الفصل الاول والثانى والثالث
بقلم عائشة احمد
فى احدى قرى اسيوط فى منزل يظهر عليه الفخامه
سهير بخوف : يلا يا بتى يلا خدى بتك وامشى من هنا واوعاكى ترجعى
عائشه بدموع: ماما بس
سهير: من غير بس ابوكى راح يرجعك للمنيل خالد اهربى يا روحى وخلى بالك من نفسك وخدى الفلوس دى معاكى وديرى بالك على روحك وعلى بتك
عائشه : هروح فين بس
رنيم : اى مكان يا عيشه اى مكان اهم حاجه ترتاخى من الجخيم لو رجعتى لخالد تانى تبقى كتبتى نهايتك
سهير: خودى تلفونك سرقته يلا روحى يا روحى
عائشه وهى بتحضن امها: هتوحشينى يا ماما خلى بالك من نفسك هلى بالك منها يا رنيم
رنيم بدموع: حاضر فى عنيا بس خلى بالك من نفسك وانا هبقى احاول اطمن عليكى لما الامور تهدى
سهير : عمك خضرك هيستناكى قدام المكنه روخى هناك وهو هياخدك يوصلك المحطه وادلى على اى مكان بعيد
عائشه : حاضر
سهير بدموع: مع السلامه يا قلب ستك منه لله ابوكى منه لله
رنيم : يلا يا ماما نرجع قبل ما حد ياخد باله
سهير : يلا يا بتى يلا
********""$$$$$$$$$$$$$$$$
عائشه وصلت لعم خضر
خضر بقلق: حدا شافك يا بنتىـ
عائشه : لا يا عمى اطلع عالمحطه بسرعه
فتحت التليفون ولقت رسايل كتير من صحبتها حنين
لسه هترد لقتها بترن عليها
عائشه : الو
حنين : عيشه حبيبتى اخيرا كنت هموت عليكى قافله لى اول ما جالى رساله انوا اتفتح رنين انتى اى حصلك.
عائشه ابتسمت على حب صحبتها : اهدى يا حنين انا انا هربت من البيت
حنين : اى بتقولى اى
عائشه بدموع : لو فضلت كنت هموت يا حنين
حنين : اهدى هتروحى فين
عائشه : مش عارفه مش عارفه
حنين بتفكير: طب اركبى قطر قنا وتعالى وانا هتصرف
عائشه : لا مينفعش
حنين قاطعتها : قنا بعيدة عن اسيوط واهلك مش هيسكتوا تعتلى وهنلتقى الحل باذن الله
عائشه : حاضر
******""""""*************"*****"""$
بعد مرور عدة ساعات
منير بغضب: وين راحت بتك يا سهير
سهير بخوف : معرفش يا حاج معرفش
ايمن : انا هقلب عليها الدنيا وهجيبها لو فاخر البلاد
منير : وانتى يا رنيم متعرفيش
رنيم بتوتر: لا يا بابا الحاج انا اهر مرة شفتها عالعشا ومشفتهاش تانى
معتز بص على امه ومراته بنظرات شك بس سكت ومرضبش يتكلم
خالد جه : وين مرتى يا عمى كيف يعنى هربت
منير : مهو بسببك يا بهيمه انت
خالد : يووووه ياوعمى منا قلت هصلح كل حاجه
منير : خد ايمن وروح دور على مرتك وبتك ورجعهم غوروا غوروا من وشى
***************###########
فى قنا فى قصر العمدة
حنين : محسن اتصرف
محسن : طب انا هروح اجيبها من المحطه وانتى هتعملى اى هتقولى اى
حنين : مش عارفه بس لازم اساعدها
محسن : عندى فكرة انتى بتقولى انها دكتورة بيطريه
حنين: ايوة
محسن : دكتور المزرعه مشى وابيه كان عايز دكتور فانتى قوليلهم ان ليكى صديقه كانت محتاجه شغل وطلبتيها تيجى نجرب شغلها اى رايك
حنين : هى فكرة حلوة بس ابيه هيوافق
مخسن : دى عليكى ادلعى على بوكى وقوليه انها صديقتك ومحتاجه الشغل
حنين : ربنا يستر
الخدامه : يلا يا ست حنين الفطار جهز
محسن : اجمدى كدا .
عالفطار
حنين بتوتر : بوى كان فى واحدة صديقه ليا محتاجه شغل وانا قلتلها تاجى المزرعه
جواد : تاجى المزرعه لى عاد
حنين بخوف : اصلها دكتورة بيطريه
جواد : من متيتا بنشغل حريم هنا
حنين برجاء: لو سمحت يا ابيه هى محتاجه الشغل دة صدقنى
جواد لسه هيتكلم قاطعه والدة
خلف : ادام محتاجه الشغل تشتغل ونشوف شغلها
جواد : كيف يا بوى
خلف : البنته محتاجه الشغل وقصدت اختك عيب
مرام : والله عشنا وشفنا
محسن : طب عن اذنكوا اانا
خلف : لوين
محسن : هجيب صديقه حنين من المحطه
جواد : محطه هى من وين
حنين بخوف: اسيوط
جواد بغضب : كومان
خلف بهدوء : روح يا ولدى وانت يا جواد هدى حالك يا ولدى مش اكدة
حنين : ابيه صدقنى هى متفوقه جدا و
جواد قاطعها : لما نشوف
"******************
فالمحطه
مخسن واقف ولمح عائشه
محسن: مدام عائشه
عائشه باستغراب : نعم
محسن : انا محسن اخو حنين
عائشه : ازى حضرتك بس
محسن : حنين ورتنى صورتك عشان كدا عرفتك
عائشه : اه
محسن : هاتى البنوته الحلوة دى
عائشه : لا ملوش داعى انا شيلاها
محسن : بصى اعتبرينى اخوكى الصغير وتعالى بقه عشان هعرفك احنا اتفقنا على اى
محسن ........
عائشه : طب لو عرفوا
محسن : ان شاء الله محدش هيعرف حاجه
عائشه: بجد مش عارفه اشكرك انت وحنين ازاى
مخسن : قلتلك اعتبرينى اخوكى
بعد مدة وصلوا القصر
الكل كان قاعد مستنى
حنين بفرحه : عيشه وطلعت تجرى عليها حضنتها بشوق وفرحه ولهفه وكمان عيشه نفس الوضع
الكل كان مصدوم من الجميله اللى واقفه قدامهم وكمان من البنوته الصغيرة
حنين : دى عائشه اللى حكتلكوا عنها
مرام بغيظ : ومين اللى شايلها يا محسن دى كومان
محسن : دى جود بنت عائشه
جواد باصص على البنت وامها : وكمان متجوزة
حنين بسرعه : لا مطلقه
خلف : نورتى يا بتى
عائشه : نور حضرتك انا بجد مش عارفه اشكركوا ازاى
هنيه : ولا شكر ولا حاجه انتى زى بتنا
عائشه : شكرا لحضرتك
هنيه : اعتبرينا اهلك بقه بلاها حكى حضرتك وحضرتك دة
مرام بغيظ : وانتى عتحكى مصرى احسن من المصراويه
حنين : عيشه كانت عايشه بمصر فترة طويله
مرام : ايوا وحضرتها هتنام فين اكدة
عائشه : انا قلت لمحسن يشفلى مكان استأجرة واقعد فيه
خلف : كيف دة له انتى تعيشى اهنه معنا
عائشه : لا شكرا بس معلش كفايه اللى عملتوه معايا انا اى مكان اجرة مش مشكله عندى
مرام: مهو مينفعش يا عمى تقعد حدانا واحنا معنا رجاله ولا اى
جواد : هى تقعد فالبيت اللى بالمزرعه عشان تبقى جنب المزرعه
عائشه : مفيش مشكله
هنيه : روحى يا بتى مع جواد هيوريكى المزرعه وغيرى خلكاتك وتعالى عشان تتغدى معانا
عائشه : ملوش لزوم
خلف : لاه متقوليش اكدة انتى هتاجى كل يوم تتغدى معانا
عائشه ببسمه : بجد شكرا
مرام : محسن يوديها اشمعنا جواد
جواد بغيظ : مرام بكفياكى حديد ماسخ
اتفضلى
واخد عائشه وجود وراحوا المزعه
جواد : دة البيت هو محتاج تنضيف شوى
عائشه : مفيش مشكله
جواد : تعالى اوريكى المزرعه
اخدها ولففها فالمزرعه كلها وانبسطت بيها جدا
جواد : غيرى هدومك وتعالى عشان نتغدى
عائشه : حاضر بس بعد اذنك ممكن تمسك جود شوى بس خمس دقايق
جواد بفرحه داخليه : مش مشكله وشالها وهى دخلت وبدا يتكلم معا جود : كيفك يا حلوة انتى انتى جميله قوى واسمك جميل كومان البنت بدأت تضحك معاه وهو بيلعبها
جود : با با با باااا
عائشه طلعت ولقتهم مبسوطين جواد اول ما شافها سكت
عائشه بتاخد جود : شكرا
جواد : خليها انا شايلها
عائشه : عشان متتعبكش
جواد : له متخفيش يلا
"**************""" $$$$$$$$$$$
وصلو القصر
مرام بغيظ : من ميتا الرجاله بتشيل العيال يا واد عمتى
عائشه بتوتر: انا اسفه بس وبتاخد جود
جواد بغيظ: مفيهاش حاجه ان اشيل عيله صغيرة وثانيا الكل بيشيل العيال يا بنت خالى بس احنا معندناش عيال نشيلها
مراد بدموع مصطنعه : بتعايرنى بتعايرنى يا جواد انى مجبتلكش العيل اللى نفسك فيه
خلف : بكفياكوا حديت ماسخ يلا عالغدا
قعدوا وبيتغدو وجواد بيسرق نظرات لجود كل شوى وكل ما يبصلها تضحكله وعائشه ملاحظه دة
مرام : وانتى مطلقه من ميتا وليه
عائشه شنقت وبتكح : كح كح
حنين : اشربى يا حبيبتى وبصت لمرام اعتقد دى حياه شخصيه محدش يدخل فيها مش اكدة يا مرات اخوى
جواد : حنين اتكلمى زين
مرام بمكر: كنا عنطمن بس مش قصدنا حاجه
هنيه : خلاص يا ولاد كملوا وكل
بعد الغداء
عائشه : طب انا هستأذن عشان هروح انضف المكان اللى هقعد فيه
جواد : احم انا كلمت واحدة جت نضفتها ليكى
مرام بغيظ: ومن امته دة ان شاء الله
جواد بغضب: مرام احكى زين
مرام : انا طالعه يا عمه
عائشه بتوتر: طب انا همشى انا عن اذنكوا
محسن : انا هوصلك
عائشه : ملوش لازوم
جواد : استنى انا هوصلك لانى عايز اشوف الاسطبل بالمرة
خلف : روخى يا بتى ديرى بالك على حالك لو عوزتى اى حاجه الغفير عنديكى يجبلك اللى عايزاه
عائشه ببسمه : شكرا لحضرتك بجد
خلف ببسمه: ماتقوليش الحكى دة عاد انتى زى بتى
جواد : يلا
وصلوا المزرعه
عائشه : شكرا لحضرتك
جواد من غير ما يبصلها : العفو
عائشه دخلت وبدأت تظبط الدنيا عندها ولقت مونه فالبيت
عائشه : المونه دى ان شاء الله هتكفينى كام يوم
صباح يوم جديد فالمزرعه
الباب بيخبط
عائشه فتحت : اتفضلى
روحيه : ازيك يا ست الدكتورة انا بشتغل عن الست حنين وهنيه هما بعتونى اخد الست الصغيرة عشان تروحى شغلك
عائشه : اه حنين كلمتنى دقيقه هجهزهالك
بعد مدة عائشه راحت المزرعه
عائشه : تمام التطعيمات لازم تكون جاهزة عشان اديهملهم
سيد : حاضر يا دكتورة
عائشه : تمام وعايزة كمان حد ينضف تحتيهم لان الوساخه اللى تحتيهم ممكن تجبلهم امراض كتير
سيد : ماشى حاضر من عيونى
عائشه : يسلموا يا عم سيد الا قلى يا عم سيد هو مين اللى شغال فالارض دة
سيد: دا جواد بيه
عائشه بنظرة اعجاب : جواد بيه
سيد : ايوة هو اللى بيشتغل بايدة فالارض ويد بيد مع العمال
عائشه : طب عن اذنك
عائشه راحت عندة وماشيه
جواد بيمسح عرقه لقاها جيه عليه
جواد بغضب : لسه هيزعق فيها لقاها وقعت فالطين طلع يجرى عليها
جواد : انتى اى جابك هنا
عائشه بزعل طفولى: كنت عايزة اتفرج عالارض بس وقعت عااااااا
جواد ببسمه داخليه على طفولتها : هاتى يدك
شدها وقومها
جواد : مينفعش تيجى هنا هنا فى رجاله كتير بتشتغل ما ينفعش تيجى وسطيهم
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت سيد
سيد: الحق يا جواد بيه الفرسه عتولد
جواد بخضه : بتقول اى انا جى
عائشه : استنى جيه معاك
وراحوا عند الفرسه
جواد : وضع الفرس مقلوب
سيد: هى لو فضل اكدة هتموت
عائشه : عن اذنكوا بس وبتزيح جواد
جواد: هتعملى اى
عائشه بفخر : هعمل شغلى
بعد مدة
جواد : كيف عملتيها
عائشه بتعب : شغلى بس لو ماسعدتنيش ان اشد الفرس انا اللى هتشفط
سيد : ضحك
جواد بضحك : طب اوعى
عائشه : مينفعش شد معايا بس
جواد وعائشه : شدوا بعزمهم ووقعوا والفرس وقع عليهم
عائشه : هو يوم منيل من الاول
جواد بضحك: شكرا
عائشه ببسمه لابتسامته : بتضحك عشان الفرسه ولدت
جواد بلا وعى : بضحك عشانك
عائشه : عشانى
جواد وعى للى قاله : احم اتفضلى روحى غيرى هدومك اللى اتوسخت دى ويلا نروح عشان الجماعه اكيد مستنيينا عالغدا
عائشه : حاضر
عذراء فالحب
الثانى
لا اعلم ما هذا الشعور اهو حقا حقيقى لم اكن اشعر به قبل لا اعرف ولكن بداخلى اشياء كثيرة هل حقا احببته ام هذا مجرد اعجاب لا ارغب بشئ سوى الوجود بجوارة
فالبيت
هنيه : وين جوزك يا بتى
مرام : معرفش يا عمه
هنيه : روحيه روحى الارض شوفى جواد بيه
روحيه : سيد جوزى لسه راجع كان عيقول ان الفرسه كانت عتولد
هنيه بفرحه : بجد جواد مستنى من زمان وولدت حق
روحيه : ايوة الست الدكتورة قدرت تولدها كانت راح تموت لولا ست الدكتورة
مرام بغيظ : وهو فين سيدك يا رغايه انتى
روحيه بغيظ : مستنى الست الدكتورة وجايين
بعد دقائق
جم
مرام بغيظ : اهلا يا جواد
جواد : اهلا يا مرام
مرام : ازيك يا دكتورة شكلها عجبتك عربيه جواد
عائشه بعدم فهم : ازاى عجبتنى
مرام : رجلك خدت عليها
جواد : مرام بطلى حكى ماسخ
حنين : اى البطولات اللى عملتيها دى
عائشه بفخر : اقل ماعندى يا بنتى امال فين جود
هنيه : اهى يا بتى
عائشه بحب : وحشتينى يا روحى معلش لتحون غلبتكوا
هنيه : غلب اى دى زى الملاك
خلف : يلا نتغدى يا ولاد
بعد الغدا
خلف : وانتى عرفتى كيف الحاجات دى
عائشه : انت ناسى ان دى دراستى وكنت بقرا كتير فالموضوع دة
حنين : الست هانم بتحب الحاجات الصعبه
عائشه مش حكايه بحب انا بس عايزة يبقى عندى حل لاصعب المواقف عشان لما اتحط فيها اقدر اتصرف
جواد : بتفرضى اسوأ الاحتمالات
عائشه : بالظبط اسؤا الاحتمالات
مرام بغيظ : من نظرات جواد لعيشه انا طالعه مش جى يا جواد
جواد : لا انا قاعد شوى
***********
مرام طلعت اوضتها
مرام : ايوه يما البت الدكتورة دى واكل عقل الكل وحتى جواد
ناهد: بس يابت بطلى حديت ماسخ جواد عيعشقك
مرام : له يما انا بشوف نظراته ليها انا خايفه يما
ناهد بخوف : عتتكلمى جد ياك اياك يا مرام حابى على جوزك اوعى تاخدة منك والله تبقى جنيتى على نفسيكى
مرام بشرود: لا يما دا انا اموتها لو فكرت فيه مش مرام اللى تسيب جوزها
قفلت معاه وطلبت رقم
مرام : ايوة
مجهول : ايوا يا ست هانم
مرام : عايزاك تراقبلى جواد بيه وتقلى كل تحركاته والناس اللى عيقابلهم ويشوفهم
مجهول : من عيونى حاضر
******************
بعد مرور اسبوع من اعجاب جواد بعيشه اللى بيزيد وكذلك الامر بالنسيه لعائشه شعور اعجاب لشخصيه ورجولته وطيبته وغيرة مرام اللى ظهرت للجميع
يوم جديد
المزرعه بالليل
عائشه : رضا خلى بالك من جود انا طالعه اتمشى شوى
رضا: عيونى يا دكتورة
عائشه ببسمه: يسلموا يارب
وخرجت وراحت اتمشت وسمعت صوت سهيل الخيول فقررت تروح عندهم
عائشه : اى مالك متعصب لى كدا مين مزعلك بس
الحصان كان بيهز براسه ناحيه الاوضه المقفوله
عائشه راحت عندها وفتحتها ولقت فرسه جميله شكلها تحفه وبتمشى ايديها عليها : اى الجمال دة بقى انت يا سى عنتر هتجنن عشانها ليك حق والله
جواد من الخلف : بتكلمى نفسك ولا اى
عائشه بخضه : خضتنى
جواد : شكلك مكنتيش حاسه باى حاجه
عائشه : الصراحه اه دخلت لما سمعت صوت عنتر اتاريه كان هيتجنن عليها جديدة دى مش كدا
جواد : اه لسه شاريها انهاردة
عائشه : اكيد غالى دا عربى اصيل وكمان مش اى نوع دا صقلاوى
جواد باعجاب : انتى بتعرفى فالخيول
عائشه بتنهيدة : مش بعرف اسمها بعشق الخيول بحبها وبحب ركوبها جدا
جواد ببسمه : تحبى تجربى
عائشه : اجرب اى
جواد : ركوبها
عائشه : بتهزر
جواد : بجد
عائشه بسعادة : اكيد يييييييي
جواد ببسمه : اركبى
عائشه : بس انا عايزة اخرج بيها برة المزرعه
جواد بتفكير: تمام انا هركب عنتر وانتى اركبيها ونتمشى بيهم بس صح جود
عائشه : جود معاها رضا بنت عم سيد
جواد : طب يلا
"************" $$$$$$$$$$$
فأسيوط
منير: سهير انتى عتعرفى حاجه ومخبياها على
سهير: والله ما اعرف هى راحت فين
منير : صدقينى لو طلع ليكى يد هتبقى وقعتك سودة ومطينه بطين
معتز : امى هى رنيم فين
سهير فاوضتها يا ولدى
معتز طلع وراح عندها وكانت واقفه عالشباك حضنها : وحشتينى
رنيم بحب: لسه فاكر
معتز: معلش يا حبيبتى الشغل وجه موضضوع عيشه قلب الدنيا
رنيم : صدقنى عيشه ارتاحت حرام عليكوا اللى بتعملوة فيها دة
معتز بحزن : انا مليش يد ابويا هو الحاكم والناهى فى حياتها ومحدش يقدر يعترض او يقف قصادة
رنيم : بس كلكوا عارفين خالد وباباك ازاى يسمح يرمى بنته النار بايدة
معتز : يا ترى عامله اى هى دلوقتى
رنيم : اكيد مرتاحه طول ما هى بعيد صدقنى هتكون مرتاحه
مغتز: عارف عارف
***************###$$
عند جواد
عائشه : تسابقنى
جواد : متقدريش تفوزى عليا
عائشه : تحدى
جواد : تحدى
وبدؤا يسابقوا بعض والفرسان فرحانين جدا وجواد وعائشه فرحانين جواد اول مرة يخس بالسعادة دى وعيشه نفس الامر
عائشه ببسمه: على فكرة انا اللى سبتك تكسب
جواد ببسمه : والله متشكرين افضالك يا دكتورة
عائشه : ممكن نقعد شوى هنا
جواد واقف حصانه ونزل وساعدها عالنزل وقعدوا عالارض
جواد : بس انتى بتعرفى تركبى خيول
عائشه : اه بحب الخيول من وانا صغيرة
جواد: واضح
عائشه : اه صحيح هو انت ازاى بتتكلم مصرى كويس كدا
جواد : انا متعلم فمصر وغير انى عند شركتى بمصر وبروح كل فترة
عائشه : بجد ربنا يزيدك شكلك بتخب الشغل انا كمان بحبه بحب الانسان اللى يبقى لى كيان مستقل والشغل هو اللى بيوصل الانسان للكيان دة
جواد قاعد باصص عليها وهى بتكلم وفجأه سأله : هو انتى لى اتطلقتى
عائشه بصدمه من السؤال بصتله
جواد اول مرة يركز فى عيونها ووشها وحس بالحزن فعنيها : لو مش عايزة تجاوبى مش مشكله
عائشه بكسرة : هو الواحد بيجوز لى
جواد : عشان يكمل نص دينه
عائشه : لى
جواد : عشان يبقى لى سند فالدنيا
عائشه : لى
جواد: عشان يعيش سعيد مع اللى بيحبها او بتحبه
عائشه بكسرة: انا بقى محستش باى حاجه من دول
جواد بصدمه: انتى مكنتيش بتحبيه امال اتجوزتيه لى
عائشه ببسمه : معلش عايز ارجع اتاخرت على جود
جواد عرف انها بتتهرب منه : يلا وركبوا ورجعوا
عائشه : شكرا انك سمحتلى اركب الخيل من زمان اوى مركبتش خيل
جواد ببسمه : العفو يلا يا عنتر عشان تتدخل
عائشه : وانتى يلا يا الا صح اسمها اى
جواد : لسه ملهاش اسم
عائشه : اى دة لى كدا
جواد اى رأيك تسميها
عائشه بصدمه : انا
جواد : اه انتى
عنتر كان قاعد يعمل صهيل بصوته
عائشه : بما ان عنتر عيتجنن عليها فخلينا نسميها عبله
جواد بضحك : عبله هههه
عائشه: اه عشان يبقى عبله وعنتر
جواد : ماشى يا ستى موافق عالاسم يا دكتورة
عائشه : بلاها دكتورة خليها عيشه او عائشه
جواد : تمام وانا جواد من غير بيه
عائشه : بس مينف
جواد : ينفع سلام وسابها ومشى وهى فضلت باصه عليه
جواد وهو ماشى بيكلم نفسه : هو فى اى انا اى اللى بيخصلى دة انا مش اكدة لى معاها بنسى كل حاجه وبحس انى مراهق معاها صبى لسه فالعشرين عايزها جنبى عالطول
اما عند عيشه
واقفه باصه عليه اى الاحساس الحلو دة يا ريته ما مشى عايزة افضل معاه عالطول اى اللى انا بقوله دة فوقى دا متجوز ولو حد عرف انك هربانه من اهلك اكيد هيودوكى ليهم متنسيش انك هربانه ومتحلميش بحاجات مستحيله محستش غير بدموعها نازله على خدها
عائشه : يارب اصلحلى الحال يارب
صباح يوم جديد
عائشه قاعدة فمكتبها دخل عليها شخص وسيم
مندور : كيفك يا دكتورة
عائشه : بخير مين حضرتك
مندور : انا مندور البهنساوى
عائشه : اهلا وسهلا اخدمك بأى
مندور : عندى بقرة عايزك تاجى تبصى عليها
عائشه : اكيد اتفضل
مندور : هستناكى برة
عائشه جت تخرج سيد وقفها
سيد : رايحه فين يا بتى
عائشه: رايحه مع اسموا اى يا ربى نسيت هو واحد عايزنى ابص على بقرته
سيد: مندور بيه
عائشه : اه هو دة
سيد : بلاش يا دكتورة
عائشه باستغراب : لى يا عم سيد
سيد: جواد بيه لو عرف هتبقى مصيبه بلاش
عائشه : عم سيد انا دكتورة واكيد لو حد محتاج مساعدتى هعملها واكيد جواد بيه مش هيعترض
سيد : بس مع دة هيعترض بلاها
عائشه ببسمه : متقلقش انت بس وسلام بقه عشان اخرت عالراجل
سيد بقلق: ربنا يستر
*****************###
فى منزل البهنساوى
مندور : اتفضلى
عائشه ؛ السلام عليكم
الجميع : وعليكم السلام
عائشه : ممكن اشوف البقرة عشان ورايا شغل فالعيادة
مندور : العيادة برضك ولا خايفه
عائشه بتوتر: قصدك اى
مندور ببسمه : ولا حاجه تعالى ادخلى البقرة جوة
بعد مدة
عائشه : زى ما قلت لحضرتك هتلها الدوا دة وهى هتبقى فل ان شاء الله
الام : والله يا دكتورة لو صحت ليكون ليكى الحلاوة
عائشه : شكرا لحضرتك انا بعمل شغلى
مندور : اتفضلى يا دكتورة اوصلك
عائشه : شكرا لحضرتك انا هرجع لوحدى
مندور : والله ما يحصل كيف دة انا هوصلك زى ما جبتك
الام : ياترى ناوى ع اى يا مندور
ومشيوا
*****************
فالعيادة
جواد : فين الدكتورة يا عم سيد
سيد بقلق: احم راحت مشوار يا بيه
جواد باستغراب : مشوار اى
سيد : بقرة حدا عيان راحت تشوفها
جواد : من ميتا راحت
سيد : من مدة زمناتها جيه
جواد واقف مستنيها ولمحها جايه مع مندور النار غلت جواة
عند عيشه
مندور : بس انتى شكلك صغيرة بس عندك خبرة كبيرة
عائشه : طول ما انت بتحب الشغله بتاعتك هتبقى مبدع فيها
مندور : واة واه دا انتى فيلسوفه كومان
عائشه بضحك : مش اوى يعنى
مندور : هههههه ومتواضعه
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت جواد هز كيانها وهو بينطق اسمها لاول مرة
جواد بغضب: عيشششششششه
عذراء فالحب
#الثالث
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت جواد هز كيانها وهو بينطق اسمها لاول مرة
جواد بغضب: عيشششششششه
عائشه بتوتر: نعم
مندور بخبث: ازيك يا جواد كيف الحال
جواد بغيظ: بخير عن اذنك عايز الدكتورة
مندور : اتفضل طبعا
جواد اخدها ودخل واتكلم بغضب: انت كيف عتروحى معاه
عائشه بتوتر: بقرة كانت
جواد بصوت عالى: كانت ولا مكنتش معشفكيش تروحى هناك مرة تانى فاهمه بيت البهنساوى اياكى تقربى منيه
عائشه بغيظ: ممكن افهم السبب
جواد بصلها بصه لو نار كانت حرقتها : انا بقول كلامى مرة واحدة ومحبش عكرروا مرة تانى فاااااهمه
عائشه: لا مش فاهمه واتكلمت بصوت عالى انا هنا دكتورة بأدى مهنتى واى حد محتاجنى مش هتأخر عليه واى كان اللى بينكوا ميخصنيش
جواد بغضب: عتقصدى اى
عائشه بتوتر من نظراته: اللى فهمته انا هعالج بقرة مندو
قاطعه جواد : متنطقيش اسمه بلسانك تانى فااااااهمه وانا حذرتك بيت البهنساوى اياكى تقربى منيه وسابها ومشى قبل ما يسمع ردها
عائشه : هو اى اصله دة اى اللى بينهم يخليه كدا
سيد دخل : دكتورة الحاجه بعتتنى ليكى عشان الغدا
عائشه : حاضر يا عم سيد رايحه
********************
فى بيت العمدة
مرام بغيظ: ايوة يما خضر قلى انهم عيتقابله
الام : اتصرفى يا بت عتاخد جوزك منك
مرام : اى يما عملالهم اى الكل عيحبها ودايب فيها
الام : انا هروح للشيخ عوض واحكيله واشوفه ينجدنا
مرام بخوف : ايوا يما اتصرفى
وقفلت معاهم ونزلت
عالغدا
الكل قاعد وجواد مضايق ومتعصب والكل قاعد ومستنى عيشه
عائشه : السلام عليكم معلش اخرت عليكوا
خلف : له يا بتى تعالى اقعدى
عائشه باصه على جواد اللى مش راضى يبص عليها واول ما قعدت
جواد قام : الحمدالله عن اذنكوا
مرام : رايح فين يا جواد انت مكلتش
جواد : لا شبعت عن اذنكوا
عائشه بصت عليه كتير وبعد كدا بصت عالاكل
بعد الغدا
خلف : خليكى يا بتى معانا شوى
حنين : ايوة يا عيوش خليكى معانا شوى حتى تتعرفى على خطيبى
عائشه ببسمه : مش عايزة اتقل عليكوا
هنيه : تقل اى اللى عتقليه دة دا انتى تنورينا
مرام بغيظ : انا طالعه اشوف جواد
حنين : ها يا عيوش
عائشه ببسمه : ماشى
هنيه : اذا كان اكدة تعالى معايا اوريكى البط والخرفان والمعيز اللى انا مربياهم
حنين : اى يا امى دة
عائشه : لا خليها انتى عارفه انا بحب الحاجات دى اد اى
حنين وهى بتزيخها: روحى يا عيشه روحى جاتك البلا فى شكلك
عائشه : ههههههه
"***********************
فأسيوط
سهير بهمس : مكبمتيهاش يا بتى
رنيم بهدوء: يا ماما اطمنا عليها وخلاص مش عايزين حد يلاحظ حاجه
سهير بحزن: اعمل اى يا بتى دى بتى ونور عينى
رنيم : معلش يا ماما ان شاء الله كل حاجه تتصلح
منير : يا حاجه يا حاجه
سهير: خير يا حاج
منير: عيشه مكلمتكيش
سهير بتوتر: له يا حاج انتو معرفتوش حاجه عنها
خالد بغضب: كأن الارض انشقت وبلعتها
معتز بغضب: انت السبب فكل اللى احنا فيه انت عايز اى تانى
منير: عيب يا معتز
خالد بغيظ: عيب اى بقه البيه مش لاقى اخته الهربانه وبيلوم عليا
معتز بغضب: اياك اياك تتكلم عليها كلمه وحشه
منير: معتززززز بكفاياك بقه خلونا فالمصيبه دى
معتز : انا خارج الجو هنا بقى يخنق
خالد : شوف يا عمى ابنك عيقول اى
ايمن ببسمه : متخدش ببالك يا واد عمى تعالى نتمشى انا وانت برة شوى
************************
قنا
عائشه بضحك : الله يا خالتى بجد ربنا يباركلك فيهم
هنيه بضحك : الخروف معيزش يتركك
عائشه وهى بتجرى طب اروح فين حد يلحقنى
هنيه بضحك : ههههههه خلى بالك لتقعى
عائشه وهى بتجرى : طب حد يحوشوة ومش واخدة باله اتخبطت فحيطه ولكنها ليست صلبه فهى مليئه بالحنان ااااااااه
جواد بخضه : خلى بالك
عائشه وقعت فى حضنه وبتبص لعيونه والاتنين تايهين فى عيون بعض انتبهوا على صوت مرام
مرام بغضب: عتعملى اى يا دكتورة
عائشه بتوتر: احم انا اسفه مكنش قصدى
هنيه : معلش يا بتى حقك عليا بس انتى تتحبى لدرجه ان الحيوانات حبتك
عائشه بتوتر : شكرا لحضرتك
كل دة وهى بتخضف نظرات لجواد اللى بيمثل عدم اهتمامه
مرام بمكر: يلا يا جواد تعالى نطلع نريح فاوضتنا
عائشه بغصه فى قلبها : عن اذنكوا انا كمان هروح
هنيه : انتى قلتى هتبقى معانا اليوم
عائشه : معلش بس تعبانه شوى وعايزة ارتاخ وخبت تغيظ جواد وفى بقرة بتاع عيله البهنساوى عدى اشوفها
جواد بصلها بصه لو نار لحرقتها
عائشه بخوف من بصته هربت من قدامه
*********************
مر يومين من تجنب جواد لعائشه اللى بتحاول تتكلم معاه وهو مش عاطيها فرصه
صباح يوم جديد
مرام : ايوة زى ما قلتلك مش عايزاها تطلع سليمه
مجهول : حاضر يا ست مرام
مرام : هى دلوقتى هناك نفذ دلوقتى محدش معاها هناك
مجهول : ماشى سلام
جواد : عتكلمى مين
مرام بخضه : جواد
جواد : ايوة كنتى عتتحدتى مع مين
مرام بتوتر : دى البت نور كانت عايزانى اروحلها لانها رجعت بس انا عرفتها انى معطلعش من بيتى
جواد : اه
مرام بدلع قربت منه : جواد حبيبى
جواد بجمود: نعم
مرام ،: عايزة فلوس انزلى اشترى شويه حاجات اكدة لازمينى
جواد بغضب: حاجات اى لساتك شاريه من كام يوم
مرام بزعل: يووووة يا جواد عتستخسر فى مرام حبيبت قلبك
جواد : معستخسرش ولا حاجه بس الحكايه انك عتاخدى فلوس كتير
مرام : خلاص يا جواد معيزاش انت عارف انى بسلى حالى بدل ما انا معنديش عيل اسلى حالى فيه
جواد رأف لحاله : خلاص متزعليش خدى الفلوس اللى عايزاها من امى وانا لما ارجع هديهالها
مرام بقلق : رايح فين
جواد غريب سؤالك يعنى هكون رايح فين رايح اطل عالارض
مرام : مغربش ولا حاجه واتكلمت باغراء متسيبك من الارض وتعال ريح
جواد : له انا لازم اطلع عالارض مع السلامه
مرام بغيظ : ماشى يا جواد ماشى
***********************
عند عائشه قاعدة فالعيادة
نعيم : يا دكتورة الحقينا يا دكتورة
عائشه بقلق : فى اى وانت مين
نعيم : انا بشتغل عند سى جواد
عائشه : لنفسها مشفتكش قبل كدا
نعيم: الحق العجل عيموت
عائشه بقلق: عجل اى
نعيم : تعالى معايا وانا هوديكى لى
وراحوا ووصلوا عند بابا مقفول بالمفتاح
عائشه باستغراب: اى دة قافلينوا بالمفتاح لى
نعيم بتوتر : يعنى عشان محدش يسرقه
عائشه بشك : طب افتح الباب خلينا نشوفه
نعيم فتح الباب وهى دخلت وهو فضل واقف بعيد عنها
عائشه : العجل كوي ولفت وشها ليه ملقتوش موجود وقفل الباب لسه رايحه بتخبط عالباب لقت صوت العجل اللى وقع قلبها لفت وشها ليه لقت العجل مفكوك ورايح عليها ووشه ميبشرش بالخير
عائشه بتخبط عالباب بخوف: حد يفتح الباب حد سامعنى افتحولى الباب بسرعه وكل شويه بتبص على العجل اللى بيقرب
عائشه بخوف: هعمل اى يارب وبتخبط عالباب حد يفتح الباب بسرعه والعجل قرب منها وهيضربها براسه طلعت تجرى وهو بيجرى وراها
عند جواد راح مشتاق يشوفها بس ملقهاش
جواد : عم سيد وين الدكتورة عاد
سيد: معرفش يا بنى انا سبتها هنا ومغبتش ورحت ملقتهاش
جواد بقلق: راحت فين دى تعالى نشوفها يمكن تكون عند البهايم ولا الخيول
سيد : بينا
وصلوا هناك ودوروا كتير ومش لقيينها ووصلوا عند الباب اللى موجودة فى
سيد : هتكون راحت فين
جواد : لتكون خرجت
سيد : له الغفير قال مخرجتش
عند عائشه
سامعه صوت جواد بس من التعب مش قادرة تطلع النفس وبتتكلم بالعافيه
عائشه بتعب : جواد
جواد حاسس بيها لف ضهرة لقى الباب وسمع صوت العجل الهايج : افتح ياعم سيد الباب دة
سيد : لى يا بنى انت عارف احنا معنفتحش عليه ليكون هايج ويفك ويأذينا
جواد بغضب: افتح المركوب دة بدل ما كسرة
سيد : حاضر وبدأ يفتح الباب واول ما اتفتح انصدموا من المنظر
جواد بصدمه : عيشه وطلع يجرى عليها
سيد : العجل هايج ومفكوك يا بيه خلى بالك
جواد مهموش حاجه وطلع يجرى عليه وشالها وطلع لبرة
جواد بيخبط على وشها : عيشه سمعانى
عائشه بتعب والم : جواد جواد
جواد بخوف انا هنا حاسه بأى
عائشه : الم الم فى كل حته بجسمى
جواد بحب: سلامتك
عائشه : كنت خايفه متجيش
جواد : مقدرش مجيش انا جنبك هنا
عائشه : متسبنيش يا جواد متسبنيش
سيد : يلا يا بيه العربيه جت
جواد شاله وحطها بالعربيه وماسك ايدها ومش راضى يسبها
ووصل المستشفى
جواد بغضب : دكتورة بسرعه
الممرضه : جواد بيه خير
جواد بغضب: عايز دكتورة اى معتفهميش
الدكتور: فى اى اى اللى حاصل دة وبيمد ايدة يمشف عليها مسكها جواد
جواد بغضب: انا عقول دكتورة انت دكتورة
الدكتور بخوف من هيئته : نادى الدكتورة بسرعه
الدكتورة : انا جيت اهو فى اى اى ظة اللى حصلها دة
جواد : مش وقته اتصرفى
الدكتورة : عالعمليات بسرعه
جواد بقلق : عمليات اى
الدكتورة : عندها نزيف داخلى عن اذنك
ودخلوا العمليات
جواد واقف وهيموت من القلق
معاز بلهفه : فى اى يا جواد حنين كلمتنى وقالتلى اجيك عالمستشفى
جواد بهدوء عكس البركان اللى جواه : مفيش يا معاذ الدكتورة معرفش اى اللى حصول لقيتاها عند العجل
معاذ : ربنا يستر حنين قالبه الدنيا بس انا منعتها انها تيجى عشان منعملش زعبيرة
جواد بشرود : زين ما عملت
بعد دقائق الممرضه خرجت
جواد بلهفه : كيفها عامله اى
الممرضه :الحاله مستقرة بس محتاجين دم
جواد : انا هتبرعلها
معاذ بشك : اهدى يا واد عمى مالك اكدة لما نشوف نوع الفصيله
جواد بتوتر : احم نوعها اى
الممرضه : Aسالب
جواد : انا نفس فصيلتى
الممرضه اتفضل معايا
بعد مدة خرجت الدكتورة ووراها عائشه عالنقاله
جواد بلا وعى طلع يجرى عليها
ومعاذ بيتكلم مع الدكتورة بس شايف اللى بيحصل قدامه جواد ماسك ايدها ومش راضى يسبها
دخلوها الاوضه
الممرضه : اتفضل حضرتك برة عشان هنلبسها
جواد خرج برة وسمع صوت معاذ
معاذ : اى الحكايه يا جوا