكري عشان تجبي مجموع حلو
منال : حاضر وحضنتها و كملت عياط
____________________________________________________
مرت الايام و كانت "منال" مكتئبه مبتنزلش درس الكيمياء ، و "داليا" بتحاول تكلمها لكن مبتردش عليها لانها بتكون قافله موبايلها
و ف مره بتكون "داليا" في طريقها مروحه بعد ما خلصت الدرس
حمزه : داليا استني
داليا في سرها : ياختي عايز ايه ده دلوقتي ، ايوه يا مستر
حمزه : هي منال مبتجيش ليه الدرس بقالها فتره كبيره مختفيه
داليا بتوتر : اييييه تعبانه شويه
حمزه : الف سلامه عليها مالها
داليا : لا تعب بسيط يعني حاجه متقلقش ان شاء الله ترجع بالسلامه
_______________________________________________
كانت قاعده ف اوضتها نايمه ع السرير وزعلانه تعدلت من نومتها علي صوت الباب وهو بيتفتح
الام : وبعدين يا بنتي هتفضلي حابسه نفسك كده مكنوش درجتين اللي راحوا منك ف اخر امتحان
منال بعياط : سبيني ف حالي يا ماما
الام : طب في واحد بره عايز يشوفك بيقول انه المستر بتاعك
قامت نطت فجأه من مكانها : حمزه ، طب طب ثواني و جايه وراكي
__________________________________________________
خرجت من اوضتها بلوك مختلف خالص و كانت حاطه مكياج و شكلها بقي حلو و لا اكنها كانت زعلانه ودبلانه من كتر العياط من شويه (مهزقه)
منال بصوت رقيق : ازاي حضرتك يا مستر
حمزه : الحمد لله ، المهم انت عامله ايه ؟
منال : انا كويسه الحمد لله
حمزه : طب ليه مبتجيش الدرس بقالك فتره صاحبتك قالتلي انك تعبانه
منال : اه كنت تعبانه شويه ، بس دلوقتي الحمد لله بقيت احسن
حمزه : انت لسه زعلانه من ساعتها
منال : زعلانه من ايه مش فاهمه ؟
حمزه : يعني ساعه عيد الميلاد و اللي حصل
منال : لا مفيش حاجه ده كانت مجرد مشاعر مراهقه مش اكتر
و بدأت عينيها تلمع وكانت علي وشك العياط حمزه : ارجوكي متعيطيش متحسسنيش بالذنب
منال : لا لا مفيش دي حاجه دخلت ف عيني
حمزه : لو مش زعلانه فعلا يبقي ترجعي الدرس
منال بضحك : حاضر
مدت ايده علي وشها عشان يمسح الدمعه اللي نزلت ، فدخلت عليهم الام فجأه
الام : منااااااال
شال ايده بسرعه قبل اما تشوفه
منال : ايوه يا ماما جايه ، عن اذنك
______________________________________________________
بالليل راحت "داليا" بتفضل مصدومه ومش مصدقه اللي حصل
حمزه : انا اسف مكنتش اعرف انك بتفكري فيا بالطريقه دي ، انا اسف و بيمشي ويسبها عشان يروح يدي الحصه
بيخرج المستر و بتخرج وراها بخطوات بطئيه و حزينه بتجري عليها "داليا"
داليا بقلق : انت كنتي فين ، مالك ايه اللي حصل ؟
لكن "منال" بتفضل ساكته ومبتردش عليها
داليا : مالك مش بتردي ليه؟ طب تعالي عشان المستر شكله هايبدأ الحصه وبعدين تبقي تحكيلي ايه اللي حصل
بيعتذر "حمزه" عن التأخير و مبيديش حاجات كتير عشان ميأخرش البنات ويرحوا في معادهم العادي
________________________________________________
داليا : مالك يا منال انت متكلمتيش من ساعه مارجعنا من الدرس ، كنتي فين انا رنيت عليكي مكنتيش بتردي ، احكيلي مالك
رمت نفسها ف حضن صاحبتها وعيطت
منال بعياط : مبيحبنيش يا داليا
داليا : هو مين ده اللي مبيحبكيش !! اصدقك حمزه
هزت رأسها بنعم وهي لسه بتعيط
داليا : حرام عليكي يا بنت بقي موته نفسك عياط عشان حمزه حمزه بالله عليكي ده حد يحبه و كملت بضحك : طب والله انت هبله
منال : لو سمحت متترقيش علي مشاعري
داليا : مش اصدقي والله بس انا قولتلك بلاش تعشمي نفسك ، وبعدين انا مش فاهمه حمزه ايه ده اللي موتين نفسكوا عاشنوا ده
منال : فعلا ما هي الحاجه بتيجي للي مش عايزها
داليا : اصدقك ايه !؟
منال : كنت عماله حفله صغيره كده اصارحه باللي جوايا عارفه قالي ايه ؟
داليا : ايه ؟
منال : قالي انه كان عايز يكلمني عشان يقولي انه معجب بيكي
داليا : معجب بمين !؟
منال : بيكي انت
داليا : نااااعم علي اخره الزمن ده اللي يبصلي
منال بضحكه ساخره : شوفتي
داليا : انا بصراحه مش عارفه اقولك ايه ؟
منال : متقوليش حاجه ، الظاهر انا فعلا عيشت نفسي و هم
داليا : متقوليش كده ، مكنش وهم ولا حاجه كان استجعال ده مش سن حب انت دلوقتي و تذاكري عشان تجبي مجموع حلو
منال : حاضر وحضنتها و كملت عياط
____________________________________________________
مرت الايام و كانت "منال" مكتئبه مبتنزلش درس الكيمياء ، و "داليا" بتحاول تكلمها لكن مبتردش عليها لانها بتكون قافله موبايلها
و ف مره بتكون "داليا" في طريقها مروحه بعد ما خلصت الدرس
حمزه : داليا استني
داليا في سرها : ياختي عايز ايه ده دلوقتي
تزور " منال" وتبعتلها الحاجات اللي فاتتها
داليا : ها مبسوطه يعني ؟
منال : اسكتي مش هتصدقي اللي حصل
داليا : ايه اللي حصل ؟
منال بفرح : حمزه جالي انهارده
داليا بتعجب : نعم جالك ليه ان شاء الله ؟
منال : كان جاي يطمن عليا
داليا : ناعم يا ختي !!
منال : مالك !؟
داليا : وده عرف بيتك منين ؟
منال : ما احنا ادناهم بياناتنا للسنتر انت نسيتي
داليا : انت لسه بتحبيه ؟
بصت لارض بكسوف
داليا : يا فرحتي
__________________________________________________________
رجعت "منال" للدراسه من تاني ورجعت تهتمواكتر بدراستها وعلاقه ب"حمزه" بدأت تكبر
وفضلت ع الحال ده لحد يوم النتيجه
الام بقلق : ها يا بت اخلصي
منال : يا ماما السيستم معلق
الام : انت شكلك بتضحكي عليا ، بقولك ايه لو مش عارفه تجبيها قوليلي وا بعت رقم الجلوس لخالتك تجبها
منال : لاااااا خالتي لا ، هي زمانها جايه
الام : مين خالتك ؟
منال : لا النتيجه يا ماما ، اهي طلعت
الام : كاااام
منال : ٩٥ %
الام : لووووولييييييي
منال : الللله نفس مجموع الكراش بالظبط
الام : ال ايه !!
منال : ايييييه اصدقي نفس المجموع اللي كنت عايزها بالظبط الحمد لله
رن الجرس فجأه و هما قاعدين
الام : شكلها خالتك
راحت تفتح الباب و طلع "حمزه"
حمزه : سلام عليكم
الام : وعليكم السلام ، اتفضل اتفضل ، يا مناااال
كانت "منال" بتتكلم مع "داليا" ف التلفون
منال : ايه جايبه ٩٥ ونص اتصدقي انك رخمه وصاحبه مش جدعه كمان انت ازاي يا هانم تجيبي اعلي مني بنص درجه ماشي حسابنا بعدين
الام : انت يا بت يا مناااااال
منال : ايوه يا ماما جايه ، طب افقلي انت دلوقتي يا داليا عشان شكل الزيارات بدأت
راحت عشان تشوف مين اتفجأت ب"حمزه" و كان ماسك ف ايده بوكيه ورد
حمزه : الف مبروك يا منال
منا بكسوف : الله يبارك فيكي يا مستر
حمزه : لا مستر ايه انا المره دي مش جاي بصفتي مستر
منال : اومال ايه ؟
وطي "حمزه" علي ركبته وطلع عبله خاتم وفتحها
حمزه : تقبلي
منال بمقاطعه : ثانيه واحده بس والله الموبايل بيرن هرد عليه بسرعه ، اااخ دي داليا الفصيله ، انت يعني حبكت ترني دلوقتي الراجل كان بيتقدملي خلاص
داليا : ده بدل ما تشكريني
منال : اشكرك علي ايه بقي ؟
داليا : تشكرني عشان وفقت راسين
وظهرت من وراها فجأه
منال : دالياااااا وخضتها بالحضن ، انت دخلتي هنا ازاي
داليا : مامتك فتحتلي الباب عادي يعني ، وانا كنت متفقه مع المستر علي كل حاجه
حمزه : طب ممكن نخلص بقي عشان انا رجلي وجعتني
منال : اه سوري اتفضل
حمزه : تقبلي
منال بحماس : موافقه موافقه
حمزه : ايه ده انا لسه مكملتش !!
داليا : هي كده
______________________________________
___________
بتمر الايام وبتقرر "منال" تدخل كليه التربيه وتتخصص ف الكيمياء زي مثلها الاعلي "حموزه" وطبعا " داليا" بتروح معاها ف اي حته
وبيتخطبوا لحد وبيتفقوا علي الجواز بعد ما
"منال" تتخرج من الكليه
وف يوم الفرح
حمزه : بحبك اوي يا منال
منال : وانا كمان بحبك اوي
تمت