رواية اقتحمت غروري الفصل الواحد والعشرون21بقلم مني مجدي وايه عماد
اقتحمت غروره بقلم منى مجدى وايه عماد
البرت الحادى والعشرون
وقفنا لم زبن وحياه ركبو العربيه
زين بعصبيه انا مش قلتلك ملكيش دعوه بالواد ده
حياه واد مين
زين زفت إلى كنتى واقفه معاه قلتلك ابعدى عنو
حياه ده زميلى وبعدين هو ولد كويس ومحترم
زين بلا زميلك بلا زفت كلام مع ولاد ممنوع
حياه وانت بتتكلم بالنيابه عن اى معلش احنا خلاص مبقاش فى بينا حاجه احنا هنطلق يبقا ملكش كلام عليا
زين اديكى قلتى لسه هنطلق يعنى لسه مراتى يبقا تحترمى كده وتعملى إلى اقول عليه ولم نطلق يبقا يحلها حلال
حياه ولو ملكش دعوه بيا
زين بعصبيه ازى مليش دعوه بيكى انتى على زمتى وانا مسمحش الناس تتكلم عليا وعلى شرفى بسببك
حياه بعصبيه انت بتقول اى لى شيفنى ماشيه على حل شعرى انا عارفه انا بعمل اى يادكتور زين ولو خايف على نفسك ف يستحسن تطلقنى وتريحنى وتريح نفسك
زين هطلقك بس بمزاجى ياحلوه
حياه اتخنقت ومعرفتش ترد وسندت دماغها على شبك العربيه وفضلت تفكر كتير لغايه م وصلو
زين وصلنا يلا
حياه من غير كلام فتحت بابا العربيه ونزلت وهى بتنزل الفون وقع منها و م اخدتش بالها
وطلعت حياه لقت بابها لسه مرجعش من الشغل
بدلت لبسها لبجامه وفردت شعرها وقعدت تجهز الاكل
فى العربيه عند زين مليكه بترن على فون حياه ف زين استغرب رنت الفون ف بيبص لقا فون حياه فى الدواسه
ف مسكو ولف ورجع تانى عشان يديهولها
الباب بيخبط
حياه راحت تفتح وفكرت بابها اول م فتحت الباب زين زقها لجوا انتى ازى تطلعى كدا
حياه بصدمه افتكرت بابا
زين بعصبيه مش تسالى مين الاول افرض مكنتش انا بقا وكان حد غريب
حياه بتزعق لى وبعدين قلتلك فكرتك بابا وحبت تستفزو قالتلو وبعيدين انت مالك قلتلك ملكش دعوه بيا انت خلاص هتبقا طليقى
زين اتعصب طليقى طليقى طب مش مطلق والى على مزاجى هو إلى هيمشى
حياه لا هتطلق وهتشوف ولو مطلقتش فى حاجه اسمها خلع هخلعك يادكتور زين شوف بقا الناس تتكلم ويقولون دكتور زين مراتو خلعتو وابتسمت بااستفزاز
زين اتعصب وانقض على شفايفها وفضل يبوس فيها بعيظ وحياه تضرب فيه وتحاول تبعدو عنها بس مقدرتش ف استسلمت وهو فضل ينحرف اكتر ويبوس فى وشها ورقبتها وهى مستسلمه خالص
بعد عنها ولقاها مغمضه ضحك وقالها واضح هتقدرى تخلعينى وزعق وقال ولا انتى ولا مليون واحده تعرف تعمل معايا كدا وانا إلى اقول أطلق ولا مطلقش وطلع الفون من جيبو وقالها كنت جاى عشان ده نستيه فى العربيه وسابها ومشى وكل ده وهى مصدومه
رجع زين البيت وطلع الأوضه لقا جيجى قاعده على السرير ولبسه قميص مغرى واول م دخلت طلعت تجرى عليه
زين انتى بتعملى اى هنا
جيجى وهى بتقرب عليه زين جيت اتكلم معاك وحشتنى اوى
زين تتكلمى معايا ف اى وبعدين اى دخلك اوضتى عايزانى تستنينى تحت وأى القرف إلى انتى لابسه ده
جيجى بسهوكه اى يازين انت بتعمل كدا وحطت ايديها على رقبتو يازين انا بحبك انت لى مش حاسس بيا وعيزاك
زين بمقاطعه انتى مجنونه ابعدى عنى انتى ازى تسمحى لنفسك تقربى منى كدا انتى وحده مقرفه اذا انا ساكتلك بس فدا عشان خاطر بابا غير كدا كنت دفنتك هنا
جيجى طب بص جرب بس والله هبسطك وهتشوف مش زى المعتوه إلى معاك
زين انتى بتغلطى فى مين ياحيوانه انتى إلى بتتكلمى عنها دى أنضف منك مش زيك يارخيصه ومسكه من شعرها اقسم بالله العظيم لو مبطلتى القرف إلى انتى فيه ده ل هخليكى تتمنى الموت وزقها على الباب غورى اطلعى بره
طلعت جيجى وهى هتولع من زين ودخلت اوضتها وكان مروان مستنيها
مروان اى اللى حصل ومالك متعصبه كدا لى
جيجى الاستاذ شتمنى عشان الخضره الشريفه بتاعتو والله م ههنيه بيها وزى م خليتهم يتخانقو ويمشيها هعرف ازى أطلقها منو
مليكه كانت معديه من جنب الاوضه سمعت الكلام ده وقفت وهى مصدومه تشوفهم بيقولوا اى
مروان طب انتى المره الاولى حطيتى حبوب منع الحمل وخلينه شك فيها دلوقتى هتعملى اى عندك فكره
كل ده ومليكه مصدومه وبتقول ياولاد ال،،،
جيجى معنديش بس هفكر وياانا ياهى بقا
وكملت بشر بس وحياه امى م ههنيهم ببعض
مليكه دخلت اوضتها وهى مصدومه واول حاجه عملتها طلعت فونها ورنت على حياه
حياه آيوا يامليكه
مليكه حياه انا عرفت مين حطلك الحبوب
حياه انتى بتقولى اى عرفتى ازى
مليكه سمعت جيجى ومروان وهم بيتكلمو جيجى اللى حطتهملك ومروان ساعدها وناويه تطلقك من زين انا سمعتها بتقول كدا قال وحياه امى ما ههنيهم ببعض
انا كنت معديه ولقيتهم مش قافلين الباب كويس ف سمعتهم
حياه ياولاد ال،،، كل ده لى عملتلهم اى
مليكه انا هقول ل زين يا حياه واعرفو انك ملكيش زنب
حياه لاا يامليكه متقوليش حاجه عشان زين مفكرش حتى انو يسمعنى وقل منى كتير ف معدتش هتفرق
مليكه حياه انتى بتقولى اى انا هعرف زين مينفعش كدا
حياه اسمعينى بس
مليكه لا سلام
حياه لنفسها زين كان معاه حق لما حزرنى منها وانا زى الغبيه مصدقتوش ووثقت فيها بس لى عاوزه تعمل معايا كدا انا عملتلها اى بس زين كان المفروض يثق فيا اكتر من كدا مش من اول اختبار يشك فيا انا مش هقلوا حاجه خلى مفكر زى مهوا انى مكنتش عاوزه اخلف منو مش هو شايف جوزنا مجرد اتفاق خلى براحتو وظبطت المنبه عشان جمعتها ونامت .