رواية الصقر الاعمي الفصل السادس6بقلم صفاء
....صراااع ☠
نظر الجميع الجد وجدوا انه فقد الوعي تمام فاقترب خالد منه
خالد : جدى جدى
امال : ماله بابا
سميحه بلهفه : حناوى ليييه
جيرمين بدموع : جدووو
صقر وهو يحسس على السفر ويمشى للامام حيث الجد : فى اييييه جدى ماااله
وهنا نظر له خالد بكره وقال بصوت اجش : انت السبب فى كل حاااجه قتلته قتلته
صقر بصدمه : ايييه جدى وهنا حاول ابعاد الجميع والوصل حيث جدسه وبالفعل امسك بيده فجلس على ركبتيه واخذت الدموع تخرج من عيناه المظلم بكاء
: جددددى متسبنيييش جددددى دكتووور حد يكلم دكتووور
امال : لااااااااااااااااا اوعى انت مش هتموت قبل متصلح وصيتك فوق هنا وكلمنى ومسكت اباه من تلابب عباءته واخذت تهزه بعنف لااااااااااااااااا انت مش هتظلمنى حى ومييت انا كنت مستنيه اللحظه دى عشان اورثك قوووم
جيرمين : مامى حرام عليك كفاايه
امال : كفااايه كفاايه ايييه حقىىى انا عايزه ورثى قوووم
خالد : انا هكلم الدكتور حالا
سميحه وقد انهارات قواه فارتمت على الكرسى وقالت باسى : مستحييييل تموت دلوقت مستحيل الثروه تروح لصقر
اما صقر فكان يستمع لهم جميع وعرف أن الضعيف او العاجز لن يستطع العيش وسط تلك العائله التى اصبحت كل همها الثروه فحسب اخذ يبكى على جده
الى أن اتى الطبيب وبعد فتره من الفحص
الطبيب : انا اسف البقاء لله
الجميع صعق كان لابد له العيش حتى يعدل من تلك الوصيه
_____
بعد مرور عده ايام بعد الوفاه ومراسم العزاء التى تكفل خالد بها ورفض تماما وقوف صقر فى العزاء وحبسه فى غرفته
وكالعاده استسلم صقر لاؤامره
اتى عامر
عامر : اذيك يا خالد بيه
خالد بتعالى : عمار اهلا ايه اللى جابك فى حاجه ف الشركه
عمار : ابدا كله تمام انا جاى اعزى
خالد بتعجب : بس افتكر انك جيت العزا وعملت الواجب
عمار : انا جاى اعزى صقر ده بعد اذنك قالها وهو ينظر له بتنكر وكانه شخص ناكر للاصل والجميل
رد له خالد النظر بابتسامه ساخطه : ههه اها جاى اعزى الصقر الاعمى هههههه اتفضل اهو متلقح عندك فووق
صعد عمار لغرفه صقر وبداخل بركان
كيف لهذا الاحمق أن يتناسى افضال اخيه هكذا ..كيف له أن يفعل كل هذا ؟؟
عمار يطرق الباب
صقر من الداخل : ادخل
دخل عمار بابتسامه المعتاده ولكنه اشفق على صديق عمره وما اصابه
عمار : اذيك يا ابو النسوور
وهذا الاسم ما كان يطلقه على صقر على سبيل الدعابه
صقر بفرحه وكانه وجد طريق الامل والنجاه : عمااار وحشتنى وهب بالوقوف ولكن تعرقل فى الكرسى وكاد أن يقع فامسكه عمار
عمار : على مهلك ياصاحبى
صقر : وحشتنى ياعمار اخص عليك انا بقيت بستنى زيارتك بالعفايه
عمار : انا اسف ياصاحبى والله سبق وقولتلك عن ظروفى المهم طمنى عليك
صقر : زى ما انت شايف قالها بانكسار
عمار : وبعدين معاك ياصقر هتفضل كده لحد امتى هاااا هتفضل حابس نفسك وسايب الزفت ده يتحكم فيك انا قولت بعد وصيه جدتك هترجع زى ما كونت وتدير كل حاجه وتعرف كل واحده مكانه
صقر : عمار متنساش أن خالد اخويا
عمار : ههه اخوك باماره اييييه انه رفض انك تحضر عزا جدك ولا باماره انه حابسك ولا باماره أن حتى مهنش عليه يساعدك تسافر وتعمل العمليه ولا باماره معامله ليييك اخوووك ازاااى ده لو عدوك مش هيعمل كده
صقر : انا غلطت انا حرمته من اعز الناس
عمار بحده : صقرررر انت ملكش ذنب فى اللى حصل انت عارف كويس أن الحادث غصب عنك وان والدك اللى يرحمه كان مريض وعنده القلب وكان معرض للموت بتشيل نفسك ذنب لييييه
صقر : انا انا مش عايز حاجه ياعمار سيبنى بقى ووضع راسه بين كفى يديه
عمار وهو يقترب منه : صقر انا مش هسيبك فوووق عشان خاطري الناس اللى تحت دى مش هتسيبك واديك شوفت عملوا ايه فى جدك صقر لازم ترجع قووى الضعف والاستسلام ده هيضيعك صدقنى
صقر : عايزنى اعمل ايييه
عمار : انا مش هقولك تعمل ياصقر انت نفسك عارف المفروض تعمل اييه
صقر بحزن : بس انا عاااجز اعمىى اعمى ياعمار انا لو خرجت بره الاوضه بقع خمسين مره ياعمار انا حاسس انى مش بس اعمى مشلول كمااان ارجوك افهم موقفى هما اهلى وخالد هيفضل اخويا هو احق بالثروه انا خلاص مش هقدر احافظ عليها
عمار : ههه وطنط سميحه وخطيبتك وطنط امال
صقر : اهلى كفايه انهم شايلنى وانا باكل واشرب اهو وكويس انا مبسوط كده هما بس مضايقنى منى شويه اللى راحوا مش قليلين برضو
عمار وهو ينظر لصديقه ايمكن لهذا الحد أن يتغير ويصبح بهذا الضعف
عمار : اسمع ياصاحبى انت بتحط نفسك فى قفص وبتقفل عليك بالمفتاح وبتدى المفتاح لسجانك اللى عمره ميفتحلك تاانى لو شايف انك هتقدر تستحمل الحبسه اديله المفتاح بس على فكره الصقور عمرها ما كانت بتحب السجن
سلام ياصاحبى
خرج عمار واثناء خروجه قابل ادريس
عمار : اسمع يا ادريس خلى بالك من صقر وراقبلى تصرفاته
ادريس : الباشا هيضيع نفسه انا خايف عليه يابنى
عمار : متخافش اعمل اللى بقولك عليه بس
ادريس : حاضر
عمار : وحاجه كمان عايزه ترقابلى تصرفات كل اللى فى القصر
ادريس : بس يابنى
عمار : عم ادريس انا عارف انك بتحب صقر ازاى وكمان انت اللى مربيه ومش هيهون عليك انه يضيع نفسه صح
ادريس : حاضر يابنى
عمار : سلام وينظر لغرفه صديقه بالم
عوده لسيلا وعمر
كانت سيلا تتمشى فى الجامعه وفجاه اوقفها صوت
معتز
(( دكتور فى الجامعه شاب وسيم بعض الشيء جاد شديد فى معاملاته مع طلابه ولكن معجب بسيلا وليه قصه معانا هنشوفها سوى ))
معتز : سيلا
سيلا : دكتور معتز
معتز بابتسامه : اذيك
سيلا : الحمدلله تمام
معتز وهو لايجد حوار بينهم ولكنه يريد التحدث معاها فكم يعشقها : احم اخبار المحاضرات ايه فى حاجه واقفه معاكى
سيلا : الحمدلله انا بذاكر اول باول
معتز : طيب لو احتجتى حاجه انا موجوده
سيلا بابتسامه بارده : ههه اها طبعا حضرتك زى اخويا الكبير بالظبط
معتز فى نفسه :( اخوكى 😏 )
سيلا : نعم
معتز : ها بقولك اها طبعا الا عمر عامل ايه وحشنى
سيلا بملل : كويس
معتز وقد شعر انها التسجيل له ( وبعدين بقى امتى هتحسى انا شويه وهقلب دبدوب بكرش وقلب احمر قدامك 😕 )
معتز : طيب الحمدلله اتفضلى لو عندك حاجه
سيلا بفرح : اها عندى محاضره بعد اذنك
وانصرفت وما أن اعطته ظهرها ( اووف رخم وبارد )
ذهبت سيلا لصديقتها
شهد : يسهلووو شايفه دكتور معتز واقف معاكى يابختك
سيلا : والنبى تسكتى اصلا واقفنى ساعه وانا مش طايقه امه
شهد : يابنتى حرام عليكى ده الجامعه كلها بتحسدك انه قريبك وانك بتتكلمى معاه
سيلا : ياخدوه يااختى ياخدووه
شهد : يابنتى ده بيحبك حرام عليك
سيلا : حبه برص وعشره خرس
شهد : هههههه مجنونه
سيلا : يابنتى انا نفسى فى الشاطر حسن
شهد : ااااه يبقى اضمنى انك هتعنسى
سيلا : فشر بكره تشوفى اعنس قااال
فى مكان مظلم بل شديد الظلام
يجلس شخص ما يرتدى قميص باللون الاسود وبنطال باللون الاسود ويغطى راسه ايضا بشال اسود ولا تظهر ملامحه يجلس امام احدى المقابر
ويقول بصوت حاد نسبيا : هدفعكوا تمن اللى عملتوا غااالى غااالى قووووى
اما عند صقر
فكان الصراع والافكار تملأ راسه
عقله : عمار عنده حق انا لازم افوق لنفسى هفضل حابس نفسى هنا لحد امتى
قلبه : هتروح فيين وانت عاااجز
عقله : العجز الحقيق ف سكوتك وخوفك محدش هينفعك ده اخوك رفض يعالجك مستنى ايييه
قلبه : انت اعمى يعنى محتاج مساعده
عقله : مسااعده مساعده من ميين اديك شوفت بنفسك كلهم كارهينك وخصوصا بعد الوصيه
قلبه : الوصيه انت لو ادلتهم حقهم ممكن يسامحوك
عقله : انت اكيييد اتجننت ده حق وواكيد جدك عملك كده لحكمه عنده
قلبه : حقك انت صدقت نفسك هو حقك فعلا وانت اللى كبرتك الشركات لكنهم هما ليهم نصيب
عقله : نصييب فى ايييه خالد اللى ضيع نص فلوسك حل لمشكله ولا خالتك اللى جوزها اغتلس ملايين وضيعها
قلبه : بس انت محتاجهم
عقله : بالفلوس انت الاقوى وهما اللى حيحتاجوك اوعى تفرط فى الثروه والا بعدها هيرموك زى الكلب
قلبه : يرموك معقول
عقله : ايوه زى مهم رمينك دلوقتى ومحدش سال فيك
قلبه : بس
عقله لا
وهنا صرخ صقر
كفااااااايه