يوم نتيجه الثانويه
سمر بتاثر : والله كده خير برده
شمس : هو انا سقطت
سمر بضحك : انتى الرابعه على الجمهوريه
وااااو
شمس باندهاش وعدم فهم : ها جمهوريه ايه
سمر : بقولك طلعتى الرابعه على الجمهوريه
شمس: هيييييه انا نجحت انا نجحت
سمر: مبروك يا حبيبتى
يلا نبلغهم احسن قلقانين عليكى اوى
شمس: استنى هجيب الفون عشان ابلغ خالو كمان
سمر: طب يلا
اخذت شمس هاتفها وذهبت الى عمها وزوجاته
فقد كانوا يجلسون بالاسفل
فتحت شمس الاتصال بخالها وقالت لهم
شمس وقد كانت عينيها مليئه بدموع الفرحه : خالو
عمو
رافت : مالك يا بتى حوصل ايه
رامى : خير يا بنتى متعيطيش
شمس وكانت تبكى : انا .....طلعت ......من اوائل الجمهوريه
رامى بفرحه : اوائل الجمهوريه
شمس : انا الرابعه على الجمهوريه
انا نجحت يا خالو انا نجحت يا عمو
كان نفسى مامى وبابى يكونوا معايا اوى
اتجهت بثينه وحمديه ومجيده يباركن لشمس على تفوقها
ثم اخذها رافت فى احضانه
رافت : شرفتينى يا شمس ورفعتى راسى فى البلد
مبروك يا حته منى
شمس: الله يبارك فيكم يارب
رافت : جوليلى يا شمس تحبى اجيب لك ايه هديه نجاحك
شمس: كفايه رضاك عليا يا عمو
رافت : انا هجيب لك عربيه وبكرة تيجى معايا وتختاريها
فرحت شمس كثيرا فلم تكن تتوقع ان يهاديها عمها بسيارة
ولم تكن هديتها الوحيده فكانت هديه بثينه لها هاتف جديد اما حمديه ومجيده فاحداهما خاتم والاخرى سلسال من الذهب عيار ٢١
اما سمر فكانت هديتها على الموضه فكانت مجموعه من منتجات العنايه بالبشرة ومستحضرات التجميل والملابس للجامعه
رافت : فكرى يا بتى الجامعه فى سوهاج حدانا
شمس : معلش يا عمو لكن انا نفسى ارجع بيت ماما وبابا ونفسى اكون فى الجامعه هناك
رافت : ربنا يوفجك يا رافعه راسى
شمس: ربنا يخليك يا عمو انا هروح اطمن على بدر كمان
رافت : ماشى يا بتى بس سمر تروح معاكى
شمس : حاضر
ذهبت شمس وسمر لمنزل بدر ووجدوه مريض
شمس: الف مليون سلامه عليك يابدر
بدر بتعب : الله يسلمك
تسلم رجليكم
سمر: احنا جينا نطمن عليك
بدر: عرفتوا من خالى انى عيان صح
شمس: لا والله عمو توفيق مقالش لكن جينا نشوف نتيجتك
بدر: هى النتيجه ظهرت
طب عملتى ايه
شمس بفرح : الرابعه على الجمهوريه
بدر: الف مبروك
بدر: انا لسه مشوفتهاش
مش عندى كمبيوتر هروح بعد يومين المدرسه
شمس: طب هات رقم جلوسك اشوفها
وفتحت شمس الموقع وكتبت رقم جلوس بدر
شمس بفرح وسعاده : بدر الف مبروك ٩٢٪
ما ان سمع بدر بمجموعه وفرحه نجاحه قام من الفراش وهو يضحك ويهلل ويرقص
سمر بضحك : طب اقعد بس انت تعبان
بدر : انا خفيت خلاص
انا نجحت انا نجحت
شمس: مبروك يا بدر
بدر: الله يبارك فيكى يارب والله كله بفضلك عليا
لولاكى مكنتش كملت تعليم ولا نجحت
شمس: لا طبعا انت مجتهد ولكل مجتهد نصيب
هتدخل جامعه سوهاج ولا هتسافر القاهرة معايا
بدر : لا مش هينفع اخواتى وشغلى هنا
انتى خلاص قررتى هتسافرى
شمس: ان شاء الله
بدر : ربنا يوفقك
الحمد لله يارب عقبال ما اطمن على اخواتى
شمس: اخيرا هتحقق حلمك
الحمد لله
دخل اخوه بدر يباركون له ويقدمون الضيافه لسمر وشمس
ولكن سمر استاذنت وخرجت
وما ان وصلت الى حجرتها تلقت اتصالا من احمد
احمد : شموسه الف مبروك
شمس: الله يبارك فيك
احمد : ها نويتى على كليه ايه بقى
شمس : فنون جميله اكيد
وعندى ليك خبر حلو
احمد : ايه هو فيه احلى من انك الرابعه على الجمهوريه وهتتكرمى من الوزير
شمس: هدخل جامعه القاهرة معاك يا احمد
احمد : يا سلااام واخيرا راجعه تنورى البيت كله يا شموسه
شمس: ده نورك
يلا سلام عشان هنام بدرى
احمد : سلام يا قمر
فى صباح يوم جديد استيقظت شمس ووجدت سمر تدعوها للذهاب الى المول
فاشترت شمس ملابس كثيرة مناسبه للجامعه
ومستحضرات تجميل وكل ما تحتاجه
وطبعا سمر اخذتها حجه لتشترى ايضا لنفسها
وقضوا معا يوم جميل
فى المساء
اخذها رافت معه لشراء السيارة
وفى المعرض
صاحب المعرض : يا مرحب يا مرحب رافت بيه
رافت : مرحب بيك
جيتلك ببتى تشترى عربيه
دى هتجابل الوزير طلعت الرابعه على الجمهوريه كلها
صاحب المعرض : مبارك عليك يا رافت بيه
اتفضلى يا ست العرايس اختارى
واختارت شمس عربيه وفرحت بها كثيرا
ووصلت الى البيت فى قمه سعادتها وحكت لاحمد كل ما حصل
انقضت الايام سعيده على شمس وكان اهل البلده فخورون بابنه بلدهم وخصوصا عندما تلقت تكريما من وزير التعليم وكرمها ايضا المحافظ
وحضر اهل البلد جميعا تكريمها
وجاء رامى واسرته ليحضرن تكريمها
بعد ايام جاء تنسيقها رغبه اولى كما تمنت كليه الفنون الجميله جامعه القاهرة
وجاء تنسيق بدر بكليه الحقوق كما تمنى
وحان وقت سفرها الى القاهرة
وكانت متشوقه لرؤيه بيتها بعد كل تلك السنوات
استيقظت كعادتها لصلاه الفجر وتكلمت مع احمد فقد كان من سعادته بقدوم شمس لم ينم
طوال الليل
ذهبت شمس فى الصباح الباكر لتوديع بدر فوضعت له ظرف به مبلغ من المال وجواب لتودعه مع هديه طقم جديد ليحضر بيه اول ايام الجامعه عبارة عن جينز اسود وتيشرت اصفر وحذاء رياضى اسود
وجاءت لحظه الوداع
بثينه : ترجعى بالسلامه يا بتى
حمديه : حته من جلبى هتوحشينى
مجيده : زورينا فى الاجازات يا بتى احنا اتعودنا عليكى
بجيتى بتنا يا شمس
شمس: طبعا يا مرات عمى ربنا يعلم بعتبركم امى
اخذها معه رافت وسمر
فكانت سمر كمرافق لها
رافت : شمس فى عنيكى يا سمر
عنيكى عليها وانا كل سبوع هشوف طلباتكم
ثم اخذها بعيدا عن شمس يتهامسون
رافت : بجولك يا سمر
احمد طلب يد شمس للجواز
بس انا جولتله بعد ما شمس تخلص علام البت شاطرة
سمر: عين العقل ياخويا بس شمس تعرف
رافت :, لا متعرفش من امتى بنجول للبت حاجه من دى يا سمر
عموما خلى بالك منها
سمر:, عنيا
انطلقت شمس بسيارتها الجديده مع عمها رافت وزوجه عمها سمر واكل وفواكه وبعض الحلويات من طبخ زوجات عمها
استقبلها خالها رامى وزوجته وابناء خالها وكانوا سعداء بقدومهم جدا
فاطمه : حمد لله على السلامه وحشتينى يا شمس
منورين مصر كلها يا استاذ رافت
منورة يا سمر
رامى : حبيبه خالها وحشتينى
وسلمت على نور وقالت لها : كبرتى يا نور
نور: انتى كبرتى اكتر منى
ضحكت شمس عليها وسلمت على احمد بحب
ولكن احمد سلم عليها بتحفظ فقد كان يشعر بالحرج من عمها
رامى : احنا جهزنا الشقه تحت انزلوا ارتاحوا على ما نحضر الاكل
واحضر رافت الهدايا والاكل لعائله رامى
فضلت شمس ان تجلس مع نور واحمد وتحدثوا عن احوالهم
بينما جلس رامى مع رافت
رامى : اتفضل يا رافت يا خويا
رافت : ايه دول يا رامى
رامى : حقك فلوسك يا حج كتر الف خيرك
تذكر رافت تلك النقود التى اعطاها له منذ ان كانت شمس صغيرة
ولم يكن يريد ان ياخذها
وبعد الحاح من رامى اخذها منه
اما الاولاد
شمس: انت اخبارك ايه فى الكليه
احمد : الحمد لله بخير
شمس: كلها كام يوم واكون معاك فى الكليه
احمد : مبروك يا شمس واخيرا هتحققى حلمك
شمس: الحمد لله
احمد: عقبال حلمى انا
شمس : حلم ايه
تذكر احمد وعده لعمها ففضل الصمت
بينما كانت سمر برفقه فاطمه يحضرن الطعام
وكانت سمر مستمتعه برفقه فاطمه جدا
وبعد الطعام دخلت شمس الى منزل والدها بعد تلك السنوات دموعها تسبقها لاول مرة تشعر باحساس اليتم لاول مرة تبكى كل هذا البكاء على وفاه والديها
وتذكرت ايامها مع اهلها وكيف كانت حياتها معهم مليئه بالمرح والبهجه
دخلت حجرتهم
ونامت مثلما كانت تفعل دائما فقد كانت تنام بينهم وتشعر بدفئهم ولكن اين هم
قضت شمس ايامها قبل الجامعه
وكانت تشعر بالاحباط فاحمد مشغول بعمله فقد كان يعمل فى الاجازه الصيفيه
ولم تكن تتحدث معه مثل طفولتهم معا
فى اول ايام الجامعه
استيقظت شمس فصلت فرضها ولبست فستان اسود وحجاب من اللون الوردى ولم تضع مكياج فقد كان مكياجها كحل وتنت للخدود وروج خفيف جدا
احمد : صباح الخير يا شموسه
شمس: صباح النور
احمد : انا جاى اوصلك للجامعه مع نور اختى
شمس: انا اللى هوصلكم بعربيتى
احمد : ايوة ياعم يسهلو
نزل احمد مع شمس فوصلوا نور لمدرستها اولا ثم ذهبوا للجامعه
شمس : الجامعه دى حلوة اوى
احمد : جدا وخصوصا فنون جميله انا دخلتها اطمن عليكى اول ما جيت الجامعه كنت متاكد انك هتحققى حلمك
شمس مبتسمعه من كلامه
ولم تعلق
احمد : ربنا يخليكى ليا يا شموسه وعقبال ما تنورى حياتى كلها
شمس بكسوف : شكرا ويخليك ليا يا احمد
احمد : كنت هتجنن وانتى هناك مع بدر ده لكن كلمته وطمنى الحمد لله
شمس : طمنك على ايه
احمد : ها
انا بوابه كليتى هنا وانتى البوابه بعدى علطول
شمس : تمام شكرا يا احمد
نزل احمد من العربيه
وقال
بحب بسكوته يا ناس
هيييح يارب بقى
انتظروا الحلقات القادمه من حياه شمس وكلها حب وطموح وامل
وها قد بدات البراعم تتفتح
الفصل العاشر
وصلت شمس الى جامعتها ووجدت الاف الطلاب امام الجدول
شمس: اوف طب اعمل ايه هعرف جدولى ازاى بس والشباب مزاحمين كده طب مش يخلوا عندهم زوق والقصيرين اللى زيى يشوفوا الاول
كانت تحدث نفسها ولكن اتاها احمد
احمد : انتى من اول يوم واتجننتى يا شموسه
شمس : انت هنا ازاى
احمد : جيت من الباب
اتفضلى
شمس: ايه ده
احمد : الجدول
شمس: جدولى انا ربنا يخليك ليا يارب ومتحرمش منك ابدا يا طويل يا مشرفنى يا فخر ولاد الخال
احمد : هههههه حيلك حيلك كل ده عشان الجدول ربنا يخليكى ليا يارب متحرمش من دعواتك
شمس : انت مش فى كليتك ليه وجبت الجدول ازاى
احمد : اصحابى شافوا الجدول مفيش عندى محاضرات الوقتى فقولت اشوفك لقيتك واقفه بعيد وبتكلمى نفسك اوم ايه بقى اقتحمت الصفوف كلها ونلت منه يا سيدتى
شمس بتهليل : برافوووو
ضحك احمد وقال : طب يلا عشان اوصلك قاعه محاضراتك
وما ان اوصلها جلس معها فى نفس المقعد
شمس: انت هتقعد معايا
احمد : اه عندك مانع عاوز اشوف هتدرسى ايه
شمس : احتمال تعجبك تحول معايا
احمد : ههه ممكن برده
كانت شمس متعلمه نهمه للتعلم وكعادتها كثيرة السؤال
وكان احمد ينظر لها باعجاب وفخر
وما ان انتهت المحاضرة
توجه اليهم شاب زميلها يسألها عن المحاضرة
_/ انا شادى وشوفتك بتسألى وشاطرة كده قولت اكيد موس وبتكتبى المحاضرة كلها فعاوز الكشكول
واقترب وفتح اول صفحه من الكشكول وكتب اول رقمين من الموبايل ولكن احمد امسك يده وقال
احمد : اتفضل يا شادى انا كمان كتبت المحاضرة كلها
شادى : وانت مالك انا كلمتك
احمد : والله طب مفيش حاجه بقى واتفضل من هنا
شادى : وانت مالك انت
احمد : انا خطيبها وهى مش بتعطى لحد حاجه عندك مانع يا نجم
انصرف شادى وعلى وجهه ابتسامه وبعد ان ادار وجهه ظهرت عليه علامات الغضب
احمد بعصبيه : متكلميش الواد ده ومياخدش منك حاجه لا محاضرة ولا زفت
فاهمه
شمس : ها
احمد : سمعانى ولا لا
شمس : انت قولت للولد ده ان انا وانت ايه
احمد بعصبيه وبصوت عالى : خطيبتى ايه عندك مانع
شمس : انا
انصدم احمد من قوله الحقيقه
وقال لنفسه لو تعرفى يا شمس انى خطبتك من واحنا صغيرين يوم نتيجتى الثانويه العامه كلمت بابا وعمك وقولت شمس ليا مقدرش استحمل فكرة انك تكونى لحد تانى
لو تعرفى انا بحبك قد ايه
شمس: سرحان فى ايه
احمد رد عليا
احمد : ها ولا حاجه انا هروح محاضراتى
سلام
وبعد ان انصرف احمد وقفت شمس مندهشه من تصرف احمد
فجاه جاء احد ووضع يده على عينيها
كنزى : انا جيييت
شمس: كنزى حبيبتى وتعانقت الفتاتان
كنزى : الا قوليلى مين الواد العسل ده
شمس: بت انتى سيبتى لغه الصعايده وجايه تنحرفى هنا
كنزى : دخلينى فى خناجه وهتلاجينى لبلب
ضحكت شمس عليها
كنزى : ها مين ده فيه بينكم حاجه
شمس : ده ابن خالى احمد
شمس بعصبيه : بتسالى ليه عجبك ولا حاجه
كنزى : بس انا مش هعجبه
شكله بيحب
انتبهت شمس للكلمه وقالت
لالا بيحب ايه بس وبيحب مين يعنى
تقصدى واحده من الكليه انا معرفهاش
كنزى : هى من الكليه بس انتى تعرفيها
شمس: مين
كنزى : انتى يا اذكى اخواتك
شمس: ها
كنزى : والله من نظراته وغيرته عليكى بسبب اللى حصل ده فشكيت انه بيحبك والله
شمس بتوهان : انا
كنزى : قوليلى بس اخبارك ايه
شمس: تمام الحمد لله وانتى صحيح مقولتيش ليه هتقعدى معايا طبعا فى شقتى صح
كنزى: لا انا قدمت فى بيت الطلبه وبصراحه قولت اعملهالك مفاجاه
وكمان اتمرنت اتكلم كده اصل خوفت يتريقوا عليا هنا
شمس: بالله عليكى تعالى والله سمر هتفرح دى انا وسمر فى الشقه لوحدنا
كنزى : لا كتر خيرك يا حبيبتى بس انا مرتاحه فى بيت الطلبه ومعايا بنات كويسين
تعالى اعرفك عليهم
انتهى اول يوم من الجامعه وذهبت كنزى لبيت الطالبات اما شمس فذهبت لاحمد الكليه ولكن لم تعرف مكانه فاتصلت به
شمس: سلام عليكم انت فين يا احمد
احمد : عليكم السلام انا فى المكتبه
انتى برا ثوانى وهخرج
خرج احمد لشمس
احمد : شموستى انا جعان تعالى ناكل حاجه فيه هنا سندوتشات كبده ومخ انما ايييه حكايه
شمس: لا انا عاوزه بيتزا
احمد : من عنيا
شمس: تعرف انا مأكلتش بيتزا من وقت ما كنت هنا قبل ما اروح مع عمو كان هناك ولايم
احمد : اه ده انا اكلت عندكم تنحت وكنت عاوز انام
شمس: ههههههه
اكلت شمس مع احمد البيتزا وكانوا يتحدثون عن ايام الطفوله واشتاقوا لتلك الايام خصوصا شمس
شمس: بابا وماما وحشونى اوى عارف يا احمد اول ما دخلت فى الشقه بتاعتنا حسيت انى يتيمه
احمد : متقوليش كده يا شموسه اومال انا فين
اعتبرينى اهلك كلهم
بس عمك وزوجاته بيحبوكى اوى
شمس: وانا كمان بحبهم اوى والله
طب يلا عشان عاوزه اشترى حاجات للرسم عشان الكليه
ذهبت شمس مع احمد الى البيت
فتحت سمر الباب لاستقبالهم : ادخلى يا شمس وانت يا احمد اصل عاوزاك
احمد : خير
سمر: ادخل يابنى بس
دخلت شمس لحجرتها وتوجهت سمر لحجرة المكتب مع احمد
سمر: انا هدخل فى الموضوع علطول رافت قالى انك خطبت شمس
احمد : اه
سمر: وليه مش عاوزين تقولولها
احمد : عمو رافت طلب منى مقولهاش عشان تركز فى كليتها
سمر: بس انت واثق انها كمان بتحبك ولا بتعتبرك اخ وبس اصل انا عارفه رافت متقدم فى كل حاجه الا الجواز عايش ايام زمان البنت ملهاش راي فى جوازها
فلازم تصارحها يابنى
احمد بخوف : يعنى ممكن شمس تكون مش عاوزانى
يارب لا
سمر: عاوزاك تقولها يابنى او على الاقل تلمح لها تعرف رايها
احمد : فهمت حضرتك
سمر: طب يلا نتغدى سوا
احمد : معلش سبقناكى انا وشمس
سمر: لا انا مش هاكل لوحدى بعد كده كلنا ناكل سوا
احمد : من عنيا حاضر
استاذنت شمس فى الدخول
شمس: كنتوا بتقولوا ايه بقى
سمر : كنت بوصيه عليكى
شمس: متقلقيش احمد متوصى على الاخر ده اتخانق مع واحد عشان كلمنى
احمد: ده عيل جزمه اوعى تكلميه
شمس: حاضر والله لا هو ولا غيره متزعلش
احمد : شطورة
جاءت سمر اليهم وقالت : مش هتتغدوا معايا بس هتاكلوا الرز بلبن ده صح
احمد : الف هنا
سمر: هتاكل ونادى على امك واختك انا عامله حسابهم
احمد : حاضر
جلسوا معا فى جلسه عائليه جميعا وكانوا فى قمه السعاده
وفى المساء رسمتهم شمس معا وكتبت على اللوحه عائلتى الجميله
ثم نامت وفى وقت الفجر صلت فرضها ونظرت لجدولها وحمدت الله ان اول محاضراتها فى الظهيرة ونامت
بعد عشر دقائق تذكرت احمد ونور
فلبست ملابسها وكانت تتكون من فستان قطنى وحجاب
ونزلت وجدت احمد امام العمارة
احمد : انتى مش محاضرتك الظهر صحيتى الوقتى ليه
شمس: عرفت منين
احمد : انتى ناسيه انى جبتلك الجدول
وصورته عشان يبقى عندى نسخه منه
شمس بمرح : صحيت مخصوص اوصل نور
احمد : لا والنبى
نور : واخده بالى برده ان نور بس
ثم قال لها احمد ان ياخذ منها السيارة وتتوجه هى للنوم
وبالفعل كانت محتاجه للنوم
وفى الظهيرة استيقظت قبيل ميعاد المحاضرة ولبست ملابسها وحجابها
وخرجت لتجد احمد
احمد : سواق معاليكى يا هانم
وفتح لها الباب
شمس باستغراب : انت جيت من كليتك عشانى
احمد : لا عشان نور
ضحكت شمس ونظر اليها احمد بحب
وتمنى من قلبه ان تبادله نفس شعوره
نظرت اليه شمس وتذكرت كلام كنزى وقالت لنفسها
: بس ازاى اتاكد
احمد : تتاكدى من ايه
شمس : ها