رواية شمعة الحب لا تنطفى الفصل السابع7والثامن8 بقلم جنات
صباح تانى يوم زين صحى وقعد على السر*ير وافتكر كارما وكلامها مع رعد
قام دخل الحمام وغير هدومه ونزل راح لرعد
اللى اول ماشافه اتنطط من الفرحه وزين قرب منه وبقي يلعب فى شعره
زين:بقي ليك صاحب غيرى وبتسمع ليها ....... وبتأكلك شكولاته يا لئيم مين قدك
رعد كان بيتحرك بعفويه وعايز زين يفك سلسلته
زين فكها وفضل يلعبه شويا وبعد كدا ربط السلسله وحطله اكل ومشي
==============
زين دخل القصر ماكنش حد نزل وطلع السلم وقابل صفاء:صباح الخير يازين
زين:صباح الجمال ياصفصف
صفاء:زين هو انت طلبت من كارما تيجى تقول لعمها انها مش موافقه على جوازها منك
زين:لا ... هى قالتله كدا
صفاء حكتله اللى حصل وزين طبعاا كان سامع كلام كارما وعارف انها راحت لعمها
زين:ضربها
صفاء:ضربها قلم صعب اوى يازين وبوقها اتعور ومناخيرها نزف وقلبي وجعنى عليها
البت دى عانت كتير بسببهم خليك حنين معاها ياحبيبي وراعى ربنا فيها
زين:اكيد ياصفصف انا هطلع اوضتى
زين طلع وشاف البنات واقفين على السلم
زين:مالكو واقفين كدا ليه
حياه:بنستنى كوكى يازين
زين:رايحين الكليه
ريم:لا يازين خلاص الامتحانات على الابواب واحنا هنذاكر
زين:عايز امتياز زى كل سنه
ريم:واحنا نقدر نجيب غير كدا
حياه:كان توفيق بيه وفريده هانم علقونا على باب القصر
زين ضحك على كلامهم وهما ضحكو معاه
باب اوضه كارما اتفتح وهى خرجت واتفاجأت بزين
حياه:يلا ياكوكى عشان نذاكر
زين عينه على كارما وشايف بوقها اللى متعور
ريم:كوكى ايه اللى فى وشك ده
حياه:صح ياكوكى امبارح ماكنتش متعورة كدا
كارما شاورتلهم انه جرح بسيط
ريم:طب يلا نطلع
زين:تطلعو فين
حياه:السطح يازيزوو
زين:والشياكه دى كلها عشان تطلعو السطح
حياه وريم بيقلدو فريده بغرور:احنا طول عمرنا شيك ومافيش زينا
كارما ابتسمت وزين عينه عليها على عكسها مش بتبصله خالص
زين:طب يلا روحو ذاكروو
كارما شاورتلهم انها هتنزل تشرب
حياه:ماشي هنستناكى فوق
دادا فاطمه طلعت:زين يابنى
زين:نعم يافطوم
دادة فاطمه:توفيق بيه عايزك فى المكتب
زين:حاضر يافطوم
(بقلم الكاتبه جنات)
==============
كارما نزلت كانت فريده قاعده فى الريسبشن
كارما لما شافتها كانت هتطلع تانى
فريده:خوفتى ليه شوفتى عفريت ولا ايه
كارما هزت راسها بلا
زين كان نازل وسمع كلام فريده وقف يشوف هتعمل ايه فى كارما
فريده:نازله بدرى ليه
كارما اتكلمت بلغه الاشارة:(كنت نازله المطبخ اشرب)
فريده ضحكت بسخريه:لا متتعبيش نفسك مش هفهمك ..... اصلى عمرى مااتعاملت مع خرس
فريده سابتها ودخلت المكتب لتوفيق وكارما نفسها تقل ودموعها نزلت زى الشلال وطلعت بسرعه على فوق وفجاه خبطت فى زين اللى بصلها اوى وشايف دموعها وشايفها بتتنفس بصعوبه
زين:كارما انتى كويسه
كارما مسحت دموعها وهزت راسها باه وعدت من جمب زين وطلعت اوضتها
وزين رن على حياه:حياه روحى لكارما اوضتها بسرعه
حياه:ليه فى حاجه
زين:روحى وهى اكيد هتقولك سلام
==============
فريده دخلت المكتب لتوفيق:بابا
توفيق:تعالى يافريده
فريده:ممكن افهم حضرتك عايز تجوز كارما لزين ليه
توفيق:كل الحكايه انى عايزه يتشغل بحياته شويا يمكن وقتها ينسي السهر والشرب
فريده:حضرتك شايف ان كارما هتقدر تعمل ده
توفيق:على الاقل هتستحمله ومش هتتكلم....انا عارف انك كنتى عايزاه يتجوز بنتك
فريده اتصدمت ان ابوها عارف
توفيق:بس زين مستحيل كان يوافق وكان هيعمل مشكله فى الحفله فهمتى
فريده:فهمت يابابا .... هسيبك تكمل شغلك على ماالفطار يجهز
توفيق:تمام
فريده خرجت من المكتب وقابلت زين اللى اتجاهلها ودخل مكتب جده
زين:حضرتك عايزنى
توفيق:تعالى اقعد يازين
زين قعد قدام المكتب:خير
توفيق:ناويت على ايه فى موضوع كتب الكتاب
زين فكر شويا:موافق
توفيق بثقه:كنت عارف انك مش هتصغرنى ولا هتشوه صورة العيله
زين قام وقف:لا حضرتك فاهم غلط .... انا موافق عشان خاطر كارما بس ... لا حضرتك ولا العيله فارقين معايا اصلا ... سلام
زين قال كلام وخرج من المكتب وتوفيق اضايق من اسلوبه
==============
حياه اخدت ريم وراحو لكارما اوضتها دخلو لاقوها بتعيط
حياه:مالك ياكارما
كارما هزت راسها بمافيش
ريم:اومال بتعيطى ليه
حياه جابت الدفتر بتاع كارما:كوكى اتكتبي
كارما كتبتلهم اللى فريده قالته عنه
والبنات قرأوه
ريم:بجد مش عارفه هى ازاى مستفزة كدا
حياه:كوكى متفكريش فى اي حاجه ياحبيبتى وقومى عشان نذاكر
الباب خبط ودخلت صفاء:مبروك يااحلى عرايس
البنات بصولها ومش فاهمين حاجه
صفاء:عمى لسه مبلغنا ان زين وافق على كتب الكتاب
كارما برقت لما سمعت كدا معقول غير رايه ووافق طب ليه
حياه:يعنى كتب كتابنا بعد اسبوعين
ريم:وهنهيص
صفاء:اسيبكو بقي ياقمرات
حياه حضنت كارما:انا فرحانه اوى ياكوكى هتبقي مرات اخويا اللى بحبه وانتى بعشقك
ريم بتمثل الزعل:وانا موقفى ايه مثلاا
وفجاه قامت وقفت ورقصت:انا برقص فى فرحكووو
البنات ضحكو عليهاا وحضنو بعض بفرحه
==============
عدى اكتر من اسبوع وزين اغلب وقته فى الشركه وبينام عند مراد
وكارما فى اوضتها مش بتخرج ابداا
يحيي وحياه اللى طارين من الفرحه
تارا اللى هتجنن ان زين مش ليهاا وحقدها بيزيد اتجاه كارما
(بقلم الكاتبه جنات)
==================
حياه وريم قاعدين مع كارما فى اوضتها
حياه:ياكارما ازاى يعنى هتلبسي اى حاجه من عندك لازم تشترى فستان جديد انتى عروسه
كارما بصتلها بحزن
ريم:هى معاها حق ياكارما لازم تفرحى متبقيش زعلانه كدا انتى عروسه
حياه:انتى مش راضيه تروحي بسبب كلام عمتو صح
ريم:ماهى بصراحه مستفزة اوى ماهى بنتها راحت جابت فستان جديد ازاى تطلب من العروسه تلبس اي حاجه من عندها
حياه:بقولكو ايه انا هتصرف
حياه خرجت وراحت اوضتها ورنت على زين
اللى رد عليها على طول
حياه:زيزو حبيب قلبي
زين:انا عارف انا الدخله دى ... انجزى عايزة ايه
حياه:عايزة فستان لكتب كتابي
زين:وانا مالى انا ماتكلمى خطيبك يجي معاكى
حياه:لا ماهو خطيبى جاى معايا
زين:اومال طالبه امى ليه
حياه:الله يازين مش عشان تجيب فستان لكارما ماهى كمان عروسه
زين:طيب خليها تيجى معاكو وتختار اللى هى عايزاه
حياه:مانا بحاول معاها من امبارح يازين وهى مش موافقه بسبب عمتك
زين:ليه عملت ايه تانى
حياه:قالتلها تلبس اى حاجه من عندها وان الموضوع من مستاهل تجيب فستان جديد
زين:ماشي وانا بقولك خديها معاكى
حياه:لا ماهو حضرتك تفضي نفسك وتيجى مع يحيي ونروح سوا وريم هتيجى معانا
زين:حاضر ياحياه اجهزو وانا هاجى كمان ساعه
حياه:حبيب قلبي يا احلى عريس
حياه قفلت مع زين وراحت على اوضه كارما
حياه:يلا قومو اجهزو
ريم:ليه
حياه:يحيي وزين هيجو ياخدونا ونروح المول نشترى الفساتين
كارما اتكلمت بلغه الاشارة:(انا مش هاجى معاكى)
حياه:ده امر من زين شخصياا وقالى اجهزو وهيجى بعد ساعه ونروح المول يلا بقي قومى البسي
ريم:يلا ياكارما قومى بقي
كارما اتنهدت وقامت تجهز والبنات كل واحده راحت على اوضتها
كارما لبست وكانت بتستنى البنات ... هى اه فرحانه انها هتشوف زين بس فى نفس الوقت هى بتحاول ماتتواجهش معاه خالص من وقت الحفله وهى مش عارفه السبب
===================
البنات خلصو ونزلو وكانت فريده وتارا قاعدين فى ريسبشن القصر
فريده لما شافتهم:انتو رايحين فين
حياه:رايحين نجيب فساتين كتب الكتاب ياعمتو
فريده:مش انتى هتروحى مع خطيبك كارما وريم بيعملو ايه معاكى
ريم:لا ماهو احنا هنشترى ياعمتو
فريده قامت وقفت:مش انا قولت كارما مش هتشترى وتلبس اى حاجه من عندها
كارما بصت للبنات
حياه لسه هترد بس قاطعها صوت زين:كارما جايه معايا يافريده هانم فى اعتراض
فريده وتارا بصو لزين ويحيي اللى دخلو وكارما حطت وشها فى الارض مش قادرة حتى بتبصله
فريده:جايه معاك فين يازين
زين:ماهى حياه قالتلك رايحين يجيبو فساتين كتب الكتاب
فريده:وايه اللى غير رايك مش كنت معترض ومش موافق
زين:والله كيفى كدا ..... يلا يابنات
تارا شاورت لمامتها انها عايزة تروح معاهم
فريده:بما انكو رايحين خدو تارا معاكو لانها عايزة تشترى فستان
ريم:مش هى جابت فستان جديد ياعمتو
تارا:لا مش مناسب وعايزة اشترى واحد تانى
فريده:انا قولت خدوها معاكو يلا
الكل خرجوو برا القصر ووقفو عند العربيات
حياه:انا وريم وتارا هنركب مع يحيي وانت خد كارما معاك يازيزو
كارما بصت لحياه كان نفسها تقتلهاا
زين:تمام يلا
تارا:انا هركب مع زين
ريم:تعالى معانا ياتارا
تارا:لا هركب مع زين
تارا جرت بسرعه وفتحت الباب اللى قدام وقعدت
حياه قربت من زين:البت دى مستفزة يازين نزلها الوقت حالا
زين:عدى اليوم ويلا اركبي بقي .... يلا ياكارما
زين فتح لكارما الباب الخلفى وركبت ولف ركب قدام واتحركو بالعربيات وكان متابع كارما فى المرايا وملاحظ انها مش بتبصله خالص على عكس تارا اللى عينها منزلتش من عليه
=================
بعد شويا وصلو عند المول ونزلو كلهم ودخلو المول
يحيي:ناوين تلفو ولا هتدخلو محل معين
حياه:اه الاتيليه اللى بنجيب منه دايماا
يحيي:طب الحمدلله مش هنلف كتير يلا بينا
البنات مشو سواا وتارا لازقه فى زين
حياه بهمس:اقطع دراعى لو ماكنتش امها بعتاها عشان تديها تقرير الخروجه
ريم:ده اكيد ياحبيبتى بت رخمه اوى
حياه خبطت كارما فى كتفها:وانتى ياختى اتحركى واعملى اى حاجه ده عريسك على فكرة
ريم:انا لو منك اروح اجيبها من شعرها واكلبش فيه ومش هسيبه ابدااا
كارما ابتسمت على جنان البنات
يحيي من وراهم:انتو بتوشوشو تقولو ايه
حياه:اسرار يابابا اسرار
زين ضحك:يعنى اطلع منها بشياكه احسنلك
ريم:اهو زين قالك
يحيي:خي بقيت كدا يعنى
ريم وحياه:اااه
حياه:وصلنا الاتيليه اهو
تارا بصت عليه بقرف:انتو هتجيبو من هنا انا مستحيل اشترى من هنا
ريم:والله احنا قولنا احنا اللى هنجيب ايش حشرك انتى
تارا اضايقت منها ولسه هترد الكل دخلو وسابوها ودخلت وراهم
البنت صاحبه الاتيليه سارة:اهلا اهلا باحلى بنات ايه المناسبه المرادى
ريم:شكلك مش متابعه اخبار العيله ياسو
سارة:لا طبعاا متابعه بس قولت يمكن متجبوش من عندى وعلى العموم مبروك لاحلى بنات وعقبالك ياريموو
البنات ابتسمووو
حياة:الله يبارك فيكى ياسو
سارة:انا وصلنى تشكيله فساتين واو هتعجبو جداا تعالى اتفرجو
يحيي وزين قعدو على الكراسي الموجوده وحياه وريم بيتفرجو على الفساتين
حياه:كارما يلا اختارى معانا
كارما هزت راسها وراحتلهم وزين عينه عليها وشايف انها مش فرحانه زى حياه اللى بتختار بحماس
ريم:حلو اوى ده
حياه:كوكى ايه رايك نجيب شبه بعض
ريم:فكرة قمر هتبقو حلوين اوى
حياه:هااا ياكوكى
كارما ابتسمت وهزت راسها باه
ريم:سو هاتيلهم مقاساتهم من الفستان ده عشان يقسوه
سارة:من عيونى
كارما وحياه دخلو البروفه عشان يقيسو الفستان وبعد شويا خرجو كان فستان بلون الابيض وسك
يحيي وزين بصو للبنات كانو حلوين جدااا وزين عينه على كارما
ريم:شكلكو قمر اوى يابنات
حياه:يعنى حلو
زين ويحيي فى نفس واحد:لا ضيق
البنات بصولهم
حياه:بس كتب الكتاب هيبقي فى القصر بين العيله بس
زين:شوفو غيره ياحياه يلا
البنات فضلو يدورو واختارو فستان تانى ودخلو يقيسو وخرجو وكانو حلوين اوى
ريم:روعه حلو اوى
حياه بصت لشباب:هااا واسع اهو
يحيي:بصراحه جامد
زين خبطه فى كتفه:ماتحترم نفسك هو ايه اللى جامد
يحيي:الله مش بقول رايي فى الفستان
زين:لا خلى رايك لنفسك
البنات ضحكو عليهم
تارا:هو الفستان شيك ولايق على حياه بس مش لايق على كارما
كارما بصتلها اوى وعينها جت على زين اللى بيبصلها اوى واتحرجت انها كسفتها قدامه
سارة:بالعكس ده حلو جدا على كارما لانها من البنات اللى بتليق عليها اى لبس وبتكون قمرايه
كارما ابتسمت لسارة
ريم:كوكى الفستان قمر عليكى
حياه:صح ياكارما بجد حلو اوى وسيبك من راي اى حد المهم هو عاجبك
كارما هزت راسها باه
ريم:يبقي اتوكلنا على الله يلا عشان نجيب باقى الحاجه
حياه:نسيتى فستانك ياريمو
ريم:صح اختارو معايا
حياه:طب هندخل نغير ونجيلك بسرعه
البنات دخلو يغيرو وريم اختارت فستان ودخلت قاسته ولما البنات خرجو شافو ريم عجبهم اوى
البنات اشترو الفساتين وراحو اشترو الطرح وشوزات
ريم:مش هتشترى ولا ايه ياتارا
تارا:مافيش حاجه عجبانى الصراحه
حياه بهمس:احسن بردو
زين:كدا خلصتو
حياه:اه يازيزو
يحيي:وانا اللى قولت هتاخدو اليوم كله تختارو بس خلصتو فى ساعتين بس
ريم:عشان احنا بنات نيتنا صافيه ياابو اليحيي ياخويا
حياه:وبنلاقى طلبنا بسرعه
زين:طب يلا ياصافيه انتى وهيا
يحيي:تعالو نتغدى سواا
ريم:ينوبك فينا ثواب والله
حياه:اه والله يابنى
يحيي:دول هيشحتو ياعم يلا ناكلهم
الكل راحو على مطعم قريب من المول وطلبو الاكل وزين متابع كارما اللى مش بتبصله ابداا
وملاحظ انها مش لابسه الخاتم اللى لبسهولها فى الحفله
الكل خلصو اكل وقامو عشان يمشو
حياه فتحت الباب اللى قدام:كارما تعالى اركبي جمب زين
تارا:بس ده مكانى
حياه:لا ده مكان كارما جمب جوزها ... يلا ياكوكى
كارما شاورتلها بلا
ريم مسكتها من دراعها وركبتها قدام وتارا ركبت ورا والكل اتحركوو ورجعو على القصر .......
الفصل الثامن
مرت الايام وجه يوم كتب الكتاب
فى الشركه
مراد دخل مكتب زين لاقاه قاعد بيشتغل:انت بجد هنا دانا مصدقاش لما قالو انك هنا من بدرى
زين:المفروض اكون فين
مراد قعد على الكرسي:مش النهارده كتب كتابك يابنى تقعد في البيت
زين بسخريه:يعنى هقعد فى البيت اعمل ايه
مراد بتريقه:اعمل ماسكات
زين حدفه بالقلم ومراد ضحك
الباب اتفتح ودخل يحيي
مراد ضحك:حتى انت هنا
يحيي:حكم القوى بقي
مراد:ابوك
يحيي:لا مش ابويا ..... ده الاستاذ اللى محسسنى ان الشغل هيطير
زين:بدل مانت واقف تضيع وقت فى الكلام خلص شغلك عشان تمشي بدرى
يحيي:ولو مخلصتش
زين:تنسي انك تمشي
يحيي:نعم يااخويا
مراد:يحيي بيه هيردح
يحيي:انا ماشي بدل ماارتكب جريمه
يحيي خرج من المكتب وبعت مسدج لحياه ان زين مش راضي يخليه يرجع القصر الا لما يخلص الشغل وشكله مش هيلحق كتب الكتاب
(بقلم الكاتبه جنات)
===============
حياه فى اوضه كارما ومعاهم ريم واتعصبت لما قرات مسدج يحيي والبنات ضحكو عليها
حياه:لا بقي كدا كتير اوفر يعنى انا هكلمه
حياه رنت مرة و٢ و٣ على زين وبردو مش بيرد
حياه:هاتى فونك ياكارما
كارما شاوتلها ليه
حياه شدت الفون منها ورنت على زين
================
فى الشركه فى مكتب زين
مراد:ماترد ياعم
زين:دى حياه اكيد هتتوسط ليحيي
مراد ضحك اوى:ياعينى على الرجاله
الفون سكت ورجع رن تانى
مراد بص فيه وشاف اسم كارما وشد الفون:دى العروسه يامعلم
زين بصله:عروسه ايه ... انت اخد الفون ليه
مراد:عروستك يازين باشا اللى بترن
زين استغرب لان كارما مستحيل ترن عليه وعرف انها اكيد حياه ولسه هيقول لمراد بس مراد مستناش ورد عليها وفتح الاسبيكر
حياه:لا والله .... يعنى بقالى ساعه برن عليك ولما الست كارما ترن عليك ترد يااستاذ زين
زين ضحك ومراد كاتم ضحكته وهو ماسك الفون فى ايده
زين:عايزة ايه ياحياه
حياه:انت ليه خليت يحيي يروح الشركه لا وكمان مخليه يشتغل كتير ومش هيلحق كتب الكتاب
زين:هو لحق يقولك
ريم من جمبها:اخص عليك يازين بقي تزعل حياه اختك حبيبتك وتقهرها كدا وهى عروسه لالا مش مصدقه
زين:خليكى محضر خير ياريم
مراد عرف انها اخت يحيي اللى شافها فى الحفله
ريم:ارشينى وانا ههديها
حياه:واطيه
زين:انتو عايزين ايه من الاخر
حياه:هتيجو امته
زين:هنخلص شغل ونيجى ياحياه
حياه:اللى هو امته يعنى
زين:حياه الساعه لسه ١٢ وكتب الكتاب الساعه ٨ هنخلص ونيجى ياقلب اخوكى
ريم:انت بتضحك عليها يازين بكلمتين
زين:انا عايز افهم عايزنا نقعد فى البيت نعمل ايه
ريم ضحكت:اعملو ماسكات
مراد مقدرتش يمسك نفسه وضحك بصوت عالى وزين حدفه بقلم تانى
البنات استغربو ده مش صوت زين
حياه:زين
زين اخد الفون من مراد:حياه احنا هنيجى على الساعه ٥ كدا تمام
حياه:تمام باى
زين:باى ياختى
زين قفل مع حياه وبص لمراد بغيظ:ماسكات مش كدا
مراد:هو انا اللى قولت يامعلم .... الا صحيح هى عروستك ماكنتش بتتكلم ليه
زين:لان كارما مش بتتكلم
مراد:ازاى يعنى قصدك
زين بحده:لو نطقتها هانسي انك صاحبي فاهم ... هى مش كدا هى اتعرضت لصدمه بسب وفاه عمى جمال ومن وقتها وهى مش بتتكلم وبتتعالج
مراد:ربنا يشفيها ياصاحبي ... انا هروح مكتبي
زين:تمام
مراد خرج من المكتب وراح على مكتبه
=================
فى القصر كانت التحضيرات لكتب الكتاب وفريده كانت بتهتم بكل حاجه بنفسها لان دى صورة العيله واكيد فى صور هتنزل على السوشيال ميديا
والشباب خلصو شغل ورجعوو وطلعو عشان يجهزوو
وفى اوضه البنات كانو بيجهزو وكانت فى بنت جت تعملهم الميكب
(بقلم الكاتبه جنات)
===============
واخيرا جه وقت اللى البنات هينزلو فيه
يحيي كان لابس بنطلون بلون الاسود وقميص بلون الابيض وجزمه سوده
وزين لابس بنطلون بلون الاسود وقميص بنفس اللون وجزمه سوده كمان
الماذون وصل وتوفيق قال لصفاء تجيب البنات
صفاء طلعت تنادى عليهم
البنات نزلو كانو ماشين سواا وكانو حلوين جداا
حياه وكارما بفستانهم البسيط بلون الابيض وطرحه وهيلز بنفس اللون وميكب بسيط ابرز جمالهم
وريم بفستانها الفضي وطرحه بنفس اللون وميكب رقيق وكانت حلوة جدا
البنات نزلو وصفاء مسكت ايدهم وقعدت كل بنت جمب عريسها
يحيي بهمس:قلبي الصغير لايحتمل
حياه ابتسمت بكسوف
زين اللى بيبص لكارما واد ايه جميله ورقيقه ودى اول مرة ياخد باله منها ومن ملامحها وابتسم لما لاحظ وشها اللى بقي شبه الفراوله من الخجل
زين فاق لما فونه رن وكان مراد
زين:اتاخرت ليه ياابنى
مراد:الحرس مش راضين يفتحولى البوابه يامعلم وانا كدا بتهان وهلف وارجع
زين:لا استنى جايلك اهو
زين قفل وقام وقف
عزام:رايح فين يازين اقعد الماذون هيبدا بكتب كتابك
زين قعد ومش عارف يقول لمين يقول للحرس يفتحو البوابه ... عزام مش بيطيق مراد
زين بص لريم وشاورلها تقرب
ريم:نعم يازين
زين:اخرجى برا واحد صاحبي جيلى خلى الحرس يفتحو البوابه وقوليلهم ده امر من زين
ريم:حاضر
ريم خرجت وقربت من البوابه وكان مراد واقف مضايق وضهره للبوابه
ريم اتكلمت مع واحد من الحرس:لو سمحت يامحمود افتح البوابه ده صاحب زين
مراد لف وشافها
محمود:بس عزام بيه امرنا مندخلش حد ابداا
ريم:بس ده امر من زين يامحمود افتح بقي ده مجنون وممكن يسيب كتب كتابه ويخرج يفتح البوابه بنفسه
محمود ضحك:حاضر
محمود فتح البوابه
ريم:اتفضل واحنا اسفين على الموقف ده
مراد:انا كنت ناوى امشي والله
ريم:معلش هو مش ذنبهم ... دى اوامر بابا
مراد فى نفسه:دانا نفسي اقتل ابوكى
ريم:اتفضل كتب الكتاب بدأ
ريم شاورتله يمشي قدامها ودخلو القصر وزين شاورله ومراد قرب منهم:مساء الخير
عزام وتوفيق اضايقو من وجود مراد
يحيي:مساء الفل يامعلم
زين:تعالى اقعد يلا عشان تشهد
مراد:وانا جاهز يابوص
الماذون كمل كتب الكتاب وعزام ومراد كانو شهود وتوفيق وكيل كارما
وكارما ماكنتش عارفه تفرح لانها بقت مرات زين ولا تزعل لانه اكيد مش طايقها الوقت وفاقت على صوت الماذون لما طلب منها توقع ومسكت القلم وايديها بتترعش ومضت
الماذون:بارك الله لكما وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير
البنات باركو لكارما وحضنوهاا ومراد ويحيي باركو لزين
وحياه حضنت زين:مبروك يازيزو انت مش متخيل انا فرحانه اد ايه
زين:الله يبارك فيكى ياقلب زيزو
حياه بهمس:روح خد عروستك فى حضنك وباركلها يلا عشان خاطرى
زين:حاضر
صفاء باركت لزين وكارما
توفيق قرب من زين وحضنه:مبروك يابن الغالى
زين:الله يبارك فيك ياجدى
توفيق بص لكارما وباركلها من غير مايقرب منها:مبروك
كارما اتوجعت من طريقته معقول مش قادر ياخدها فى حضنه ويباركلها وعينيها لمعت بدموع اللى بتحاول انها متنزلش قدامهم
وزين متابعها
وفريده قربت منهم:مبروك
زين:الله يبارك فيكى
لكن عزام وتارا محدش فيهم اتحرك من مكانه
حياه شاورت لزين يبارك لكارما
زين قرب من كارما اللى واقفه جمب ريم ومد ايده ليها وكارما اتفاجات بيه ومدت ايدها ومسكت ايده وزين قرب منها وباس راسها وكارما قلبها دق بسرعه جدا
زين بعد شويا:مبروك ياكارما
كارما ابتسمت وهزت راسها
يحيي مسك ايد حياه:يلا خد عروستك ووسعو كدا ... يلا يا شيخنا اكتب
الكل ضحكوو عليه
زين:انت ناسي انى وكيلها ولا ايه وممكن ارجع فيها
يحيي بص لحياه:اخوكى بيهددنى
حياه ضحكت عليهم
زين اخد كارما وقعدها مكانها وراح قعد جمب الماذون اللى بدا يكتب الكتاب ويحيي وحياه كانو طايرين من الفرحه وماصدق ان الماذون قال جملته الشهيرة وقام وحضن حياه ولف بيها كتير وبعد عنها وهى لسه فى حضنه:مبروك ياحياتى
حياه:الله يبارك فيك
زين قرب منهم وشد حياه من حضن يحيي وحضنها:مبروك ياقلب اخوكى
حياه:حبيبي يازيزو
كارما وريم حضنو حياه وكانو فرحانين ومراد وزين باركو ليحيي
والكل قربو ليحيي وحياه وباركلهم وكارما زعلت جدا لما توفيق وعزام وفريده قربو من حياه وباركلوها وحضنوها
ريم لاحظت حزن كارما وقربت وحضنتها بحب:انا حضنى كفايه على فكرة
كارما ضحكت وحضنتها اوى ونست زعلها
مراد متابع ريم وفاق على صوت زين:ابوها احتمال يقتلك لو شافك
مراد:لا تقلق يامعلم
بعد شويا عزام وتوفيق وفريده وصفاء طلعو اوضهم
والبنات والشباب قررو يطلعو يسهرو على السطح وزين اصر ان مراد يسهر معاهم وتارا كمان طلعت معاهم
وطلعو كلهم ودادا فاطمه جابتلهم جاتوه وعصير
=================
على السطح
الكل قاعدين الشباب جمب بعض والبنات جمب بعض
حياه:بجد دى حفله كتب كتاب ازاى كنا عايزين نشغل مهرجانات ونهيص
تارا:مهرجانات ... بيئه اوى
حياه تجاهلت تارا:بجد كنا عايزين حفله كبيرة
يحيي:نعوضها فى الفرح ياحياه
ريم:العفو منكو بقي .... يوم كتب كتابي مش هيبقي زيكو سوكيتى كدا انا هولع الدنيا
حياه:اتوكسي مش لما يجى اللى امه داعيه عليه الاول
ريم:يحيي انت سامع هى بتقول عليا ايه ... ولا حضرتك هتبقي فى صف مراتك واختك لا.... لا بقولك ايه دانا اطلع عينك دانا بقيت عمتك اخت جوزك الوقت
حياه ضحكت:عمتو الحربايه
ريم بعصبيه:يحيي سكت مراتك
حياه حضنتها:دانتى احلى وارق واطعم عمتو فى الدنيا
ريم:ايوا كدا ناس ماتجيش غير بالعين الحمرا
مراد متابع ريم وزين كل تركيزه مع كارما اللى بتابعهم
يحيي:انتو قولتو نسهر سوا هنعمل ايه بقي
حياه:مش عارفه
ريم:استنو النهارده يوم العرسان ... احكولنا بقي احساسكو ايه ... نبدا بحياه حاسه بايه
حياه:احساس حلو جداا وفرحه مش عاديه
ريم:يحيي طبعا طاير من الفرحه ... بس نسمع منك
يحيي:احلى يوم فى حياتى لان حياتى دخلت حياتى وبقت كل حياتى
مراد:هو الشريط علق ولا ايه ... اخبطه خبطتين كدا يازين
الكل ضحكو عليه
ريم بصت لكارما:عروستنا الرقيقه بقي .... عايزين نعرف احساسك ايه ... بس لحظه
ريم جابت سبورة صغيرة وقلم:اتفضلى ياكوكى
كارما بصتلها ومش عارفه تعمل ايه
حياه:سيبى كوكى براحتك بلاش تكسفيها
تارا:اكيد فرحانه ياكارما مش كدا
الكل بصو لتارا اللى كملت كلامها:اتجوزتى واحد ماكنتيش تتخلى اسمك يبقي جمب اسمه اصلا ... لان ببساطه محدش هيوافق يتجوز واحده خرسه
كارما اتصدمت من كلامها
زين بعصبيه:تـــااارااا
كارما دموعها نزلت وقامت عشان تنزل بس زين مسك ايدها:استنى ياكارما ... اعتذرى لكارما ياتارا
تارا:مستحيل انا كلامى صح
زين بصوت عالى:وانا قولت اعتذرى وفورااااا
تارا اتخضت وخافت لانها عارفه عصبيه زين:سورى ياكارما
تارا نزلت وهى متعصبه
حياه حضنت كارما:اهدى ياحبيبتى خلاص هى مشت
كارما بعدت عنها وشاورتلها انها عايزة تنزل
زين مسك ايد كارما:سبوها تنزل ترتاح شويا ... تعالى ياكارما
كارما مشت معاه وهى بتعيط فى صمت وزين وقف قدام اوضتها:متزعليش نفسك ياكارما ... وبعدين متخليش كلام حد يأثر فيكى
كارما هزت راسها باه
زين:فين الخاتم اللى لبسته ليكى يوم الحفله
كارما بصت على ايدها وبصت لزين وشاورتله انه فى الاوضه
زين:طب لو سمحتى هاتيه
كارما دخلت جابته وزين اخده منها وحطه فى جيبه وهى مستغربه وزين طلع علبه بلون الابيض على شكل قلب وفتحها كان فيها خاتم قمه فى الرقه
زين بص لكارما ومد ايده:ممكن ايدك
كارما مدت ايدها وزين لبسها الخاتم:اعتبرى ده خاتم خطوبتنا مش التانى ويارب يكون عجبك
كارما كانت بتبصله وفرحانه جدا ونفسها تتكلم وتقول رايها بس لا
زين:عجبك ياكارما
كارما هزت راسها باه
الاتنين بصو لبعض وفاقو على صوت تصفير الشباب والبنات بتسقف
يحيي:ياواد ياجامد
مراد:رومانسي اخر حاجه الصراحه
ريم وحياه قربو من كارما وعجبهم الخاتم جداا
مراد:منك نتعلم يابوص
زين:انتو هتشتغلونى بقي يلا ياض انت وهو من هنا
مراد:انا ماشي ياعم
يحيي:استنى هوصلك لتحت
زين:يلا روحو نامو بقي
كارما دخلت اوضتها وريم وحياه كل واحده راحت اوضتها وزين طلع جناحه.......