رواية الانسه مراتي الفصل الثالث عشر13والرابع عشر14 والخامس عشر15 بقلم هايدي ناصر
نور كانت رايحه للحمام والأرض كانت عليها مياه اتزحلقت وعمر مسكها قبل ماتقع وهى كانت مغمضه عينيها وحست بايد مسكاها وفتحت عينيها شافت شافت عمر وهو بيبصلها وسرحان فيها ونور عملت زى اللى واخده مخدر ومش مركزه ومش شايفه غير عينيه الرصاصي
نور : احم
عمر ركز وبتدأ يقومها وهى مشيت للحمام
سؤال اكيد بتسألوه لما بتقرأوا هو نور وعمر هيحبوا بعض امتى ؟
ج _ كله هييجى مع الاحداث
بعد أن دخلت نور الحمام وقفت وهى بتبص فى المرايه وسرحانه وعمر حس بحاجه غريبه جواه طلع البلكونه وبيشم هوا وقعد يلعب مع العصافير وبعد شويه نور طلعت من الحمام وهى بتنشف شعرها وفجأه صرخت
عند مليكه : واحد مستفز
فرح : هو مين ده
مليكه : هو الكابتن الجديد ده
فرح : اه تقصدى حضرة الظابط عدي
مليكه بتفسير : انتى مالك بتقولها كده ليه
فرح : لا ولا حاجه أنا تعبانه وعايزه انام وبطلى ثرثره
مليكه حدفتها بالمخده : غورى
فضلت مليكه قاعده شويه وبعد كده نامت
صفاء بضيق : شوفت مرات ابنك فى وحده تطلع يوم صباحيتها النادى
ايمن شرد
صفاء : ايييمن حبيبي روحت فين
ايمن : هااا اه معاكى ياروحي
صفاء : لا ده انت شكلك معايا اووى فى ايه ياايمن
ايمن : اصل الحكايه أن
عمر بخضه دخل بسرعه للاوضه اول ماسمع صريخ نور
عمر بقلق : ايه فى ايه ايه اللى حصل
نور وهى منكمشه فى السرير وماسكه مخده : ف ف ف فاااااار
عمر : ايه فين
نور : ك كان هناك
عمر ابتدى يتفقد الغرفه : خلاص مافيش حاجه
نور ابتدأ أنه تطمن أن مافيش حاجه وابتديت تنزل من على السرير
وعمر بيتفقد الاوضه ونور قدامه وفجأه شافت الفار جات تجري راحت واقعه على عمر على السرير وفضلوا على الوضع ده لبضع من الوقت وبعدها نور قامت وقالت : ك ك كان هنا أنا شوفته
عمر : حصل خير يلا علشان تنامى
نور : لا أنا مش هنام هنا انا خايفه
عمر خلاص مافيش حاجه
نور بتوتر : هو ينفع أنك تنام هنا انا خايفه انام لوحدى
فى الصباح عند مليكه الكل صحى بدري
عدي : صباح الخير اتمنى تكونوا نمتوا كويس النهارده هيكون فى تدريب الدفاع عن النفس وازاى تدافعوا عن نفسكوا لو حصلكم تحاصر
واحده من الفريق ريا : هو حضرتك اللى هتتمرن معانا
مليكه بصتلها بقرف : ليه مش بتعرفى تتمرنى
عدى : لا أنا بس هدربكم وكل اتنين مع بعض
بدأوا التدريب وكانت ريا تقصد التقرب من عدى
عدى : فى ايه إدربي كويس
ريا : اسفه ياكابتن بس انا مش عارفه اتمرن معاها
عدي مسك ايديها بشده ورفعها على وشها وهى كانت مبسوطه وابتدا يتمرن معاها بس هى كانت بنتدرب كويس لانها مدربه قبل كده
مليكه شافتهم وهى بتطق شرار
عند نور عمر صحى قبل نور ولاحظ أنه فى الغرفه مع نور وهى نايمه على السرير وهو على الكنبه وشافها وهى حاضنه المخده وشاف براءتها عكس نور اللى بيشوفها اللى قويه وملامحها باين عليها القوة بس اد ايه جميله وبريئه زى الملائكه واول ماحس أنها بدأت تصحى وفتحت عينيها دخل على الحمام
وفجأة الباب خبط و
الانسه مراتى
البارت 14
نور صحيت وكانت مستغربه ليه عمر كان قاعد جنبها وهى نايمه وقاطع تفكيرها خبط الباب راحت فتحته
نور : اي ياشهيره فى ايه
شهيره : صباح الخير يا هانم فى واحد تحت عايز عمر بيه
نور : ماشي روحى انتى
عمر كان واقف قدام المرايا وجواه مشاعر متلخبطه مش فاهم ليها حاجه
عمر : ازاى أنا مستحيل اقدر احب بعد اللى حصل
قاطع تفكيره نور وهى بتنادى عليه خرج
نور : فى واحد عايزك تحت
عمر : مين
نور : معرفش هو أنا مخبر انزل وانت تعرف مين
عمر : ايه مش بتعرفي تردى عدل
نور : اييه بتقول ايه انت شكلك مش ناوى تجبها لبر
عمر : بت انتى اسكتى مش ناقصك
نور : يعنى أنا اللى هموت عليك أنا عايزه اخلص منك باسرع وقت
ذهب عمر دون أن يبالى لها بعد أن ارتدى ملابسه ونزل واتفاجأه لما شاف
عند مليكه كانت هتتجنن وبطق شرار
فرح : ممكن اعرف انتى مضايقه ليه
مليكه : لا انت مش مضايقه
فرح : اومال مالك حساكى هتقتلى البنت بعنيكى
مليكه بغضب : أنا وانا اضايق منها ليه دى حتى سحليه
فرح : مليكه احنا هنا فى مهمه مش علشان حاجه تانيه
مليكه : حاجه تانيه قصدك ايه
فرح : قصدى اننا لازم نركز فى تدريبنا
ثم ذهبت فرح وتركت مليكه
مليكه : هى مالها بقت كده ليه
وذهبوا للتمرين ومليكه مش عارفه هى مضايقه ليه من البنت دى هل لانها مسهوكه ولا علشان حاجه تانيه
عمر نزل واتفاجأ بقدوم اللواء محمود
محمود : اهلا ياعمر ولا نقول ياعريس
عمر : اهلا بيك يافندم
هو حصل حاجه فى القضيه ولا ايه
محمود : لا القضيه مافيهاش حاجه كله تمام عامل ايه ياعريس الف مبروك
عمر : الله يبارك فيك يافندم
محمود : اخبار عروستنا ايه واتفاجأ لما شافها نازله ببنطلون جينز وبلوزه بوى فريند واسعه ونظارة شمس وشنطة التدريب
عمر هى دى العروسه
التفت عمر وخبط بايده على وشه
نور : السلام عليكم ورحمه الله وبركاته انكل محمود
محمود : وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته نور عامله ايه وحشتينى
نور : وانت كمان ياانكل مريم عامله ايه
محمود : بخير الحمدلله بس زعلانه منك اوووى كل ده ومتسأليش
نور : معلش بس انت عارف التدريب
محمود : لسه مستمره فى التدريب
نور : اه دى الحاجه اللى بحبها
هى مريم لسه فى لندن
محمود : اه نسيت اقولك هتنزل على اخر الاسبوع
نور : بجد لا ده احنا لازم نرحب بيها
كل ده وعمر قاعد باستغراب للى بيحصل ومش فاهم حاجه ازاى نور تعرف اللواء محمود وازاى اللواء محمود يعرف نور
بعد أن انتهى محمود من زيارته قام وقال
محمود : انت محظوظ ياعمر وعرفت تختار نور دى اجمل بنت واوعى تزعلها فاهم يلا عايزين حاجه اه النهارده مافيش شغل ياسيادة الرائد معاك اجازه علشان شهر العسل
عمر : تمام يافندم
ثم انصرف محمود ونور أيضا كانت ذاهبه ولكن أوقفها صوت صفاء وهى تقول
على فين ياعروسه وانتى لسه في شهر العسل
نور فى نفسها : دا انت عفريت بتطلعى امتى مش عارفه ربنا يريحنى من دى عيله
نور التفت لها ثم قالت : بتقولى حاجه ياطنط
صفاء : طنط طنط ايه دى ده انا اكبر منك بكام سنه
نور فى نفسها : انت شكلك خرفتى خالص ده انتى فاضلك كام يوم وتتوكلى على الله
ايمن : يلا ياولاد على الفطار
الكل ذهب على سفرة الفطار ونور مكانتش بتبص لحد خالص
ايمن : أن شاء الله هتسافروا بكره لشرم تقضوا شهر العسل
نور شرقت وهى بتاكل ايمن أداها مياه وقال : خدى اشربي
نور : شكرا ياعمى
ايمن : أنا حجزتلكم التذاكر اللى هتسافروا بيها الطياره بكره الساعه 9 مساءا
نور : طيب عن اذنكم
صفاء بقرف : على فين
نور : أنا رايحه على النادي يااكبر منى بكام سنه
ثم ذهبت
عمر : يعنى ايه هسافر وشهر عسل ايه اللى بتقول عليه انت ناسي انى مش موافق على الجوازه اصلا
ايمن : والصحافة تقول ايه لما تلاقى ابن صاحب شريكات الاستيراد والتصدير اتجوز ومسافرش شعر عسل
عمر : يعنى لسه بتفكروا فى صورتكم ومش هممكم أنا طبعا انتوا لازم وعمر مش مهم ولا ايه
صفاء : عمر بابا مش قصده كده
ايمن : سيبيه ياصفاء في ايه ياعمر كنت عايزنى اسيبك فى حالة الاكتئاب اللى انت فيه بعد اللى حصل ابقى غلطان انى كنت عايز تخرجك من اللى انت فيه
عمر : أنا مطلبتش مساعده من حد ومجاش اشتكيت انى تعبان ومكتئب أنا كويس ومش محتاج حاجه من حد ثم قام ومشي
فى المساء
كان كل الفريق بيحضروا الاكل وبياكلوا ومليكه ماكنتش حابه أنها تأكل ومرضيتش تأكل
فرح : يابنتى قومى كلى
مليكه : مش قادره ممش جايلي نفس خالص للاكل
فرح : مالك يامليكه فى ايه ومسكت ايديها لاقتها سخنه
انتى سخنه اووى تعالى هدى علاج وكلى ونامى
مليكه : لا لما نخلص باقى التدريبات هنام
فرح : يعنى ايه انتى لازم ترتاحى تعالى معايا وفرح سندتها لأنها كانت دايخه ودخلتها خيمتها والدتها علاج ينزل السخونة بعد ما فاست حرارتها بالترمومتر ولاقت حرارتها 39 ومليكه بعد ماخدت الدوا نامت
عدى : يلا ياشباب كده خلاص الكل يروح ينام
وفى الصباح الكل قام بدري وفرح قاست حرارتها لاقتها 38،5
وسأبتها نايمه وذهبت للتمرين
عدي كان بينادى على أسماء الحاضرين وجه اسم مليكه ومحدش رد
عدى : فين الانسه مليكه
فرح : معلش ياكابتن بس هى تعبانه ونايمه
عدى : يعنى ايه تعبانه ونايمه هو تهرب من التدريب وقبل مافرح تتكلم ذهب عند خيمتها فضل ينادى بس محدش رد حاب مياه ودلقها عليها وهى قامت مفزوعه من المياه
مليكه : هااااااااااا
عدى : كل ده ايه مش عارفه أن وراكى تدريب ولا متعرفيش القواعد
مليكه : انا بعتذر
عدى : ورايا ياانسه بسرعه ثم خرج ومليكه قامتولبست وخرجت وراه
عدى : بما انك صحيتى متاخر وخالفتى القواعد لازم تتعاقبى
وجزاءك انك هتعمل 100 ضغط
فرح جات بسرعه وقالت : بس حضرتك اسمعنى هى فعلا تعبانه ومش هتقدر تعمل اي تمرين
عدى : انسه فرح ممكن تخليك فى حالك
فرح : بس
عدى بمقاطعه وشاور بايدن تسكت وقال : اظن كلامى واضح ياانسه ورايا على التدريب وشد مليكه جامد من ايديها وراه وخلاها تعمل التمرين ضغط
فضلت مليكه تتمرن بصعوبه
عدى : ايه البطء ده سرعى شويه.
كل التمرينات دى تحت الشمس وهى بتتمرن كانت بتاعي اكتر
عدى اضايق من بطءها راح قام وشدها وفجأه مليكه داخت ووقعت و
الانسه مراتي
البارت 15
مليكه وهى بتعمل التمرينات الضغط حاست ان الدنيا بتلف بيها وعنيها بتقفل فجأه حست بايد شدتها ولاقت الدنيا اسودت ومبقتش شايفه حاجه
عدى اول ماشدها لاقاها وقعت على أيده ووشها تعبان جدا اتخض لما شافها كده شالها بسرعه وجري بيها على مخيم الاسعافات
عدى بصوت عالى : الممرضين فين
خرجت الممرضين على صوته العالى واخدوا منه مليكه وابتدوا أنهم يكشفوا عليها
عدى كان قاعد قلقان اول ما الممرضه خرجت
عدى : ايه اللى حصل
الممرضه : استاذ عدى الانسه مليكه سخنه اووى حرارتها وصلت ل 40 وواخده ضربة شمس حادة هى دلوقتى مغمى عليها أدناها علاج ينزل حرارتها ومتعلقلها محلول لانها ضعيفه جدا شكلها مش بتاكل حلو
عدى : وهتفوق امتى
الممرضه : هى حاليا تعبانه اووى ومحتاجه راحه وممكن تفضل كده يومين او اكتر لحد ماتفوق بس احنا اهم حاجه ننزل حرارتها لانها عاليه اوى
ثم ذهبت
آسيا : طيب انا مش عارفه فين المشكله انك هتسافري هو حد يطول
نور : الصبر يارب يابنتى هو أنا بشرح لمين بقولك شهر عسل عارفه يعنى ايه
آسيا : طب وانتى خايفه ليه
نور : انتى عبيطه يابت أنا اخاف ليه شيفانى خوافه بس
آسيا : ايه ياجميل وقعت ولا ايه
نور خبتطها بالشنطه وقالت : تصدقى انى غلطانه انى بتكلم مع واحده غبيه غورى يابت
آسيا : استنى ياكابتن رايحه فين بس مش هتاكلى ماشى حلال عليا
نور : زباله اطفحى لوحدك
آسيا : طب أنا عايزه اعرف دلوقتى انتى مش عايزه تروحى هناك علشان اللى حصل زمان
نور : اه كل ما اشوف البحر بفتكر اللى حصل وبتجيلى الحاله وبتعب
آسيا : امممممم
نور : تصدقى انى غلطانه انى رجعت اتكلم معاكى أنا اللى استاهل عماله اتكلم معاكى وفى الاخر مفيش منك فايده مع السلامه
آسيا : على فين طيب
نور : الضهر اذن هاروح اصلي وكانت ماشيه
آسيا قامت بسرعه واخدت شنطتها وقالت : طب استنى أنا جايه معاكى ودفعت الحساب ومشيوا
سيف : مالك ياعمر شكلك قلقنى فى ايه
عمر : لا ولا حاجه
سيف : وانت لما هتقولى كده هصدق كلامك وكدب عينى قال يعنى اعرفك من يومين دى عشرة سنين ولا نسيت
عمر : طول عمرك فاهمنى ياسيف انت الصديق الاقرب ليا بجد
سيف : تسلم يازوق بس برضو مقولتش مالك
عمر : تعالى بس نروح نشوف هناكل ايه وبعدها نتكلم ومشيوا
عدى دخل عند مليكه وهى نايمه ومتوصلها محلول ووشها باين عليه التعب كان حاسس أنه مضايق حس أنه قاسي قوى باللى عمله هو للدرجه دى قلبه قاسي كان جزاه احساس أنه مضايق من اللى حصل وفجأه حس بيها وهى بتحاول تتنفس ووشها كله عرق جاب قطن ومسح وشها وهو بيمسح وشها أيده لمست وشها ولقاه سخن جددا فضل قاعد بيمسح وشها وهو عمال يبص لملامحها الهاديه لقى حجابها مش معقول ظبطه قبل ماشعرها يبان منه كان قايم حس بايدها لمست ايديه هو حس بلمستها ونفسها البطيئ ونبضات قلبها منخفضه نادى على الممرضين بصوت عالى وجم الممرضين و
سيف : كل ده حصل معاك ومتقوليش
عمر : ______________
سيف : طب ولما انت مش موافق اتجوزتها ليه
عمر : أنا جيت لاقيتهم بيقولوا لى أنهم كتبوا كتابى وان دى مراتى
سيف : يعنى حكومة فى أمر واقع
عمر : للاسف
سيف : طب وبعدين هتعمل ايه فى حكاية السفر دى
عمر : مش عارف
سيف : انت لسه هنكمل فى المهمه
عمر : اه طبعا انا بقالى سنين شغال فى المهمه دى مش معقول هسبها بسهوله
سيف : يالهوى اللواء محمود بيرن ربنا يستر يلا عايز حاجه طبعا مانت واخد اجازه امتى اتجوز واخد اجازه أنا كمان ياعالم
عمر : متستعجلش هههههه
سيف : ههههههههههههههههه
ثم ذهب سيف إلى القسم الشرطه بعدها تليفون عمر رن برقم غريب و
سيف : تمام يافندم
اللواء محمود : كل ده ياحضرة الظابط كنت فين
سيف : أنا بعتذر جدا لحضرتك بس مش بقصدى
اللواء محمود : تمام ياحضرة الظابط ومتتكررش تانى مفهوم
سيف : تمام يافندم اى اوامر تانيه
محمود : لا شوف شغلك ياحضرة الظابط
ذهب سيف وهو بيقول بتنهيده : الحمدلله عدت على خير ثم ذهب لمكتبه
اسيا ونور خلصوا صلاه هما والبنات
نور : أنا مش هقدر اكمل تدريبات النهارده حاسه انى تعبانه
آسيا : تمام تعالى اوصلك
ذهبت نور واسيا للبيت
نور : ياشهيره
شهيره : ايوا ياست هانم
نور : هانى عصير وكباية مياه
شهيره : حاضر ياست هانم
آسيا : طيب هامشي أنا عايزه حاجه
نور : تسلم يابو صلاح
صفاء : انت جايبه العصير ده لمين
شهيره : ده للست هانم الصغيره
صفاء : اممممم طيب روحى
آسيا : خلى بالك من نفسك انتى قولتى معاد الطياره الساعه كام
نور : بكره الساعه 9 باليل
آسيا : توصلي بالسلامه ماشي هامشي أنا بقى سلام
نور : سلام خلى بالك من نفسك
ذهبت اسيا وهى ماشيه كان فى شاب ماشي وراها وبيعاكسها
اسيا لفت : انت يااخ جربت انك تشوف بعين واحده
الشاب : لا ليه
آسيا : علشان هشوهك وضربته لكميه فى وشه وبعدها بالرجل تحت الحزام ونزلت فيه ضرب بالقلم على وشه
سيف : استغفر الله العظيم من كل ذنب عظيم أنا ايه اللى خلانى استغل شرطه بس وسمع صوت ونده على العسكري
العسكري : تمام يافندم
سيف : ايه الدوشه اللى برا دى
العسكري : دى واحده عماله تزعق ويتطلب تقابل حضرتك
سيف : دى مين دى دخلها
العسكري : بس
سيف : نفذ الكلام ياعسكري
العسكري تمام يافندم ثم خرج وقال اتفضلى جوا حضرة الظابط عايزك
ثم دخلت الفتاه وسيف كان قاعد بيبص فى ملف قدامه وبص للدخل وكان هيتكلم واتفاجئ ب
يتبع