رواية الانسه مراتي الفصل السادس عشر16والسابع عشر17 والثامن عشر18 بقلم هايدي ناصر
سيف : ايه الدوشه اللى برا دى ياعسكري
العسكري : دي بنت عامله خناقه برا وعايزه تقابل حضرتك
سيف : عايزاني أنا طب دخلها
العسكري : أوامرك يافندم
سيف كان قاعد بيبص فى ملف فى أيده وبص للداخل واتفاجأ لما سمعها داخله بتزعق بصوت عالى
هى ايه وكاله من غير بواب ولا ايه فين الحكومه اللى فى البلد ايييه فين اللى بتقولوا عليه ضد التحرش ولا ده كلام وبس مافيش أفعال
سيف فضل واقف شايفها وهى ذات الخمار والبشره التى تخلو من مستحضرات التجميل مااجمل وجهها الذي يشع نورا كنور البدر الملتف بالسماء المظلمه مثل حجابها وهى ترتدى ملابس غير مكشوفه ولكنها كااميره تقف أمامه كل تلك الكلمات تدور فى ذهن سيف هل حقا هناك فتاه بتلك المواصفات اليوم
سيف : حيلك ياانسه داخله علينا بعفاريتك كده ليه
عفاريت هو انتوا لسه شوفتوا عفاريت أنا عايزه اعمل محضر
سيف : طيب ممكن تهدى ايه اللى حصل
الحقير اللى مترباش اللى واقف برا اتحرش بيا
سيف حاسه أنه اضايق وقال ياعسكري دخل الولد اللى برا
العسكري : تمام يافندم
سيف : قوليلى اسمك ايه
اسمي : آسيا رحيم المالكي
العسكري جاب اللى واقف برا وقال ادخل تمام يافندم
سيف اتفاجئ بشكل الراجل اللى دخل كان مطحون وعمال ينزل دم من وشه ومتبهدل على الاخر سيف قاعد مصدوم وفتح بقه
سيف : ايه اللى حصل بقى
آسيا : الحيوان ده حاول يتحرش بيا
سيف : هو اللى تحرش بيكى ولا حضرتك اعتديتى عليه
الراجل : شوفت ياباشا دى مش بنت دى ضربتها استغفرالله
سيف : امم قولتيلى أنه اتحرش بيكى
آسيا : اه حاول يتحرش بيا
الراجل : ابدا ياسعادة البيه توبه توبه مش هتتكرر تانى
سيف : اخرس يالا ياعبده تعالى خد الزباله ده على الحجز
الراجل : لييه ياسعادة البيه والله ماقربت منها
سيف : بس يالا مسمعش صوت
آسيا : خلاص هو شكله عرف غلطه أنا متنازله عن المحضر
الراجل : ربنا يكرمك يارب
سيف : تمام اكتب عندك تم إغلاق المحضر فى تاريخ 17 / 9 الموافق 2020 الساعه 4 مساءا الموافق يوم الاثنين من جماد الاول
تمام امشي وياريت ماشوفش وشك هنا تانى مفهوم
الراجل : تحت امرك ياسعادة البيه شكرا ياانسه وبعتذر للحصل
آسيا : تمام حصل خير وياريت متتكررش مع اى بنت تانيه مفهوم
الراجل : مفهوم طبعا ربنا يكرمك يارب
سيف : طب يلا مع السلامه
خرج الرجل واسيا أيضا خرجت بعده بعد مامضت على المحضر ومشيت
سيف فضل قاعد يفتكر لما دخلت عليه وهى بتزعق ولما شافها اد ايه كانت حلوة وجمالها كان اجمل وهى لابسه الحجاب لا يبان منه غير وجهها الذى كان كالبدر
عدى دخل ولقى فرح قاعده جنب مليكه وبتعملها كمادات تخفض حرارتها
عدى : احم السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
فرح : وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته يااستاذ عدى
عدى بتوتر : ا أن انا بعتذر للى حصل ماكنتش اعرف ان حالتها كده من الاول
فرح : لان حضرتك مصدقتش كلامى مليكه فعلا كانت تعبانه وسخنه وحضرتك مصدقتش ده بس الاهم دلوقتى أنها تفوق وتكون كويسه
عدى : عندك حق أنا بعتذر
فرح : اعتذارك مش هيفيد بحاجه دلوقتى وبعدين المفروض تعتذر منها لانك السبب فى حالتها دلوقتى عن اذنك
خرجت فرح وعدى كان واقف وضميره بيأنبه على اللى حصل كان خارج ولقاها وهى بتتحرك راح ناحيتها وقف مش عارف يعمل ايه راح نادى على الممرضه جت وشافتها مليكه فاقت وفتحت عينيها والممرضه قاست حرارتها
لا ده انتى بقيتى كويسه الحراره نزلت خالص وبداتى تتحسنى حمدالله على السلامه
مليكه : الله يسلمك
الممرضه : تمام كده انت محتاجه راحه وتتغذي كويس ماينفعش تهملى صحتك كده وخرجت
عدى كان وقف ومليكه شافته وهو واقف وبعدها اتكلم بتلعثم : امممممم حمدالله على السلامه ياانسه
مليكه : الله يسلمك ياكابتن
عدى : تمام هسيبك ترتاحى عن اذنك ثم خرج
نور كانت طلعت شقتها وسمعت صوت راحت ناحيته وشافت عمر وهو فى غرفة التمرين وبيتمرن بسرعه عاليه زبائن عليه الغضب سابته ومشيت دخلت أوضاعا غيرت هدومها واخدت شور وجابت مذكراتها وقعدت تكتب وبعد ماخلصت سألته مكانه وقعدت تفكر هو كان بيتمرن بسرعه ليه هو ايه اللى كان مضايقه وفجأه لاقته داخل عليها
عمر : أنا آسف ماكنتش اعرف انك هنا
نور : لا ولا يهمك انتى كنت عايز حاجه
عمر : كنت هاخد غيار وداخل اخد شور
نور خرجت البلكونه ووقفت تشم هوا وعمر دخل الحمام وهى واقفه فى البلكونه شافت العصافير وفضلت تلعب معاهم ودخلت جابت مياه وأكل العصافير وحتطلهم وقفلت باب القفص وشافت الببغاء اهلا انت هنا عامل ايه
اهلا انت هنا عامل ايه
نور : ههههههههههههههههه
هههههههههههههه
نور : لا كله إلا دى
لا كله إلا دى
نور : طيب ياصديقي بأى
طيب ياصديقي باي
دخلت نور للداخل ومع دخولها عمر كان واقف لابس بنطلون وعاري الصدر ذات العضلات السداسيه واتخبطت فيه ومسكها قبل ماتقع نور حست بجسمها أن فى رعشه وأنها سخنت ومشاعر زى العاصفه سابته وجريت بسرعه ودخلت الحمام ووشها احمر وبعد شويه خرجت وكان عمر قاعد ماسك كتاب بيقرأ فيه
نور : انت مش هتجهز شنطتك للسفر
عمر ساب الكتاب وبصلها بعدم رد
نور : امم برضو مقولتش انت هتسافر
عمر : اه جهزى شنطتك انتى أنا هجهز شنطتى لوحدى
نور : طب ماهو انت اللى هتجهز لنفسك انت مفكر انى هعملهالك ولا ايه
عمر بغضب : لا متشكر وسابها وخرج
فى اليوم التالى
عمر : ههههههههههههههه
سيف : انت بتضحك عليه 😡
عمر : لا لا ولا حاجه متزعلش انت دلوقتى
سيف : 😒😒🤨🤌
عمر : هههه لا بس حلوة الو ياعمر أنا لاقيت البنت اللى انا بحلم بيها
سيف : انت لسه برضو بتضحك تصدق انى غلطان انى بتكلم معاك أنا مش هكلمك تانى
عمر : استنى بس قولى بقى عامله ازاى
سيف : كنت زى الملاك عينيها عسلى حلوة اوى وشها زى البدر لابسه الحجاب مبين جمالها شفايف كريز ورموشها طويله وسودا
عمر : مايمكن كل ده مكياج يابنى مافيش بنت مابتحطش ميك اب
سيف : لا دى كانت طبيعيه أنا أعرف الطبيعى من الميك اب بس هى كانت من غير ميك اب
فرح : عال خالص بقيتى احسن والحراره بقت طبيعيه الحمدلله
مليكه : مالنا قولتلك انى كويسه يلا علشان عدى ميزعقش
فرح : اممممم عدى قولتيلى عدى كده من غير كابتن
مليكه : بت اسكتى م ما مافيش حاجه من اللى فى دماغك دى
فرح : لا وايه كان قلقان اوى وشالكه وجري على الممرضين وكان خايف ايه
مليكه : بجد يافرح
فرح بخبث : اه ياست مليكه شكلك ه وقعت ولحد سمه عليكى
مليكه : ان ا أنا بس كنت عايزه اعرف هو ايه اللى حصل
فرح : انتى هتخبى عليا يامليكه ده احنا متربيين مع بعض
مليكه : لا بس انا مش عارفه ازاى وانتى ده حصل
فرح بخبث : هو ايه
مليكه : الحب ياختى اول مره احس الاحساس ده
فرح بهيام اممم قوليلى عامل ازاى
مليكه : مش عارفه
وطلعت قدامهم ريا
مليكه : انى بنت الايه دى اللى عايزه احبها من شعرها
فرح : هههههههه دى مسهوكه زياده عن اللزوم بس ماتجيش حاجه جنبك ياجميل ده انت جمال غربي
مليكه : شكرا شكرا بس يابت متبالغيش
فرح : هو فى حد قمر زى كده ده هو أول ماشافت بالطرحه سرح فيكى اومال لو كان شافك بشعرك وعنيكى القمر دى كان عمل ايه
مليكه : هو كان جنبى وانا مغمى عليا
فرح وهى ماشيه : مش هقولك
مليكه قامت وراها : يابارده
فرح : هههههههه
مليكه وهى بتحري وراها اتخبطت فى عدى
اااه انا اسفه
عدى : لا ولا يهمك ايه اللى خلاكى تجري بالشكل ده
مليكه : اصل اصل انا كنت بجري ورا فرح و ممم
عدى : تمام عن اذنك
مليكه : يالهوى على التقل ايه البرود ده
الكل اتجمع للتدريب وجه كابتن سامح المسؤول عن الفرقه وعدى كان واقف وقال
الانسه مراتى
البارت 17
جه المشرف سامح المسؤول عن الفرقه وعدى كان واقف وقال
إن شاء الله هاييجى فرقه بكره هتتدرب معاكم ثم ذهب
الكل اتفاحئ وبيثرثروا مع بعض بده وعدى كان واقف قلقان ليكون اللى فى باله صح
عمر كان راجع من برا ودخل شقته واتفاجئ بوجود نور قاعده قدام التلفزيون على الكنبه وبتاكل شيبسى سابها ودخل على اوضته غير هدومه وخرج
عمر فضل قاعد مضايق من المكالمه اللى جاتله
فى الصباح عمر صحى بدري ومشي على القسم
فى قسم الشرطه عمر قابل سيف
سيف : اهلا ووشوشله فى إذنه بقى فى واحد ياخد اجازه ويجي
عمر : طب اسكت وتعالى معايا عايزك فى موضوع مهم
ثم اتجه للمكتب
سيف : فى ايه يابنى ايه اللى حصل ثم دخل عمر المكتب وسيف وبعد ماسيف دخل قفل الباب و
سيف ؛ ايه اللى حصل
عمر : جاتلى اخبار أن وقاطعهم طرق الباب
عمر : ادخل
العسكري : تمام يافندم حضرة اللواء محمود عايز حضرة الظابط سيف
سيف : تمام اتفضل انت ثم خرج سيف وظل عمر فى شروده وتفكيره وقاطع تفكيره رنين الهاتف
عند المخيم
الكل استعد للتدريب جت وقت الاستراحه بعد تدريب شاق مليكه راحت الحمام وخرجت واتجهت نحو فرح التى تجلس على الطاوله الاكل ولكن ملقتش حد هناك كانت بتاكل ولاحظت الوقت اللى تأخر كانت بتلم حاجتها بسرعه وهى بتقوم اتخبطت فى جسد عريض
اووووه
أنا آسف
مليكه : ولا يهمك لحظه انت مين
أنا احمد
مليكه : تشرفنا عن اذنك لانى مستعجله ثم ذهبت بسرعه
احمد : ثانيه انت اسمك ايه
ولكن مليكه ذهبت سريعا واتجهت نحو الفرقه
مليكه : أنا بعتذر جدا كابتن عدى
عدى : كنتى فين كل ده حضرتك انتى مش عارفه أن فى مواعيد
مليكه : أنا بعتذر ماخدتش بالى من الساعه
ثم بدأوا تدريب وقاطعهم دخول المشرف سامح ومعه الفرقه الجديده
سامح : اهلا بالفريق ظابطات الشرطه كتيبه 963 الكتيبه 987 ظباط هيتدربوا معاكم
عدى كان واقف مصدوم أن اللى كان خايف منه طلع صح
البنات بدأوا يتوشوشوا مع بعض وغزلهم عن الشباب اللى هيتمرنوا معاهم
عدى كان واقف وهو ينظر بطرف عينه لمليكه ولكن مليكه لم تعطى اهتمام للموضوع
بعد التمرين الكل اتجمع عند المخيم وبدأوا يأكلوا مليكه ذهبت لغسل يدها ولكن كانت هتقع امسك بها ذلك الجسد العريض و
عند نور كانت الساعه 7 وكانوا بيجهزوا للسفر ونزلوا سلموا على ايمن وصفاء
صفاء : خلى بالك من نفسك ياحبيبى
عمر : حاضر ياست الكل عايزه حاجه
صفاء : لا ياحبيبى ترجع بالسلامه
وسلمت على نور : مع السلامه
نور : الله يسلمك ياصفصف عايزه حاجه من شرم
صفاء وشوشت فى ودنها
نور فى نفسها وعلى وجهها ملامح الصدمه ثم قال عمر يلا علشان منتاخرش
وذهبت نور ومع صدمتها من كلام صفاء انطلق عمر بالسيارة
نور كانت بتبص من شباك السياره على الطريق وبعدها راحت ناحية الكاست وشغلته واتفاجأت لما اول ماشغلته اشتغل على صوت القران بسورة البقره بصوت المعيقلي
نور : الله انا بحب الشيخ ده اوى بحس براحه وانا بسمعه
عمر بص ناحيتها : أنا كمان بحب الشيخ ده اووى وبحب سورة البقره
نور : اه دى سورة جميله وبحب سورة الرحمن كمان
عمر : ده على كده فينا حاجات مشتركه
نور اتكسفت
عمر : خدى حكى ده دعاء السفر
نور : كنت لسه هسالك إذا كان معاك ولا لا
عمر : لا أنا معايا كل الادعيه
نور : اووووووه أنا كده شكلنا هنتصاحب
وبدأوا فى الضحك إلى أن وصلوا للمطار دخلوا بعد التفتيش وإجراءات السفر
جلست نور على طاوله فى الكافيتريا وبتشرب قهوتها وهى تنظر للمكان بدفء جه عمر : عايزه حاجه قبل مانطلع فاضل ربع نص ساعه على معاد الطياره
نور : لا شكرا
ذهب عمر وبعد قليل نور وهى قاعده بتشرب القهوة شافت طفل مع مامته ومبتسم نور كانت مبسوطه وفجأة افتكرت اللى حصل معاها زمان
Flash back
ماما انتى فين
تعالى يانوري أنا هنا جريت طفله صغيره باتجاه والدتها على الشاطئ وهى تحري من وسط الرمال ماما
امووواه حبيبة ماما بتعمل ايه
بصي ياماما عملت بيت حلو لينا احنا علشان نعيش فيه
الله حلو اووى يانور وبعدها جريت نور بناحية الرمال وهى تلعب وفجأه سمعت صوت صريخ و
دموع نور نزلت على الماضي اللى بيوجعها كل ماتفتكره
عمر : مالك انتى كويسه
نور مسحت دمعتها : اه كويسه
عمر : طيب يلا بينا الطياره معادها جه قامت نور وعمر واتجهوا ناحية الطياره
مليكه قامت : شكرا واتفاجئت لما شافت نفس الشاب اللى قابلته الصبح
ايه ده هو انت
احمد : اه أنا
مليكه : متشكره
احمد : على ايه
مليكه : طيب عن اذنك
احمد : استنى اسمك ايه
مليكه : أسمى مليكه
ثم ذهبت
ريا بخبث : ههههه هنشوف مين اللى هيفوز بعدى بالصوره القمر دى عدى مش هيطيق يبص فى وشك تانى
الانسه مراتي
البارت 18
اتجهت نور للطياره وهى جواها خوف شديد والماضى كله بيرجع من تانى وهى بتفتكر كل اللى حصل معاها زمان حاسه ان روحها بتتسحب منها بقى عندها فوبيا من البحر والطائره واى حاجه تخص الماضى المؤلم وهى بتخطو خطواتها باتجاه الطائره وقفت ومتحركتش عمر لاحظ ده وقال
مالك انتى كويسه
نور : حاسه انى دايخه مش قادره
عمر : خلاص مادام تعبانه خلينا نرجع ونخليها يوم تانى
نور ماكنتش عايزه تركب ولا عايزه تسافر ولكن طرأ على ذهنها كلام اسيا
آسيا : انتى لازم تتغلبي على خوفك يمكن ربنا حطك فى الموقف ده علشان تكونى اقوى وتنسي كل حاجه خليكى قويه
بعد أن تذكرت كلامها قالت لعمر
لا أنا كويسه خلينا نمشي
عمر : بس انتى متاكده
نور : اه يلا بينا وبدأت تتجه للطياره بخطوات مهزوزه عمر لاحظ أنها مش قادره
ولكن نور كانت بتحاول تتغلب على خوفها اللى بيزيد كل ماتقرب من الطياره بدأت أنها تتطلع على السلم بخطوه كلها خوف وهى بتحاول تجتاز خوفها كانت هتوقع ولكن حست بايد مسكت ايديها وكان عمر اللى قالها
أنا جنبك
طلعوا مع بعض لحد ما وصلوا للمقاعد واخيرا جلست نور على مقعدها مع توترها
المضيفه كانت بتمر فى الطياره ولاحظت قلق نور ووشها اللى كله عرق من الخوف وقالت : حضرتك كويسه
نور بتوتر : اه
المضيفه : متخافيش إن شاء الله خير احنا هنمر عبر رحله جويه جميله مش رعب هتشوفى الغيوم والبلد من فوق والمناظر اللى ربنا خلقها باحسن صوره
عمر : شكرا لحضرتك
ثم ذهبت المضيفه ونور ابتدت أنها تستلقى على المقعد للتخلص من خوفها
الطياره بدأت فى الإقلاع وانفاس نور بتزداد ومتبته فى المقعد جامد
عمر حط أيده فى أيدها ومسكها جامد نور تبتت فى أيده وهو قال : بصى فى عنيا يانور نور فتحى عنيكى وبصيلى
مسك وشها بايده ولفه ناحيته ومسك ايديها الاتنين وقالها : بصيلى
نور فتحت عينيها ببطئ ونبضات قلبها بتزداد من الخوف وماسكه ايد عمر جامد فتحت عينيها وبصت فى عينيه
عمر : أنا جنبك متخافيش
وبدأ يخليها تاخد نفس عميق وتطلعه بهدوء ونور عملت كده لحد ماهديت وهى لسه ماسكه ايد عمر ولما الطياره بقت محلقه فى السماء وفوق الغيوم
عمر : جميل اوى المنظر باليل والنجوم فوق شكلها حلو بصي عليهم شكلهم يجنن
نور بصت من شباك الطياره وبتتاملهم
نور : الله شكلهم تحفه اوووى بص هناك القمر شكله حلو اوووى
عند مليكه
بعد ماخلصوا يومهم الكل راح علشان ينام
فرح : ايه كنتى فين اتاخرتى كده ليه
مليكه : ايه حيلك حيلك فى ايه
فرح : طيب ياستى كنتى فين لحد دلوقتى
مليكه بتلعثم : كنت واقفه بشم شوية هوا
فرح بخبث : والهوا ده كان رحته ايه
مليكه : قصدك ايه
فرح : امممم يعنى عايزه تقوليلي انك كنتى بتشمى هوا
مليكه بتوتر : اومال هكون فين يعنى
فرح : اومال مين اللى كان واقف وعمال يراقب الكابتن عدى وهو بيشرف على الحاجه اخر اليوم وبيخلص الشغل
مليكه بتلعثم : هو أنا كنت واقفه هناك وهو جه قدامى
فرح : جه قدامك ازاى وهو عند خيمته
مليكه : يووووه بقى اه ياستى كنت واقفه بشوفه
فرح : ههههههههههههه
مليكه خبطتها فى كتفها وقالت ياتقل دمك
فرح : خلاص خلاص قوليلى بقى إخباره معاكى ايه
مليكه : تقيييل اوى
فرح : زى الفيل ابو زلومه
مليكه : نننننننننننن ياخفة دمك
فرح : ايه ده انتى اتحمقتى عليه اوى كده ليه
مليكه : طبعا ما أنتى لما تجربي هتعرفى
فرح : بعد الشر أنا نو ابدا
مليكه : ماشي ياختى اتخمدى بقى
عند عمر ونور كانوا وصلوا والكل نزل من الطياره ونور لسه ماسكه ايد عمر
نور : انا اسفه تعبتك معايا
عمر : ابدا خالص
ثم اتجهوا للمطار
سيف قاعد على الاب توب عمال يدور على صفحة اسيا
سيف بغيظ : ايه هى ملهاش أثر معقوله مافيش واحده مش عامله صفحه على الفيس
قاعد هيطق من الغضب أنه مش عارف يوصلها بعد مامشيت
راح ناحية سريره واستلقى وجه فى باله صورتها وهى داخله عليها وملامحها الهاديه
سيف : ياترى انتى فين دلوقتى
عند اسيا
اسيا وفى بوقها اكل : ايوا ياماما
مامت اسيا : وبعدين معاكى
آسيا خلصت الاكل اللى فى بوقها : يعنى عايزاه ايه عايزاني اسيب الاكل القمر ده علشان احافظ على لياقتى علشان المسابقه
مامت اسيا : اومال هتفضل تطفحى لحد امتى هو فى حد بياخد الصنيه معاه وياكل منها
آسيا : اه أنا وبعدين هو حد قالك اعملى الاكل حلو كده
مامت اسيا : اه منك يابكاشه بتحاول تسكتينى مااااشي
آسيا : طبعا بس فعلا الاكل حلو يلا بقى عايزه حاجه
مامت اسيا : رايحه فين
آسيا : داخله اوضتى هنام
مامت اسيا بصدمه : بالصينيه
آسيا : اه أصلها هتبات معايا متعندبش انتى بس وتفرقى بين اتنين بيحبوا بعض
دخلت آسيا وقفلت الباب بسرعه
مامت اسيا : افتحي يابت هكسر الباب لو مفتحتيش
آسيا من ورا الباب : اه من الأم اللى بتحرم بنتها من الاكل
مامت اسيا : مين ياجزمه انتى
آسيا : حضرتك
مامت اسيا: طيب ماشي والله لوريكي بقى كده تفى عليكى أنا وأنتى لو عملتلك مكرونه بالبشاميل تانى
فتحت اسيا الباب : لا كله إلا ده اتفضلى
مامت اسيا : يانهار اسود ايه ده يابت
آسيا : ايه يامامى
مامت اسيا : انتى طفحتى الصينيه كلها امتى
آسيا : واحنا بنتكلم شوفتى الوقت مهم ازاى
مامت اسيا خلعت الشبشب : مهم ! اه مهم أنا هوريكى مهم اد ايه
آسيا جريت على الاوضه وقفلتها
مامت اسيا : افتحى يابت
آسيا : حيلك ياأم سوسو متعصبه ليه
مامت اسيا : هتخلصيلى على مصروف البيت وتقوليلى متعصبه ليه افتحى لحسن والله
آسيا : ايه ده خلى قلبك ابيض
مامت اسيا : ابيض ده انا مش هفطرك ولا هعشيكى إلا بعدس علشان تخلصي الأكل كله براحتك
خرجت اسيا : انتى بتتكلمى بجد الله تعرفى أنا نفسي فيه اوووى
مامت اسيا : يالهووووووووى يارب سد نفسها عن الاكل شويه
آسيا : متنسيش تبقى تحطى عليه رشة فلفل اسمر هاه يلا تصبحى على خير
دخلت آسيا غرفتها ترتاح
سيف : ياهوووووو اخيرا ده انتى صعبه
آسيا كانت قاعده قدام التلفزيون وبتاكل فيشار وبتتفرج على فيلم رومانسي وبتعيط
آسيا : اه وانا فين روميو بتاعى اععععع
وفجأة جاتلها رساله على الفيس
آسيا : استنى ياروميو عقبال مأشوف روميو بتاع جوليت اععععععع
وفجأة تسكت وتركز : روميو أنا قولت روميو اااااااااااااااااه
فتحت الموبايل ووووو