روايه كبريائي
الفصل الثامن8
بقلم هبة احمد
روضة / انا حاسة بصداع جامد عوزة شاى وسندوشات اى حاجة
قمر / انا هانم شوية عندك المطبخ اعملى اللى عوزاه
روضة / مستحيل ده يكون بنى ادم د انسان مستفز
قمر / مش ذنبه أنه يكون كده اكيد أمه هى اللى شجعته يعمل كده من و هو طفل
نجمة / تعالى نروح نغتت على بنات عمك
سندس / بلاش مش عاوزين مشاكل و بعدين البنت الكبيرة أيدها طرشة و انا مش عوزة جدى يزعل منى
نجمة / اخوكى نازل على السلم ربنا يستر
سندس / عرفت ازاي يا فصيحة
نجمة / انتى ناسية ان جدك مركب كاميرات مراقبه في كل مكان هنا
سندس / اول مرة اعرف ان فى كاميرات مراقبه على السلم يالهوووى د انا كنت أحيانا اقعد على السلم و و سكتت شوية و انتى ازاى عرفتى تركبى الكاميرات على فونك
نجمة / كل الحكاية لما فهد كسرلى فونى جدى عطانى فونه و جاب لنفسه فون جديد فلاقيت عليه كده
رسمية / يابنات يلا ام ايمن جت و حضرت الفطار
فهد / خبط على الباب
رسمية / فتحتله خير يابنى صباح الخير
فهد / صباح النور خلى البنات تطلع فوق
رسمية / خليهم معانا انت عوز منهم أية عندكم اتنين شغالين وبعدين خف عصبيتك دى شوية
فهد / انا مش عوز اخواتى يتعلموا قله الادب من ولاد ابنك
روضة / صباح الورد ياستو عوزة افطر و حاجة للصداع
رسمية / صباحك شهد مكرر يا قلب ستك
فهد / لا د كده كتير اوى امشى احسن
قمر / ماله الاخ ده
روضة / شكله منفوش جامد
سندس / احنا صحينا يا ستى هنفطر و لا نطلع للمعتقل اللى فوق
نجمة / فهد باشا مشى صح يا ستى
روضة / من حقه يتنفخ طلما خلتوه باشآ
مراد / صباح الخير ياست الكل عوزين نفطر علشان عندى كلمتين عوز الكل يسمعهم
روضة / صباح الورد يا بابا و باست ايده اوعك تكون لسه زعلان مني انا مقدرتش امسك نفسى
مراد / عمرى ما ازعل منك كل الحكاية مكنتش عوز اسيبكم و انتى و ابن عمك فى بينكم سوء تفاهم
روضة / انا كل اللى يربطنى بيه مش يكون ليه علاقة باى حد هنا غير جدو ستو و بعدهم حضرتك
قمر / رايحة الاكل حلوة هو فى اكل أية
ام ايمن / فضلت خيرك فطير مشلتت و قشطة و عسل نحل وجبنة قديمة السفرة جاهزة هاعمل الشاى
روضة / فى عيش مش هقدر اكل حاجة دسمة على الصبح
ام ايمن / فى كيس عيش فلاحى على السفرة
سندس / يلا يابنتى نفطر و نطلع فوق
رسمية / خليكم هنا مع بنات عمكم
فهد / وهو داخل مكتبة ابعتلى معتز
نهاد السكرتيرة/ حاضر يا افندم وراحت جابت معتز
معتز / خير يابنى صباح الخير
فهد / صباحك زى وشك العكر
معتز / فى أية انا سايبك امبارح كويس
فهد / تشرب قهوه معايا
معتز / عوز عصير فريش من التلاجة بتاعتك وقام فتحها وجاب زجاجة العصير وكوب بلاستيك وصب لنفسه
فهد / انت فعلا بنى ادم بارد
معتز / نهاد هاتى قهوه الاستاذ بسرعة
نهاد ،/ حاضر جاية
معتز / احكى هببت أية
فهد / مفيش بس
معتز / هى بس دى اشجينى
فهد / حكى لمعتز كل اللى حصل في شقة جده
معتز / انت غلطان و متهور ما تنساش ان جدك لسه عايش يعنى هو حر فى ماله و مراد ده ابنه زى ابوكى بالضبط و ولاده زيك انت و اخواتك
فهد / كان فين من زمان اللى اسمه عمى ده اللى ما ماجه فى يوم وشال عننا القرف اللي احنا فيه
معتز / امك السبب فى تفريق العيلة هى اللى طفشت عمك مراد بعد ما طلعت على مرأته الكلام الوحش صح حتى عمك شاكر الغلبان امك طردته من البيت
فهد / امى ست جبارة بجد
معتز / خالتى طول عمرها كدة و ابوك مع الاسف مقدرش يمسك زمامها خالها تزيد فى ازية الناس واول حد انظلم منها عمك مراد اللى طلعته هو و مرأته بفضيحة و كمان عبلة مرأت ابوك اللى شغلتها خدامة عندها مش كدة وبس د كانت حرماهم حتى من الاكل هى و ولادها كان الولاد بتاكل عند جدك انا فاكر مرة كنت طالع عندكم و لاقيت صابر اخوك من عبلة فى أيده سندوتش وبيأكل أمه و الست عبلة دموعها نازله بتقول انا ما اكلتش حاجة من امبارح امك ست ظالمة بجد ولا عمك شاكر اللى ساب البيت بروضة من ضغط امك
فهد / اللى يهمنى دلوقت انى أزل اللى اسمها روضة دى
معتز / هو القلم كان جامد
فهد / احترم نفسك يا واطى انا مكنتش متوقع أنها هتمد أيدها عليه
معتز / هو فى حل يخليها تبقى تحت طوعك
فهد / ازاى يا فصيح
معتز / تت.............