رواية أمواج البحر الفصل الحادي عشر11 والثاني عشر12 بقلم عهد عامر
صحي يامن على صوت أذان الفجر حس انه مرتاح اووى وحس ان الملمس اللى تحته مش المخدة ابدا.
رفع دماغه لقى انه نايم على رجل بحر وهى مرجعة راسها لورا على السرير وايديها على شعره.
ابتسم بحب ليها ومسك ايديها اللى على شعره وباسها وحطها على قلبه.
حسته بحر وصحيت مخضوضة.
بحر بخضة: يامن، مالك انت كويس؟ حاسس بحاجة؟!
يامن: اهدى، اهدى انا بخير
قام من على رجلها وسند على السرير
بحر: متأكد انك بخير؟
يامن: والله كويس، انا بس صحيت على اذان الفجر
بحر بتنهيدة: الحمد لله، ورينى حرارتك
ومسكت الترمومتر من جنبها وحطته فى بوقه وبقيت تراقبه باهتمام
وهو بيبتسم من جواه عليها.
طلعت الترمومتر ومسكته قدام عنيها
بحر: الحمد لله الحرارة نزلت.
يامن: الحمد لله، قومى يلا نصلى الفجر
بحر: هتصلى بيا هنا صح؟
يامن: اكيد، مش قادر انزل وبرضو اكسب ثواب الجماعة
بحر بحماس: ماشى هتوضأ بسرعة وانت اتوضأ فى الحمام التانى
ومشيت بسؤعة دخلت الحمام اللى فى الاوضة اتوضت وخرجت كان يامن خلص وفرش سجادة الصلاة
لبست بحر الاسدال وصلوا السنة وبعد كده يامن صلى بيها الفجر.
كانت واقفة وراه وحاسة براحة نفسية شديدة وهو بيقرأ القرآن كان صوته جميل اوى ومريح.
خلصوا صلاة وكل واحد فيهم خد مصحفه يقرأ الورد ودى عادة جديدة اكتسبها يامن من بحر.
خلصوا قراءة ويامن بص لبحر بابتسامة
بحر: مالك؟
يامن: شكرا انك فى حياتى وجنبى بجد
بحر: انا مش بعرف ارد على الكلام الحلو، بس عموما ربنا يديمك
ضحك يامن اوى عليها...
بحر: يلا هقوم اجهزلنا فطار وتاخد علاجك وتنام شوية كده كده عمر اخدلك أجازة.
يامن بعدم فهم: عمر؟ وانتى عرفتى ازاى؟
بحر: هو ايه اللى عرفت ازاى، عمر اللى جابلك الدكتور امبارح وهو اللى دخلك تحت الدوش لما الدكتور قال ان حرارتك عالية.
يامن: ولا حسيت بأى حاجة
بحر بضحك: معلش بقا، الحمد لله عدت على خير واديك كويس
يامن: الحمد لله
بعدها عطس كذا مرة ورا بعض
بحر: قوم يلا اقعد ف السرير وانا هجهز الفطار واجيلك.
وفعلا دخلته السرير تحت ضغط منها ورجعت المطبخ جهزت فطار ليهم وعملت ليها شاى بلبن وليه شاى سادة.
بحر: الفطارُ اللذيذ جاهز للتناول.
يامن بضحك: قلبتى مدبلج ليه؟
بحر: قالولى لازم اعملك حركات ع الاكل عشان متزهقش
يامن: تقومى تقلبى كارتون مدبلج؟
بحر: انا عارفة بقا.
ضحك يامن وقعد ياكل معاها تحت جو من الضحك بينهم.
♕♕♕♕♕♕♕♡♡♡♡♡♡♡
صحيت مريم من نومها ونزلت الشغل وهى حالتها صعبة جدا كل اللى فى دماغها انها ممكن تكون السبب فى موت والدة بحر؟!
قعدت على مكتبها وطلبت قهوة وهى مش قادرة تعمل اى حاجة خالص.
رن فونها وكان عمر فصلته عشان مش قادرة تتكلم.
رن فونها تانى وتحت اصرار ردت
مريم: ايوة يا عمر.
عمر: ايوة يا عمر؟ ايه المعامله دى؟
مريم: معاملة ايه؟ مالك؟
عمر: ولا حاجة، المهم انا عازمك على الغدا انهارده
مريم: مليش نفس، لو سمحت يا عمر سيبنى فى حالى انا فيا ضغط يكفى بلد وانت بتضغط زيادة انا تعبت
عمر: بالراحة بس بضغط فى ايه؟
مريم: عمر احنا علاقتنا اخرها ايه؟ أخرة كل ده ايه؟ فهمني
عمر: انتى عايزة ايه؟
مريم: مش انا اللى هقولك، بس على الاقل يبقى فيه حاجة رسمى بينا
عمر: وانا مش بتاع رسمى يا مريم
مريم بدموع: يبقى كل واحد فينا من طريق يا عمر، ولو سمحت امسح رقمى ومتتصلش بيا تانى.
وقفلت على طول وحطت رقمه فى البلاك ليست وقعدت باصة قدامها بشرود ودموعها نازلة.
اما عند عمر ف بعد ما قفل معاها فضل يلوم نفسه انه قالها كده.
هو حبها؟ اه بس مش عايز يكرر نفس وجعه تانى مينكرش ان مريم مختلفة عن رنا فى كل حاجة بس برضو رنا فى الاول خدعته ببرائتها والنتيجة كانت كسرته وقهرت قلبه، لا مش هيسمح لحد يدخل حياته كفاية عليه بنته وبس.
وده الكلام اللى اقنع بيه نفسه.
♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕
بحر: ممكن اعرف ايه اللى وصلك للحالة دى امبارح؟ انت كنت فين اصلا؟ قلقتنى عليك وفونك كان مقفول
يامن: ممكن يكون فصل شحن، كنت بتمشى عادى والمطر نزل فجأة والعربية كانت بعيدة ف اضطريت امشى كتير تحت المطر
بحر: مممم واضح ان مناعتك ضعيفه عشان كده مش مستحمل حاجة.
يامن: ايوة.... قلقتى عليا؟
بحر: اكيد يعنى... انا اصلا كنت مجهزالك حاجة حلوة بس انت اللى حظك وحش
يامن بحماس: حظى وحش ليه؟ احنا فيها اهو 3 أيام أجازة بحالهم معاكى
بحر: اوعا الكرم، خلاص يا عسل كان فيه وخلص
يامن وهو بيقرب منها بغمزة : نبدأه
بحر: يامن، فيه ايه ماتهدى
يامن: هادمة الملذات
ضحكت بحر على منظره وهو بقى يبصلها ويتأمل فى ضحكتها.
يامن: ضحكتك قمر يا بحر.
بحر بخجل: شكرا.
يامن: ها بقا كنتى عملالى ايه.
بحر بتنهيدة: كنت عايزة اتكلم معاك على اللى قولته امبارح، يعنى....
يامن: انا مش هغصبك على حاجة يا بحر، بس مشاعرنا مش بادينا وانا بحبك قلبى اتحرك ليكى بعد ما كان حالف ميت يمين انه ميدقش لحد، غدر ودق ليكى.
عارفة لما صحيت ولقيتنى نايم على رجلك وانتى حاطة ايدك فى شعرى حسيت بدفا حلو اوى يا بحر، حسيت براحة وان اخيرا قلبى اتنهد وارتاح، وجودك بالنسبالى راحة وامان ودوا لكل حاجة وجعانى، عشان كده انا بحبك ومش هتكسف انى اقولهالك واقولها للعالم كله انى بحبك يا بحر.
بحر بدموع: وانا كمان بحبك يا يامن... بس خايفة
يامن: خايفة من ايه؟
بحر: خايفة تزهق منى ومن تعبى، خايفة ان اى حاجة تحصل وتأثر على علاقتنا، انت عوضتنى عن كل حاجة فقدتها يا يامن، عوضتنى عن ابويا بحنانك وحبك اللى كان باين فى افعالك حتى لو متكلمتش، عوضتنى عن ماما باحتواءك ليا وخوفك عليا وقت تعبى، انا كنت خايفة اعترف بحبك حتى بينى وبين نفسى عشان خايفة انك تبعد، بعدك عنى بموتى يا يامن، انت فى فترة قصيرة اوى بقيت كل حاجة فى حياتى، بقيت أساسها، امبارك خدت قرار انى اعترف بحبى واللى يحصل يحصل عشان انا محتاجة لده، محتاجة لحبك وحنانك وأمانك ودفاك، محتاجة لكل حاجة حلوة معاك.... قلبى محتاج يطمن فى حضنك يا يامن.
حضنها يامن بكل قوته وهو بيتنهد
يامن: وانا جنبك وعمرى فى حياتى ما هبعد عنك ولا هزهق منك، انتى إدمانى يا بحر.
ابتسمت بحر فى حضنه وفضلوا على كده وقت طويل.
يامن: طاب ايه؟
بحر بعدم فهم وهى بتطلع من حضنه: ايه؟
يامن بغمزة: مش هنحتفل بالكلام الجامد ده فى الليلة المفترجة دى.
ضحكت بحر وقالت: مالك يا يامن؟
يامن: تعالى بس وانا اقولك مالى على مهلى.
وقفل الباب عليهم....
♕♕♕♕♡♡♡♡♡♡♡♕♕♕♕
فى بيت اهل يامن..
كانت رقية قاعدة على السفرة ومعاها محمود جوزها وزين ابنهم ، ومؤمن ويسر مراته وبيفطروا...
رقية: كلمت يامن يا محمود؟
انتبهت يسر للكلام من غير ما تبين وزين بص ليهم
زين: يامن؟ ليه ماله؟
محمود: مفيش، انت عارف والدتك بتقلق على اخوك ازاى
رقية: ده مش قلق من فراغ يا محمود، يامن ابنى مش كويس وانا متأكدة
زين بطيبة : متقلقيش يا ماما، انا هكلمه واعرف ماله.
وطلع تليفونه وبقى يرن على يامن ويامن مش بيرد
زين: مش بيرد يا ماما، بصى حضرتك متقلقيش انا هروح الشركة ووانا راجع هعدى عليه واشوف ماله، بس اطمنى يعنى.
رقية: اطمن ازاى؟ افرض تعبان مين حواليه يلافيه حتى كوباية ماية يا قلب امه.
زين بتوتر: مهوووو
رقية بلهفة: مهو ايه؟ انت عارف حاجة عن اخوك؟ انطق.
زين: يامن اخويا اتجوز من شهرين يا ماما
رقية بصدمة: اتجوز؟
محمود: اتجوز مين؟ وازاى ميقولناش؟
زين: انا عرفت منه بالصدفة انه اتجوز اما ليه مقالكمش فحضراتكم اكيد عارفين..
مؤمن ببرود: يعمل اللى عايزه يعنى يبقى غلطان وهو اللى زعلان كمان.. اما بجح بصحيح.
رقية: ولا كلمه يا مؤمن على اخوك، اخوك مغلطش فى اى حاجة احنا اللى غلطنا لما مشينا ورا كلام ناس محدش يصدقها لو حلفت ع الماية تجمد.
رقية: قصدك ايه يا طنط؟
رقية: مقصديش يا حبيبتى، اللى على راسه بطحة بقا.
وبصت على زين: وانت يا خويا، تخلص شغلك وترجع تاخدنى لاخوك سامع ولا لا
محمود: رقية انتى...
رقية: هروح يا محمود، ده ابنى كفاية كده، انا معدتش قادرة استحمل ده يامن يا محمود، يامن اللى روحك وروح كل واحد ف العيلة كانت فيه، يامن اللى ياما فداكم بروحه وانتو موقفتوش جنبه، كفاية كده، انا مش هعيش اللى فاضلى من عمرى قلبى بيتقطع على ابنى، ابنى اللى اتهمتوه ظلم، انا هروح لابنى وهباركله وهقعد معاه، هتيجى معايا تعالى مش هتيجى يبقى احسن.
وسابت السفرة وقامت راحت اوضتها تعيط على حال ابنها.
زين: حقك عليا يا بابا متزعلش من ماما انت عارف روحها فى يامن ازاى
محمود: مش زعلان يابنى، امك معاها حق انا اللى ضحيت بابنى وبعته بالرخيص.
وسابهم ودخل المكتب وهو بيستغفر ربنا.
مؤمن: حنين انت عمال تطايب بخاطر الكل.
زين: مش احسن ما اكون عايم على عوم حد تانى وماشى وراه معمى.
يسر: لا بقى كده كتير مرة ماما رقية ومرة انت فيه ايه يا زين؟
زين: وانتى واخدة ليه الكلام عليكى؟
يسر: انتو اللى بترموا الكلام من تحت لتحت
زين: ولا من تحت ولا فوق انا ماشى.
وسابهم وقام
يسر بمسكنة: ليه كلهم مش طايقينى يا مؤمن؟ انا عملت ايه؟ كل ده عشان دافعت عن شرفى؟
مؤمن: ولا يهمك يا حبيبتى انا معاكى اهو، كلها شوية وقت ونمشى من البيت ده.
يسر بخبث: ونمشى ليه يا حبيبى؟ البيت ده انت ليك فيه يبقى نقعد ونحط صباعنا فى عين التخين
مؤمن: صح يا حبيبتى المهم انتى متزعليش
يسر: لا يا حبيبى كفاية انى معاك
قام وباسها وسابها وراح شغله وهى طلعت اوضتها وفتحت البوم صور قديم وطلعت صورة ومسكتها
يسر: هفضل احبك طول عمرى، وحقى فيك مش هسيبه مهما يحصل.
الفصل 12♡..
فتحت بحر عنيها ولقيت يامن باصصلها بكل حب.
بحر بابتسامة: نمت كتير؟
يامن: كان فاضل دقيقة لو مصحيتيش كنت صحيتك انا
بحر: ده ليه بقا؟
يامن: عشان وحشتينى
ابتسمت بحر واتعدلت على السرير وبصت فى الساعة
بحر: يااه دى الساعة 2 الضهر
يامن: شالله تكون الفجر، المهم انك نمتى كويس صح؟
بحر: هتصدقنى لو قولتلك انى ليا كتير منمتش وانا مطمنة كده.
يامن: وعد منى انك مش هتنامى غير مطمنة فى حياتك اللى جاية، حضنى هو أمانك وراحتك ومستحيل ابعدك عنه مهما يحصل
حضنته بحر وقالت: معتقدش انى هقدر ابعد عنه خالص.
ضمها يامن وباس راسها.
بحر بتردد: يامن..
يامن: عيونه
بحر: تاكل؟
يامن: انتى حد مسلطك عليا يا بت انتى
ضحكت بحر وبصتله: ليه؟
يامن: يعنى احنا مع بعض ولحظة رومانيسية تيجى تقوليلى تاكل؟
بحر: طيب مانا جعانة يا يامن اوى والله، حاسة ان ليا سنين مكلتش
يامن: سنين؟ تصدقى معاكى حق انا كمان جعان
بحر: شوفت بقا.
يامن: خلاص، شوفى عايزة تاكلى ايه ونطلب اكل.
بحر: تؤتؤ انت تعبان ف انا هقوم اعمل اكل، قولى نفسك فى ايه
يامن بغمزة: حاجات كتيرة بصراحة
ضربته بحر على صدره: اتلم وقول عايز تاكل ايه، انت من امتى باد بوى كده؟
يامن: من الفجر يا حبيبتى
ابتسمت بحر بخجل وبعد معاناة قامت خدت دوش واتوضت ويامن كذلك وصلوا الضهر سوا..
يامن: حرما يا حبيبتى
بحر: جمعا ان شاء الله، هقوم بقا اجهز الاكل وانت شغلنا فيلم
يامن: عنيا... وهاجى اساعدك
بحر: ماشى.
ودخلت خلعت الاسدال ولبست بيجامة شتوى واخدت الحقنة اللى كانت نسياها خالص وخرجت للمطبخ تعمل الاكل، وشوية ويامن دخل يساعدها فى وسط جو من الحب والدفا افتقده الاتنين فى حياتهم.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
وصل زين لمكتب يامن وعرف انه واخد أجازة، رجع البيت وبلغ والدته وأصرت انها تروح معاه تشوفه...
وصلوا تحت بيت يامن وزين رن عليه بس يامن مش بيرد.
فوق عند يامن.....
كانوا قاعدين بيلعبوا كوتشينة سوا وبحر غلبت يامن
بحر: جيتلى فى ملعبى، نيهاهاهاها
يامن: اعملى اللى عايزاه بس بلاش عقاب صعب انا لسه تعبان برضو.
بحر: مممم انا طيبة برضو، هو مش عقاب هو سؤال
يامن: تحت امرك يا حبيبتى
بحر: هو... يعنى... ايه اللى حصل خلاك بعيد عن اهلك؟
بصلها يامن كتير ووشه بان عليه الحزن والزعل
بحر بسرعة: لو مش عايز تحكى خلاص اعتبرنى مسألتش
يامن: بصى يا بحر... انا من الوقت اللى سبت فيه اهلى وانا اعتبرت ان مليش اهل مفيش غير زين اخويا كل فترة نسأل على بعض، غير كده انا مش عايز أشوف حد فيهم ولا اقابلهم..... خالص.
قعدت جنبه بحر ومسكت ايده: حقك عليا انا من كل حاجة، انا اه معرفش ايه اللى حصل بس يا يامن مهما يحصل دول اهلك، مامتك وباباك انت مجبر على طاعتهم فى كل حاجة ماعدا الشرك بالله.
مينفعش تقول انك مش عايزهم فى حياتك.
يامن: هما اللى مش عايزينى يا بحر... هما اللى طردونى واستغنوا عنى بكل سهولة، محدش منهم وقف جنبى لحظة حتى، الدموع كانت فى عيون امى وحتى انها تدافع عنى معملتش كده.
بحر حست بوجعه وحضنته وفضلت تهدى فيه....
فى الوقت ده رن جرس الباب وبحر دخلت بسرعة تلبس الاسدال لانها توقعت انه عمر عشان يطمن على يامن.
أما يامن ف مسح دموعه بسرعة وغسل وشه وفتح الباب....
يامن بصدمة: زين؟....... م.. ماما؟
طلعت بحر على صوته وحطت ايديها على قلبها من ردة فعل يامن.
♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♡♡♡♡♡♡
لين: بابى.... بابى
فاق عمر من نومه على صوت بنته
عمر بنوم: نعم يا لينو
لين: بابى مش هتودينى الملاهى زى ما قولت؟
عمر: طيب بليل مش دلوقتى، انا جاى هلكان من الشغل
لين بحزن: انا زهقانة يا بابى بقالك كتير سايبنى وحدى.
عمر: طيب عايزة ايه؟
لين: ممم قوم اقعد معايا ونجيب اكل ونسمع كارتون
عمر: انا اسمع كارتون؟ لا يا حبيبتى يفتح الله
لين بضحك: خلاص يا بابى نسمع فيلم حلو.
عمر: موافق ع الديل ده، انزلى وانا هاخد شاور وانزل وراكى
باسته لين من خده بفرح ونزلت بسرعة تختار فيلم.
بعد شوية لحقها عمر..
عمر: ها... تحبى تاكلى ايه؟
لين: كوارع
عمر: نعم... اؤمرى؟
لين: كوارع يا بابى
عمر: كوارع ايه يا لين؟ ماييجى من كلمة بابى والصرف على التعليم الأجنبى اللى شغال ده.
لين: بابى نفسى ادوقها
عمر: انسى يا عسل، قال كوارع قال اومال لو كبيرة شوية كنتى طلبتى ايه؟ ممبار؟
ضحكت لين على ردة فعله وفى الآخر استقروا على انهم ياكلوا بيتزا.
عمر: تيجى البيتزا وناكل ونروح ليامن شوية وبعد كده نخرج للملاهى اشطا؟
لين بغمزة: اشطا يا عمريكو.
ضحك عمر على كلامها وحضنها بسعادة وهو بيأنب نفسه على كل دقيقة كان بعيد فيها عن حضن بنته.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى مكتب رائف...
كان واقف بيكلم الحارس بتاعه
رائف: عايزك تشتريلى شركة النور بتاعة الازياء «اللى بتشتغل فيها بحر».
الحارس: بس دى بتاعة ازياء يا باشا احنا مالنا؟
رائف بغضب: اللى اقوله يتنفذ من غير ولا حرف سامع ولا لا
الحارس: تحت امرك يا باشا
وخرج ينفذ اللى طلبه
رائف وهو بيتأمل فى صورة بحر..
(هوصلك يا بحر وهاخدك بمنتهى السهولة مهما كلفنى الأمر... انتى خلاص بقيتى بتاعتى).
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
وقفت بحر عند باب الاوضة وهى فى حيرة من انها تروحله ولا تسيبه يواجه وقررت انها تروحله.
وقفت جنبه ومسكت ايده بدعم كان محتاجه فى وقت زى ده.
زين : مش هتقولنا ندخل ولا ايه يا يامن؟
بحر بإحراج: اتفضلوا اكيد.. مش كده يا يامن؟
بصلها يامن بشرود وبحر هزتله دماغها وبصلهم تانى
يامن: اتفضلوا.
دخلوا وقعدوا فى الليڤينج وقعد يامن قصادهم وبحر دخلت المطبخ طلعت من كيكة الشيكولاتة اللى كانت عملاها وكمان عصير مانجا وخرجت.
قدمتلهم الضيافة وقعدت جنب يامن فى جو من الصمت كسره زين لما قال.
زين:مالك يا يامن منزلتش الشغل ليه؟
يامن: تعبت شوية وأخدت أجازة.
رقية بلهفة: ليه كفالله الشر؟ مالك ياابني؟
يامن بحدة: انا مش ابنك.
الكل بصله بزهول من رده الغير متوقع...