رواية اليمن
الفصل العاشر10
بقلم الاء هاني
آسر نزل لقى ست فى أوائل العقد الخامس من عمرها اتصدم اول ما شافها و قال : مش معقول دادة عزيزة
عزيزة: ازيك يا بنى
آسر بسعادة: الحمدلله بخير انت عاملة ايه و نفين نفين فين اختفت فجأة راحت فين
عزيزة: واحدة واحدة عليا يا بنى انا جيت اخلص ذمتى نفين تعبانة و بقالها سنتين بتعانى من كانسر و قالتلى اجى اقولك على مكانها لأنها عايزة تتكلم معاك
آسر بصدمة: كانسر استنى استنى يا دادة هلبس و جاى معاك حالا
طلع على فوق جرى بدأ يلبس بسرعه و نزل تانى
آسر : يلا يا دادة هى فين
عزيزة : فى ٥٧٣٥٧
طلعوا ركبوا العربية
آسر رن على مراد
مراد بمرح : صباح الورد يا آسورى
آسر بعجلة : مش وقت هزار عرفت فين مكان نفين تعالى بسرعه على مستشفى ٥٧٣٥٧
مراد بصدمة: نعم ليه مالها
آسر: مفيش وقت للشرح تعالى بسرعه
أسامة : اومال فين آسر
فاطمة: مش عارفة كان فى ست عايزاه و عقبال ما طلعت من المطبخ كانوا مشيوا
أسامة باستغراب : ست ست مين
فاطمة بجهل : مش عارفة
أسد و آواب قاموا و قالوا : عن اذنكم احنا
و مشيوا
يمن بهمس : ماما
فاطمة بهمس : هقولك حاضر استنى
أسامة باستغراب : هو فى حاجة
فاطمة بتوتر: هو بصراحه يمن عايزة تجيب بسيط
أسامة بضحك: طب ما تجبيه
يمن بفرحه : يعنى انت موافق يا عمو
أسامة بحب: اه عادى
يمن قامت حضنته بفرحه و قالت : شكرا يا عمو
أسامة بضحك : على ايه يا قلب عمو يلا مش عندك كليه يا بت اجرى يلا روحى
يمن بضحك : يلا سلام
أسامة بحنان : هتروحى الشغل يا حبيبتى
فاطمة بحب : اه علشان اجى احضر الغدا
أسامة : طب يلا سلام انا
فاطمة بحب : فى حفظ الله
فى المستشفى
آسر دخل بلهفة أوضة نفين اللى كانت نايمة على السرير و أجهزة و اسلاك متصلين بجسمها و الأكسجين
نفين بابتسامة باهته : آسر ازيك
آسر بدموع: انت ازاى تغيبى كدا
نفين : غصب عنى انا كنت عايزة ابعد علشان اتعالج ابتسمت بآلم و قالت : بس مفيش أمل
آسر بود : متقوليش كدا يا بت انت هتبقى كويسة
دخل مراد فى الوقت دا جرى حضنها و قال بلهفه شديدة: مالك يا حبيبتى فى ايه
نفين بألم: براحه يا جحش
مراد بعد براحه و قال : انا اسف
(تعالوا نتعرف على نفين الاول
نفين بنت خالة مراد و اخته فى الرضاعه و بما ان اهلها متوفين فكانت عايشة مع اخو أسامة و متربية مع الشباب و كانت علاقتها كويسة جدا بآسر على عكس أسد اللى مش بيستريحلها اختفت من سنتين و سابت رسالة انها سافرت )
نكمل
نفين بدموع: انا جايباكم علشان اخلص ذمتى بس قبل اى حاجة انا اسفة يا آسر
آسر باستغراب: على ايه
نفين بدموع اكتر : اللى انا فيه دا مش من شوية سليم معملش حاجة يا آسر
مراد بترقب: يعنى ايه معملش حاجة
نفين : سليم كان بيحبنى و انا كمان كنت بحبه بس استغلال يخلصلى مشروع يجبلى محاضرة و هنا جيه دور مهرة اخته اللى بدأت تحذره منى لحد ما فعلا بعد عنى فأنا.......
مراد قاطعها بعصبية : فأنت بكل سفالة عملتى فيلم رخيص زيك ان سليم اعتدى عليك
و قرب منها و شدها من ايدها جامد وقال: و انت بقى بقيت مدام ازاى انطقى
نفين عيطت بخوف و قالت : واحد زميلى كنت بحبه و اتجوزنا عرفى بس انا معرفش هو فين
مراد جيه يضربها آسر مسك ايده و قال : لا رفقا بحالتها دى مينفعش تتضرب روحى يا شيخة ربنا ينتقم منك
ساب مراد و قرب عليها وقال : لولا أن ربنا بيعاقبك دلوقت انا كنت موتك بايدى على انت عملتيه
و كمل بصراخ : لييييييه ليه تعملى كدا ذنب مهرة ايه ذنبها انك واحدة استغلالية و زباله و انها خايفة على اخوها خلتينى ادمر حياة اللى بحبها بايدى منك لله
نفين صرخت و قالت : اللى بيحب مبيأذيش و انت أذيت تبقى مش بتحبها يا دكتور
آسر ضرب السرير و قال : مين قالك انت لما جيتى و قولتى ان مهرة هى اللى خدتك لسليم انا لغيت مشاعرى ناحيتها لانى فكرتها انسانة زباله و غير مؤتمنه
انا هعتبرك موتى من دلوقت
وطلع مشى
مراد بحسرة: يا خسارة يا نفين هستني موتك علشان ادفنك علشان وصية ماما مش اكتر
و طلع جرى ورا آسر
لقى آسر قاعد في العربية و ساند راسه على الدريكسيون
دخل قعد جمبه بحزن و قال: انا اسف
آسر بعيون حمراء كالدم : انا زباله انى مشيت وراها أسد عنده حق انا القاضى الظالم و دور العربية وقال لازم اروحلها لازم و طلع على بيت اهل مهرة
فاطمة راحت الاتيلية بتاعها اتيلية اليمن
بدأت تشرف على البنات و تشوف الاخبار و التصاميم و دخلت المصنع تشوف الشغل ماشى ازاى و خلصت شغلها و روحت على بيتها القديم خدت بسيط من عند جارتها و روحت على البيت
عند أسد
أسد بجدية: دى كل المعلومات اللى قدرت اوصلها امبارح يا سيادة اللواء
اللواء : كويس جدا يا سيادة الرائد المهمة دى لازم تخلص النهاردة
أسد بجدية : اكيد سياتك هنبدأ نجهز انا و الفريق عن اذنك
و أدى التحية و مشى
آسر وصل عند عمارة
طلع بسرعه و مراد وراه
مراد : يا بنى استنى هتطلع تقولهم ايه أقف
آسر : هطلع اقولهم الحقيقة
مراد بهدوء: طب اهدى بس
آسر بعصبية : مش ههدى يا مراد لازم يعرفوا و كمل طريفه لشقة أهل مهرة
ورن الجرس
فتحت بنت اللى قالت بلهفه: ابيه آسر
آسر بتوتر : ازيك يا غزل
غزل و عنيها بدور من حولين آسر و مراد : الحمد الله
=مين يا غزل
غزل : دا ابيه آسر يا ماما
سمر راحت بلهفه عند الباب و قالت : اتفضل يا بنى اتفضلوا
دخلوا قعدوا
سمر : ثوانى و على و سليم جايين
آسر بقلق : تمام
عدى دقايق
و طلع على والد مهرة و سليم اخوها
على ببرود : خير
آسر بتوتر: ممكن مهرة اتكلم معاها
سمر بصدمة : نعم
سليم بتساؤل : مهرة مين معلش
آسر : مهرة يا جماعه فى ايه
غزل برعب : المفروض انها معاك يا ابيه مهرة مش هنا
آسر بصدمة : يعنى ايه اوم........