رواية مين حب مين
الفصل التاسع عشر19
بقلم ساره محمد
احمد جه اخد حور من المستشفى وروحوا البيت
احمد : ارجوكى يا حور فكرى فموصوع العمليه تانى
حور : انت عارف انى فكرت من زمان يا احمد
احمد : اكتر دماغ ناشفه قابلتها فحياتى هيا دماغك يا حور والله
حور : خلاص يا احمد انا غلطانه انى اتصلت عليك علشان تيجى تروحنى
احمد : دا الى انتى شايفاه يعنى يا حور؟ تمام
وخرج احمد من الاوضه ونزل قعد تحت فى الجنينه وهو متدايق جدآ
وبعدين حور نزلتىه وقعد قصاده على الترابيزه
حور : انا اسفه يا احمد
احمد : حور انتى ليه بتعملى كدا بجد ؟
حور : انا كويسه والله
احمد : متحلفيش بس يا حور ارجوكى
حور : طيب انت ايه اللى يريحك يا احمد وانا هعملهولك
احمد : اللى يريحنى انك تعملى العمليه يا حور
حور : تمام يا احمد هعملها
احمد بصدمه : انتى بتتكلمى بجد؟ وافقتى خلاص
حور : ااه وافقت وهسيبك كمان انت الى تختار الدكتور الى هتثق فيه يعملهالى يا احمد، لأن وقتها هتكون انت الى اخترت حياتى تكمل ولا تنتهى
احمد : لا هتكمل بإذن الله يا حور وهتشوفى
تانى يوم
احمد فضل طول الليل يفكر والصبح لبس وراح لسيف مكتبه
خبط على الباب ودخل قعد قدام سيف
احمد : انا كنت عاوزك تعمل لمريض عمليه وهديلك اللى انت عاوزه يا سيف
سيف بابتسامه : ومين الحد ده بقا؟
احمد : هشرحك الاول الحاله بتاعه المريض، وفضل احمد يشرح لسيف حاله حور
سيف : بس نسبه نجاح العمليه دى قليله جدا واعتقد انك عارف ده كويس
احمد : وعلشان كدا انا جيتلك يا سيف
سيف : طيب متودى الحاله دى لمراتك وهى تعملها العمليه
احمد : ما انا مقولتلكش ان المريض يبقا مراتى
سيف بأبتسامه عريضه : انا مش هقدر اعمل العمليه دى يا احمد، انا اسف
احمد : محدش يقدر اصلا يعملها غيرك يا سيف
سيف : وانا ايه الى يخلينى اساعد واحده خانتنى زمان يا احمد؟
انت شايفنى اهبل؟
احمد بص فالأرض وسكت
سيف : انا مش عارف انت جاى تستفذنى ولا اى بالظبط والله
احمد : المرض ملهوش علاقه بكل الى فات يا سيف وانت عارف ده كويس
سيف : وانا ايه الى يخلينى انقذها يعنى مش فاهم والله؟
احمد : يعنى انت مش فاكر ليها اى حاجه كويسه ابداً يا سيف ؟!
سيف : ليه هو انت لو مكانى كنت هتفتكر؟
احمد : انا نفسى حور تعيش اكبر وقت مع ابنها يا سيف
سيف : وانا مالى بردوا
احمد : طيب تعالى نتفق اتفاق يا عم
انا هكشفلك عن اكبر كدبه فحياتك وفالمقابل لو الى قولتهولك طلع حقيقى تعمل لحور العمليه
سيف رجع ضهره لورا وبكل ثقه قال : انا حياتى مفيهاش ولا كدبه اصلاً
احمد : مراتك الدكتوره يقين تم تشخيص حالتها ان عندها رحم طفولى واستحاله تحمل وبقالها تلت سنين مخلياك مقتنع انك مبتخلفش
سيف قام وقف وهو مصدوم : احمد متهزرش معايا بقولك
احمد قام وقف قصاده : والله مبهزر معاك يا سيف
هى مراتك الى زورت كلام الدكاتره وذمتهم والتحاليل
وسهل انك تكتشف ده بنفسك، خد مراتك لأى دكتور النهارده
سيف بعصبيه : عارف يا احمد لو طلعت بتعمل كدا علشان تخرب ما بينى انا ومراتى انا هعمل فيك اى؟
احمد : روح يالا يا سيف ومتضيعش وقت اكتر من كدا
سيف خرج من مكتبه وركب عربيته ورن على يقين
سيف بعصبيه : انتى فين؟
يقين : انا مع صحابى يا حبيبى
سيف : طيب انا جايلك، سيف راح اخدها من البار وهى سكرانه وطلع بيها ع دكتور والدكتور شخص حالتها زى ما احمد قال بالظبط
سيف اخدها على البيت وسابها خالص لحد مصحيت
يقين اول مصحيت : ااه راسى بتوجعنى اووى يا حبيبي
سيف بعياط : انتى ليه عملتى فيا كدا؟! هااا ردى عليا
يقين : انا اسفه يا حبيبى والله مهعمل كدا تانى وقبل مخرج هعرفك
سيف جابها من شعرها
يقين بصريخ : اااه شعرى يا سيف
سيف : انتى الكدبه الوحيد الى كانت فحياتى، انتى طالق يا يقين، انتى طالق ، طالق
وراح سايب شعرها
يقين بصدمه : انا... ليه كدا يا سيف؟
ليه طلقتنى تلت طلقات يا سيف؟ انا عملت اى؟
سيف : لو على العمايل فا انتى عملتى كتير اووى، ازاى قدرتى تقنعينى انى مبخلفش هااا؟
لمى شنطه هدومك وغورى من وشى يالا والا اقولك الهدوم دى بفلوسى ، غورى بالهدوم اللى عليكى دى
يقين بعصبيه : حور اللى قالتلك صح؟
هى اللى قالتلك وانت صدقتها انا عارفه
سيف : لو ممشيتيش دالوقتى من وشى هتبقى انتى الى جنيتى ع نفسك يا يقين، وورقتك هتوصلك لحد عندك متبقيش تيجى تاخديها حتى
وسيف نزل من البيت وركب عربيته وطلع على بيت احمد وحور واول موصل هناك ورن الجرس فتح الباب احمد وهو شايل يحيى على كتفه
احمد : اتفضل يا سيف
سيف دخل قعد فالصالون مع احمد واحمد لسا شايل يحيى
احمد : تشرب اى يا سيف ؟
سيف : مليش نفس
احمد بص للشغاله وقالها هاتيلنا اتنين لمون
احمد : اتأكدت؟
سيف حط ايده على راسه : للأسف اه
احمد : طيب نبدء نحدد معاد العمليه بقا؟
سيف : تمام يا احمد معنديش مشكله
احمد حج يحيى على رجليه وبص لسيف وقاله
انا يهمنى حياتها يا سيف، ادرس العمليه كويس على حالتها ولو انت شايف انك مش هتقدر تعمل العمليه او العمليه ممكن تنهى حياتها قولى
سيف : انا وعدتك يا احمد وهعملهالها خلاص
احمد : لا انا مش عاوزك تعملها العمليه وخلاص، انا عاوزك تنقذ حياتها يا سيف
سيف : ممكن اسألك سؤال طيب يا احمد
احمد : اسأل يا سيف
سيف : حور خانتنى يا احمد؟
حور نزلت من على السلم فاللحظه دى وبصيت لسيف وقالتله
صدقنى الأجابه مش هترجع الى راح يا سيف وقربت من احمد واخدت منه يحي وشالته على كتفها