رواية عشقت مخادعتي الفصل الحادي والعشرون21 الثاني والعشرون22 بقلم ندى احمد
معتز : أنا عايز اعترفلك بحاجة
عشق : حاجة ايه
معتز : انتى لسه بنت على فكرة
عشق 🤨😳 بجد اومال ليه عملت كده لحظة طيب ازاى
معتز : أنا فعلا كل مرة كنت بحاول اقر*بلك بس مكنتش بقدر و كنتى تصحى بعد المنوم بس كنت عايز
عشق بمقاطعة : كنت عايز تفضل تخلينى مك*سورة قدامك و تقول ايهى عيلة تتسلى شوية يا معتز بيه
معتز : لاء مش كده
عشق : اومال ايه عملت كده ليه انت واحد مريض أنا كنت بفكر بجد انت*حر بسببك و انت اصلا و لا همك انت اصلا ليه دخلت حياتى أنا بك*رهك و مش بكر*ه حد ادك و جت تمشى
معتز : خلصتى كلامك أنا كل مرة كنت مش بقر*بلك كان بمزاجى يا حلوة و علشان بس تعرفى أن فى اى وقت انتى ليا
عشق : انت مريض يا معتز بجد أنا عايزة امشى حالا
معتز : ممكن نتكلم كأى اتنين كبار يا آنسة اوزعة انتى
عشق : مش عايزة اتكلم معاك
معتز : هجبلك ايس كريم بس تقعدى تسمعينى
عشق بصتله بطرف عينها : أنا مش عيلة علشان تضحك عليا عايزة اروح حالا
عشق و هى قاعدة فى كافية ووطلبت ايس كريم كتير جدا
معتز : واضح فعلا انك مش عيلة
عشق : اسكت علشان بجد متعصبة و مش طايقك و مش طايقة اسمع صوتك
معتز : انتى عارفة لو حد غيرك قالى الكلمتين دول كنت عملت ايه
عشق : ايه يعنى 😒😒
معتز : انتى يا بت ايه لسانك و طريقتك ديه بجد عايز نتكلم يا عشقى
عشق : اخرك معايا عشر دقايق و مش عايزة اشوفك تانى يا معتز
معتز : أنا عايز اتجوزك
__________________________________
عند فيروز و فهد فضلوا يتكلموا طول الليل و يتعرفوا على بعض اكتر لحد ما فيروز نامت فى اوضة فهد منغير ما تحس و فهد مرضاش يصحيها و حس أنه عايز يض*مها و بدأ يقترب بتردد و كأنه اول مرة يشوف بنت فى حياته و بهدوء اخدها فى ح*ضنه و نام
فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها
و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه
فهد ......
الفصل الثاني والعشرون
فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها
و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه
فهد نزل زى المجنون و شد فيروز قدام الكل و طلع بيها اوضته
فيروز : فى ايه يا فهد ازاى تشدنى كده و والدتك و سارة و كل الناس كانوا واقفين و كمان ... و لسه هتكمل كلامها لقيت فهد ضر*بها بالقلم و شد شعرها
فهد : بقى أنا على اخر الزمن مراتى تتحضن ليه شايفنى ايه يا ر*و*ح ا*م*ك
فيروز : انت بتقول ايه يا حيو*ان
فهد و هو يشد على شعرها اكتر فى أيده : حيو*ان مين يا 🤬🤬🤬
فيروز : طلقنى يا فهد
فهد : ده نجوم السما اقربلك
فيروز : أنا بكر*هك و بقر*ف منك جدا
فهد : أنا هخليكى تكرهى نفسك يا فيروز
و رماها على السرير و هنا حصل حاجة غريبة
___________________________
معتز : أنا عايز اتجوزك
عشق ضحكت بصوت عالى جدا
معتز و هو بيبصلها و مضايق أنها بتضحك و بتضحك على ايه اصلا
عشق : بص يا معتز انت لو اخر راجل أنا مش موافقة و لا عايزك و حتى لو كان حصل بينا حاجة برده مش عايزك و لا عايزة اشوف وشك يا معتز
معتز : لاء شكلك يا حلوة نسيتى أنتى كنتى من خمس دقايق تحت رحمتى و خايفة امشى و اسيبك شكلى علشان عملتك حلو تفتكرى انك تقدرى تقولى لمعتز الخطاب كده و فجأة شد أيدها فى نص المكان و ركبها العربية غصب عنها و ساق و هو ينوى على شر
و وصل بيته
معتز و هو يسحب ايديها بع*نف: اتحركى يا بت انهاردة مش هتبقى نايمة علشان تبقى تصدقى المرة ديه أنه حصل بجد
عشق : هصوت و لم عليك الناس
معتز و هو بيشلها : وفرى صويتك ده لبعدين
يتبعالفصول الثالث والعشرون من هنا
لقراءة باقي الفصول من هنا