رواية خارج عن المالوف الجزء الثاني2 الفصل الرابع4
بقلم نشوه عادل
- ايه اللى دخلك الاوضة دى ي بنت محمود؟!
لفيت بسرعة وشى لكن ملقتش حد ازاى انا متأكدة انى سمعت حد بيتكلم معقول يكون متهيألى! رجعت تانى ابص ادامى وشوفت قصادى شب*ح شكله مرعب صرخ بوشى ومن خوفى وقعت من طولى ومحسيتش بأى حاجة
محمود بحزن: ي بنتى قومى عشان خاطرى متوقعيش قلبى اكتر من كده
كنت سامعة صوت بابا جنبى فتحت عيونى ببطء لقيت بابا ومروان واعمامى وزوجاتهم وولادهم كلهم حواليا
محمد عمى: حمدالله ع سلامتك ي بنتى
احمد عمى التانى والكبير: خضتينا عليكى ووقعتى قلوبنا كلنا
قومت بتقل وانا ماسكة دماغى وساعدتنى اسماء بنت عمى عشان اتعدل .... ميرال: هو ايه اللى حصل ي جماعة انا مش فاكرة حاجة؟!
مروان: معرفش ايه اللى حصل انا قومت من النوم ملقتش حد موجود ولقيت اوضة المكتب بتاعت جدى مفتوحة قولت يمكن بابا جوة لقيتك انتى مغمى عليكى ورافضة تفوقى شيلتك وجيبتك ع هنا
ميرال: انا اسفة جدا يا جماعة ع القلق اللى اتسببت فيه ليكم
نعمة مرات محمد: ولا يهمك ي بنتى المهم انك بخير
احمد: طيب ي جماعة الاحسن اننا نخرج ونسيبها ترتاح شويه يلا كل واحد يروح يشوف وراه ايه
بالفعل نزل الجميع ....احمد: هنحضر العشا وننده ليكم ي قلب اخوك
محمود: تسلم ي حبيبى ...بعدها لف لميرال وقالها: طب ايه مش ناوية تحكيلى انا
ميرال: مش فاهمة ي بابا تقصد ايه؟
محمود: ايه اللى حصل معاكى خلاكى تقعى من طولك ؟!
ميرال بتوتر: ابدا ي بابا يمكن ضغطى وطى وارهاق السفر بس مش اكتر
محمود: متأكدة؟!
ميرال: اكيد هو انا يعنى من امتى وانا بخبى عليك حاجة !
محمود: ماشى ي ميرال انا مش هضغط عليكى اكتر من كده لانك تعبانة يلا قومى خدى شاور كده عشان تفوقى
ميرال: حاضر
قامت ميرال اخدت الشاور وبعدها خرجت مسكت فونها وكلمت ريم
ريم: ايه ي بنتى انتى فين من الصبح بقى كده ي وا*طية صحيح من لقى احبابه نسى اصحابه
ميرال بصوت تعبان: ما انتى حبيبتى واعز الحبايب كمان
ريم بخوف: مالك فيكى ايه صوتك متغير انتى تعبانة؟!
ميرال: مش هتصدقى اللى حصل معايا النهاردة ...بدأت ميرال تحكى ليها ع اللى حصل وكملت: بابا لاحظ ومتأكد ان فيا حاجة بس انا مرضيتش احكيله عشان مقلقهوش
ريم: وهتفضلى لحد امتى خايفة تحكيله ي بنتى ارجوكى خدى خطوة واسأليه
ميرال: هعمل كده اول ما نرجع المهم انى لقيت الكتاب بس بصراحة مش عارفة اعمل ايه؟ افتحه واقرأه ولا اطنش!
ريم: ما تتصلى ع الدكتورة ماهيتاب وتحكيلها يمكن يكون عندها حل!
ميرال: تصدقى فكرة بس انا مش معايا رقمها
ريم: اوبس احنا نسينا خالص نسيفه قبل ما نمشى
ميرال: طب والحل ايه؟
ريم: كلمى ذياد ده واطلبيه منه
ميرال: ايه! لا طبعا مش هينفع ممكن يفكر انى بتحجج عشان اكلمه ولا حاجة
ريم بخبث: طب وفيها ايه ده هيفرح اوى ي ميرا
ميرال: بطلى بقى بصى كلميه انتى واطلبيه
ريم: نعم ي اختى وانا مالى انتى اللى عاوزة الرقم يبقى انتى اللى تكلميه
ميرال: انتى مش جدعة ع فكرة
ريم: اه ما انا عارفة تربيتك اصلا
قفلت ميرال وهى محتارة وقررت تكلمه بكرة الصبح عدى اليوم وفعلا اتصلت عليه
ذياد بلهفة: انسة ميرال انتى كويسة طمنينى عليكى بقيتى احسن؟!
ميرال باستغراب: الحمدلله بس انت عرفت ازاى؟!
سكت ذياد وافتكرت ميرال موضوع تلاقى الارواح فقالت: انا الحمدلله بخير
ذياد: انا قلقت جدا عليكى وحسيت بالعجز انى مش عارف اعملك حاجة حتى معرفش رقم فونك ايه كنت كلمتك واطمنت عليكى
ميرال باحراج: شكرا بس انا كنت عاوزة اطلب منك رقم دكتورة ماهيتاب ممكن؟
ذياد: اكيد طبعا هبعته واتس
ميرال: اوك شكرا باى
قفلت ميرال وهى مبتسمة ومتعرفش ايه السبب ولما بعتلها الرقم اتصلت ع ماهيتاب وحكت ليها اللى حصل
ماهيتاب: اوعى عقلك يوزك انك تقرأى الكتاب اديكى شوفتى مجرد بس انك فكرتى تمسكيه حصل ايه ما بالك لو قرأتيه
ميرال: اومال اعمل ايه؟!
ماهيتاب: هاتيه معاكى مش انتى بتقولى انه اصلا جوة شنطة؟!
ميرال: ايوة
ماهيتاب: تمام هاتيه وانتى جاية واما توصلى بالسلامة تجيلى العيادة وانا هتصرف
ميرال: تمام شكرا جدا ي دكتورة
عدى الاسبوع ورجعت ميرال ع بيتها وجابت معاها الكتاب بدون ما حد يعرف وبعدها استأذنت انها هتروح تزور ريم وفى الوقت نفسه عرفت ريم انها تجهز نفسها عشان يروحوا لماهيتاب اللى كانت ف انتظارهم
مسكت ماهيتاب الكتاب واتسعت عيونها وقالت: مش ممكن ده كتاب العوالم الخفية ووووووو....