رواية مجنونتي الفصل الحادي والعشرون21والثاني والعشرون22الاخير بقلم نورهان محمد
أدهم: يلا اطلعى الوقت اتأخر
نور: انا طالعه اهو ياخويا بس خلى فى بالك انا برضو مش موافقه
أدهم ببسمه: هتبقى عروسه قمر والله
نور: امشى بقا علشان انا متغاظه منك ونفسى ارسم فى وشك خريطه العالم
أدهم: باى يا نورى
نور: الله يولع فيك
مرت الايام ورجعت نور لبيتها وكان يوم الثلاثاء
فى المساء
سمعت نور صوت رساله على هاتفها
فتحت نور الرساله وجدتها من أدهم
أدهم: على فكره هتكونى قمر بكره فى الحنه
نور بغباء فهى نسيت ما قاله لها أدهم نحو عرسهما ف أدهم لم يحدثها من وقتها
نور بغباء: حنه مين لمؤاخذه
أدهم: حنه امك يانور هتكون حنه مين يعني حنتك
نور: حنتى
أدهم: انتى مستغربه ليه
نور بتذكر: اااااه افتكرت قصدك على ال هو الفرح يوم الخميس ف المفروض بكره الحنه والعبط ده
أدهم: ايوه قصدي على العبط ده
نور: لا ما انا مش موافقه
أدهم: نور اسكتى اسكتى علشان عاوز اولع فيكى انا كلمت مامتك وباباكى وهما قالولى كل حاجه جاهزه اشوفك بقا بعد بكره باى
نور بغيظ: باى ياخويا
ثم تركت هاتفها وخرجت لوالديها
نور: سعااااااااااد محممممممد تعالوا هنا
الام: احنا ال نجولك يا فرده شبشب مش لقيين ليها صاحب
نور: ما انتى متفقه مع الصاحب ياسعاد انتى هتضحكى عليا
الام: بت احترمى نفسك عيب كده
نور وهى تدبدب على الأرض بقدميها: طيب ماشي
ثم ذهبت الى المطبخ: حيث كده بقا وان مفيش حلول تانيه والله ل اكرهك فى عشتك يا ادهم الكلب
اخذت نور تضع ماسكات وتهتم ببشرتها
نور: والنبى الكلام ده ماليا
اممم طيب مش انت هتموت ونتجوز تاني ماشي انت ال اختارت بقا
بعدما انتهت نور من الماسكات
نور: امممم انام ولا ارخم عليه
امسكت نور بهاتفها وارسلت رساله ل أدهم
نور: بما ان بيقولوا حنتى بكره وكده و المفروض بتكون حفله توديع العزوبيه عندك ف لو جبت نسوان اعمل حسابى فى صاروخين يدلعنا علشان انا خلاص
ارسل اليها أدهم رسالة بعد مرور القليل من الوقت
أدهم: عنيا حاضر بس كده ده انتى تؤمرى
نور فى سرها: والله واطى وخاين ويعملها يلا الله يولع فيك
وبعد مرور القليل من الوقت نامت نور لتستقبل يوم جديد
فى الصباح
الام وهى تهز ابنتها: اصحى يلا يا عروسه
نور: ماشي الله يبارك فيكي
الام: الله يبارك فيكي اى قومى يا بت الهبله اخلصى علشان تاخدى شاور كده وتجهزى علشان تشوفى ال ناقصك
نور بنوم وعدم تركيز: اه اه هما فعلا عالم ناقصه
الام: هما مين دول
نور: خمسه احيات امك وهصحى تاني سبينى حبه بس
الام وهى تحدف على ابنتها الشبشب: يخربيتك هتشلينى هتشلييينى الله يكون فى عونك يا ادهم يا ابنى والله ده انت هتعمل فينا جميل والله
نور وهى تستيقظ: يوووووه بقا هو الواحد ميعرفش ينام شويه فى هدوء اى القرف ده الله يولع فيك بجاز وس*خ يا ادهم الكلب
بعد مرور القليل من الوقت
نور: اخدت شاور وعاوزه افطر بقا ممكن ولا مش ممكن
الام: لا ازاى ودى تيجى الاكل جوه كلى وخلصى الاول علشان ادهم اتصل بيا وقلى انه فى حاجه بعتهالك فى الطريق
نور: طب ربنا يستر بقا علشان الواد ده مش مطمناله اصلا شويه ويبعنى اعضاء والله وتندموا
وبعد قليل سمعت نور جرس الباب
نور: مين
الام: روحي شوفى
خرجت نور وجدت صندوق هدايا كبير جدا
نور بإستغراب: الله يكونش باعت ناس تخطفنى ويقتلونى وياخدوا اعضائى
سمعت نور صوت امها
الام: مين يااخره صبرى
نور: والله ما اعرف يا ماما
الام وهى تقترب منها: اى ده طب دخليه طيب انتى هتفضلى على الباب كده
نور: طب استنى هحطه على البتاعه ال ب عجل دى علشان اسهل
الام: طب اخلصى
ادخلت نور الصندوق الى المنزل ثم قامت بفتحه بتلقائيه
ديما ورحمه: لوووووولى
نور:يالههههههههههههههوى
رحمه: اخرصى يخربيتك ده امك مقالتش حاجه ولا عملت حاجه يعنى هتسرعينا وكمان هتموتينا مش بتفتحى الصندوق بسرعه وانتى ساكته ليه
ديما: وبعدين هو لو ادهم عاوز يقتلك ويبيعك اعضاء هيكلف نفسه ليه ويعمل حنه وفرح وموال يا اذكى اخواتك
نور: خضتونى يخربيتكم بس وحشتونى بجد بقالى سنين مشفتكوش من بعد تالته ثانوي وكل واحد فينا بقا قى وادى
ديما: والله يا نور الاخت رحمه اتجوزت الاخ عمرو و سافروا علشان عمرو يكمل كليه هو وهى سوا وكمان يشتغل بره وانا خلصت كليه وبدور على شغل اهو الدنيا لهو والله وانتى
نور ببسمه واسعه: ولا انا ولا اى حاجه خلصت كليه واشتغلت واطلقت مرتين ومن نفس ذات الكائن ال هو هيكون جوزى تالت كمان ساعات
رحمه: يالهوي امال مقلناش حاجه ليه ده هو ال دور علينا وقلنا بس انكوا زعلانين شويه وهتعملوا فرح وخلاص
الام: على فكره انتوا واطيين ومطمرش فيكوا المكرونه البشاميل ولا الكبسه والمحشى والبط
رحمه بضحك: سعاد ياااااه ده الواحد معرفكيش صغرتى اوى اى ده
الام: والله هبله مصاحبه هبله ما انتى لسه قيلالها امك معملتش حاجه
رحمه: اى ده صح خلاص يا ستى عامله اى فى الحياه وكمان وهى عطياكى بلوه فى البيت
الام: والله عامله عمليه الزايده وهشيل المراره قريب
رحمه: لا لا لا ده انتى جبل عملتى عمليه والتانيه فى السكه بس ده المفروض تاخدى الام المثاليه ده مين يقعد مع نور ومينصرعش
نور: بس يا به
الام: انا بقول سيبكوا من كل ده انا هكلم أدهم يبعت الناس بتوع الميك اب هنا احسن
ديما: والله هو ده الكلام المظبوط
رحمه: ويلا بقا احنا نولعها او نولع فيها نيهيهيهيهاااااا
نور: ابو دمك
رحمه:ابو شكلك
ديما: ابو قعدتكم قومى شغلى اغنيه عبرى بيها عن احساسك ب ان النهارده حنتك وبكره الفرح وكده
نور ببسمه: بس كده ده انتوا تؤمروا
هو انا مكتوب على وشي تعالى اجرحني وامشي
طب اكلم مين يلحقني واصرفها منين معلشي
اختياراتي مدمرة حياتي حياتي اختياراتي مدمرة حياتي كده ليه
اختياراتي مدمرة حياتي حياتي اختياراتي مدمرة حياتي حياتي ليه
رحمه بقرف: اختياراتك مدمره حياتك لا اختيار موفق بجد
ديما: انا اصلا غلطانه انى جيت فرح عيله هبله زيك
نور: الله مش قولتوا اوصفى مشاعرك مفيش وصف بعد كده بصراحه
رحمه: عندك حق فعلا اصل احنا بنكلم مين ده احنا بنكلم نور الهبله
جلسوا البنات يتحدثون ويضحكون ويغنون وصنعوا الكثير والكثير من البهجة لليوم
فى المساء
نور:حلوه كده ولا اى كلام
رحمه: اى كلام
نور: طب الحمدلله
ماماااااا يا سعاااااد
الام: فى اى يا فضيحه الناس بره يخربيتك
نور: انا خلصت المفروض اعمل اى تانى
الام: تلعبى
نور: متتريقيش ما انا محضرتش حنتى قبل كده والله كان عندي ميت
الام: اطلعى يا مصيبه اقعدى بره وهيصوا كده شويه
مر الكثير من الوقت
نور وهى تسقط نفسها على السرير: وحشتني اوى
رحمه بمشاكسه: يا بت طب مش قدامنا حتى هتشوفيه بكره
نور: اى ده انتى فكرتى اى انا قصدي على السرير انما أدهم اى ال يوحشنى ياشيخه يولع فيه ربنا هو وواطيه بنت خالته دى
رحمه: بس طالما كده يبقى عارف الحصل منها اكيد
نور: يعرف بقا ولا ميعرفش انا عاوزه انام سيبونى
رحمه: طب اتخمدى وانزاحى ليا انا والبت ال نامت على نفسها دى
مر اليوم ما بين البسمه والزغاريط والفرحه والبهجه
والضحك والمشاكسه
فى الصباح
رحمه: بت يا نور قومى يلا بقينا الظهر يخربيتك ده ساعه وتروحى الفندق علشان تجهزى
ديما: دى غيبوبه وربنا
رحمه: نور اصحى بسرعه أدهم اتجوز عليكى
نور: الله يبارك فى امه
ديما: اى ده اى دخل امه فى الحوار
رحمه: كده مفيش الا طريقه واحده
ابتسمت ديما بسمه واسعة: معاك يا كبير يلا
البارت 22 (الاخيره)
مجنونتى
ذهبت رحمه وجلبت الثلج فوضعته داخل ملابس نور
على ظهرها
فستيقظت نور وهى تنتفض وتتحرك بشده وديما ورحمه يضحكون بشده عليها
نور: يالههههههههههههههوى اععععععععع طلعيه طلعيه بسرعه
رحمه بضحك : اى ياوحش مش كده الله ده النهارده فرحك حتى
نور: والله يا رحمه الكلب لوريكى
رحمه بتمثيل: انا ده انا غلبانه
نور: انتى مش غلبانه انتى حيوانه
اخرجت نور الثلج وكانت ديما سقطت ارضا من شده الضحك على نور
ديما بضحك: خلاص يانور بقا اتاخرتى
نور: هاخد شاور وافطر
رحمه بتريقه: الحقى بتقولك شاور الله يرحم ابوكى كان بيركب الحماره ويبدل
جلست ديما ورحمه يتحدثون ويضحكون على نور
بعد مرور القليل من الوقت خرجت نور
نور بغرور: هاتيلى يا صعلوقه انتى الفطار انا العروسه
رحمه: عروسه ولا ليبتون نيهيهيهيهاااااا
ديما: يخربيتك يارحمه عمرو تلاقيه مات من كلامك ده
رحمه وهى تضع قدم فوق الاخرى: والله يا اختى عمرو بيبقى عاوز يدينى بالطفايه ال محدش بيستخدمها فى وشى بس تقريبا بيفتكر انى مراته ومش هيقدر على بعدى
نور: ياشيخه اتوكسى تلاقيه ما صدق خلص منك اصلا
ديما: انتوا فيكوا ال هتتجوز وال اتجوزت وزهره شبابكم ماتت انما انا سنجل الله اكبر عليا عليا قعده قدام التلفزيون للمسلسلات والتسالى ولا بقا المحشى عليا لفه ورق عنب انما اى عنب
نور: والنبى ياختى زهره شبابى علشان تتفتح تانى محتاجه مايه نار
رحمه: انا بقول بلاش كلام كتير ويلا اتأخرنا جااااامد
مر الوقت وحل المساء وجائت اللحظه المنتظره ل أدهم ف ذهب أدهم لنور الغرفه ثم وجدها تجلس بهدوء نظرت له فكان مثل المسحور بسحر أسود من شده جمالها
أدهم: انا بقول نلم نفسنا علشان لو اتطلقنا تاني هتكون التالته والتالته تابته
نور: ما انت ال بتطلق انا مالى
أدهم: لا اوعدك يانور هحاول اعمل كل ال اقدر عليه علشانك وعلشان اسعدك
نور: اما نشوف يا خويا
أدهم: فصيله بس بحبك
نور: الله يسترك والله
ادهم: يلا يانور متشليش امى
خرجت نور وادهم الى الجميع فكانت نور ترتدى الفستان الأبيض وحجابها الذى جملها وحلاها اكثر وزاد جمالها وادهم صاحب البدله السوداء التي كانت جميله جدا على جسده الرياضى واكتافه العريضه
قام أدهم بترجيع نور الى ذمته مره اخرى
نور: يااااه يا ادهم والله لطلعه عليك بعدين
أدهم: مش من اولها كده اهدى شويه يانورى
نور: والبت واطيه فين مش شيفاها
أدهم: رجعتلك حقك منها بنفس الطريقه وبعدين سيبك منها دلوقتي هبقا احكيلك بعدين بقا
نور: امممم ماشي
بعد قليل
توجهوا رحمه وديما الى مكان أدهم ونور
رحمه: بقولك اى يا عم انت هات البت شويه هنرقص روح شوف صحابك اى النداله دى
ادهم: ا
لم يكمل كلامه فوجد نور ورحمه تسحبها هى وديما ويرقصون فتوجهوا عليه اصدقائه وعمت الفرحه المكان وتعالت الزغاريط
وجائت لحظه رقصه أدهم ونور سويا
ديما: طب سلامو عليكو مليش فى المحن هطلع بره شويه علشان صدعت واجى
رحمه: ماشي روحي وانا هرقص مع عمرو اهو جه من شويه اهو احسن من مفيش برضو
ديما: ماشي يا موحنو
خرجت ديما ووقفت نظرت للسماء فوجدت شخص يقف ورائها
الشخص: احم احم لو مش هدايقك يعني ممكن ان انا اقف هنا شويه
ديما بداخلها: وانا مال امى هو المكان مكانى
ديما ببسمه: اه طبعا اتفضل
الشخص: اممممم طب بصراحه بقا علشان انا بحب الصراحه انتى لفتى نظرى واعجبت بيكى جوه ف كنت حابب اتقدم ليكى لو ده شئ مش هيزعلك يعنى
ديما: لا بس تقدر تكلم بابا مش انا
الشخص: اه طبعا انا اسمى يوسف و ياستى ادينى رقم باباكى وهكلمه
ديما: اتفضل *******
اعطت ديما الرقم للشخص ودخلت الى القاعه مره اخرى
قالت ديما ل رحمه ما حدث
رحمه: يكونش حد اتص فى نظره وعاوز يتجوزك
ديما: ليه يعني يكونش بايره انا ولا بايره
رحمه: مش ال قصد بس انتى اصلا مش بتخلى حد يكلمك اشمعنا ده ها ها ها ها
ديما: اهدى هو بصراحه الواد مز مقدرتش اقول لا يعني وبعدين قلبى المهزق ده مش عارف كان بيرقص على شيك شاك شوك ليه لما قالى كده
رحمه: طب جوزنا اتنين فى يوم حلو بركه
ديما: متكبريش الموضوع
مرت الايام ومر سبعه اشهر وبعد السبع اشهر زفاف ديما على يوسف ف هم فى فتره الخطوبه وجدوا انهم متشابهين جدا وتوافقوا وتم الزفاف بحمد الله وكانت هذه الايام والاشهر كل يوم حكايه فى منزل أدهم ونور فهم كانوا يتشاجرون طوال الاشهر الاولى ولاكن بعد ذلك قل التشاجر بينهم تدريجيا ف نور اصبحت عاشقه لهذا العاشق الولهان
فى صباح يوم جديد
نور: اععععععععع أدهم
أدهم: اى فى اى
نور بدموع: انا حامل