فالطائرة
الحوار مترجم
رنيم وضعت يدها على صديقه دربها : are you oky?(هل انتى بخير)
لتنظر لها رحيل ببسمه بسيطه :بخير وهكون بخير يا رنيم
رنيم : رحيل كل حاجه هتكون كويسه وانا جنبك
لتبتسم لها رحيل لتتذكر ما حدث معها
قلاش باك
فى احدى المنازل يجلس الجميع بحزن بادى على وجوههم
رحيل : عايزة اتكلم معاكوا بموضوع
سامر: خير يا رحيل
رحيل بحزن : بابا قبل ما يموت كان طلب منى طلب
سندس: طلب طلب اى
رخيل بتنهيدة: عايزنا نرجع مصر بعد موته
شمس: انتى تمزحين اليس كذلك ؟
لتذهب رحيل الى امها وتمسك يدها : اسفه ماما لكنه طلب ابى
لتنظر شمس الى سامر : قل شئ لاختك لما السكوت
سامر بتنهيده : اهدى امى
شمس: هدوء ماذا ؟رحيل لن يحدث لن اترككوا تذهبوا الى هناك
رحيل بهدوء: ماما بليز اريد انا ارى عائله ابى
سندس: وانا ايضا اوافق رحيل
شمس بذهول: سامر قل شئ
سامر : امى انا اوافقهم الرأى ابى كان دائما يريد ان نراهم واعتقد انه حان الوقت
شمس بدموع : لكن
رحيل : سنكون بخير امى لا تقلقى لن يؤذونوا ابدا
شمس اتنهدت تنهيدة طويله وسكتت
رحيل : حسنا سأذهب انا ورنيم اولا
سامر : لا سنذهب معا
رحيل : لا تقلق انا سأذهب ابحث على مكان لنعيش فيه وايضا مكتب لى وانت انهى شغلك هنا وتأتى انت وامى وسندس ونورين
سامر : حسنا ولكن لا تذهبى لهم يجب ان اكون معك
رحيل بمكر: حسنا
لتعلم سندس تفكير اختها : رحيل
لتبتسم رحيل وترفع يديها : حسنا لن افعل شئ سأنتظركم
باااااااااااك
لتأخذ رحيل تنهيدة طويله لمعرفتها ما ستخوضه
*************"*****************
فى احدى قصور العائلات الغنيه
زهرة: يا سميرة جهزى الفطار عشان الكل زمانه نازل
سميرة: حاضر يا هانم
لميس: صباح الخير يا ماما
زهرة ببسمه : صباح النور يا حبيبتى ولادك فين
لميس: نادين بتجهز ونازله ويحيى كمان
بعد مدة
نورهان بقرف: صباح الخير
زهرة: صباح النور
بعد دقائق الكل اتجمع عالسفرة
زهرة: معاذ فين يا مروان
نادين بسرعه: هروح اناديه
معاذ: انا جيت
ليجلس الجميع بحاله سكون تامه ليأتى من يهابه الجميع ولما لا وهو عمران المنشاوى صاحب شركات المنشاوى للانشاء
عمران بجمود : صباح الخير
الجميع : صباح النور
عمران : معاذ عايز اجتماع انهاردة للشركاء وتحضرة انت ومروان
معاذ : حاضر
عمران : يحيى عايز تقارير الشهر اللى فات كله
يحيى : حاضر
حامد عمران: الحفله هتكون امته يا بابا
عمران : نادين هى اللى متوليه المشروع الجديد
لتتحدث نادين بسرعه وتوتر: قريب يا جدو ان شاء الله
زهرة : مش كفايه كلام بقه ونفطر
لميس : صحيح سامر هينزل هو واولادة انهاردة متأخروش عالعشا
زهرة بفرحه : اخيرا ابنى راجع لحضنى ربنا يسترها عليه ويردلى الغايب
لينظر لها عمران نظرات حارقه : انا شبعت
معاذ : وانا كمان عن اذنكوا
يحيى: خدنى معاك
ليخرج الجميع
لميس : لى يا ماما كدا
زهرة بوجع : ابنى يا ناس ابنى محدش حاسس بيا
نورهان بمكر: هو اختار طريقه وحياته يبقى يستاهل ال لتقطع باقى كلماتها زهرة بصوت جهورى
زهرة: طول ما انا عايشه محدش يجيب سيرة ابنى بباطل ابدا فااااهمه
نورهان بخوف : فاهمه
لميس : اهدى يا ماما تعالى نجهز للعشا
************#***********
معاذ : اهدى على نفسك يا شبح
يحيى بغيظ: انا زهقت يا معاذ جدك ناوى يخللنا جنبيه طب انتو ومش عايزين تتجوزوا انا مال اهلى
معاذ بضحك : عايز اى يعنى
يحيى بغيظ: اتجوزززززززز والله اخدها واهرب
معاذ : فكر بس وشوف اى هيحصلك
يحيى : منا عارف اى هيحصلى عشان كدا محترم نفسى وساكت
معاذ: كدا تعجبنى
فى شركات المنشاوى
نادين برجاء: مروان عشان خاطرى حل المشكله دى جدو لو عرف هيقتلنى انت عارف
مروان : وانت يا هانم مش تجيبى ناس مضمونه تشتغل معاكى ولا كل من هب ودب تشغليه
نادين بتوتر: والله مشكتش فيه شغله مكنش فيه غلطه وكانت كل حاجه تمام بس اختفى ومعاها ورق المشروع وكل حاجه انا كنت بثق فيه مشفتش منه اى تصرف كدا او كدا
مروان : انتى عارف لو جدك عرف جدك اى لا قولى معاذ تبقى مضيتى على وثيقت موتك
نادين بخوف : مروان انا مش ناقصه انا فيا اللى مكفينى
مروان : اسمه اى الولاد دة
نادين : اسمه عادل محروس والورقه دى جبتها من الشئون من ملفه
مروان : تمام روحى وانا هتصرف
نادين بفرحه: ربنا يخليك يا احلى مروان
مروان : طيب يختى امشى قبل ما معاذ يجى
نادين: سلام
*************************
فى غرفه الاجتماعات
عدلى: يا معاذ بيه حضرتك عطينا مدة اسبوعين ونسلم المشروع والمشروع اقل حاجه لى شهر
كل حاجه ليها وقت واوان مينفعش الاستعجال دة كدا ممكن نخسر
معاذ : حضرتك عايز تقول ان انا غلط ولا اى مش فاهم
مروان بخوف : لا يا معاذ هو مش قصد
معاذ بغضب: قصدة ولا مش قصدة لو مش قد المهمه دى نشوف حد تانى انما انا قلت اسبوعين يبقى اسبوعين مش عايز كلام كتير ومتنساش ان دى فرصه ليك عشان تعوض خسارتك وانت عارف ان احنا مكناش هندخل المشروع دة بس انت اصريت
عدلى بخوف : حاضر يا معاذ بيه عن اذنك
ليهرول الرجل برعب هو ومن معه ولما لا وهو يتمسك بزمام امور السوق ويعلم كل شئ رغم صغر سنه
مروان : مش بالطريقه دى يا معاذ الكلام بهدوء
معاذ بغضب: انت مش شايف بيقول اى
مروان : الراجل بيتكلم ان فترة صغيرة اللى انت طالب يسلم فيها الشغل و
ليقاطعه معاذ: حضرتك انا عارف كويس امكانيات اى شخص اى وعارف كويس ان هو يقدر يسلملى المشروع فاقل من الوقت اللى عطهولوا وانا متفق من البدايه عالمدة دى وهو وافق
مروان : مش هخلص معاك انا ورايا مشوار
معاذ: مشوار اى
مروان بتوتر : مشوار صغير كدا اشوفك بالليل سلام
معاذ: سلام
**************"
رنيم : what now?ماذا الان
رحيل بتنهيدة : سنذهب لشراء سيارة وبعد ذلك سنذهب لنزهه
رنيم باستغراب : انا اريد ان ارتاح نزهه ماذا
رحيل بخبث: ستعلمين
رنيم : انتى تقلقينى
رحيل ببسمه: تعالى وخلينا نتكلم عربى ليضحك علينا
***************************
بعد مرور الوقت
فيلا المنشاوى
زهرة بفرحه : حمدالله عالسلامه يا روحى
سامر ببسمه : الله يسلمك يا ماما انتى عامله اى
زهرة: بخير طول ما انتو بخير
نادر : وحشتينا يا تيتا لينظر بخبث الى تلك التى تحتضن خالها وحشتينى فوق ما تتخيلى
زهرة بخبث: انا برضوا
نادر: طبعا هو فى غيرك فالقلب
زهرة بضحك : يمكن
ريما بفرحه : وحشتنى اوى يا خالو مش مصدقه
سامر ببسمه : لا صدقى
معتز : امال فين الوحش الكاسر
مروان : احم معتز اهدى يا بابا
معتز: احسن حاجه ان هو لسه مرجعش خلينى اشم نفسى شوى
يحيي : لا ما انت هتشم هتشم كتير قوى
معاذ: بتنادى يا معتز
معتز : كح كح اى دة الفيلا النور زاد فجأه كدا اى دة معاذ وانا بقول زاد لى النور اتارى البدر جه
معاذ بخبث: بجد شكرا عالمجامله اللى مش مصدقها دى
نادر ببسمه : وحشتنى يا معاذ
معاذ ببسمه : وانت اكتر
زهرة : يلا بقه عالعشا ونكمل كلام
ليجلس الجميع على العشاء
******************
لتتوقف سيارة رحيل امام فيلا المنشاوى
رنيم بصدمه : تمزحين
رحيل بوجع : لا
رنيم : رحيل حبيبتى بصى انتى تعبتى كتير اليوم يلا نرتاح وشيلى اى افكار من دماغك وبعدين سامر اتفق معاكى على اى رحيل لا يلا مينفعش اصلا سامر لو عرف هيفصل رقبتنا عن جسمنا رحيل اهدى كدا
رحيل : اهدى انتى يا رنيم ومتخفيش خليكى هنا وانا مش هأخر
رنيم : لا مش هسيبك
رحيل ؛ لازم اكون وحدى متقلقيش انا رحيل سالم المنشاوى
رنيم بخوف : طب خلى بالك من نفسك
رحيل : ان شاء الله
بالداخل
الجميع قاعد عالعشا وبيتكلموا
سميرة دخلت عليهم
سميرة: لامؤاخذه يا عمران بيه بس فى واحدة برة عايزة حضرتك
عمران باستغراب: مين دى
سميرة : مقلتش بس هى عايزة حضرتك
معاذ : انا هروح اشوف مين
ليتوقفوا على صوت انثوى
رحيل : متتعبش نفسك انا جيت
لينصدم معاذ من الفتاه التى تشبه الاجانب ولكن خمارها ولغتها تنفى ذلك ليعلم انها هى
لينظر لها عمران نظرات تحمل الالم ليعلم ان ما كان يخفيه سينكشف
زهرة : انتى مين يا بنتى
لتنظر لها رحيل بدمع يلمع فى عينيها ولكنها تخفيه لتظهر قوتها لتتحدث بثبات لتصدم الجميع : انا رحيل سالم عمران المنشاوى
ليقف الكل من اماكنهم وينظرون لبعضهم وينظروا الى ذاك الجالس الذى لم يحرك ساكنا
زهرة بدموع: سالم ابنى
رحيل : الله يرحمه
ليسقطوا جميعا اماكنهم ليفيقوا على صراخ الام التى حرمت من ابنها سنوات
زهرة بصراخ : ابني
الفصل الثانى
زهرة بانهيار : ابنى
معاذ بسرعه : اهدى اهدى يا تيتا اهدى
رحيل بقوة وقسوة : انا مكنتش هاجى بس بابا طلب منى
اوصل الامانه دى لعمران بيه ومدت ايدها بطرد مقفول
لميس بحزن : طب اقعدى يا حبيبتى ارتاحى
رحيل : شكرا انا ماشيه عن اذنكوا
معاذ : استنى عندك
رحيل لفت ليه : نعم
معاذ : انتى رايحه فين اعتقد ان عمى حياته كانت فى امريكا
رحيل بغيظ: وبعدين
مروان ادخل : يعنى انتى المفروض تبقى معانا اكيد وحدك هنا
رحيل : انا حاجزة فى اوتيل واخواتى ومامى هينزلوا بعد يومين
زهرة بحب راحت عندها : ينفع احضنك
رحيل لسه هتعترض زهرة شدتها لحضنها
زهرة : خلينى اشم ريحته فيكى رحيل بتقاوم شعورها انها هتتضعف وغمضت عيونها بقوة وبعدت عنها
زهرة بحنان : تعالى احكيلى عن اخواتك هما فين
رحيل بحنان : هينزلوا بعد يومين وتبقى تقابليهم
نورهان بخبث : انتو راجعين بقه عشان الورث ولا اى
عمران بغضب : نورهان
رحيل بغضب : حضرتك احنا عشنا ٢٥سنه بعيد عن مملكه المنشاوى احنا مش محتاجين فلوسكوا ولا حاجه ولا كنا ولا هنكون انا رجعت بس عشان وصيه بابا وغير كدا صدقونى مكنتوش هتعرفوا عننا حاجه عن اذنكوا
خرجت رحيل ومعاذ طلع وراها
معاذ : استنى اوصلك
رحيل : من غير ما تبصله : شكرا معايا عربيتى ومشت من قبل ما يكمل كلامه
يحيى من وراه: جامدة بس قاسيه
ضربه معاذ على صدرة : ما تحترم نفسك يا حيوان دى بنت خالك
مروان : مكنتش اعرف ان عمى مخلف
معاذ بسخريه : دا مش مخلف واحدة دا مخلف ٣بنات وولد
مروان بص ليحيى : معقول عرفت ازاى
معاذ: ملكوش دعوة وسابهم ومشى
**************#**###
فى المكتب عند عمران قدامه الطرد ولسه هيفتحه
الباب خبط
معاذ: ينفع ادخل
عمران : تعالى يا معاذ
معاذ وعنيه عالطرد: فتحته
عمران : لسه هفتحه
معاذ: تفتكر رجعوا لى
عمران مش عارف
معاذ : هتعمل اى
عمران : اللى حصل زمان حصل ودلوقتى لازم يكونوا وسطينا
معاذ: بس انت شفتها اتعاملت ازاى
عمران : دا الظاهر انما هى من جوة محتجانا اكتر من اى حد
معاذ : طب افتح الطرد
فتح عمران الطرد : اى دة دا سى دى
معاذ: هات اشغله
استنى فى ورقه معاه
معاذ مسك الورقه وبيقرا اللى فيه
السلام عليكم ابى العزيز اعلم ان ابنتى سوف توصل لكم رسالتى اشتقت لكم كثيرا ارسلت مع هذا الخطاب سى دى اريد منك ان تسمعه وسى دى اخر هذا للعائله ولامى
معاذ : السى دة مكتوب عليه ابى
عمران بوجع : شغله
معاذ شغل السى دى وكان فيديو لسالم المنشاوى
سالم بدموع : ازيك يا بابا وحشتنى جدا لما هتشوف الفديو دة هكون انا مش موجود انا واثق ان رحيل هتوصل الامانه اللى امنتها ليها بنتى وانا عارفها انا عارف انك طول فترة بعدى عنكوا انت مكنتش سايبنى وعارف انك بتساعدنى وبتساعد اولادى بس انا حاليا عايزك ترجع ولادى لحضنك لانهم فى خطر انا من فترة كنت شغال مع شركه ادويه كبيرة وفى مرة سمعتهم انهم هيسربوا لمصر ادويه جديدة لعلاج فيرس c دا كان الاساس اللى بيشتغلوا عليه بس لما حاولت اوصل لاى معلومات لانهم كانوا مختارين الناس اللى هتشتغل فالدوا اكتشفت ان هو مش لعلاج دا لنشر مرض تانى خالص جمعت شويه معلومات واكتشفت ان فى شركات مصريه مشتركه معاهم بس للاسف اكتشفوا انى عرفت معلومات عنهم ودة قبل ما اوصل للشركات دى بدؤا يهددونى عشان يوصلوا للسى دى اللى انا عملته عن مصايبهم بس للاسف السى دى اختفى ومعرفش عنه اى حاجه انا كل اللى عايزة من حضرتك هو ولادى خليهم تحت حمايتك وخاصه رحيل رحيل مبتسكتش وانا عارف انها مش هتسكت عن موتى خلى بالك من اولادى استودعكم الله .
عمران ساكت معاذ اتكلم : هتعمل اى
عمران بصله : هعمل كتير بس اول حاجه ابعت حراسه على بيت عمك ويبقوا عيونهم عليهم
معاذ : حاضر
عمران : اعرفلى رحيل فين فورا
معاذ : تمام
******************#####
بالخارج
نورهان بغيظ : وهى اى اللى يرجعهم لما هما مش عايزين حاجه دول اكيد ناوين على كتير بس اصلا مين عرفنا انها بنته ممكن تكون نصابه
لميس : عيب الكلام اللى بتقليه دة ودة مش وقته خالص
نسرين : مامى معاها حق اى اللى رجعهم الا اذاكان عايزين ورثهم
مروان بغضب : اى الكلام دة انتو ناسين ان اللى مات دة عمى بتتكلموا فأى وانتى يا هانم من امته بتتدخلى فكلام الكبار اطلعى اوضتك كله يطلع اوضته حالاااااااااا
عمران : استنوا استنى يا مروان
مروان باحترام : خير يا جدى
عمران : خد شغل السى دة عمك باعته ليكوا ولامه شغلوا وشوفوه
زهرة بدموع : شغلوا يا مروان شغلوا بسرعه
مروان اخد السى دى وشغله على شاشه عرض كبيرة
سالم ببسمه : ازيك يا ماما عامله اى يا روحى وحشتينى فوق ما تتخيلى عايزك تسامحينى وعايز اخواتى يسامحونى فبعدى عنهم ازيك يا حامد وسامر وحشتنى ولميس عامله اى ومدحت يارب كلكوا تكونوا بخير انا عملت الفديو دة عشان انا حاسس ان نهايتى قربت وعايزكوا تتعرفوا على اولادى انتوا متعرفوش عنهم حاجه
وبدأ يعرض الصور
دة سامر ر رجل اعمال سميته على اسم سامر زى ما وعدك اهو سميت ابنى الاول على اسمك
طيب بس عصبى وحنين جدا بيحب اخواته البنات فوق الوصف
دى بقه رحيل الكبيرة محاميه بس للاسف فالعند تحصل على جايزة نوبل كارثه بتدور عالمشاكل قويه فوق ما تتخيلوا شبه بابا كدا بتفكرنى بيه فكل حاجه حنينه بس مبتحبش تظهر حنيتها وبتبدلها بالقسوة
اللى بتظهرها للكل
التانيه بقه سندس دى كتكوتت العيله حنينه جدا بس للاسف ضعيفه الشخصيه مش زى اخواتها فكليه طب
والاخيرة بقى نورين فكليه تجارة متدينه جدا و حنينه اتمنى تتعرفوا عليهم كلهم هيحبوكوا اوى
دى بقه شمس حياتى وقفت جنبى فكل حاجه متخلتش عنى ربت ولادى تربيه صح اتمنى تتدوها فرصه تتعرفوا عليها
زهرة بدموع: هيكونوا بعيونى يا بنى عمران ولاد ابنى
ليقاطعها عمران : هيبقوا وسطينا
لميس بدموع: كان نفسى اشوفه اوى
سامر بوجع : عن اذنكوا
معتز: رايح فين يا بابا
سامر: مخنوق هتمشى شوى
نادر لسه عيتكلم قاطعه سامر: لوحدى
عمران : سيبوه يا ولاد
نورهان بتأفف : انا هطلع انام
لميس: يلا يا ماما انتى كمان لازم ترتاخى
زهرة : مش هرتاح الا لما ولاد ابنى يبقوا وسطينا واشم ريحته فيهم
لميس بدموع : هيبقوا وسطينا يا ماما هيبقوا
******************
عالنيل
سامر بحزن: سامحنى يا اخويا سامحنى مقدرتش اقف جنبك
فلاش باك
عمران بغضب: يعنى اى اللى بتقوله دة
سالم بأحترام : حضرتك عارف ان بحب شغلى جدا ودى فرصه انا محتاجها عشان اطور من نفسى واعلى فى شغلى
عمران : وانت اصلا محتاج شغلك فأى انت مش محتاج شغل ولوعايز تشتغل افتحلك شركه ادويه لوحدك بس هنا بمصر
سالم : عارف كل دة بس انا عايز اعتمد على نفسى
عمران بغضب: انا عطيت لعمك كلمه وهتجوز بنته وموضوع السفر دة تنساه
سالم : لا انت عارف انى مش عايز اتجوز دلوقتى وثانيا نورهان بعتبرها زى لميس عمرى ما بصتلها بصه غي ر انها اختى فأسف انا مش هتجوز نورهان
عمران بغضب: كمان لا دا انت مبقاش همك حد
سامر: اهدى يا بابا
عمران بغضب: خلاص لو مصمم على قرارك يبقى اعتبرنا مش موجودين
سالم بوجع: مستحيل
عمران بألم: دة اللى عندى
سامر بدموع : لا يا بابا لو سمحت هنتكلم بس لما تهدى شوى طب خلينى انا انا هتكلم معاه
عمران بحزن: انا خيرته وهو يختار
سالم بحزن: انت لى عايز تبقى متملك حياتى لى دايما عايز قراراتك تتنفذ حتى لو غلط لى بتخيرنى بين شيئين صعب انى اختار بينهم
عمران : القرار ليك يا تتجوز نورهان وتنسى السفر يا تسافر وتنسانا
سالم : اسف يا بابا انا عمرى ما رفض اى طلب ليك بس لحد هنا وكفايه جدا عن اذنكوا
سامر : استنى يا سالم
عمران بوجع: سامر سيبه
بااااااك
كنت عارف انك هتكون هنا
سامر : منا مليش غير هنا
معاذ: افتكرت عمى
سامر بتنهيدة : افتكرت قله حيلتى وانى محاولتش اساعدة
معاذ : عوضه حنان الاخ فاولادة
سامر ابتسم وسكت
معاذ: يلا عشان تيتا خاربه الدنيا عليك حسستنى انك تايه او هتتخطفك
سامر بضحك : ههههه يلا يا اخويا عارف بتفكرنى بمين
معاذ: بعمى سالم قلتهالى مليون مرة يا عمى
سامر : انا اصلا غلطان انت متطولش تبقى زيه
معاذ: ههه
*********#********
بالقصر
مروان :تفتكر جدك هيعمل اى
يحيى: مش عارف بس جدك مش طبيعى فى حاجه بيفكر فيها
ريما: اكيد بيفكر ازاى يرجع ولاد خالو وازاى هيقنعهم بالعيشه معانا
يحيي: مالك يا روان ساكته
روان بتنهيدة: خايفه
نادر: من اى
روان : انتو شفتوا رحيل اتكلمت ازاى كأنها مش عايزة تعرفنااو جت غصب عنها
مروان: هى فعلا تصرفها غريب
معاذ من وراهم : لا مش غريب هى واحدة عاشت حياتها كلها من غير ماتعرف حد من اهل باباها فأحنا بالنسبه ليها غربا ومن الطبيعى تتعامل معانا بحساسيه
ريما : يا معاذ انت كدا بتقلقنا احنا نفسنا يجوا ويعيشوا معانا بس لو كلهم زى رحيل هيبقى صعب مش خنتأقلم معاهم
معاذ ببسمه : معتقدش عمى قال ان هى قاسيه او بتبين القسوة عكس الباقيين
يحيي : طب جدك هيعمل اى
معاذ :كل خير تصبحوا على خير
الجميع: وانت من اهله
****************************
معاذ طلع وغير هدومه وقعد عالسرير وبيفتكر رحيل وطريقه كلامها الباب خبط
معاذ: ادخل
نورهان : فاضى يا حبيبى
معاذ: اتفضلى يا ماما
نورهان بخبث: احم معاذ هو جدك هيتصرف ازاى مع ولاد عمك
معاذ: هيجيبهم القصر
نورهان بغيظ: عارفه بقلك هيديهم اكيد ورث باباهم معاذ اوعى يا حبيبى تضيع حقك ومجهودك انت اللى كبرت الشركات دى انت اساسها
معاذ بتأفف: انتى عايزة اى بالظبط
نورهان: عايزة احافظ على حقوقنا
معاذ بغضب: قلتلك مليون مرة انا ميهمنيش الفلوس قد ما يهمنى جدى واللى جدى عايزة انا هنفذةبالحرف حتى لو هيكتبلهم كل حاجه
نورهان بغضب : انت اتجننت
مروان دخل: فى اى صوتكوا عالى كدا لى
نورهان: تعال شوف البيه اخوك عايز جدك يكتب كل حاجه لولاد عمك ويسيب حقنا وتعبنا
مروان بغيظ: ماما كفايه بقا واسكتى جدى لو سمعك مش هيحصل كويس وثانيا دى فلوس وممتلكات جدى يتصرف فيها زى ما هو عايزة
نورهان بغضب: انت كمان زى اخوك بس لا يا ولاد حامد انا مش هسكت
مروان: استنى يا ماما
معاذ: سبها مش هتعمل حاجه
مروان : انا مش خايف من حد قد ما انا خايف منها لو غلطت جدك هيخربها
معاذ: متخفش هتفضل عينى عليها
#######
الفندق
رنيم وسامر بيتكلموا
رنيم : عامل اى
سامر: بخير احكبلى عملتوا اى
رنيم بتوتر: ولا حاجه قاعدين فالفندق
سامر: اى دة مرحتوش اى مكان
رنيم بخوف: روحنا لا لا مروحناش
سامرباستغراب: اى هو روحتوا ولا مرحتوش رنيم فى اى
رنيم بقلق وخوف: مرحناش احم انا هقفل عشان تعبانه وعايزة انام
سامر بغضب: رنيم
رحيل اخدت التليفون: انا روحت لاهل بابا
سامر بغضب: نعم