رواية رهف الجاسر الفصل الحادي والعشرون21 والثاني والعشرون22 بقلم ايه الشامي
جاسر:سهى هتوصلك بس متغبيش علشان خلاص خلصت شغل وتعبان وعايز اروح.
خرجت رهف وجلسو الاتنين على الكرسي ياخذو نفس عميق.
جاسر:ياعم روح شفها دى ماتت ولا ايه فى الحمام مشيها قبل مارهف ترجع تانى.
قام زياد و خبط على باب الحمام
و فتحه:انتى هتباتى هنا ولا ايه ما تنجزى ياحاجه وشدها واعطى لها المال
زياد: مشوفش وشك هنا تانى يلا مع السلامه.
وخرجت البنت ورجع زياد لجاسر انت حمار يابنى.
جاسر:ماتحترم نفسك وانا اعرف منين انها جايه النهارده ودلوقتى.
زياد:انا مش بتكلم على كدا انا بتكلم على اللى قولته لرهف.
جاسر:عملت ايه يعنى مش فاهم.
زياد:يبقى انا قاعد احكى معاها علشان تفهم هى بتشوف المواضيع ازاى واساعدك وانت تحرجها كدا وكمان قدامى انت ايه يا ابنى مفيش مخ خالص.
جاسر:لا مهو خلاص خلص
زياد: هو ايه دا اللى خلص
جاسر:انا و رهف خلاص موضوعنا خلص رهف دلوقتى بالنسبه لى بنت عمى و بس.
زياد:عليا انا باماره ما كنت لسه غيران علشان بتتكلم معايا بس ما علينا ايه اللى حصل خلاك تقول كدا.
جاسر ولسه هيبدا يتكلم دخلت رهف.
زياد:عن اذنك يا مدام رهف الاجتماع خلص و العميله مشت انا رايح مكتبي.
هزت رهف راسها بالموافقه.
وذهب زياد ونظرت رهف لجاسر.
جاسر:جاهزة نمشي ولا لأ علشان تعبان النهارده من ضغط الشغل.
رهف:لا جاهزة.
نزلو وركبو السياره وفى الطريق.
جاسر:انتى ليه مقولتليش انك جايه الشركه.
رهف:انا اسفه بس حبيت اعملها مفاجاه زى ما انت جيتلى المدرسه من غير ماتقول.
جاسر: ايوه بس انتى عرفتينى انى غلطان وانا فهمت غلطى تقومى انتى تعمليه.
رهف:غلط انا عملت غلط لما جتلك الشركه يبقى انت كدا بتأكد كل شكوكي من ساعه ماوصلت مكتبك.
جاسر بتوتر:شكوك ايه اللى بتتكلمى عليها.
رهف:انه مكنش فيه اجتماع اصلا ولا حاجه وانت كنت بتكدب عليا ومكنتش عايزنى ادخل عليك المكتب.
جاسر بلع ريقه وبتوتر اكتر:وانا هعمل كدا ليه يعنى.
رهف:علشان زعلان منى ومش عايز تتكلم معايا.
جاسر اخذ نفس عميق و ارتاح انها لم تعلم شئ
جاسر:ليه بتقولى كدا انا فعلا كان عندى اجتماع بس دا ميمنعش انى فعلا واخد موقف منك.
رهف:عارفه علشان كدا كلمتك علشان اقولك نتغدا سوا وروحتلك المكتب علشان احاول اصالحك بس انت عندك حق انا عملت حاجه غلط انا اسفه مش هتتكرر.
جاسر:زى ما جتلك المدرسه كدا حاجه غلط وحقك عليا مش هتتكرر.
رهف:بطل بقى اللى انت فيه دا.
جاسر:ابطل ايه.
رهف:برود بطل برود.
وقف جاسر العربيه فجاه:انا مسمحلكيش تغلطى و تقلى ادبك سامعه ومش معنى انى معقبتكيش لحد دلوقتى انك تسوقى فيها فاهمه دا اخر انذار ليكى يا رهف بعد كدا متلوميش غير نفسك.
قامت رهف باحتضانه وقالت ببكاء:هو انت لسه معقبتنيش لما متتكلمش معايا وتعاملنى ببرود ومش بتتكلم معايا ولا اى حاجه.
جاسر:يعنى فارق معاكى اوى بتكلم ولا لأ هو مش انا مين وابقى مين علشان ادخل.
خرجت رهف من حضنه ونظرت له:انت مش بتفهمنى ليه اللى شوفته معايا دا وائل ابن اونكل ياسين وانا كنت خايفه عليك ومش عايزة اعمل مشاكل ولا اى حاجه جنب المدرسه وانا فضلت اقولك كفايه سيبه وانت مش سامعنى اضطريت اقول كدا علشان الفت انتباهك وتسمعنى وتسيبه هو ميستهلش انك تتأذى بسببه فهمت لكن انت غضبت بسرعه ومبقتش عايز تسمعنى حتى انا ما اكلتش و جبت فستان جديد و قلت نتغدا سوا وانت واخد منى موقف اعملك ايه انا و فى الاخر تزعقلى وتقولى انا لسه متعقبتش لا ياجاسر انا اتعاقبت و اوي كمان وانا مكنتش زعلانه منك علشان عارفه ان انا زعلتك بكلامى وضايقتك بس شكلك كدا ماصدقت تزعل منى.
جاسر:والله تضايقينى علشان انتبه لكلامك افرضى الموضوع دا جه معايا بالعكس طلعت عصبيتى عليه ولا عليكى وساعتها اروح فى كلب زى دا ميسواش حاجه وفضايح ايه انا لسه هروح المدرسه دى واشوف الامن بتاعها دا ايه ازاى تتعرضي للموقف دا ومش اول مرة وهم ساكتين ولا عاملو حاجه وقولتلك مليون مرة خلى عندك ثقه فى نفسك متبقيش مهزوزه كدا وتقبلى اى حاجه و اى وضع علشان خايفه.
رهف:لا انا كنت عارفه انك هتعمل كدا هتاخدنى ونمشي علشان عرفاك ياجاسر كويس وعارفه ايه ممكن يكون رد فعلك وبتتصرف ازاى وبعدين انت عايز تسمعها منى يعنى اه يا جاسر انا بخاف من كل حاجه ومن اى حاجه وانت اللى بطمنى وبتقوينى.
جاسر:حلو اسمى منك عرفتى تقوليه دلوقتى امال ايه ابيه دى اللى قولتيها.
رهف:علشان ساعتها كنت ابيه مش جاسر صاحبى وسندى.
وبعدين دا وقته بالله عليك.
جاسر:اه يارهف وقته مش انتى كنتى عايزة تتكلمى ادينا بنتكلم اهو وانا بقى عايز افهم كل حاجه لان انتى كل حاجه وعكسها ومش فاهم اى حاجه ودا مخلينى مضايق ومتعصب طول الوقت.
رهف:هنا هنتكلم هنا خلاص مفيش بيت نتكلم فيه.
جاسر:اه هنا علشان الكلام فى البيت هياخد مسار تانى واحتمال يعصبنى اكتر مش هيهدينى علشان هفتكر حاجات مش عايز افتكرها.
رهف:واحنا بردو مش هينفع نتكلم كدا فى الشارع.
جاسر:انا قولت لا عايزه تتكلمى اتكلمى دلوقتى و هنا.
رهف:علشان خاطري مش هينفع نتكلم فى الشارع والناس تتفرج علينا خلينا نروح و لو الكلام معجبكش ابقى اعمل اللى انت عايزه بس خلينا نروح.
نظر لها جاسر وساق العربيه بسرعه على البيت ودخل الشقه وجلس فى الصالون.
ودخلت رهف للمطبخ وجابت مايه وعصير.
رهف:اتفضل اشرب العصير دا علشان تهدا.
جاسر:قولى اللى انتى عايزه تقوليه.
جلست رهف بالقرب منه:انا الصبح لما كنت بتوصلنى مكنتش عايزة حد يشوفنى وانا نازله من عربيتك علشان محدش يقول عليا بركب مع شباب وكدا وخصوصا ان وائل جه قبل كدا قدام المدرسه واتعرضلى ومعرفش حد شفنا ولا لأ فمكنتش عايزه ة افتح مجال للكلام دا بس علشان كدا طلبت منك الطلب دا.
جاسر:يا سلام و مقولتيش كدا ليه الصبح و فهمتينى و بعدين لما حد يكلمك قولى انك مراتى وانا ابن عمك ولا مش عايزه حد يعرف انى جوزك علشان تعرفي تقفى مع شباب وتكلميهم براحتك.
رهف:انا مسمحش بالاسلوب والتلميحات دى و علشان كدا مقولتش الصبح كنت هتتخانق معايا و تقول الكلام دا و تتعصب عليا علشان كدا اخترت فى اخر اليوم على رواق نتكلم علشان لو اتعصبت ولا صوتك علي او اى حاجه نبقى فى البيت هنا وبعدين انا مش حابه اقول لحد ان انا متجوزة متنساش انى لسه طالبه فى ثانوى وكلهم انسات ابقى انا الوحيده المتجوزه وتساؤلات كتير تكتر عليا وابقى انا ترند المدرسه و كل اللى هيبقى حواليا هيبقى بس علشان يعرف انا ليه اتجوزت بدرى كدا و ايه اللى حصل و عايزين صور الفرح و هفتح لكلام مش عاوزاه يتفتح عرفت.
جاسر:اه ومين بقى اللى كنتى واقفه معاه دا.
رهف:دا زميلى اخد باله انى تايهه فى المدرسه علشان فى دروس فاتتنى عرض عليا انه يساعدنى فيها.
جاسر:اللى هو ازاى بقى.
رهف:كنا لسه بنتكلم فى الموضوع هنشوف نقعد مع بعض فى البريك او فى حته بعد المدرسه كافيه مثلا وكدا.
جاسر:يا سلام شوال بطاطس انا.
رهف:تانى الاسلوب دا على العموم انا موافقتش و شكرته و قولتله انى لو عوزت حاجه هبقى اساله على الواتس او لما اقابله فى المدرسه.
جاسر:كمان اخد رقمك من غير ما ترجعيلى ولا تسالينى ولا تشوفينى موافق ولا لأ.
رهف:فى ايه اهدى شويه بقى علشان تفهم انا اخدت رقمه ولسه كنت هديله رقمى لاقيتك واقف استاذنت منه و جتلك.
جاسر:طب مش لازم تتواصلى معاه وانا هبقى اجبلك مدرسين خصوصي هنا علشان تعرفي تلم المنهج وبعدين طالما انتى محتاسه كدا وتايهه مقولتليش ليه علشان اجبلك مدرسين هو انا مش قولتلك لما تعوزى حاجه تقوليلى.
رهف:الموضوع مش مستاهل مدرسين انا بس عايزة مراجعه سريعه كدا على اللى فاتنى انا واخده معظمه قبل كدا بس طبعا طريقه مختلفه وحاجات زايده وكدا
فعادى يعنى الموضوع ميستهلش علشان اتكلم معاك فيه.
جاسر:و يستاهل تتكلمى معاه هو.
رهف:اولا عمر مش انا اللى رحتله هو اللى جانى وعرض عليا مساعده وانا مش بعمل حاجه غلط بطل بقى تتحكم اوفر فيا علشان بتختق كدا.
جاسر:متجبيش اسم حد تانى على لسانك فاهمه.
رهف:دا ليه يعنى هقول عليهم ايه يعنى س و ص و رموز و لا ايه يعنى.
جاسر:لا بس ميبقاش اسمى انا الوحيد اللى تقيل على لسانك وبقيت الاسامى بتقوليها عادى وسهوله.
رهف:اسمك مش تقيل بس متعودتش اقوله من غير القاب وبعدين انا بنادى عليك وبقولك يا عثل ودى كفايه ولا ايه.
جاسر:لا مش كفايه علشان الكلمه دى مش بتقوليها غير قليل اوى وساعات مش بتقوليها اصلا وبتتكلمى معايا رسمى اما لما اتكلمتى على زميلك مع انك لسه متعرفه عليه النهارده بتتكلمى عليه بارتياح واسمه طالع كدا بسهوله وانا طول عمرك عرفانى مش بتعملى معايا كدا يبقى من حقى.
رهف:ممكن يكون معاك حق بس بردو سبنى براحتى وانا هتعود اقول اسمك كدا على طول.
وبعدين الموضوع دلوقتى بقى اسمك واسمه.
جاسر:لا طبعا الموضوع اللى انتى هببتيه الصبح.
رهف:منا قولتلك عملت كدا ليه.
جاسر:بالنسبه لى مش مبرر خالص اولا انا عمرى ما هروح فى داهيه بسبب كلب زى دا انا من حقى لما اشوفك بتتعرضي لحاجه احميكى مش علشان جوزك علشان انتى بنت عمى فى الاول وفى الاخر ودا واجبى والمفروض اعمله مش اقف اتفرج عليكى.
رهف:وانا عارفه كدا كويس انك هتفضل تحمينى و تدافع عنى بس انت مشفتش نفسك كنت عامل ازاى مش واخد بالك منى ولا من اللى حواليك ولا اى حاجه كنت عايزنى اعمل ايه.
جاسر:ولا حاجه يا تقفى على جنب كدا يا تستني فى العربيه.
رهف:يا سلام ليه بقى ان شاء الله لو مكنتش هخاف عليك انت هخاف على مين ودا مش علشان انا مراتك لا علشان انت ابن عمى فى الاول و الاخر وصديق طفولتى كمان.
جاسر: ايوه بس خوفك دا اتعبر عنه غلط وكمان اعترافك انك قاصده تعملى كدا دا معصبنى اكتر.
رهف:انت مسبتليش حل تانى انا حاولت معاك بكذا طريقه انت لا كنت سامع ولا شايف حد خالص.
جاسر:متكررش تانى مهما كانت الظروف ايه علشان مضمنش رد فعلى هيكون عامل ازاى خلاص.
رهف:يبقى توعدنى انك تسمعنى و تهدأ وتقلل عصبيتك شويه واللى عملته دا ميحصلش تانى علشان مضطرش اعمل كدا تانى.
جاسر:انا كلامى قولته مره واحده ميتكررش تانى يبقى ميتكررش تانى مهما كانت الظروف فاهمه.
رهف:ايوة بس....
جاسر:فاهمه.
رهف تنفخ من قله حيلتها:فاهمه فاهمه ارتحت كدا.
جاسر:شاطره.دا بقى اللى حصل الصبح ايه بقى اللى حصل هنا دا.
رهف:انت مشفتش نفسك كنت عامل ازاى.
جاسر:كنت عامل ازاى يعنى.
رهف:من غير ما تزعل كنت عامل زى الطور الهايج وعينك بطلع شرار كدا.
جاسر:قله ادب تانى هتتربي قسما بربي.
رهف:اللى اقصده انك كنت عصبي جدا ومش عارف كنت بتعمل ايه
بص وكشفت رهف عن دراعها وهو عليه علامات اصابع جاسر عندما كان ممسك بها عند المدرسه
رهف:بص عملت ايه وانت مش واخد بالك و لا سمعتنى وانا بقولك بتوجعنى و كنت بكلمك فى العربيه مش بترد عليا عايز بقى بعد دا كله مقلقش منك واخاف.
جاسر وهو يتحسس ذراعها:دا بسببى انا.
غطت رهف ذراعها: ايوه بس دا مش مهم المهم عرفت ليه دخلت اوضتى و قفلت الباب علشان كنت خايفه تزيد عن كدا فاكر لما اتخنقت معايا فى البيت هناك اليوم اللى اتخنقت فيه مع اخوك ولما جيت تصالحنى قولتلى ايه انك لما تتعصب بتبقى مش شايف قدامك ولا بتعرف تتحكم فى تصرفاتك علشان كدا كنت بتجنبك لحد ماتهدا بس انت دخلت اوضتى ازاى.
جاسر:من البلكونه منا بلكونه اوضتى جنب بلكونتك.
رهف:يانهار ابيض نطيت ومخفتش تقع متعملش كدا تانى.
جاسر:ايه خايفه عليا اقع واموت.
رهف:اه طبعا خايفه عليك لو مخفتش عليك يعنى هخاف على مين.
جاسر:بجد يا رهف.
رهف:انا مليش غيرك يا جاسر انا بحس بالامان معاك انت وبابا وجدو وبس
وبما ان مفيش غيري انا وانت هنا يبقى انت امانى كفايه عندى انى انام وانا مطمنه وعارفه انك هتحمينى من اى حاجه
بنزل وبروح و اجى وعارفه انى لو حصلى حاجه هلاقى حد الجأله واتسند عليه.
جاسر شدها له وحضنها:وانا اسف لو اذيتك متزعليش منى وانا كمان مليش غيرك يا رهف.
رهف:انا مش ناسيه انت عملت علشانى ايه وانك زعلت مامتك بس علشان توفرى الراحه والسكينه انا مش ممكن اقول عليك اى حاجه وحشه ولا حتى اعاملك وحش بس انا كمان عندى عتاب ليك.
جاسر:علشان خوفتك ووجعتك صح.
رهف:لا
وخرجت من حضنه ونظرت له علشان مسمعتنيش و اتعصبت عليا من غير ما تفهم ولا تسمعنى واخد موقف على الاساس دا كمان.
واحنا كان في بينا اتفاق لما رجعنا صحاب وكنا عارفين اننا مختلفين عن بعض بس انت وعدتنى اننا هنلاقى نقط مشتركه وهتخفف العصبيه والحاجات دى معايا.
جاسر:انا عارف حقك عليا بس انا مش بستحمل اشوف حد يلمسك حتى لو لمسه اى حد و خصوصا اللى اسمه وائل دا
قوليلى صحيح هو كان جاى ليه.
رهف بتوتر:كان جاى يشوف احنا فعلا متجوزين ولا كنا بنضحك عليه.......
رواية رهف الجاسر
البارت 22
جاسر بضحك:هههه هو فاكرنا ايه بياعين كلام زيه وزي ابوه
قال جاى يتاكد قال طب مجاليش ليه راجل لراجل كدا علشان يتاكد.
رهف:بس هو في حاجه كمان موترانى و مخوفانى كمان.
جاسر:حاجه ايه دى.
رهف:هو عارف ان احنا قاعدين هنا وسبنا بيت العيله.
جاسر بذهول:ايه عرف ازاى انتى قولتى حاجه لمامتك او اى حد من صحابك اللى تعرفيهم.
رهف:لا انا مكلمتش ماما من ساعه اخر مره كانت عندنا فى البيت وانا مش بتكلم مع صحابى خالص من ساعه ماجيت مصر.
جاسر:امال هو عرف ازاى.
رهف:معرفش بس ممكن يكون بيراقبنا.
جاسر:بيراقبنا
كدا الموضوع كبر والواد دا مش عايز يجبها لبر.
رهف:يعنى ايه هتعمل ايه.
جاسر:اهدى ومتخافيش ولا تتوترى
هو لو كان عايز يعمل حاجه كان عملها دا بيهدد كدا وبس وبعدين انا معاكى اهو ومش هسيبك.
رهف:لا انت بتسبنى اول مابتزعل بتبعد وتسبنى انت ملكش امان.
جاسر:يابت هو انتى لو بطلتى لماضه شويه بس هيحصلك حاجه.
تربع رهف يديها امام صدرها وتدبدب اقدامها على الارض:تانى لماضه تانى طب تحب تتغدا ولا تتعشا معايا يا ابيه ولا تنام خفيف.
وقف جاسر امامهاونظر اليها:ابيه ها ابيه تانى ماشي و اسرع فى تقبيلها من شفايفها قبله عميقه ونظر اليها دا عقابك على كلمه ابيه ابقى قوليها تانى بقى.
رهف بخجل واضح عليها وعلى ملامحها:انت قليل الادب وانا مش هكلمك.
و تركته لتذهب ولكنه شدها اليه لتقع فى حضنه ووضع جبهته على جبهتها ونظر فى عيونها
جاسر:دى مش قله ادب اولا انتى مراتى ودا يحصل عادى بينا
ثانيا بقى انا بحب اشوف خدود الفراوله دى والشفايف الكريز الحلوة دى لما بتتكسفى
ثالثا بقى ودا الاهم دا العقاب من هنا ورايح وكل مازاد الذنب زاد العقاب وانتى حره بقى.
رهف:لا دى قله ادب ومش مسموح بيها واوعى بقى سبنى علشان اسخن الاكل انا جعانه جدا.
جاسر:لا هو دا العقاب اذا كان عجبك مش عايزة تتعقبي متغلطيش بسيطه.
رهف:ياسلام وانت بقى لما تغلط اعمل ايه.
جاسر:ابقى عقبينى زى ما عاقبتك.
رهف:ياسلام عايزنى اعاقبك علشان انت تعاقبنى صح.
جاسر:هو فى احلى من كدا دا احلى عقاب والله.
رهف:مهو علشان حلو بالنسبه ليك هتفضل تغلط علشان تتعاقب بس لا انت عقابك من هنا ورايح انى اقولك ابيه او اتجنبك زى ماعملت معايا النهارده خلاص.
جاسر:تؤتؤ مش موافق.
رهف:مش مهم انا موافقه يلا اوعى بقى.
و زقته رهف ودخلت المطبخ.
جاسر:اهربي اهربي على العموم انا داخل اغير واجى اساعدك.
رهف:لا ادخل غير بس بسرعه ام ابراهيم محضره كل حاجه غير وتعالى بسرعه علشان جعانه جدا.
جاسر: اوك.
حضرت رهف السفره وذهبت لغرفه جاسر تدق على الباب ودخلت:يلا علشان جهزت السفره.
جاسر:ايه دا.
رهف:اه انا نقلت شويه من حاجتى عندك فى الاوضه.
جاسر: اشمعنا.
رهف:بصراحه ام ابراهيم بتدخل الاوض تنضفها وكدا وهى متعرفش حاجه تعرف اننا متجوزين فمينفعش نقعد فى غرف منفصله علشان كدا نقلت شويه حاجات علشان لما تيجى تعرف اننا عايشين فى اوضه واحده مش منفصلين فهمت.
جاسر:يعنى دا علشان ام ابرهيم بس.
رهف:اه علشان متقولش علينا حاجه وكدا و منظرنا قدامها.
جاسر بحزن:تمام ماشي يلا علشان ناكل.
جلسو على السفره ياكلون ورهف لاحظت الحزن على جاسر ولكنها لم تسأله وقررت تغير الموضوع تماما.
رهف:بس حاسه ان زياد مش بس بيشتغل معاك صح.
جاسر:اه دا صاحبى من ايام الجامعه.
رهف:انا قولت كدا بردو حسيته قريب منك كدا فى المعامله والكلام مش بس بيشتغل عندك.
جاسر:على الاقل هو قريب هيبقى كله بعيد.
بلعت رهف ريقها:بس انت مقولتليش على حاكيته مع سهى.
جاسر:لا مجتش فرصه بس دا حتى بعتلك امانه معايا هبقى ادهالك بعدين بقى مش النهارده.
رهف:امانه ايه دى.
جاسر:خلاص يارهف مش النهارده قولت.
انتهو من الطعام خرج جاسر للبلكونه وذهبت رهف الى المطبخ وعملت فنجان قهوه لجاسر ونسكافيه ليها وذهبت اليه.
رهف:اتفضل عملتلك قهوه معايا.
جاسر:شكرا تسلم ايدك.
رهف:هتشربها دلوقتى عادى ولا هتسهرك.
جاسر:لا مفيش مشكله عادى.
رهف اخذت منه الفنجان ووضعته جانبا وقربت عليه:لا انت اشرب معايا من النسكافيه.
جاسر ينظر لها:حقيقى مفيش مشكله خليكى انتى اشربي النسكافيه بتاعك وانا هشرب القهوه.
اكتفت رهف بوضع راسها على صدره وتنظر من البلكونه:تؤ هنشربها سوا.
جلسو بالقرب من بعض ورهف تضع راسها على كتفه وهو يضع يده على كتفها ويشربون النسكافيه سويا حتى شعر،بتقل على كتفه.
فنظر اليها:رهف انتى بتنامى.
رهف:اه عايزة انام اوى.
جاسر:طب يلا ادخلى نامى جوا.
رهف:مش قادرة امشي يلا شيلنى اوبح.
جاسر:اشيلك اوبح لا والله.
رهف:خلاص قوم انت وسبنى انام انا هنا.
جاسر حملها بين يديه وذهب الى غرفتها ولكن قبل ان يدخل.
رهف:لا مش هنا الاوضه التانيه.
جاسر:ما هى دى اوضتك.
رهف:لا هدومى فى اوضتك انت ودينى هناك علشان اغير.
ذهب جاسر الى غرفته واخرجت رهف بيجامه برموده لترتديها و استلقى جاسر على السرير الا ان وجد رهف تخرج من الحمام وهى ترتدى بيجامتها وشعرها المفرود على ظهرها وظل يتأملها حتى وقفت امام المرآه تسرح وتهندم شعرها حتى ربطته بطريقه عشوائيه وذهبت الى السرير واستلقت بجانبه واعطته ظهرها:انا هنام هنا علشان انا واثقه فيك.
لف اليها بذهول واقترب عليها:ايه بتقولى ايه.
رهف:هنام هنا علشان واثقه فيك لو ارتحت فى النوم هنا هنام هنا على طول تمام.
جاسر:انتى بتتكلمى بجد.
رهف:عايزة انام بقى بطل كلام.
جاسر:رهف انتى صاحيه ولا بتتكلمى وانتى نايمه كالعاده.
رهف:لا صاحيه وبقولك خليك هنا ومتسبنيش.
جاسر:ايه بتقولى ايه.
رهف:انت سمعك بيتقل على الليل ولا ايه انت سمعت انا قولت ايه وقولتها وانا نايمه وقولتها وانا صاحيه كمان اهو.
تذكر جاسر عندما وجدها نائمه فى الصالون ونقلها لغرفتها قالت له هذا الكلام ولكنه قال لها اريد ان اسمعه منك وانتى مستيقظه ولست نائمه فقط.
جاسر:يعنى انتى كنتى سمعانى.
رهف:بصراحه اه انا مكنتش نايمه اصلا علشان مش بعرف انام وانت مش موجود بس لما سمعتك وحسيت بيك عملت نفسي نايمه علشان اتجنب اى خناق وزعيق وكدا.
جاسر:طب انتى هتفضلى تكلمينى وانتى مديانى ضهرك كدا.
لفت له ليرى جاسر مدى الخجل والكسوف الذى كانت عليه
لينهمر عليها ويقبلها ولم يبعد عنها حتى شعر انها بحاجه الى الهواء وووو
رهف بعد ان اخذت نفس عميق غطت وجهها بالغطاء:انت قليل الادب وانا غلطانه انى وثقت فيك وجيت انام هنا انا راجعه اوضتى.
امسك بها جاسر:ليه بس منا قولتلك عادى الحاجه دى تحصل بينا احنا متجوزين.
اخرجت رهف وجهها لتنظر له:على الورق بس وانا مش عايزه كدا دا كدا قله ادب خالص.
جاسر:حتى لو على الورق يا رهف
انتى مراتى ودا من حقنا ومفهاش حاجه يعنى لما اكون مبسوط وفرحان اديكى بوسه بريئه يعنى كدا.
رهف:بريئه دى بريئه امال اللى مش بريئه عامله ازاى وبعدين عبر عن فرحك وسعادتك باى طريقه تانيه مش دى.
جاسر:اه والله دى بريئه تحبى اوريكى اللى مش بريئه عامله ازاى علشان تعرفي تفرقي ما بينهم معرفش وانا معاكى دى الطريقه الوحيده اللى بعبر بيها عن فرحتى بتحصل كدا تلقائي اعمل ايه.
رهف:متعملش انا اللى هعمل انا هرجع اوضتى لحد ما تعرف تتحكم فى الحاجه دى وتلاقي طريقه تانيه تعبر بيها.
و همت بالذهاب من الغرفه ولكن جاسر امسك بيدها وشدها اليه فوقعت عليه:رايحه فين مش لسه بنتكلم انتى مش عايزة كدا تانى خلاص هحاول بس موعدتكيش
عقبال ما القى حاجه تانيه وبعدين هى وحشه اوى كدا.
احمرت رهف خجلا:طب ممكن تسبنى بقى خلاص ماشي اتفقنا.
جاسر:مردتيش عليا كانت وحشه ولا حلوة.
رهف تضربه بيدها على صدره:ماتبطل بقى قله ادب بجد وهى تزداد خجلا واحمرار.
جاسر:هو انا مش قولتلك زياد صاحبي كان بعتلك امانه معايا.
رهف باندهاش:ايوة سبنى بقى.
وقف جاسر وقام بتقبلها ولكن هذه المرة لم تكن بعمق الاخري خوفا منها على انها تخاف او تهرب وترفض تاتى إليه مره اخرى.
رهف:ايه اللى انت بتعمله دا بردو تانى مش قولنا لا.
جاسر:وانا مالى دى امانه ولازم اوصلها هو قالى"بوسلى المدام على الخدمه اللى عملتهالي دى".
رهف:ياسلام هبله انا بقى علشان اصدق.
جاسر:عيب تنا جوزك وابن عمك و انامش كداب مش مصدقانى أساليه.
رهف:حتى لو اكيد بيقول كدا مش قصده فعلا يعنى مثلا لو قولتلك ابقى سلملى على خالتك و بنتها وبوسهملى من هنا وهنا هتعمل كدا.
جاسر:اكيد طبعا دا السلام امانه وخلود ما هتصدق بصراحه.
قامت رهف بوضع يدها على رقبته:علشان اقتلك و اقتلها.
جاسر:ياساتر يارب اوعى يا شيخه وانا مالى مش انتى اللى قولتى ابوسها.
رهف:كلام بيتقال وخلاص مش لازم تنفذه كدا زى عزومه المراكبيه كدا وبعدين ايه ما هتصدق دى.
جاسر:لا مليش دعوة مفهمش الكلام دا انا
قد الكلمه قوليها مش قدها متقوليش ماشي.
رهف:ماعلينا مردتش عليا.
جاسر:على ايه.
رهف:يعنى ايه خلود ما هتصدق.
جاسر:ايوه فعلا كذا مرة تحاول معايا بس انا كنت بصدها.
قامت رهف من حضنه غاضبه وجلست امامه:يعنى ايه كانت بتحاول ازاى يعنى وانت بقى بترفض ليه دى الحاجه دى بتحبها اوى اهو.
جاسر: حاولت يعنى تعمل نفسها هتقع فتقع عليا وتقرب منى كدا يعنى حركات البنات بتاعتكم دى وكنت برفض علشان انا قولتلك قبل كدا دا تعبيري عن فرحى وسعادتى معاكى انتى وبس مش مع حد تانى.
رهف:يعنى لما تكون مبسوط وسعيد مع اى بنت غيري هتعمل كدا.
جاسر:اه طبعا قامت رهف بقرصه من يديه.
جاسر:آه آه قصدى يعنى انى مش ببقى مبسوط ولا سعيد غير معاكى وانتى بس اللى تستهالى الموضوع دا.
رهف: اشمعنا انا بقى.
جاسر:علشان انتى مراتى وحبيب...قصدى صاحبتي من الطفوله وكدا بقى.
رهف:تانى مراتك انت كدا والله بتخلينى اتوتر من وجودى هنا.
جاسر:يا سلام عليكى ياسلام مسكتى فى مراتى وسبتى صاحبه طفولتى يعنى بحس معاكى انى على طبيعتى فهمتى.
رهف:بردو ميتكررش تانى علشان كدا عيب وقله ادب.
جاسر:تانى طب يا ستي أسألى وانتى هتعرفي انه لا عيب ولا قله ادب خالص
ممكن ننام بقى.
رهف:هتنام باحترامك ولا لأ.
جاسر:عيب عليكى انا مش هعملك حاجه غصب عنك ابدا.
شعرت رهف بالراحه من كلامه وذهبت الى النوم بجانبه ولكن على طرف السرير ولكن جاسر شدها اليه وادخلها الى حضنه:فاكره يا رهف لما كنتى بتنامى فى حضنى وانتى صغيره واقعد احكيلك حواديت قبل النوم لحد ما تنامى.
رهف:ايوة بالمناسبة دى بقى احكيلى حدوته علشان انام بقى.
جاسر:لا حدوته ايه انا تعبان و عندي شغل بكرا وانتى كمان عندك مدرسه فى يوم تانى بقى تصبحى على خير يا بنوتى الصغنونه.
رهف:وانت من اهله يا عثل.
فى صباح اليوم التالى استيقظ جاسر وهو يشعر بثقل على صدره يفتح عينه ليجد رهف نائمه على صدره يتامل فى ملامحها ويشعر بالسعاده لقربها و يداعب اصابعه فى شعرها تبدأ رهف بالاستيقاظ فمثل جاسر أنه نائما حتى لا يحرجها فتحت رهف عينيها و اتصدمت انها نائمه على صدر جاسر ونظرت اليه متأمله ملامحه وشكله وهو نايم:شكلك حلو اوى وانت نايم و كيوت كدا فوضعت قبله صغيره رقيقه على خده تفاجات بيد تمسكها من وسطها لتجد جاسر ممسك بها.
رهف بتوتر:ايه فى ايه.
جاسر:و لا حاجه يعنى انتى تصبحى عليا وانا لأ.
رهف:اصبح عليك ايه انا معملتش حاجه.
جاسر:بجد يبقى انا كنت بحلم بقى.
رهف:ايوة يمكن ممكن بقى تبعد علشان اقوم.
جاسر:مش تعرفي الاول كنت بحلم بايه.
رهف:اهو حلم وخلاص ابعد بقى علشان متاخرش.
جاسر:اصلى حلمت انى فى مكان وفى دبان كتير وفى واحده فيهم كبيره جت وقفت على خدى ومشت بس قايم من النوم وانا قرفان منها اوى.
رهف بغضب:لا والله قرفان و دبان صدق انا غلطانه اصلا انى كنت عايزة اصبح عليك زى الناس المحترمه بس ازاى متبقاش جاسر غير ولازم تندمنى انى بعملك حاجه انا غلطانه اصلا.
جاسر: ايوه قولى كدا بقى امال ايه معملتش حاجه دى.
رهف:انا حره اعمل اللى انا عايزاه واقول اللى انا عايزاه بردو.
جاسر:وانا كان لازم استفزك علشان تعترفي يعنى.
رهف:والله انت رخم اوعى بقى كدا اوعى.
جاسر:تانى لسان طويل تانى وهو ممسك بانفها.
رهف:بس بقى وبعدين ابعد بقى علشان الحق اجهز علشان المدرسه.
جاسر:خلاص ماشي صباح الورد عليكى وهو يطبع قبله رقيقه على خدها.
قامت رهف مسرعه من على السرير
ونظرت له:انت لازم تبطل دا علشان انا مبقتش صغيره زي زمان ماشي.
و سابته ومشيت ودخلت الحمام.
ذهب جاسر امام باب الحمام.
جاسر:ابطل ايه مش ارد عليكى الصباح انا واحد افهم بردو وعندى زوق وبعدين انا عارف انك مش صغيره.
رهف:يعنى انت قاصد تعمل كدا مع انك عارف انى مبقتش صغيره وتقولى انك مش قليل الادب امال دا ايه بقى.
جاسر:لا دا مش قله ادب ولو هو قله ادب عملتى كدا ليه انا برد عليكى زى ماعملتى.
رهف:انا انا.........