رواية الانسه مراتي الفصل الرابع4والخامس5 والسادس6 بقلم هايدي ناصر
عمر جاب فيديوهات كاميرات المراقبة حوالين بيت نور وقعد يتفرج عليها وفجأه شافها وهى بتنط من بلكونة الغرفه بتاعتها وجريت
عمر جاب فيديوهات الطرق اللى حوالين البيت وشاف
ياسر : اهدي ياسميره أنا حاسس أننا هنلاقيها إن شاء الله
سميره : انا خايفه اوى ياياسر أنا عايزه بنتى اعااااا
ياسر حضنها بحب وهو بيهديها
فرح: الو يااسيا انتى فين
اسيا : أنا قدام الكافية
فرح تمام احنا مستنينك
دخلت آسيا عند فرح ومليكه
اسيا : ازيكم ياشباب
مليكه : الحمدلله يازميكس عامله ايه
فرح : مافيش اخبار عن نور
اسيا : للاسف لا
مليكه : انا خايفه عليها اوى مرنتش لحد دلوقتى ومش عارفين نطمن عليها
اسيا : اهدوا يابنات نور ميتخافش عليها
ايمن : يعنى ايه ياشريف ازاي
شريف : زي ما بقول لحضرتك الشركه على وشك الإفلاس
ايمن : طيب اقفل دلوقتى
صفاء : فى ايه ياايمن
ايمن : احنا.بنخسر كل حاجه عملتي ايه مع عيلة السيوفى
صفاء : لسه ماعملتش حاجه
ايمن : احنا لازم نروح ونخلص حكاية الجواز دي باسرع وقت
عمر شاف وش نور على الشاشه وعرف أنها البنت اللى عملت حادثه فى المستشفى
عمر راح عندها بسرعه وكانت نايمه فضل واقف يبص عليها
الممرضه دخلت : اهلا ياستاذ عمر
عمر : هى حالتها اي دلوقتى
الممرضه : عندها شوية كدمات فى دراعها ورجليها والنزيف اللى فى دماغها وقف بس فى تأثير عليها
عمر : هى هتكون احسن أمتي
الممرضه : الدكتور هو اللى يقدر يحدد ده عن اذنك يافندم
خرجت الممرضه وعمر فضل واقف وبعدها نزل الكافتيريا شرب قهوة وتتكلم مع نفسه : أنا هتعمل ايه دلوقتى نا مش هقدر اقول لاهلها حاجه دلوقتى أنا لازم استنى لما تتعالج وتقوم وبعدها اقولهم
عمر : الو
الممرضه: استاذ عمر الدكتور عايز حضرتك
عمر : تمام شكرا
عمر راح عند الدكتور
خير يادكتور
الدكتور: كل خير ان شاء الله الانسه فاقت بس مش بتتكلم مع حد
عمر : ممكن اشوفها
الدكتور : طبعا ممكن اتفضل معايا ياستاذ عمر
ذهب عمر مع الدكتور لغرفة نور
الدكتور : هى قاعده كده وعماله تعيط ومش بتتكلم مع حد
عمر راح عندها وقعد قصادها
نور شافته وبصت عليه وبعدها قالت
البارت _5
نور شافته وبعدها اتكلمت
نور : أنا عايزه امشي يادكتور
عمر : اهدي انتى كويسه
نور : وانت مين علشان تسألنى
الدكتور : هى اكيد تعبانه
نور : لا يادكتور أنا كويسه وعايزه امشي
الدكتور : تمام يا
نور : أسمى نور
الدكتور : تمام ياانسه نور هنعمل كشف عليكى وبعدها تقدري تخرجي
عمر مشي وراح مكتبه وهو عمال يفكر وشارد فى أفكاره
ياسر : الو
ايمن : الو يااستاذ ياسر عامل ايه
ياسر : بخير الحمدلله اخبارك ايه والمدام صفاء
ايمن : كلنا بخير الحمدلله
كنا عايزين نتجمع ونتكلم مع بعض علشان كده أنا عازمكم على العشاء
ياسر : بس
ايمن : خلاص بقى يااستاذ ياسر ده احنا بقينا عيله واحده خلاص
ياسر : تمام يااستاذ ايمن
وقفل ياسر المكالمه
صفاء : هاه عملت ايه
ايمن : عزمتهم على العشاء
صفاء : حلو
سميره : فى ايه ياياسر مين اللى كان بيكلمك
ياسر : ده والد عمر ياسميره
سميره : ايه وعايز ايه
ياسر : عازمنا على العشاء
سميره : وبعدين هتعمل ايه
ياسر : مش عارف
فى المساء اجتمع العائلتين على العشاء
صفاء : شرفتونا
سميره : تسلمى
ايمن : احنا عايزين نتكلم بقى فى موضوع الولاد
ياسر مكانش عارف هايعمل ايه
صفاء : اه الفرح اتاجل بس خلاص عايزين الموضوع يخلص والفرح يتم ونفرح بيهم
سميره وياسر بيبصوا على بعض ومش عارفين هايعملوا ايه
صفاء : تمام الفرح بعد ثلاث ايام
وقامت حضنت سميره : الف مبروك
وأيمن حضن ياسر وسلم عليه وبارك له
كل ده وياسر وسميره مش عارفين هايعملوا ايه
عمر قرر أنه يخبر عيلتها ويقولهم
تانى يوم جه اتصال فى بيت السيوفى والد نور
ياسر : الو
عمر : معاك الرائد عمر
ياسر : تشرفنا ياافندم
عمر : احنا عايزنكم تيجوا القسم دلوقتى
ياسر قلبه انقبض : خير ياحضرة الرائد فى حاجه
عمر : كل خير متتاخروش
ياسر : مسافة السكه
راح ياسر وسميره القسم
عمر : اتفضلوا استريحوا
ياسر : خير فى اخبار عن نور بنتى
عمر : ابشر يااستاذ ياسر الانسه نور لاقيناها
سميره : بجد انت بتتكلم جد
عمر قام وراح عندها : اه بجد ياست الكل
سميره : هى فين أنا عايزه اشوفها
عمر : حاضر هتشوفوها اخرجوا وهتشوفوها
ووخرجوا سمعوها وهى بتتخانق مع العساكر
نور : أنا عايزه اعرف أنا باعمل ايه هنا أنا عايزه امشي
انت يالوح منك لوه سبونى انت عارف انا هاعمل فيك ايه لو مسبتنيش
سميره : نور بنتي
نور بصدمه : ماما
سميره جريت عليها وحضنتها ودموعها بتنزل
انتى كويسه ياقلب ماما فيكى حاجه كده يانور تسبينى وتمشي
نور ؛ أنا كويسه ياماما اهدي خرجوني من هنا قبل ما اعمل جريمه فى الناس دي
سميره اخدتها ومشيت وياسر : شكرا ليك ياحضرة الرائد أنا بشكرك على تعبك ومجهودك
عمر : لا شكر على واجب ده عملي وواجبي يااستاذ ياسر
ياسر مشي وروحت نور بيتها ودخلت اوضتها ارتاحت وباليل جم اسيا ومليكه وفرح بعد ماعرفوا أنها رجعت البيت
اسيا : براحه يابنات
دخلوا بهدوء على غرفة نور
مليكه فى اذن نور : بووووووووووووووووووووووم
نور : ااااااااااه بسم الله الرحمن الرحيم
فرح : عامل ايه ياصديقي
نور : الله يخرب بيوتكم انتوا التلاته مش هتبطلوا الاستظراف بتاعكم ده
اسيا : مالك ياجميل كنت فين كده لتقولنا ولا تطمنا بعد ماتخطط معانا ترمينا
اه على الناس اللى تاخدنا للحم وترمينا عضم
نور : اخرسي منك ليها
فرح : وسعى يابت منك ليها واحشني ياسطا
نور : روح قلبي ياناس شوفتى منك ليها المقابله
فرح : يلا قومى وارجعى النادي تانى مين هيدربني خلاص اخر سنه فى كلية الشرطه يانوري
نور : حاضر ياكابتن
الله بس واحشني اوي ياكباتن
اسيا : ايه ده وانا فين
نور : اه هو أنا أقدر انساكم عامله ايه المسابقه امتى
اسيا : بعد شهر
نور : قدامنا وقت وان شاء الله هتطلعى المركز الاول وتفوزى
اسيا : ادعيلى
مليكه : اه ماهو من لقي احبابه نسي صحابه
نور : مصيبه زي مانتى تعالى لحضن اخوك يابو صلاح
وحصنتها جامد
نور : ااه ياواد ياصلاح واحشني اوى
مليكه : قلب اخوك يابو صلاح
فرح : بنات أنا جعانه سوسو عامله اكل ايه يابت يانور
نور : هههههههه همك على بطنك كده
الكل بيضحك
فرح : اخرسي يابت منك ليها أنا هنزل عند سوسو اشوفها عامله ايه على الاكل
سميره دخلت : عمله لك مكرونه بالبشاميل ياقلب سوسو
فرح : والله انتى قلبى تعالى تعالى هاتي عنك الصينيه
نور : هههههههه يابت اتلمي شويه ايه ده
فرح : الله غيرانين ولا ايه
مليكه : انتوا هتقعدوا تتكلموا هسبقكم أنا على الاكل بقى شمر
كلهم قضوا الليل ضحك وهزار ولعب وناموا
تانى يوم
نور : اله انتى يابت يااسيا انتى مش فى قاعة المسابقه
اسيا : معلش يابو صلاح ده فرح
نور : مانتوا زي بعض استغفر الله العظيم
قومي ياقوم النهار طلع
دخلت الحمام اخدت شور وطلعت لاقتهم نايمين
والله لوريكم زى ماعملتوا فيا امبارح
نور ربطت رجليهم وجابت مزمار وصرخت بيه جنب ودنهم
الكل قام مفزوع ووقعوا على الأرض
اسيا وفرح ومليكه فى نفس واحد : والله لوريكي يانور الكلب ماشي
كلهم قاموا وجريوا وراها وهى طلعت تجري وفجأه اتخبطت فى ياسر والدها
ياسر : ايه ده يابنات فى ايه
نور : بابا
وايتسامتها اختفت
اسيا : شوفت ياانكل ياسر نور عملت ايه
ياسر : هههههه
فرح : ماشي يانور مصيرك توقعى
نور مشيت وسابتهم ودخلت المطبخ شربت عصير وجهزت شنطتها ومشيت على النادي وهى مخنوقه
نور بتحري فى النادي بسرعه عاليه وهى بتفتكر اللى حصل معاها قبل ماتهرب وفجأة انصدمت بجسد قوي و
الفصل السادس
نور فضلت تجري بسرعه عاليه وبتفتكر كل اللى حصل معاها قبل ماتهرب وفجأة انصدمت بجسد قوي
نور : اااااه
عمر بعصبيه : ايه ده
نور بصوت مسترجل : متفتح
عمر : افتح هو أنا اعمى لسمح الله
نور : شكلك كده
عمر : لا ياانسه أنا مش اعمى ولا حاجه بس حضرتك اللى خبطي فيا
نور : انت جاي ترمي بلاك علينا ولا ايه
عمر بصدمه : بلاك دا ايه الالفاظ دي
نور : ايه مش عاجبك طب وسع كده خليني امشي
عمر وقف عند فيها
نور : متحاسب ياجدع انت الله
عمر : ولو ماحسبتش
نور : اللهم طولك ياروح حاسب من قدامي وإلا
عمر : وإلا ايه
اسيا : نووور
عمر : هى القمر بتنادي عليكي
نور : وانت مالك
نور مشيت وعمر فضل واقف يضحك عليها
عمر فى نفسه : اللى تحسبه موسى يطلع فرعون بقى بذمة ربنا دي نفسها اللى كانت زي الملاك فى المستشفى
نور : اهلا ياكباتن
اسيا : ايه يابنتي مشيتي على طول من غير فطار
نور : معلش يابنات يلا ورانا تدريب ولا ايه ياكابتن صلاح
اسيا : ماشي يازميكس يلا
ذهبت نور تعمل التمرين وعمر راح القسم
نور خلصت وكانت مروحه وعلى الطريق شباب يعكسهم
ايه القمر ده كله
نور : بت يااسيا هتروحي ولا اروح انا
اسيا : بص ياسطا احنا نلف مع بعض وننزل ضرب على طول
نور : اشطا
اسيا : 1 ،2 ،3 يلا
لفت نور واسيا وحدثت معركه طحن
نور بتخبط ايد فى التانيه
ده جزاء اللى امثالكم
اسيا : يلا بينا بقا أنا استهلكت طاقه خلاص معنديش اى طاقه جعانه
نور : معاكي حق يلا نروح مطعم نأكل حاجه
فى المطعم
نور : هتاكلي ايه
اسيا : شورما
نور : جرسون واحد عصير فريش وواحد همبرجر وواحد شورما
اسيا : استني واحد ايه خليهم اتنين
نور : اممممم
الجرسون : حاجه تانيه
اسيا : شكرا
نور : دايما فضحانا كده انتي وفرح أخص
اسيا : معلش المعده فاضيه
نور وهى قاعده : اللهم طولك ياروح
اسيا : فى ايه
نور : الجدع ده شوفته فى المستشفى وفى النادي والقسم ودلوقتي فى المطعم مش عارفه ايه ده
اسيا : مين ده
عمر قام هو سيف من على الطربيزه
نور : اللى هناك ده
اسيا لفت بس شافت سيف
نور : بطلي تبصي هيلاحظوا أننا شيفنهم
اسيا : ده حلو اووى
نور : هو مين اللى حلو يلا اكفحي خلينا نمشي استغفر الله العظيم
خلصت اسيا ونور اكل وراحوا يحاسبوا ولكن عمر وسيف هما كمان كانوا على الكاشير
نور : فى حاجه اسمها السيدات اولا
عمر : نعم
نور : لا وفهم على قده بقول أن السيدات اولا .
عمر : اه صح بس انتي ست
نور كانت هتضربو واسيا مسكتها
اسيا : اهدي ادفعي ويلا
نور : تمام
ذهبت نور واسيا
سيف : هو فى ايه
عمر : فكك ده دلع بنات استغفر الله
سيف : ههههههههههههه
عمر : طب يلا ياخفيف ورانا شغل
سيف : اه محمود زمانه هيتجنن على تأخيرنا
عمر : انت عملت ايه فى السجين اللى هرب
سيف : مسكناه تصدق كان فين
عمر : فين
سيف : كان عند المقابر الغبي مش عارف أننا هنلاقيه
عمر فى الهاتف : الو ______ تمام جاي سلام
عند نور ودعت اسيا وروحت وصلت البيت الخدامه فتحت الباب لنور ونور دخلت نور وهى داخله شافت