رواية رهف الجاسر الفصل الخامس5 والسادس6 بقلم ايه الشامي
وبعدين خلود دى ميتخفش عليها ياماما دى تخوف بلد ههههه.
نرمين:ليه يعنى مالها خلود جميله وحلوة وفيها الطمع ومتعلمه وبتدرس وزى الفل
و لا الشغل المهم دا جه عند الست رهف وخلص.
جاسر:ياستى ماشي خلود اميره الاميرات بس دى عندها اخوها ياماما
حازم مايطلع معاها هو وبعدين هو احق منى بدا لكن رهف ملهاش حد غيرنا ياماما وبعدين الشغل مخلصش ولا حاجه بس انا مستنى بس شويه معلومات وكدا.
نرمين:بردو ياجاسر......
جاسر:ماما انا تعبان عايز اطلع اريح شويه علشان عندى ميتينج اون لاين كمان ساعتين لازم اكون فايق له يلا عن اذنك.
باس راسها وقام.
رهف نازله على السلم قابلت جاسر.
جاسر:جدو مستنيكى فى اوضه عمى.
رهف:اه تمام شكرا.
راحت رهف لاوضه والدها وفتحت الباب براحه لتتاكد اذا كان مستيقظ ام نائم لتراه مستيقظ ويتحدث مع جدها
لتدخل:باباااااا وحشتنى.
محمود:رهف رهف بنتى انتى جيتى امتى عامله ايه ياحبيبتى وحشتينى اوى ياروحى كدا كل الفتره دى متجيش تشوفى بابا حبيبك.
رهف بدموع:انا لسه جايه النهارده وحبيت اعملهالك مفاجاه.
محمود وهو يحضن رهف بشده ويقبل راسها:احلى مفاجاه ياقلب ابوكى انتى وحشتينى اوى.
زين:ولسه لما تعرف المفاجاه الكبيره.
محمود:هو لسه فيه مفاجاه تانيه.
رهف:ايوة يابابا انا خلاص مش هبعد عنك تانى ابدا انا هعيش معاك هنا على طول.
محمود:انتى بتتكلمى بجد ياحبيبتى هتقعدى معايا هنا على طول
ياماانت كريم يارب يامانت كريم يارب انا كنت خايف اموت قبل ما اشوفك ولا اموت وانتى مش جنبى كنت بدعى ربنا كل دقيقه انى اشوفك قبل ما اموت ياروحى الحمدلله الحمدلله.
رهف:بعد الشر عليك يابابا متقولش كدا انت هتبقى كويس
وبعدين يابابا ياحبيبى ليه طيب مكنتش بتكلمنى وتقولى كل دا انا كنت على طول بكلم جدو وهو يقولى انك كويس ومكنش بيقولى حاجه خالص.
محمود:انا اللى طلبت منهم كدا يابنتى محدش يقولك حاجه عنى ولا يقلقلك عليا كنت عايزك تركزى على دراستك وحياتك وتطلعى مهندسه اد الدنيا
رهف بدموع:وانا عندى اغلى منك يابابا.
زين:بس خلاص كفايه دموع وحزن احنا دلوقتى لازم نحتفل برجوع رهف لينا وبرجوع ابتسامتك على وشك ياحبيبى.
محمود:شكرا يابابا بس زى مانت عارف انا مينفعش اخرج من اوضتى وكدا بس انزلو انتو احتفلو وانا قلبي معاكم بيحتفل بروجع حته من قلبي و من روحي.
رهف:وهى تحتضن والدها انا مش عايزة احتفال كفايه عليا حبكم واحتوائكم ليا ربنا يخليكو ليا.
يكح محمود.
زين:يلا ياحبيبتى نسيب بابا يرتاح شويه لسه مخلص الجلسه بتاعته ولازم ينام شويه.
رهف:ماشي ارتاح يابابا وانا هجيلك تانى.
محمود:ماشي ياحبيبتى.
قام خرج زين ورهف من غرفه محمود حتى استوقفهم صوت محمود وهو ينادى على زين.
زين:ايوا يابنى.
محمود:عايزك فى موضوع يابابا بعد اذنك روحى انتى يارهف يابنتى وارتاحى شويه من السفر.
خرجت رهف وجلس زين بجوار ابنه ليتحدثو فى موضوع.
فى غرفه رهف تجلس على السرير وتبكى من حزنها على والدها وعلى حالته الصحيه
يمر جاسر من امام غرفتها ليسمع بكائها يطرق الباب تمسح رهف دموعها:ادخل.
جاسر:انتى كويسه.
رهف:الحمدلله ياابيه.
جاسر:امال مالك بتعيطى ليه.
ترتمى رهف فى احضانه وتبكى:بابا حالته صعبانه عليا اوى وكمان خايفه عليه اوى.
تزيد ضربات قلب جاسر فهى ولاول مرة تكون قريبه منه بهذا الشكل واول مرة يشعر بمثل هذه المشاعر ليمسك بكتفها ويخرجها من حضنه بحنيه وينظر فى عينيها لتسحره تماما وملامح وجهها الذى كان لونه احمر من شده بكائها.
يرجع من شروده:متقلقيش على عمى ان شاء الله هيتحسن.
رهف:طب ممكن تقولى حالته الصحيه ايه دلوقتى.
جاسر:زى ماهى مفيش جديدبس الدكاترة اجمعو ان العامل النفسي مهم وبصراحه عمى كانت نفسيته تعبانه جدا وانتى مسافره هو مكنش بيتحسن غير فى الايام اللى كنتى بتنزلى فيها اجازه وبعد ماتسافرى بيرجع يتعب تانى
رهف بدموع:ياحبيبى يابابا طب ليه محدش كان بيقولى.
جاسر:عمى كان طالب مننا انه محدش يجبلك سيره عن حالته الصحيه خالص.
بس احنا كنا بنتواصل مع مرات عمى منال وبنقولها كل حاجه اول باول علشان لقدر الله لوحصل لعمى حاجه وانتى مش هنا تعرف تمهدلك وتقولك
حتى جدو كذا مره يطلب منها انها تبعتك او تطولى مده الاجازة شويه بس هى كانت بتقول انك عندك التزامات وكدا.
رهف:ماما كانت عارفه ومقلتليش وكمان كانت بتمنعنى انى اجى
التزامات ايه انا اللى كنت بتحايل عليها انزل وهى كانت بتتحجج فى كل مره لحد الدراسه ماتبدا ومعرفش انزل بس انا خلاص عرفت ايه هى نوع الالتزامات اللى كانت تقصدها و مكنتش متصورة ان ماما تبقى كدا.
جاسر:تقصدى ايه.
رهف بحزن وقهره:اقصد الفلوس اللى بابا كان بيحطهالى فى حسابى هى كانت مفكره انى لما انزل الفلوس هتقف الفتره اللى انا فيها هنا فكانت خايفه على مصالحها والشوبينج بتاعها وطلبات جوزها وابنهم
بس كانت تقولى كنت هسيبلها الفلوس واوعدها انى مش هخليها تقف بس مكنتش تعذبنى انا وبابا كدا.
جاسر:معلش يارهف خلاص اللى حصل حصل المهم دلوقتى اللى جاى عمى ان شاء الله هيتحسن وحالته هتتحسن طول مانتى هنا.
رهف:يارب يارب.
جاسر:يلا انا هسيبك ترتاحى.
وخرج من غرفتها وذهب الى غرفته واستلقى على السرير وظل يفكر في رهف وعيونها التى تسحره فى كل مره ينظر لها وكانها اول مره ولا ملامحها وخدودها الحمراء وكل مايفكر فيها ترتسم ابتسامه على وجهه اكثر فاكثر حتى سمع طرق على الباب.
جاسر:مين.
احدالخدم:العشا جاهز يابيه.
جاسر:ماشي انا نازل بقولك هى رهف نزلت.
احد الخدم:لا يابيه طلبت العشا على اوضة محمود بيه.
جاسر:خلاص ماشى روحى انت.
جاسر لنفسه :هو انا سالت عليها ليه وانا مالى.
نزل جاسر على العشاء ليجد خلود بنت خالته على الطاوله.
نرمين:تعالى ياجاسر سلم على خلود كانت فى مشوار قريب من هنا فيها الخير عدت تسلم عليا عزمتها تتعشي معانا.
خلود:متقوليش كدا ياخالتو انتى مش عارفه انا بحبك اد ايه دا احنا عزلنا جينا هنا علشان خاطر اشوفك واقعد معاكى.
جاسر:اهلا ياخلود نورتى.هو مش انتى كنتى عند خالتو النهارده ياماما.
نرمين:ايوة ياحبيبى بتسال ليه.
جاسر:يعنى انتى لسه شايفه خلود من كام ساعه ايه لزمته بقى العشق الممنوع اللى انتو فيه دا.
تنظر خلود ونرمين لبعضهما.
نرمين:لا اصل اااا اه اصل لما كنت هناك
الفصل السادس
اصل لما كنت هناك خلود كانت فى مشوار فمشفتهاش.
جاسر:يااااااه ولحد دلوقتى كانت فى مشوار ولسه مخلصاه و معديه علينا.
نرمين:لا مهو روحت ونزلت تانى وبعدين انت هتعملنا فيها تحقيق.
جاسر:امال فين جدو مش هيتعشى معانا ولا ايه.
نرمين:لا ياحبيبى هيتعشو مع عمك فى اوضته.
يهز جاسر براسه وينتهو من العشا ويستاذن جاسر للذهاب على غرفته.
نرمين:ايه ياجاسر يابنى مش هتوصل بنت خالتك ولا ايه.
جاسر:هكلم السواق يوصلها ياامى علشان تعبان وعايز انام وارتاح شويه
نرمين:سواق ايه يابنى الوقت متاخر وانا مش هطمن عليها مع السواق وصلها انت.
خلود بمكر:خلاص ياخالتو انا هطلب عربيه مش عايزه اتعبه.
نرمين:لا يابنتى ميصحش انا كلمت امك وقولتلها ان جاسر هيوصلك.
جاسر:اللى تشوفيه ياامى هطلع اغير هدومى وانزل.
صعد جاسر لتبديل ملابسه.ونزل وركب السياره هو وخلود
هو ملامحه ثابته مركز فى السواقه.
خلود:معلش تعبتك معايا.
جاسر:لا مفيش،تعب ولا حاجه.
خلود:ماما بتسلم عليك
وبعدين انت مش بتيجى عندنا ليه
الاول علشان كنا بعاد دلوقتى قربنا ايه بقى حجتك المره دى
جاسر بعصبيه:حجه هو انتى مفكره انى محتاج ابرر ولا اعمل حجج لاى حاجه تخصنى وياريت تسكتى شويه علشان انتى جبتيلى صداع و المره الجايه ياما متجيش متاخر ياما تخلى اخوكى يوصلك انا مش فاضي للعب العيال دا مفهوم.
خلود بغيره:وبتكون فاضيله مع رهف بس صح.
جاسر:انتى مالك ومتدخليش تانى وملكيش دعوة بيها سامعه.
خلود بدموع:فاهمه.
وصل جاسر خلود لمنزلها وعاد دخل المنزل سمع في دوشه فى المطبخ راح يشوف فى ايه.
جاسر:بتعملى ايه عندك.
رهف:خضتنى يا ابيه كنت نازله اشرب بس حسيت انى جعانه فبدور على حاجه اكلها.
جاسر:ها ولقيتى
رهف:بصراحه ملقتش حاجه عايزة اكلها
وانا نسيت النهارده اجيب خط مصري ومش عارفه ارقام الدليفرى.
جاسر:يانهارك اسود دليفرى دلوقتى انتى عايزه جدك يقتلك دا مانع دخول الاكل الجاهز هنا خالص.
رهف:لا بتهزر بس ليه.
جاسر:من ساعه ما عمى تعب وهو بقى خايف علينا كلنا منع الاكل الجاهز.
رهف:ااه علشان كدا.خلاص بقى هطلع انام خفيفه.
جاسر:مش كنتى جعانه يابنتى.
رهف: ايوه بس كنت مفكره اجيب اكل جاهز وخلاص بس بما انى هعمل عشا فملهاش لازمه اعمل اكل علشان لوحدى وكدا فاهمنى يا ابيه.
جاسر:ومين قالك هتاكلى لوحدك انا كنت داخل البيت وبدعى الاقي حد صاحى يحضرلى العشا.
رهف:بجد يا ابيه طب اتفضل حضرتك اسبقنى على السفره وانا هحضر العشا واجى لحضرتك.
جاسر هز براسه وذهب للسفره دقائق وحضرت رهف بالعشا.
لاحظ جاسر على رهف الحزن وهى بتاكل.
جاسر:مالك فى ايه.
رهف:لامليش يا ابيه.
جاسر:هو انا مش قولتلك قبل كدا مش بحب اعيد كلامى مرتين ولا انتى عايزه تتشدى من ودانك تانى.
رهف بخوف:لا ودانى لا هو انا بس قلقانه على بابا وحالته وكدا.
جاسر:خير ان شاء الله هيبقى كويس طول مانتى هنا دا روحه فيكى.
رهف:وانا كمان بس خايفه عليه.
يكتفى جاسر انه يطبطب بيده على شعرها ليطمئنها.
رهف:بقولك ايه يا ابيه انت غريب على فكره.
جاسر:غريب ازاى يعنى.
رهف:يعنى مرة تخوفنى ومرة تخلينى احس بالامان ومرة تعاملنى زى العيال وتشدنى من ودانى ومره تقولى انتى كبرتى حضرتك بصراحه عاملى ارتباك
عكس اخوك فريد بحس معاه بحيويه كدا وحماس
جاسر بعصبيه:لا والله يلا خلصى اكل علشان تنامى علشان تتعودى تنامى بدري وتصحى بدرى للمدرسه.
رهف:احم شكلى عكيت فى الكلام ولا ايه.تصبح على خير يا ابيه.
جاسر:وانتى من اهله.
رهف تصعد على السلم لتقف:ابيه جاسر انا حسيتك زعلت منى انا اسفه بس انا كنت عايزة اقولك شكرا لانك بتدينى احساس بالامان فى البيت وبرا علشان انا كنت فاقده الاحساس دا بقالى فتره.
جاسر بابتسامه خفيفه:لا مزعلتش منك يارهف ويلا على النوم.
تصعد رهف لغرفتها وصعد جاسر لغرفته
اخذ شاور وجلس على السرير يفكر فى كلامها على السفره وكلامها على السلم وهو سرحان فى عيونها وملامحها ويحدث نفسه قائلا:هى عندها حق اذاكنت انا نفسي مش عارف بعاملها ازاى اوقات بحس انها بنتى الصغيره اللى ربتها وشوفتها بتكبر ادامى واوقات بحس انها كبرت وبقى ليها شخصيه
لا ياجاسر انت هتخيب ولا ايه دى بنت صغيره دى بتقولى يا ابيه عايز ايه اكتر من كدا اثبات.وذهب للنوم.
فى صباح اليوم التالي استيقظ جاسر واخد شاور وارتدى ملابسه الرسميه ونزل للفطور وهو على السلم سمع صوت ضحكات عاليه ليجد رهف تجلس مع فريد يضحكون سويا.
جاسر:صباح الخير.
فريدورهف:صباح النور.
جاسر:ايه دا الاستاذ فريد صاحى بدرى وهيشرفنا على الفطار.
فريد:شكرا علشان تعرفو انكم غاليين ويضحك والله ياجاسر يااخويا انا منمتش من امبارح علشان افطر معاكم شوفتى بقى انا بضحى قد ايه علشانهم.
رهف تضحك
جاسر:لا فيك الخير واحنا طبعا مقدرين مجهوداتك بيتكلم بسخريه بس اعرف بس التغير دا سببه ايه.
فريد:ولا حاجه البت رورو دى بقالها كام يوم هنا وانا مش بشوفها ولا بقعد معاها فقررت النهارده يبقى اليوم بتاعها نفطرو و اخدها افسحها و اعرفها على المنطقه وكدا.
قفزت رهف من مكانها بفرحه:بجد والله انت احلى فريد فى الدنيا وقبلت وجهه وذهبت مسرعه.
فريد:على فين يا مجنونه.
رهف:هروح البس علشان نمشي بعد الفطار على طول وذهبت لغرفتها.
اقوفها صوت غليظ:استنى عندك وانتى مين سمحلك انك هتخرجي اصلا.
رهف:فى ايه يا ابيه انا كنت هعدى على بابا اصبح عليه واقوله واول ما اشوف جدو على السفره هقوله.
جاسر:لا مفيش خروج.
رهف:ليه بس يا ابيه انت قولتلى انى مخرجش لوحدى بس انا هخرج مع فريد.
فريد:فى ايه يا جاسر هتخرج معايا وانا هبقى اقول لجدو لما اشوفه مفيهاش مشكله روحى يارهف غيري يلا وانا مستنيكى.
رهف:ماشى.وذهبت.
انقض جاسر على فريد بعيون كلها شرار:انت بتكسر كلامى يافريد.
فريد:اكسر كلامك ايه بس اهدى كدا الموضوع مش،مستاهل ايه المشكله لما نطلع سوا افسحها يعنى.
جاسر:علشان انت واحد مستهتر اولا انت منمتش اطمن بقى ازاى انك تسوق وتروح وتيجى وبعدين انت تافهه و هتتساق ورا تافاهتها ودا مش هيجيب غير مشاكل وبعدين انا مش قولتلك قبل كدا متعديش حدودك معاها.
فريد:هو دا اللى مضايقك بسيطه هنخرج بالسواق انا مش هسوق مع ان مفيش مشكله انى اسوق بس ماشي وبعدين انا راجل يا جاسر واكيد عارف ايه اللى ممكن يتعمل وايه اللى لا.