رواية للحقيقة وجه اخر
الفصل الاخير
بقلم هبه احمد
مروان / اتكلم مفيش مفر من كلامك وجلس على الكرسي هو كمان
زياد / هو فى ايه
رحاب / هتسمعوا كلكم وبعدها تقرروا إذا كان ينفع افضل معاكم ولا لااااا
ام سليم / كان المفروض ناخد الاذن منها الاول انا غلطت اللى سمعت كلامكم
صادق / دى اختنا حته مننا والله ما اعرف اى حاجه عنها إلا يوم ما امى ربنا يتولها برحمته ماتت
تحية ،/ نفسى اشوفها واطلب منها السماح
ام سليم / انا رنيت على فونها كتير غير متاح
مروان / اتكلم قول الحقيقة
قاسم / الحقيقة ملهاش اى لازمه طلما ماحصلش ما بينا حاجة
ام سليم / السلام عليكم رحاب اسفة بس هم صمموا ياجوا يطلبوا منك السماح
رحاب / اتفضلوا الكل حضر الحمد لله اتكلم انا معنديش حاجة احاف عليها هاقتلك لو فضلت ساكت كدة و ربنا هاقتلك و جابت السكين من المطبخ
اياد / عنك انتى انا هاقتله
قاسم / برعب خلاص هاتكلم
تحية / سامحيني يا قلبى
رحاب / تجاهلت وجوها
قاسم / الحكايه و ما فيها صفيه بتكون اختى فى الرضاعة و امها كانت شغاله عندنا و هى كمان لحد وقت قريب بتاجى تنضف الفيلا و معاها مفتاح الفيلا لأنها كانت بتاجى تنضفها و تساعد امى فى عمل الاكل بس مش على طول و هى اللى طلبت منى اشغلك عندى المهم انتى الصراحة كنتى بنت جد ماشية دغرى لا بتهزرى مع حد وكلامك قليل وصفية
صفية / ها الزفته عامله أية معاك
قاسم / دى بنت اعوز بالله عليها بوز يجيب الفقر
صفيه / ما تشوفليها حد ابن حرام يعورها وله الحلاوة
قاسم / يعورها ازاى و انتى هتستفيدى ايه من كده و افرضى الضربه طلعت جامده تموت فيها و يكون سين و جيم
صفيه / هههههه يعورها يعني يعتدى عليها و
قاسم / ليه بس حرام عليكى انتى ترضى على بنت من بناتك كده
صفيه / فى فرق بين بناتي و بنت سعديه انا عوزة البيت من بابه و ابوها رافض حتى يكتبى الشقق ايجار قديم
قاسم / انا ملياش فى السكك دى حلى مشاكللك بعيد عني
صفية / مكنش العشم و مشيت و انا نسيت كلامها ومرت الايام وانتى شغاله بجد بضمير بس انا من كلام صفية كنت احيانا بغتت عليكى و استفزك المهم بعد ما ابوكى مات بشهر كنت مروح من عند عمى ولاقيت فونى بيرن و جايلى كذا رساله من صفية فرنت عليها
صفيه / انت فين تعاليل بسرعة رحاب بتموت
قاسم / بتموت ازاى دلسه مرواحة من الشغل وكانت كويسة
صفيه / ببكاء شكلها شربت حاجة دبتموت ابوس ايدك تعالى نوديها لاى مستشفى
قاسم / حاضر هاجى اخدها بس لحد باب المستشفى و خلوعة
صفية / حاضر منحرمش منك جيت بالعربيه لحد اول الشارع لاقيت صفية بتجرك ولما شافتنى ركبت قدام و رمتك على الكرسي اللى ورا
قاسم / هى مالها اوعك تكونى عملتى فيها حاجة وربنا ابلغ عنك
صفيه/ اطمن هى مفهاش حاجه انا عوزة اقرص ودناها وبس
قاسم / طب ليه
صفيه / علشان هى بقت تقيله على قلبى و كمان البيت من حق ولادى وبس
قاسم / اعتبريها اخت اولادك و هى بتشتغل و تصرف على نفسها
صفيه / المطلوب تاخد استماره رحيل بلا راجعه
قاسم / حرام عليكى هتقتليها
صفيه / و مين جاب سيره القتل فى حاجات كتير بتكون ابشع من القتل
قاسم / انا بره الليلة اخلصى شوفى هاوصلك لفين
صفية / لاوضة المرحوم أبويه و تشكر و اردهلك فى الافراح
وصلتها لاوضة البواب اللى فى الفيلا و مروان رن عليه رحت عنده كان اخوه ميت فى حادثة فضلت معاه لتانى يوم بعد العصر رجعت لاقيتك نايمه على السرير و شعرك مفرود حدفت الفوطة عليه و قعدت على السرير مرعوب كنت خايف لصفية تكون قتلتك و ادبس انا فى الجريمة فجأة لاقيتك صحيتى و قعدتى تشتمى و تدعى عليه فتركت ليكى الاوضة و انتى عارفة الباقى
رحاب / تحلف على المصحف انك صادق
قاسم / احلف و ربنا يعلم أنى صادق و حياه كتاب الله أنا ما لمستك و لا شوفت اى حاجة من جسمك و لا كنت اعرف انك موجوده اصلا
زياد / و ربنا لاقتلك يا ابن ٠٠٠٠٠٠٠
مروان / ليه هو معلش حاجة و حافظ عليها و لو كان حد غيره كان اغتصبها و هى مغمى عليها و شالها رامها بعيد
زياد / لسه هيضربه لاقى قلم على وشه انت مش عامل احترام لوجودى أخرج من هنا
شروق / انا مصممة أن ابنك يتعاقب لو مكنش علشان العجز اللى انا فيه يبقى علشان عذاب امى
تحية / بدموع انا اغتصبنى اتنين مش واحد و اللى جابهم علشان يغتصبونى صورنى و بعتلى الصور ربنا حاكم عادل الاستاذ قاسم مظلوم هو حد محترم امى منها لله هى السبب كانت عاوزة تورث البيت اللى هو بتاعك من ورث امك ابونا كان كاتبه باسمك علشان كده عملت فيكى كده
رحاب / يعنى انا جسمى مش متلوث بمعصية
قاسم / اقسم بالله انا لا لمستك ولا شوف اى حاجة من جسمك انا عرفت أن صفية عملت كده لهدف فى دماغها مكنتش اعرفه الا دلوقت
صابر / انتى على رأسى انا رضيت بيكى من غير ما كنت اعرف انك شريفه عفيفه
ام صابر / خد صاحبك و روح يابنى نتقابل في المحكمة بالنسبة لقضية ابنك إنما بالنسبة لرحاب فهى بنت حلال و هتسامحك
قاسم / انا مستعد ادفعلك اى مبلغ مقابل انك تسامحني
ام صابر / سامحى يا بنتى ربنا اخد حقك من اللى ظلمك هو يعتبر ضحية زيك بالضبط
تحية / ببكاء ارتمت فى حضن رحاب سامحيني والله ماكنت اعرف انتى فين
رحاب / انا .......
تمت بحمد الله