خديجة : يلا يابنات البسوا الهدوم القديمة دى فوق هدومكم علشان محدش يلاحظ حاجة
فريدة : انا خايفة ياامى ده لوصحى هيطين عشتنا
خديجة : عاجبك البهدلة اللى احنا فيها ولا اختك اللى عوز يبعها لراجل عندة 83 سنة انتى قد اصغر احفادة وكمان فاتن اللى عوز يسفرها تشتغل عند الرجل السعودى اللى بياخد البنات يشغلهم ويزوجهم لرجالة كبار
فريدة : المهم نروح نلاقى باب يتقفل علينا
خديجة : ان شاء الله ربنا كبير
منصور : انتى يازفتة ياهيام حضرى نفسك هنكتب كتابك النهاردة وهتروحى مع الحاج مصطفى والزفتة التانية خميس هياجى ياخدها بالليل
هيام : اتصرفى ياامى والا هاولع فى نفسى
خديجة :يلا اخرجوا واللى يسألكم رايحين فين تقولوا هنجيب لبس للعروسة
فاتن : لازم ناخد ادم معانا
خديجة : اهو اتخمد البرشام عمل مفعولة
فاتن : تبقى مصيبة لو مات
خديجة : ياريت كنا نفضل هنا يلا انتم على الموقف وانا هاجيب ادم وجاية على طول
هيام : يارب هيئ لينا خير انا جبت الفلوس اللى فى جيبه وبطاقته والخاتم بتاعك يافاتن خدى اهو وانتى يافريدة خدى خاتمك وحلقك اهم وانا الخاتم بتاعى والفلوس دى من شقانا
فريدة : يخرببيتك انتى قلبتى ابوك يااسطى
هيام : ايوه جبت كل حاجة فى الشنطة بتاعتة دحقنا انتى ناسية انه زلك وزوجك لمحسن الصايع واهو محبوس وانتى بقيتى مطلقة بعد امه ما بهدلتك وكانت بتشغلك عندها فى القهوة لولا ولاد الحلال اللى غصبوا عليها وخلت ابنها يطلقك بعد ما ضربتك وقتلت ابنك
فاتن : يلا يابنات اوعكم تكونوا نسيتة حاجة تخصنا
فريدة : استنوا لحظات هاجيب حاجة بسرعة وجاية ورجعت جابت شنطة فيها شهادات ميلادهم وبطايقهم الشخصية وشهاداتهم وعقد البيت وبعض اوراق تخصهم وجت تجرى يلا ماما جاية هى وادم
هيام : والله ادم هو اللى صعبان علية هو بكده مش هيعرف يكمل دراسة
فريدة : ان شاء هيكمل تعليمه انا جبت جواب من المدرسة والملف بتاعة اهو
هيام : يخرببيت دماغك اللى شغال دانتى مفيش حاجة نسيتها
فريدة : لازم نبدأ حياتنا صح مش عوزين نتكلم مع اى حد كتير
فاتن : على فين ياماما والله خايفة لنضيع الناس بقت وحشة اوى
خديجة : هنروح بلد امى انا كلمت بنت خالى هنسكن فى سكن عمال المزرعة ونشتغل فيها هى بتقول ان صاحب المزرعة عنده ضمير
هيام : وهنشتغل اية فى المزرعة واحنا منهرفش حاجة عن الفلاحة ولا تربية المواشي
خديجة : مديحة بتقول دى مزرعة كبيرة للفاكهة والخضار و عنده مصنع لتعبئةوتغليف الخضار وعمل العصائر بتقول انه عنده ناس كتير شغالين وساكنين فى المزرعة
فاتن : طب و مدرسة ادم هنعمل فيها ايه
خديجة : احنا هنشوف الوضع اية وبعدين نقرر
هيام : طب احنا طفحنا الكوتة لحد مااتعلمنا وفى الاخر نشتغل فلاحين فى مزرعة وفيها بشر واختلاط جامد
فريدة : بصى ياحبيبتى احنا مفيش يوم عدا علينا من غير ضرب وتهزيق شوفتى لما قعدنى يومين متكتفة من غير اكل علشان رفضت اروح اروق سكن دكتور الوحده الصحية ابو عين زيغة
فاتن : اى مكان هيكون ارحم من البهدلة منه هو والزفت محسن ابن اخوه
خديجة : العربية بتحمل يلا اركبوا وبلاش تتكلموا
ادم : احنا رايحين فين ياامى
خديجة : رايحين نشوف واحدة تعبانة ياحبيبى
ادم : ماشى المهم اعرف اذاكر مش زى عند أبويه اللى مشغلنى فى ورشة الاسطى حسن اللى على طول بيضربنى
خديجة : ان شاء الله هنكون بخير
فريدة : عوزين هدوم ياحاجة
هيام : وعوزين نقلع الهدوم اللى فوق دى
فاتن : لما نوصل ونروح نشترى لبس كل واحدة طقمين خروج وحاجة للبيت وعوزين شنطة كبيرة
هيام : تقصدى شنطة سفر هههه
فاتن : ايوه (( شنطة سفر )) تكون جاهزة فى اى وقت ناخدها ونمشى ما خلاص احنا معرضين نتنقل من مكان لمكان
فريدة : بلاش يئس ياموكوسة
هيام : انا السبب فى كل ده
فاتن : هاقولكم على حاجة
هيام : انطقى ياجزمة
فاتن : اناحاسة ان ربنا هيعوض علينا وهنعيش فى امان
خديجة : بامر الله يلا ننزل
فاتن : لحظة ياماما بما ان كل الركاب نزلت هاقلع العباية وش الفقر دى اقلعوا يابنات وعلى اول صندوق زبالة حطوا الهدوم دى
خديجة : اخلصوا يلا
فاتن : خلاص شيلى امزة و ورايا
فريدة : ماشى اعسل ماما فى محل ملابس هناك اهو
ادم : انا عوز لبس انا كمان
فريدة.: عيونى للقمر
هيام : خدى ياماما الفلوس دى
خديجة : معايا كنت محوشة من شغلى فى الحضانة والبيوت
فريدة : انسى ياماما خلاص احنا طلعنا من البيت اللى مشوفناش فيه غير الزل والقهر
ادم : انا عوز الطقم ده يا فريدة
فريدة : حاضر ادخل اقلع لبسك والبسة وانا هاشوفلك طقمين كمان و بيجاماتين
خديجة : اخلصوا يابنات علشان نروح فى عربية المزرعة
فريدة : جميل يادومة خليك لابسه يلا نحاسب يابنات
هيام : انا هاجيب شنطة كبيرة وجاية
فاتن : انا جاية معاكى يلا بصى احنا عوزين الشنطة الكبيرة دى
العاملة : تحت امرك اتفضلى
فاتن : بكام هاتى من الاخر
العاملة : المحل بيبيع بسعر الجملة ودى تمنها ٠٠٠٠٠
فاتن : ماشى اتفضلى تشكرى
هيام : يلا بصراحة دى شنطة كبيرة تاخد كل حاجة ماما ايه رأيك
خديجة : بصراحة كبيرة وخامتها جامد
فريدة : هى دى رفيقة حياتنا
خديجة : اناحاسبت يلا نمشى
فريدة : استنى هنشترى ليكى عبايتين
خديجة : بلاش انا يابتى
هيام _ : لازم ياماما يكون عندك لبس
فريدة : هنجيب حاجات للشور و بعض الحاجات الخاصة
فاتن : عوزة كريمات ممكن
فريدة : جبت ابت يلا
خديجة : مش هى دى عربية المزرعة يابنى
هيام : مكتوب عليها مزرعة (( الاخوان : شهاب & ادهم ))
خديجة : هو ده اسم المزرعة
خيرى السائق : ايوه يلا علشان منتأخرش انتم جداد
خديجة: ايوه يابنى
خيرى السائق : نورتم اكيد اتفضلوا
خديجة : اركبوا يابنات توكلنا عليك يارب
وبعد عدة ساعات وصلوا الى بوابة المزرعة
مندور ( غفير البوابة ) معاك حد جديد ياخيرى
خيرى السائق : ايوه شكلها ام وبناتها
مندور : تمام اتفضلوا يابت ياصفية
صفية : بت لما تبتك انا ام خالد يااسطى
مندور : وخالد يبقى ابن مين يام مخ ضلمة
صفية : يبقى ابنك ياقلبى. ههههه
مندور : خدى الجماعة خليهم فى الشقة الفاضية اللى جنب المكاتب علشان يبقوا فى امان
خديجة :ربنا يكرمك ياابو خالد متشكرين
مندور : الصبح ترحوا تتكلموا مع البشمهندس شهاب هو اللى هيوزعكم على الشغل
صفية : تعالوا اوريكم سكنكم
مندور : شوفى عندك اكل فى المطبخ يتعشوا ولا ودلهم من عندك
صفية :حاضر
مندور : يلا يااسطى خيرى روح لمرأتك ابقى ابعتى خالد يقعد معايا
صفية : استنى يااسطى خيرى نجيب سرير كمان ليهم سريرين مش هيكفهم هو هيضيق المكان ياحاجة معلش
خديجة: تسلمى ياام خالد متشكرين
صفية: هنجيب العشا وناجى نتعشى معاك ياابو خالد
مندور : اطمنى على الست ام
خديجة : ام ادم ياابو خالد
مندور : عاشت الاسامى اتفضلوا
هيام : بذهول ايه ده دمكان جميل ماشاء الله
صفية : هو المكان هادى فعلا و كل واحد عارف شغلة وحدوده وفى واحدة ست بتاجى مرتين فى الاسبوع بتبيع بالقسط لبس ومفارش للسرير و فوط وبتاخد فلوسها كل اسبوعين. اتفضلوا
فريدة : هو ده السكن
صفية ايوه اوضتين وصالة وحمام ومطبخ بالنسبة للاكل كل يوم الصبح بيوصلكم كيلو لبن وعربية الخضار بتجى الساعة عشرة الصبح وفى يومين فى الاسبوع يوم سمك ويوم لحمة وبما انكم عيلة يبقى الحاجة هتعمل اكل انا هابقى انادى عليها بنفسى تاخد لاوزمها
خديجة : تسلمى ياحبيبتى
صفية : هاروح اجيب ليكم الاكل ممكن تاجى معايا تاخدى حاجات للمطبخ
خديجة : حاضر يلا غيرو يابنات
هيام : لما الاسطى خيرى يركب السرير
خديجة يلا يام خالد انا معاكى
فريدة : هاجى معاكى ياماما
ادم : انا جعان وعوز انام
فاتن : تعالى نروق الحمام و المطبخ امزة
هيام : يلا ادم اقعد على السرير ماما هتاجى بسرعة بص غير هدومك تكون ماما جت
ادم : حاضر
خيرى: السرير ياحاجة ادخل يابنى هو هيتركب فين
هيام : من المطبخ فى الاوضة الكبيرة
فاتن : كده التلاجة تمام هاشغلها والبوتاجاز بقى فلة
هيام : وانا خلصت الحمام فاضل نمسح بلاط الشقة ونفرشها وننام
خديجة : يلا يابنات العشا
صفية: خدى منى كده مش فاضل غير هاروح اجيب ليكم جبنة وسمنة بلدى من عندى
خديجة : تسلمى يارب يخليكى
مرت الليلة وجاء الصباح
هيام : ماما قومى صلى
خديجة: حاضر كمان شوية
هيام : انتم احرار وصلت فرضها ودخلت المطبخ اخدت عيش وجبن وعملت شاى واخذت تحدث نفسها هوانا لو خرجت واخدت الكرسى وقعدت برة فيها حاجة وفتحت الباب ياة المنظر ماشاء الله جميل بس الارض عوزة تتنضف ودخلت اخدت المكنسة ونضفت المكان ورشتة مية وجابت الكرسى وقعد جنب شجرة تفاح تتناول افطارها ولم تدرى ان هناك عين صقر تنظر اليها هى مين المجنونة دى وابتسم واخذ يرتشف قه٠٠٠٠٠٠٠٠٠
رواية/ شنطة سفر
( قلوب موجوعة )
الفصل. ( 2 )
=========
فريدة : انتى هنا يازفتة وانا بدور عليكى
هيام : هاتى كرسى وتعالى اقعدى الجو حلو بجد
ادم : عوز اكل
فريدة : بقولكم ايه تعالوا نجيب الطرابيزة اللى جوه
والكراسى ونحطهم وبعدين نروح نجيب الفطار من المطبخ ونصحى ماما والموكوسة فاتن ونفطر علشان نروح الشغل
هيام : روحى هاتى الفطار وانا هاظبط القاعدة
فريدة : تعالى معايا ياادومة
ادم : حاضر يلا اخلصى جعان
هيام : ماما يلا فريدة راحت تجيب الفطار
خديجة : هاصلى بسرعة
هيام : احنا قاعدين برة المكان جميل بس محتاجين كرسى كمان
فاتن : يخرببيتك ابت افرضى حد زعق
هيام : مفيش حد هنا وانا تعبت على مانضفت المكان ده هيكون مكانا نفطر ونتعشا هنا ماشى
خديجة : صباح الخير يابنات هنعمل ايه
هيام : فى ايه استنى ومشت بصت جنب المكاتب لاقت كراسى موضوع جنب طرابيزة اخدت واحد ورجعت
فريدة : يلا الفطار
فاتن : كل حاجة حلوة هنا يارب يكون الشغل كويس
هيام : المهم نكون احنا التلاتة مع بعض وماما تفضل هنا علشان ادم
ادم : انا ممكن اشتغل اى حاجة
فريدة / لا انا شوفت عيال لابسين لبس مدرسة انت هتكمل تعليمك
خديجة : لا انا هاشتغل اى حاجة
خالد / امى بتقول ليكم اجهزوا علشان تروحو تتفقوا مع البشمهندس شهاب على الشغل
فاتن :احنا جاهزين
خالد : حاضر ومشى
هيام : كل واحدة تاخد بطاقتها معاها
فريدة : وانا مصورهم ناخد صورة لكل بطاقة كمان
فاتن : د انتى جاهزة امال كنتى هبلة ليه
فريدة : من الزل اللى شوفتة من ام محسن الله يولع فيها وابوك ربنا ياخده
هيام : ههههه يلا ياماما تعالى معانا نتفق على الشغل بس انت مش هتشتغلى
خديجة : ماشى بس انا مش متعودة على القاعدة
صفية : يلا اوصلكم للبشمهندس شهاب
خديجة : يلا
شهاب : ممكن صورة البطاقة ومعاكم شهادات
فريدة : انا وفاتن دبلوم وهيام معاها معهد فنى تجارى
شهاب : تحبوا تشتغلوا فى المزرعة ولا المصنع ولا معمل الالبان
فريدة: احنا مانعرفش نشتغل فى المزرعة والمهم نكون مع بعض مش هتفرق مصنع او معمل
شهاب : خديهم وصليهم المصنع يا ام خالد
فاتن : وبالنسبة للمرتب مش هنعرف كام
شهاب : انتم اسبوعين تحت الملاحظة
فريدة : بكده مش هنعرف نجيب اكل ولا ايه النظام
شهام : العربية بتجيب كل حاجة العمال اللى هنا بياخدوا ويحاسبوا نهاية المدة
هيام : عوزة احول لاخوية مدرسة هنا
شهاب : انتظرى العربية بتاعة المدرسة وادى الورق للسواق وهو هياحوله هنا
هيام : تشكر يلا يابنات
صفية: وانتى ياام ادم
خديجة : البنات رافضين انى اشتغل تانى
صفية : ها بقى اشوفلك حاجة فى المطبخ معايا يلا يابنات
صفية : استاذ محمود استلم دول جداد عوزين يكونوا مع بعض فى مكان واحد
محمود: تحت امرك اتفضلوا سجدة تعالى
سجدة : تحت امرك استاذ محمود
محمود : خدى البنات دى معاكى شكلهم محترمين خليهم بعيد عن فيفى وقرفها
سجدة: متخفش هم هيكونى معايا
محمود : انتم هتشتغلوا فترة ولا افترتين
سجدة : فترتين معايا
محمود / ياريت تلاقى مكان تانى تقعدى فيه
سجدة / مش بأيدى ربنا يبعت بنات كويسة اقعد معاهم دكل حاجاتى عند ام خالد ربنا يكرمها يلا يابنات
فيفى : اهلا بالوجوه الجديدة مش نتعرف
فريدة : احنا مابنعرفش على حد شوفى شغلك
فيفى : بت يالواحظ تعالى نكسر شكوتهم و نعلهم الادب
لواحظ : لا يااختى خلينى بعيد البشمهندس شهاب حذرنى وقال هيودينى انضف فى مزرعة المواشى
فيفى : انتى جبانة هاشوف البت بدرية
فريدة : خلى بالكم من الزفتة اللى اسمها فيفى
فاتن : بس تقرب وانا اطلع عليها قرف الايام
فريدة : انا هاتخيل انها ابويه وهاطلع عليها غلب السنين هههههه
هيام : ههههه يخرببيتكم خلوا بالكم هم جاين وراكم
سجدة : اجمدوا هاروح اجيب الاستاذ محمود يتصرف معاهم
فيفى : مش قلنا نتعرف
فريدة: هاش ابت مش بنتعرف على حد شكلك لبش
فيفى : طب تعالى ياحلوة ومسكت فريدة من حجابها وشدها
هيام : كده انت جايتى عش الدابابير خدى وطااخ على وشها
لواحظ: انا برة الليلة
فاتن : خدى حسابك الاول ياقلب امك وطااااااااخ
شهاب واقف بعيد يتابع ومبتسم
محمود : اتفضل حضرتك هاروح افض الاشتباك بنهم
شهاب : سبهم يؤدبوهم بجد بنات جدعة خلى سجدة معاهم
محمود : تمام يابشمهندس
سجدة : تعالى انتى كمان يابدرية وطااااااااخ انتم عاملين شغب فى اى مكان تكونوا فيه طااااااااااخ
فريدة : اعتذرى ابت
فيفى: خلاص اسفة سابينى بئه
هيام : على صوتك وقولى انا اسفة وطااااااااخ
محمود مبتسم : اعتذرى يا ريسة
فيفى :انا اسفة
هيام : اقسم بالله لو حد فكر يبصلي او لحد من اخواتى لاكون مولعة فيه استلم يااستاذ
محمود : عمر خد دول على مزرعة المواشى ووصى عليهم وتعالى
عمر : حاضر يلا ياخفيفة انتى وهى شكلكم متشلفط جامد
سجدة : استاذ محمود مش هينفع انام معاهم دهيولعوا فيه
هيام : ههههه حد قالك تضربى معانا
سجدة : كان نفسى اعمل كده من زمان
فريدة : تعالى نامى معانا الليلة نجربك
سجدة : ربنا يخليكى ممكن سؤال
فريدة : لا احنا نازلين من السماء لالينا عنوان ولا ماضى
سجدة : هو انتم فعلا اخوات ولا
هيام : اخوات يا امزتى
سجدة : طب ممكن اكون اخت ليكم انا مليش اخوات
فاتن : هو مينفعش نشرب شاى فى الشغل
سجدة : صعب تروحى لبتاع الشاى اثناء الشغل وبخاصة وانتم تحت التدريب بقولك معايا المج الحرارى مليان هاخد شوية وخدى الباقى
هيام : فكرة المج الحرارى دى حلوة هنبقى نجيب منه لينا
محمود : شكلك ماشاء الله اتعلمتوا بسرعة
فريدة :تشكر يااستاذ محمود
محمود : ممكن طلب
فاتن : خير يا استاذ انجز
محمود : تخلوا سجدة تنام معاكم
هيام : بس احنا عيلة مع بعض وهى لسة معرفش عنها حاجة
سجدة : خلاص تشكروا خلينى انام فى العنبر هنا بالله عليك
هيام : طب ليه انت مش كان ليكى مكان
سجدة : ليه قبل الخناقة مع فيفى انما دلوقت هى حالفة لتعلم عليه
فريدة : ازاى يعنى
سجدة : يعنى ممك٠٠٠٠٠٠٠٠