رواية غموض امراه الفصل الثاني2 بقلم زينب رشدي
اسلام: ما تعقلى بقا ما احنا اتفقنا على كل حاجه ومتخفيش مش هقربلك
غرام باستغراب: متفقين على اي معلش
اسلام: اهلى واهلك مصممين يجوزونا ل بعض واحنا قررنا نسمع كلامهم
غرام بصدمه: وطبعا انا مش بحبك وانت بتحب واحده تانيه خالص وناوين نطلق بعد فتره وكل واحد يروح لحال سبيله صح
اسلام بابتسامة: ما انتى فاكره كل حاجه اهو
غرام بصدمه: طيب اطلع على العنوان ده بسرعه....
اسلام: اطلع على فين اطلعي ي بت على شقتك وعدي اليوم
غرام بضيق: بت مين اتكلم كويس يلاااا واااه انت مش يتحب حد تانى انت بتحبنى انا وعشان كده وافقت على الجواز على آمل ان احبك وانا بقا مش هحبك عن اذنك
اسلام بصدمه: هي عرفت ازاى
طلعت غرام ورفضت تدخل اي حد الاوضه واخدت تلفون بتحاول تتواصل لحد من اهلها لحد ما رد علي
على: السلام عليكم
غرام براحه: علي الحقنى انا مخطوفه
على باستغراب: انتى مين اصلا
غرام: علي انا غرام الحقنى بسرعه
علي: غرام اي وهبل اي
وقفل بعدين غرام حاولت تكلم ندى
ندى: الوووو
غرام بسرعه: ندي انا غرام الحقينى
ندى: غرام مين
غرام: ندي فوقى انا غرام محمد صاحبتك وبتشتغلى معايا
ندى: غرام ازاي يعني غرام معايا وقدامى كمان
وقفلت الخط
غرام بخوف: اكيد ده حلم ما هو مستحيل ادخل جوه الروايه ما هو مش صدفه اللى اكتبه اصحى الاقى نفسي فيه
بسمه: ادخل
غرام بضيق: اتفضلى
بسمه: بصي ي حبيبت ماما اكيد انت متوتره وقلقانه بس ده طبيعي ومتخفيش اسلام بيحبك واحنا كمان بنحبك واكيد مش هنجوزك اي حد
غرام بتحدث نفسها: انا مكتبتش الكلام ده
بسمه: حبيبتى مالك
غرام: بصي بقا اولا مفيش حاجه اسمها حب ثانيا انا مش هتجوز حد ثالثا بقا وده الاهم انا مش بنتك ولا اسمى روان انا اسمي غرام محمد الجارحي
بسمه بضحك: ههه دايما هزار كده يلا البنات داخلين يجهزوكى
غرام: اي الناس اللى مش بتفهم دي طيب لما نشوف هتكتبوا الكتاب ازاى
بسمه: اقول للبنات تيجى
غرام: طيب
دخلوا البنات جهزوا غرام وهي كانت مصدومه من شكلها غرام عمرها ما كانت تحط ميكب دايما كانت بتحب شكلها من غير اي مستحضيرات تجميل وكمان عمرها ما كانت تتخيل تلبس الفستان ده يوم من الايام برغم ان شكلها يجنن بس معترفتش بكده دخل اسلام وكان مزهول من جمالها برضو با'س راسها وخرج بيها
غرام تحدث نفسها: ده هيستحلها بقا
اسلام: شكلك حلو اوي النهارده
غرام ببرود: طيب
اسلام: مالك
غرام: احنا هنروح فين دلوقتي
اسلام: مفيش هنتصور وبعدين هنروح بيتنا
غرام بصدمه: ايه؟ يعني مفيش فرح؟!
اسلام بابتسامة: انتى مش قولتى مش عايزة فرح هي حدوته وهتنتهى
غرام: طيب مش هنكتب الكتاب
اسلام: انتى مالك النهارده ما احنا كاتبين اصلا
غرام اضايقت جدا لان لو ده مقلب كان هينكشف فى الفرح اصل مستحيل واحده معروفه زيها الكل هينساها وكمان كل السوشيال ميديا هتقلب اول لما يعرفوا انها اتجوزت اتصوروا كذا صوره وبعدين روحوا البيت اللى اخدت بالها انها في القاهرة مش في شرم
غرام: طيب ازاي رجعت من شرم لو ده مقلب
اسلام: روان
غرام بضيق: يوووه في اي
اسلام: على فكره انتى طريقه كلامك اتغيرت اوى بقيتى قليله ذوق
غرام ببرود وكإنه بيمدحَ: مش اول واحد يقولى كده
اسلام: ازاي روان طول عمرها هاديه وحساسه وعمر ما حد قالها انها قليله ذوق لان مكنش فى طيبتها وجمالها
ملك: طيب انا مش روان ولو مصمم ان انا روان ف انا ولا هاديه ولا حساسه ولا كل الهبل ده تمام
اسلام بتذكر: انتى ازاى عرفتى ان بحبك ومش بحب حد تانى
ملك بضيق وبصوت واطى:كان لازم تعرفيه ي ختى انك عارفه اهو هيفضل يتنحنح
اسلام: روان بكلمك
غرام بغضب: ملخص الحوار ده ملكش دعوه عرفت منين وانسي انك توقعنى فى اللى بتسموه الحب ده لان انا واحده شالوا منها قلبها والمشاعر
وسابت اسلام ودخلت اوضه بعد ما كسرت قلبه حرفيا من غير رحمه دخلت اوضه كانت متجهزه ليهم جس'مها اترعش لمجرد الفكره فضلت تدور على حاجه محتشمه تلبسها ملقتش غير بيجامه برموده غيرت وفضلت قاعده بتفكر هتعمل اي لو كل ده حقيقه
غرام: فكرى ي غرام اكيد مش هتستسلمى العيله دي مش شبهك كل واحد بيتكلم كانه بيحبك واللى اسمه اكرم ده بيوصى عليا اسلام كانه بيحبنى بجد ولا التانيه دي كمان وهي بتبوس وتحضن اي اللى انا فيه ده يارب
قطع تفكيرها دخول اسلام
غرام بضيق: انت اي اللى دخلك هنا
اسلام: بصي بقا هتتعاملى بالجنان انا أجن منك وطالما اللى كان مستور انكشف وعرفتى ان بحبك يبقي خلاص هنعيش زي اي اتنين متجوزين
غرام بخوف: انت تقصد اي
اسلام: لا انا مش وحش انا هعيش معاكى اااه بس مش هلم'سك الا لو بتحبينى زي ما بحبك
غرام براحه: طيب ما تقول كده
اسلام: طيب يلا نتعشي بقا ونتفرج على التلفزيون
غرام: لا مش عايزه اطلع برا عايزه انام
اسلام: قومي ي روان بلاش دلع مامتك بتقول انك ماكلتيش حاجه اليوم كله يلاااا
غرام بضيق: لا بقولك اي انا مبحبش حد يزعقلى
اسلام بحب وقرب: اومال بتحبى اي
غرام بتوتر: انا غيرت راى وهقوم اكل
اسلام: روان
غرام بخنقه: اممم
اسلام بحب: البيجامه تحفه عليكى
غرام بخجل: ملقتش غيرها في الدولاب محترم
اسلام: اولا انتى بتحبى تلبسي براحتك وتقعدى في البيت على راحتك ثانيا انا جوزك متكسفيش منى
خرجت غرام بسرعة هي مكنتش تتخيل انها تتجوز وتعيش مع راجل كل كلامه حب وغزل هي مش بتحب الطريقه دي لانها بتشوفها تمثيل اصلا قعدت قدام التلفزيون واسلام جبلها سندوتشات وعصير واكلت وهي شارده الذهن ونامت وهي قاعده
وبعد عدد سعات سمعت
ندى: غرام كفياكى نوم بقا
غرام بعضب: بعدين بقا انا روان ولا غرام
ندى: انتى تعبانه
غرام بصت حواليها شافت انها نايمه في الشاليه ونفس اللبس
غرام بتنهيده: كنت متأكده انه حلم
ندى: حلم اي
غرام بضحك:هههه حلم غريب اوي
ندى: ده احنا نشكر الفلم اللى خلانا نشوفك بتضحكى
غرام: تشكريه اي ده انا كنت هتجنن اصلا
ندى: طيب يلا حضرت الفطار على البحر زي ما بتحبى
غرام: خلاص هاخد شاور وجايه وراكى
اخدت شاور وكانت فرحانه انها كانت بتحلم وخرجت تقعد مع ندي كانت بتكلم في التلفون
ندى: اهي خلصت
غرام: في اي
ندى: ده على كان عايزك
غرام بملل: ايوه ي علي في اي على الصبح
على: فين فصل الروايه ي غرام
غرام: ما تتكلم براحه في اي ثم انا لسه بفكر فيها وانا من امتى بنزل روايه من قبل ما اعرف هكتب اي في النهاية
على: والله مليش فيه لازم انزل ان شاءلله المقدمه عشان اهدى الناس هنا
غرام بعصبيه: ما تغور الناس ي علي انا مسافره انسجم مش افكر في الناس والشغل وتانى مره متكلمش معايا كانك بتؤمرنى فاهم سلام
ندى: طيب اهدي هو خايف عليكى وعلى شغلك
غرام: والله محدش بيخاف عليا وعلى شغلى غير نفسي
ندى: طيب اعملك حاجه تشربيها
غرام: لا مش عايزة هفطر واتمشي على البحر شويه
فطرت غرام وفضلت تتمشي على البحر بتفكر تكمل الروايه ولا لإ
غرام: مش عارفه قلبى مقبوض من الروايه دي ليه اكمل فيها ازاى وانا مش عارفه اختمها ازاى انا غرام محمد الجارحى اكتب روايه رومانسيه ومش بس كده ده انا احلم بكل تفاصيلها
نزلت غرام البحر وهي مش عارفه تعمل اي وبتفكر تكون دي اخر روايه وبعدين تعمل المشروع اللى بتحلم بيه خرجت من الميه على البيت
ندى بقلق: كنتى فين ي غرام قلقتينى واي اللى انتى عملاه في نفسك ده
مردتش عليها ودخلت اخدت شاور وغيرت هدومها ومسكت الاب توب واتصدمت لما شافت المقدمه والبارت مكتوبين ونفس اللى حصل في الحلم اتكتب وهي اصلا مكنتش كاتبه كده وغير انها كانت دايما لما تكتب