بسم الله الرحمن الرحيم
الحلقه { الأولي والثانية }
انهارده هبدء اول حلقات قلب قاضى مع تقى و نجوى وقصة كلها مواقف كلنا عشنها من
فرح وحزن من انكسار وقوى ومشاعر كتير بنحس بيها بس مش بنحسها غير لما نعيش
عكسها الاول انا طولت عليكم ابدء القصه بقى بالاشخاص
تقى و نجوى : اخوات تؤم
الهام : اختهم اكبر منهم متجوزه ومعاها 3 ولاد وبنت وجوزها فكرى مسافر وسايبها فى
مصر وهو بيشتغل فى السعوديه
فارس : اخو تقى ونجوى والهام الكبير وهو دكتور بطنى
هدى : مرات فارس دكتورة اطفال
ابو فارس ( سواق تاكسى )
وام فارس ( رابة منزل )
منير : خطيب نجوى ( معاه باكلريوس تجاره بس بيشتغل مدرس حساب فى
مدرسه حكومه بعقد مؤقت )
نبدئ بقى الحلقه
ام فارس : اصحى بقى يا نجوى الساعه 7 عشان تلحقى تراجعى قبل الامتحان شويه انتى واختك
نجوى : يا ربى على القلق اللى يسمعها يقول انا فى كليت سياسه واقتصاد مش كلية زراعه ولما اتخرج اخرى هشتغل الم الدوده
ام فارس : يا نجوى قومى وصحى اختك الوقت بيجرى
نجوى : ( بصوت عالى ) صحيت صحيت
ابو فارس : ( داخلها المطبخ ) دائما صوتك طالع مبتعرفيش تتكلمى بصوت واطى تسمعى الجيران كده
ام فارس : مش بصحى العيال ادخل صحيهم انته
ابو فارس : نجوى قامت اهو كل يوم كده
نجوى : انا راجعت انا وتقى بليل لزمتو ايه اصحى بدرى
ام فارس : يا بت عشان تجيبى تقدير حلو زى اختك اختك بتجيب جيد جدا كل سنه وانتى مقبول
نجوى : هتخرج السنادى ولا لا انا وهى هنخلص ونقعد جنبك مفيش شغل اللى جايب جيد جدا زى المقبول مفيش فرق
ابو فارس : وحتى لو فى انا معنديش بنات تشتغل البنات للبيت وللجواز
نجوى : ماشى يا بابا نبقى نشوف الكلام ده بس اطمن كده كده مفيش شغل انا داخله الحمام
ام فارس : ماتخلى نجوى تنزل تشتغل على الاقل تجهز نفسها منير وامه مستعجلين
ابو فارس : انا بناتى مش بتشتغل مش هكرر كلامى تانى لما تتجوز وجوزها يقولها انزلى اشتغلى يبقى هما احرار
ام فارس : يا باى منك دائما مطلع عينى اقولك يمين تقولى شمال خود حط الليمون علي الفول
( خلاصت نجوى الحمام وداخلت تصحى اختها تقى )
نجوى : ( وطت عليها وبتلعب لها فى شعرها ووبتكلمها براحه ) تقى اصحى الساعه 7 ونص
تقى : ( قامت مفزوعه )
نجوى : على مهلك لسه بدرى وانتى مذاكر يلا قومى ادخلى الحمام
( لبست نجوى وخرجت عشان تفطر مع مامتها وبابها وكانت تقى خلصت حمام وداخلت تلبس عشان يروحو الامتحان سوى )
ابو فارس : الكلام ليكم انتو الاتنين انا مش عاوز تقدير والسلام انا عاوز حاجه تشرف زى اخوكم كده دكتور
نجوى : بابا اخويا دخل الطب احنا كليت زراعه يعنى لو جبنا امتياز مع مرتبة الشرف مش هنبقى زى فارس وبعدين انا مش بحب حد يقرنى بحد
ام فارس : لازم تتكلمى ما تعملى زى اختك وتقعدى سكته
تقى : ( ساكته ومش بتقول اى حاجه )
نجوى : ( بتدارى وشها وبتتكلم امها )
مش قولنا الكلام ده بيدايق تقى
ابو فارس : خلاص خلصنا كلو بقى عشان اوصلكم الجامعه
نجوى : حاضر بابا هو منير ينفع ياخودنى نخرج انهاردا بعد الامتحان
ابو فارس : واختك
نجوى : هنروحها ونخرج احنا او تيجى معانا
ابو فارس : لا خلصو امتحان وهكون مستنيكم ارجعو واخر النهار لو هو عاوز يخرجك يبقى يجى ياخدك من بيتك زى الناس المحترمه
نجوى : طب ليه
ابو فارس : هو كدا واذا كان عجبك
نجوى : طب انا اكلت خلصتى يا تقى ؟
تقى : ( هزت براسها ) اه
نجوى : طب يلا بينا
( ابو فارس اخد نجوى وتقى ووداهم الجامعه وبعد ما خلصو امتحان فضلو مستنين قدام مبنى الامتحنات شويه )
نجوى : هاااااا انته ايه جابك دلوقتى
منير: اطمن عليكى ها عملتو ايه
نجوى : انا حليت يعنى
تقى : ( شاورة بئديها ) تمام الحمد لله
منير: ايه قالت ايه ؟
نجوى : بتقولك تمام الحمد لله
اتعلم الاشاره بقى
منير : مش عارف والله طب اعمل ايه
وبعدين هى ازاى بتفهمنى وهى مش بتسمع
نجوى : شفتى الجهل يا تقى
بتقرا شفيفك
منير : طيب طيب المهم تقى ممكن اخد نجوى على جنب اقولها كلمتين
تقوى : ( بلغة الاشاره ) ماشى انا هستناكم هنا نجوى خلصى قبل ما بابا يجى مش عاوزين خناق فى البيت
نجوى : ماشى حاضر
( تقى بعدت لاخر السور وقاعدت تحت شجره لوحدها وهى ماسكه شنطتها وفضلت تبص للسما )
منير : وحشتينى اوى اوى
نجوى : وانته كمان وحشتنى
منير : الحمد لله كده اخر يوم ومش هتذاكرى تانى وانا البيت خلاص رامينا الاساس وهنطلع بالدور الاول خلاص
نجوى : منير انا مش هاين عليا الارض اللى انتو بوظتوها دى حرام عليكم
منير : بوظنا ايه طب قوليلى انتى حل انا واخويا عاوزين نتجوز نتجوز فين ؟
نجوى : وهو الحل ان نبنى على ارض زراعيه وبعدين انتو مكنتوش تمتلكو غير الارض دى ابوك دلوقتى هيشتغل ايه ؟
منير : زى ابوكى هيورح يشترى تاكسى بالقسط ويشتغل عليه الصبح وانا اخر النهار لما ارجع من المدرسه وارتاح ساعتين انزل اشتغل عليه بدل ما الف على البيوت وقدى دروس
نجوى : تاكسى وانته فاكر ان التاكسى بتاع ابويا جايب همو دا يا دوب بيصرف علينا بالعفيه
منير : يوووو بقى يا نوجه اهو اعمل ايه اجيب شقه فين ومنين انا يا دوب مدرس فى مدرسه حكومه اخرى 700 جنيه فى الشهر اجيب شقه منين مفيش قدامى انا واخويا غير الارض اللى بنينها
نجوى : انا كنت بقول لو نزرعها
منير : خلاص بقى اهى اتبنت وطلعه حلوه 3 اوض وصاله وحمام ومطبخ حلوين عاوزك تملهالى عيال
نجوى : هملهالك بس ربنا يكرمنا كده ويفتحها فى وشك يا رب يا منير يا ابن
قولى صحيح انته امك اسمها ايه ؟
منير : رزقه
نجوى : رزقه وابوك رزق ازاى ؟
منير : ولاد عم وهما فى اللفه مخطوبين لبعض
نجوى : امممم دا انته بقى امك وابوك وخدين بعض على حب
منير : حب اه ههههههههههه
انتى متئكده ان اختك مش سمعنا
نجوى : كل مره تسئل السؤال ده
اه يا منير تقى مش بتسمع ومش بتتكلم لاخر مره بقولهالك اطمن بقى
منير : بصراحه صعبانه عليا اوى
نجوى : ليه بقى عادى هى مش ناقصها حاجه على فكره
منير : ايوه بس يعنى
نجوى : بقولك ايه متتكلمش على اختى ومتنساش انها توئمى
منير : انا مش عارف سبحان الله واحده مبتتكلمش والتانيه نجوم اف ام
نجوى : ههههههههه احمد ربنا مش عجبك ولا ايه ؟
منير : عجبنى يا ستى انا قولت حاجه
بس مش بتفكرى تتنقبى زيها كده احسن
نجوى : بصراحه فكرت بس جيت احط النقاب على وشى اتخنقت مقدرتش اتنفس كنت هفطس
منير : انا نفسى بصراحه تلبسى نقاب زى تقى
نجوى : تقى لبسه نقاب اه عشان ربنا بس برضو فى سبب تانى وانها تهرب من نظرات الناس
منير : يعنى ايه مش فاهم ؟
نجوى : بص صحيح انا وتقى توئم بس احنا مش شبه بعض تقى احلى منى فا لما حد بيشوف انها بيضه وشعرها ناعم وعنيها خضره يفضلو بقي يمصمصو شفايفهم ويا حرام ربنا يشفيها جالها منين ده وكلام الناس اللى مالوش لازمه ده فا من تانيه اعدادى وهى متنقبه كده ومش بتخلى حد يشوفها
منير : انتى بتسرحى بيه ازاى يعنى هى حلوه كده وانتى بالمنظر ده ؟
نجوى : ما تتلم يا منير وهو انا وحشه بس هى ستى بقى منها لله
منير: مالها ستك
نجوى : اصل انا ابويا زى مانته عارف من نجع حمادى وانا امى من المنصوره فا انا طالعه شبه ستى ام ابويا وتقى بقى شبه ستى ام امى
منير : اها قولتيلى وبنات المنصوره دول ايه قمرات
نجوى : ما تتلم يا منير فى ايه ؟
منير : خلاص بس ازاى ابوكى اتجوز امك وسكنين فى بنها وهو من نجع حمادى وامك المنصوره ؟
نجوى : نصيب بقى صاحب ابويه فى الجيش كان خالى وهما نزلين اجازه ابويا شاف امى واتجوزو
منير : اه قولتيلى
نجوى : بابا بيرن الموبيل سلام بقى تعالى بدرى عشان نخرج
منير : ماشى هوديكى مكان حلو اوى
نجوى : بجد فين ؟
منير : لما نخرج مش هقول دلوقتى
نجوى : ماشى سلام
يلا يا تقى بابا بيتصل
( مشيت نجوى وتقى مع باباهم عشان يوصلهم البيت)
ام فارس : ها خلصتو
نجوى : الحمد لله مش همسك كتب تانى فى حياتى خلاص
تقى : دى اجمل حاجه القرايه
نجوى : يا ساتر الجو حر اوى انهارده والشباك جايب صهد
ام فارس : واحده فيكم تطلع تحط اكل للحاجه اللى فوق وتكنس للفراخ
نجوى : يووو يا ماما احنا تعبانين وكمان انا خارجه انا ومنير بليل
تقى : رايحين فين ؟
نجوى : مرضيش يقولى مخليها مؤفجئه
تقى : ينفع اجى معاكم ؟
نجوى : طبعا تعالى
ام فارس : لا يا تقى انتى هتيجى معايا نروح لاختك
نجوى : الهام ليه هتروحو ؟
ام فارس : جوزها جاى الاسبوع الجاى وهى عاوزه حد يغسل لها السجاجيد
قولتلها هجيب اختك تساعدك
تقى : طيب حاضر
نجوى : طيب وحاضر ايه لا مش هتروحى وهتيجى معايا والهام تتصرف اهى عندها عيالها 3 قرود وشمبنزى صغير احنا مش هنروح نعملها حاجه
ام فارس : الله انتى مالك انا هاخد تقى خليكى انتى
نجوى: لا تقى مش هتروح وهى الهام بتيجى تعملنا حاجه فاكره اخر مره لما كنتى تعبانه جات زى الضيفه تشوفك ومشيت وكان فى كام طبق ماهنش عليها تغسلهم احنا مش هنروح نعملها حاجه
ام فارس : ابنها كان فى الابتدائيه وكان بيذاكر
نجوى : ماما فكك من الكلام ده مش هنروح سليم
تقى هتطلعى للحاجه اللى فوق تحطلها اكل ولا اطلع انا
تقى : لا انا هطلع بس هغير
نجوى : ماشى
ام فارس : طب طب
نجوى : نعم تانى
ام فارس : فارس الجمعه الجايه جاى هو ومراتو مين هيوضبلو الشقه ؟
نجوى : وانا مالى ما هدى تيجى توضب هى انا مالى
ام فارس : يا بت انتى قلبك قاسى كده ليه دول اخواتك طالعه لستك
نجوى : قلبى قاسى لا مش قاسى بس مش بحب الاستهبال فارس طول الشهر فى القاهره مابيهونش عليه يتصل يطمن علينا وعاوزنا كل شهر نروح نمسح وننظف شقتو فكر مره يقولنا تعالو افسحكم فى القاهره مره
ام فارس : هيفسحكم فين ما بنها زى القاهره متفرقش
نجوى : ماما ونبى بطلى تحاميلو ولا هو عشان راجل واحنا بنات
ام فارس : والله اختك برقبتك يا رتنى ما خلفتك
نجوى : انا داخله اجهز عشان خارجه مع نفسك بقى
ام فارس : ماشى يا قليلت الادب لما يجى ابوكى هقول
هدى : قولت لمامتك ان تروح تنظف الشقه ؟
فارس : اه الصبح هتاخد تقى وتروح
هدى : طب ما تاخد نجوى احسن تقى المره اللى فاتت كسرة الفاظه وتقول مسمعتهاش وهى بتقع
فارس : نجوى مش بتعمل حاجه وانتى عارفه وبعدين دى فاظه مش حاجه يعنى
هدى : بس كانت غاليا عليا دى من خالى
فارس : خلاص بقى يا هدى انا رايح المركذ عاوزه حاجه
هدى : لا انا كمان شويه وهروح العياده
فارس : ماشى خلى بالك على اللى فى بطنك متنسيش
هدى : حاضر
منير : ازيك يا ماما
ام فارس : اهلا يا منير ليك وحشه
منير : انا مكنتش باجى عشان امتحنات نجوى وتقى عشان يذاكرو
ام فارس : الحمد لله خلصو الواحد كان شايل الهم والله ياابنى
منير: ومين سمعك يا ماما
نجوى : احنا لبسنا يلا بينا
منير : ( شد نجوى من درعها على جنب ) ايه ده احنا مش اتفقنا انا وانتى وبس تقى جايه معانا ليه ؟
نجوى : وفيها ايه مش بدل ما تفضل ولحدها
منير : انامش معايا فلوس تكفى انا وانتى وبس
نجوى : انا قولتلها تيجى بلاش تحرجنى قدمها
منير : بقولك مش هينفع قوليلها اى حاجه
نجوى : هقولها ايه بس
تقى : ( فهمت ان منير مش عاوز ياخودها معاهم طلعت الصبوره الصغيره من شنطتها وكتبت عليها ) خلاص يا منير روحو انتم انا هتفرج على التلفزيون
نجوى : شفت زعلتها
تقى : لا مش زعلت انا اصلا دايخه وتعبانه من المذاكره روحو انتم انا هدخل انام
منير: يعنى مش زعلانه ؟
تقى : لا وبعدين انا كتير جيت معاكم روحو انتو المرادى
منير : والله انتى كده يا تقى يلا احنا بقى
نجوى : طيب سلام مش هتأخر عليكى يا تقى
تقى : برحتك
( نجوى خارجت هى ومنير وسابو تقى مع ام فارس )
ام فارس : تقى هتييجى معايا عند اختك ولا هتسمعى كلام نجوى
تقى : انا لو روحت معاكى نجوى هتزعل
ام فارس : ولو مروحتيش الهام هتزعل
تقى : طب خلاص هروح بس متقوليش لنجوى ونرجع بسرعه
ام فارس : بس كده ماشى انا هقوم البس على طول
( ام فارس لبست وراحو لالهام )
الهام : وحشانى يا تقى كده برضو كل ده متجيش
تقى : انتى مش بتقولى تعالى
الهام : انا برضو والله العيال ما مخلينى عارفه اعمل حاجه وانتو عرفين فكرى مسافر وانا اللى مسؤله عن كل حاجه حتى امو تحت
تقى : المهم هتغسلى ايه عشان نلحق نخلص
الهام : اغسل اغسل ايه مش فهمه
ام فارس : ( غامزتلها ) السجاجيد يا الهام مش انتى عاوزه تغسليهم
الهام : اه السجاجيد اه بس شويه نشرب شاى ولا حاجه ايه ده دا جرس الباب بيرن
افتح يا تامر
تامر : حاضر يا ماما
تيته ازيك
ام فكرى : اهلا يا تامر
ام يوسف : ( جارتهم ) خود جيبالك حاجات حلوه انته واخاوتك
تامر : شكرا يا طنط
ام فارس : اهلا ام فكرى ازايك يا اختى
ام فكرى : الحمد لله كده برضو فين وفين لما بتيجى
ام فارس : غصب عنى البنات تقى ونجوى كان عندهم امتحنات اخر يوم كان انهاردا
ام يوسف : وهى دى تقى
ام فارس : اه هى قومى يا تقى اقعدى جانب خالتك
تقى : ( وهى مش فهمه فى ايه قامت وقعدت جنبها )
ام يوسف : ما تشيلى يا حببتى اللى على وشك ده وفرجينا كده
ام فارس : تقى شيلى النقاب
تقى : ( فهمت تقى ان مفيش سجاجيد ولا حاجه وان ام يوسف دى ام عريس وجايه تعاين البضاعه ) لا مش هشيلو
الهام : ( قرابت من تقى وراحت شيلاه من على وشها ) الله ماحنا كلنا ستات مع بعض شيلى شيلى
تقى : ( اتدايقت جدا بس معرفتش تقول حاجه )
ام يوسف : ما شااء الله اللهم صلى على النبى قمر
تقى : ( وهى مركذه فى شفايف ام يوسف وفهمه هى بتقول ايه طلعت الصبوره من شنطتها ) شكرا يا طنط
ام يوسف : ايه كتبه ايه ؟
الهام : بتقولك شكرا
ام يوسف : انتو مش بتقولو عليها طارشه وخارصه سمعتنى ازاى
ام فارس : هى بتقرا الشفايف
ام يوسف : اه قولتيلى واسم الله عليها عندها كام سنه
الهام : 22
ام يوسف : اه وبتعرف تطبخ بقى وتشوف طلبات البيت ؟
ام فارس : اه دى شاطره والله بتطبخ احلى منى
ام فكرى : لا متقوليش كده انتى الخير والبركه
ام يوسف : وهى بقى اللى عنها ده من ايه ؟
ام فارس : من عند ربنا هى اتولدة كده مع ان اخواتها زى الفل الهام وفارس ولا نجوى
الهام : نجوى دى بقى مش بتبطل كلام
تقى : (وهى بتكلم نفسها ) انتى يا ماما جيبانى عشان تفرجينى للست دى وعماله تسئل وكأنها هتشترينى لابنها طب راعى ظروفى
( فضلت ام يوسف تسئل وتتكلم وتقى عماله تشوف هما بيقولو ايه ومش بتعمل اي ردفعل)
نجوى : والله انته رخم كنت جبت تقى معنا تتهوى حرام عليك
منير: حرام عليكى انتى دى نطالنا فى كل الخروجات عاوز اكون انا وانتى لوحدنا
نجوى : ما هى بتسبنا وبتقعد بعيد بس تبقى معايا
منير : يووو بقى نجوى انا وانتى هنورح السينما مش معايا غير 100 جنيه لو تقى معانا يبقى 75 جنيه سينما ولسه الاكل ولو شربنا حاجه والموصلات
نجوى : بصراحه ضميرى واجعنى لما باخرج وباسبها
منير : بقولك ايه هى ماحدش خطبها قبل كده ؟
نجوى : لا كل ما حد يجى يتقدم يشوفها وتعجبو بس مش بيجى تانى عشان موضوع الكلام ده
منير : مع انك بتقولى انها حلوه
نجوى : اه والله يا منير
منير : معاكى صور ليها ؟
نجوى : لا حتى صور الكرنيهات والحاجات المدرسه هى شيلاهم من ماما
منير : ليه ؟
نجوى : بتعقد هى والجيران يدللو على عريس وهى بتدايق من كده
منير : امممم
طب يلا بينا الفيلم هيبدء فيلم رومانسى بقى
خلينى امسك ايدك جوا بقى
نجوى : بعينك
ابو فارس : السلام عليكم
ام فارس : عليكم السلام
ابو فارس : نجوى لسه ماجاتش ؟ الساعه 11
ام فارس : زمانها جايه
ابو فارس : مالك يا تقى قاعده زعلانه ليه ؟
تقى : اسئل ماما وعمايلها
ابو فارس : عملتى ايه ؟
ام فارس : ماخلاص يا تقى وهو انا كفرت ولا كنت كفرت عاوزه افرح بيكى
تقى : تفرحى بيه ولا تدورى تفرجى الناس عليا وتخليهم يحرقو دمى انا مش هتجوز فهمه
ابو فارس : تانى يا ام فارس تانى اختى البنت لمين المرادى
ام فارس : دى عند الهام والله مش لحد والست ام يوسف مقالتش حاجه
تقى : يا سلام مش قالت ربنا قداها الحلاوه اوخد منها الكلام الحلو مايكملش مفيش نصيب وفضلت تتنى وتتفرد عليكى ليه بتعملى كده حرام عليكى
ابو فارس : خلاص يا تقى ادخلى جوا وانا هشوف امك خلاص
تقى : انا هقول لنجوى لما تيجى
ام فارس : نجوى لا نجوى لا انا امك يا تقى كده برضو
تقى : هى دى اللى بتجبلى حقى
ابو فارس : خلاص بقى انا راجع تعبان بدور طول النهار فى الشوارع
الجرس بيرن يا تقى روحى افتحى
( فتحت تقى الباب )
نجوى : ( باصت فى عين تقى من ورا النقاب ) ايه ده انتى مدمعه ليه ؟( واخدتها وداخلت على الاوضه )
ابو فارس : اتأخرت ليه يا منير
منير : والله يا عمى ابدا روحنا السينما وخلصت على 10 واتعشينا وجينا على طول
ابو فارس : لو خارجت تانى مع نجوى 10 بالكتير تكونو فى البيت احنا فى الريف مش فى مصر عشان تسهرو لوش الصبح
منير : حاضر يا عمى بعد ازنك
ابو فارس : استنى عملت ايه فى البيت اللى بتبنيه
منير : عملنا الدور الاول لابويا وامى والدور اتانى ليه ان شاء الله هنرمى السقف قريب
ابو فارس : على خيرت الله انا مش عاوز تأخير كفايا خطوبه سنه داخل طالع
منير : حاضر يا عمى المهم الجهاز
ابو فارس : ربنا يقدرنى واجهزها احسن جهاز
منير: ان شاء الله انا ماشى بقى
نجوى : ( بصوت على ) ماما
الفصل الثانى
ابو فارس : ربنا يقدرنى واجهزها احسن جهاز
منير: ان شاء الله انا ماشى بقى
نجوى : ( بصوت على ) ماما انتى روحتى تانى انتى وتقى تفرجيها للناس ؟
ام فارس : انا لا دا انا روحت لأختك عشان نغسل السجاجيد وهى حمات الهام جات ومعاها جارتها انا مالى ؟
نجوى : وانا مش قولت تقى متروحش تعمل حاجه لحد ؟ حرام عليكى البت طول الاسبوع اللى فات بتذاكر ناقصه تغسل سجاجيد وبعدين انا عبيطه السجاجيد دى حجه عشان تسحبيها هناك وتفرجيها لام العريس
ابو فارس : خلاص يا نجوى محصلش حاجه ما الناس كلها بتعمل كدا عشان تستر بنتها
ام فارس : اه قولها انته بقى ابوكى موفقنى فى الى عمتلو
نجوى : وانتى عملتى ايه ؟
ام فارس : انى وديت اختك لام العريس تشوفها
نجوى : اعترفت بعضمة لسانها مقولتش حاجه انا
يعنى مش سجاجيد
ام فارس : هو انا هخاف منك اه عشان ام العريس تشوفها فيها ايه ؟
نجوى : فيها ان اللى عاوز يتجوز واحده يروح هو ويطلب منها الجواز ولو هى وفقت يبقى هو يروح يتقدم لابوها مش بيعت امو تتفرج
ابو فارس : عادى يا نجوى الناس بتعمل كده
نجوى : وبيحصل ايه فى الاخر ما بيطلقو وبيحصل مشاكل
وبعدين انتى عارفه لو كان حصل ناصيب وتقى اتجوزت العريس وحصل خناقه ولا خلاف كانت امو قالت ايه لتقى ساعتها
ام فارس : ايه يا ام العريف ؟
نجوى : اتريقى اتريقى
كانت هتقولها انها مكنتش لقيه حد يتجوزها وامك اللى هى انتى كنتى دايره بيها تفرجيها للناس يمكن حد يرضى يتجوزها
ام فارس : يا بت انتى بتجيبى الكلام ده منين انتى نيتك وحشه كده ليه ؟
نجوى : انا مش نيتى وحشه بس انا مشكلتى انى دائما بصه لبكره مش بصه تحت رجلى زيكم
بابا ارجوك قول لماما متعملش كده تانى
ابو فارس : طيب يا نجوى خلاص واعملو العشا بقى انا راجع تعبان
نجوى : انا هدخل اغير هدومى
ام فارس : طب تعالى سعدينى
نجوى : لا اعملى لوحدك
( داخلت نجوى على تقى لقتها لسه زعلانه وبتعيط )
نجوى : ما خلاص بقى يا تقى بطلى نكد كان حصل ايه يعنى
تقى : الست دى هنتنى اوى يا نجوى انا مش عارفه انا بيحصلى ليه كده
نجوى : طب مش انتى بتقولى انها جارت الهام ؟
تقى : اه الست ام يوسف اللى هى فى اول بيت
نجوى : عرفتها بقولك ايه انا هنتقملك منها ولا تحملى هم
تقى : هتعملى ايه ؟
نجوى : ملكيش داعوه بقى وحياتك لارقدها فى السرير شهر
قومى يلا عشان نتعشى
تقى : مليش نفس
نجوى : انا هفتح نفسك يلا يا موزتى قومى عشان لما بابا وماما ينامو احكيلك روحنا فين انا و منير وعملنا ايه
ام فارس : مالك مش بتاكل ليه ؟
ابو فارس : تعبان الكلى تعبانى
نجوى : من المايه طول النهار مش بتشرب صح
ابو فارس : والله بانسى يا بنتى هعمل ايه بس
تقى : خلى ازازه جنبك وكل شويه اشرب
ابو فارس : حاضر ان شاء الله نجوى ابقى اغليلى شويت بقدونس برتاح عليه
نجوى : حاضر يا بابا ماتكولش بقى الجبنه دى كلها ملح كل اى حاجه تانيه
ابو فارس : انا خلاص كلت هقوم انام بقى
وانتى هتيلى البقدونس
نجوى : هقوم اعملو مش فى عندك يا ماما ؟
ام فارس : اه فى جواه
( قام ابو فارس ودخل اوضتو ونجوى كمان داخلت المطبخ تغلى كبايت بقدونس لابوها )
ام فارس : كده برضو تقولى لاختك وتخليها تبهدلنى
تقى : عشان متعمليش فيه كده تانى
ام فارس : عاوزه اشوفك عروسه
تقى : انا مش هتجوز ومتجبيش سيرة الموضوع ده تانى
ام فارس : ماشى يا تقى خلاص متزعليش
نجوى : بابا انته نمت
ابو فارس : لا لسه عملتى ؟
نجوى : اه اتفضل بس سخن لسه
ابو فارس : طب اقفلى الباب وتعالى
نجوى : ( قفلت الباب وقعدت جنبو على السرير ) نعم يا بابا
ابو فارس : كلامك مع امك مش عاجبنى انتى غلطى فيها مينفعش تعلى صوتك عليها كده
نجوى : بابا انا مش بحب حد يزعل تقى واللى ماما بتعملو ده مش هيخلى تقى تتجوز ده نصيب ممكن وهى فى بيتها معززه مكرمه تتجوز مش لازم نلف ونفرج الناس علينا
ابو فارس : اختك عندها ظروف صعبه مش اى حد هيرضى بيها
نجوى : هى مش ناقصها حاجه والكلام والسمع ده حاجه ملهاش لزمه ماما لما بتعيا مين بيشيل البيت مش تقى والحاجات اللى فوق السطوح مين بينظف ويراعيها مش تقى
دا حتى عيال الهام مين بيقعد بيهم اول ما الهام بتولد مش تقى هى مش ناقصها حاجه
ابو فارس : انتى عشان عايشه معها بتقولى كده لاكن اللى بعيد هيعرف منين
نجوى : ماشى يا بابا بس هى كانت مدايقه ممكن نروح نزور الناس بس مايكونش الهدف الاساسى ان نعرضها للجواز
ابو فارس : ماشى كلامك صح بس كل الناس على كده
متزعليش امك منك روحى صلحيه الا زعل الام يا نجوى
نجوى : حاضر هروح اصالحها
بس كان فى مشوار الصبح كده تلت ساعه بالكتير وهرجع ممكن اروح ؟
ابو فارس : فين ؟
نجوى : هروح اجيب حاجات ليه انا وتقى من الصيدليه
ابوفارس : ماشى روحى
بس صلحى امك الاول
نجوى : حاضر يخليك ليه يا رب خود بقى اشرب برد البقدونس
نجوى : مالك يا ام نوجى زعلانه ليه ؟
ام فارس : لا ابدا بنتى بس مطوله لسنها عليا معرفتش اربيها
نجوى : مانتى اللى غلطانه لو تديها قلمين على وشها كده وترزعيها شبشبين مش هتعمل كده لازم قلبك حنين
تقى : هههههه
نجوى : خلاص بقى يا ام نوجه ساعت شيطان وانا كنت مدايقه هاتى بوسه
ام فارس : اوعى كده ولا تحطى ايدك عليا
نجوى : حقك عليا متزعليش هزغزغك والله
ام فارس : هههه يوه منك يا بكاشه انتى
نجوى : خلاص صافى يا لبن ؟
ام فارس : بشرط
نجوى : خير قولى
امفارس : تروح انتى واختك تنظفى شقت اخوكم
نجوى : بصى يا ماما انا هروح ماشى بس المرادى لاكن لو هدى نطقت حرف اقسم بالله شايفه ايدى دى هلبسها فى وشها قشطه ؟
ام فارس : قشطه
نجوى : يلا يا تقى عشان ننام ونصحى بدرى
ام فارس : كمان ساعه هاجى اشوفك متكلميش منير فى المحمول وتفضلى ترغى وتنامى متئخر
نجوى : هكمو شويه صغيرين
ام فارس : ماشى انا مش قارده عليكى المهم تيجى بكره انتى واختك
نجوى : قولنا طيب حاضر
ابو فارس : نجوى صلحتك ؟
ام فارس : اه عملت الشويه بتوعها وقال ايه بتصلحنى ربنا يهديها
ابو فارس : بس بجد هى عندها حق اللى عاوز يتجوز واحده يجى هو ويخطبها مش يبعت امو تتفرج الاول
ام فارس : مانته مخلى تقى ليل نهار فى البيت مين هيشوفها ولو خراجنا بنروح عند امك البلد او عند امى محدش بيشوفها
ابو فارس: نصبها هيجلها متستعجليش يعنى انا وانتى مين يصدق ان احنا نتقابل
ام فارس : اها على رئيك
بس نفسى اطمن على نجوى وتقى فى بيت اجوزهم وارتاح
ابو فارس : ادعلهم انتى بس قولى يا رب
ام فارس : يا رب عاملت ايه فى الفلوس اللى قولتلك عليها
ابو فارس : ايراد انهارده 300 جنيه خودى 250
ام فارس : ودول هيكفو ايه حاجات المطبخ ولا المليات ولا هدوم العروسه ولا
ابو فارس : هاتى المعقول كل يوم هديكى اللى ربنا يقدرنى عليه وبعدين لسه الخشب اللى هنجيبو المطبخ والصالون واوضت الاطفال انا مش عارفه هجيب منين ده كلو
ام فارس : مش شايل حاجه انته يعنى ؟
ابو فارس : على ايدك التعليم العيال اخد كل حاجه وخصوصا فارس كل الفلوس اللى كنت محوشها راحت على فارس الكليه وكمان جوازو شقتو هنا وشقتو اللى فى مصر والمهر والشبكه خد كل اللى ورايا واللى قدامى
ام فارس : لومنير زى فكرى كده اتجوز الهام كان شقتو جاهزه يادوب جبنلها هدمها وكام حاجه فى المطبخ وخلاص
ابو فارس : فكرى عشان مراتو الاولى طلقها شقتو كانت جهزه وكمان فكرى كان مستعجل ولما شاف الهام طيبه وكويسه استعجل ومطلبش حاجه
والله الهام صعبانه عليا
ام فارس : ليه قى ماهى زى الفل ولو على تامر اهو عايش مع اخواتو والهام بتعملو زى عيالها مش بتفرق بينهم
ابو فارس : عارف بس يعنى طول السنه لوحدها وجوزها مابيجيش غير كل سنه
ام فارس : يا خويا احسن وهى مبسوطه كده بلا وجع دماغ اهو بيبعتلها الفلوس اللى هى عوزها وبعدين هى مرتاحه كده
ابو فارس : طيب الحمد لله
نجوى : يبنى بقولك نامت خلاص وحتى لو صحيه ايه المشكله
منير : عشان تكونى على رحتك معايا وبعدين انا عاوز اتجوزك بقى مش قادر
نجوى : اعمل الشقه طيب بسرعه وبعدين نتجوز
وبعدين مستعجل على ايه ما خلينا نستمتع بالخطوبه شويه
منير : انا بتعذب وانتى تقوليلى نستمتع انا مش عارف امسك اديكى
نجوى : يا ربى على اللى انته فيه هو ليه كل الناس كده انا مختلفه
منير : مش فاهم يعنى ايه ؟
نجوى : مثلا كل الامهات بتبقى هتموت عشان بنتها يخلصو الجامعه
ولما يخلصو هيموتو عشان يجوزوهم
ولما يجوزوهم هيموتو عشان يخلفو ولما يخلفو اول طفل
يلا بقى جبيلو اخ حلو كده
ولما نجيب اخ حلو
يلا بقى 2 بس هاتى واحد ولا اتنين كمان عشان ميفضلوش لوحدهم
ولما نجيب عيال قد كده نشيل هم التعليم والمدارس
منير : يخرب بيت عقلك بموت فيكى يا نوجه انتى تنفعى محلله نفسيه ههههههههههه
نجوى : اوك يا مونى انا هنام بقى عشان هروح انظف شقت فارس بكره
منير : عقبال ما تنظفى شقتنا يا رب
نجوى : انا وانته قول امين مانته ان شاء الله هتنظف معايا
منير : لا طبعا انا الراجل مش بعمل حاجه
نجوى : لو نظفت معايه هديك حاجات حلوه
منير: بجد ماشى بس حلوه حلوه ؟
نجوى : اممممم
منير : انا على كده اجيب معايا انسولين ههههههههه
نجوى : هههههههه والسرنجه عليا تصبح على خير بقى
منير : وانتى من اهل الخير
( وتانى يوم الصبح خارجت نجوى ونص ساعه ورجعت )
ابو فارس : ايه فين الحاجات اللى قولتى هتجبيها ؟
نجوى : ملقتش اللى انا عاوزه هبقى اروح وقت تانى
فطرت ؟
ابو فارس : لا لسه اه
نجوى : لسه تعبان ؟ طب ارتاح انهارده بلاش تنزل تشتغل
ابو فارس : محتاجين فلوس يا نجوى
نجوى : مفرقتش من يوم ارتاح بس وانزل بكره
ام فارس : مالكم فى ايه ؟
نجوى : مفيش بس بابا تعبان شويه متخلهوش ينزل انهارده الشغل انتى كنتى فين ؟
ام فارس : بعمل الحاجات اللى فى السطوح
نجوى : تيجى نروح المستشفى ؟
ابو فارس : لا انا هرتاح انهارده ولو تعبت يبقى فارس يشوفنى بدل ما نكشف باره
نجوى : بس فارس دكتور بطنى مش كلى
ابو فارس : متدوشنيش بقى يا نجوى روحى اعملى فطار مع امك
( جرس التليفون الارضى رن )
ام فارس : الو
الهام : صباح الخير يا ماما
ام فارس : صباح النور خير بتتكلمى بدرى كده ليه ؟
الهام : هو بابا عندك ولا نزل ؟
ام فارس : لا ابوكى هنا تعبان الكلى رجعت تتعبو تانى نجوى قالتلو مينزلش الشغل انهارده
الهام : يعنى ميقدرش يجيلى ؟
ام فارس : ليه مالك حد من العيال تعبان ؟
الهام : لا مش انا دى ام يوسف يا عينى هى اللى بتموت وعاوزين حد ينقلها المستشفى
ام فارس : يا لهوى ليه مالها ماكانت كويسه امبارح
الهام : حد الصبح رن جرس الباب هى قامت تفتح لقت علبه على السلم راحت تشوف فيها ايه راحت متزحلقها 6 سلالم ورا بعض شكلها رجليها اتكسرت
ام فارس : وهى ايه وقعها كده
الهام : السلم حد دلق عليه زيت وهى كانت حفيه يا دوب بتوطى تجيب العلبه اتكومت على وشها
ام فارس : والعلبه دى كانت فيها ايه ؟
الهام : والله ما عارفه المهم بابا مش هيقدر يجى ؟
ام فارس : تقدر تروح يا ابو فارس ؟
ابو فارس : انا تعبان مش قادر
ام فارس : ابوكى جنبى وسامعنى بس بيقولك مش قادر
الهام : طيب يا ماما هقولهم هما يتسرفو بقى سلام هكلمك تانى
نجوى : مالها ؟
ام فارس : مانتى سامعه الست شكلها رجليها اتكسرت
نجوى : اممممم طيب انا هدخل اصحى تقى
الشاى بيغلى ها ادخلى شوفيه
نجوى : تقى اصحى شوفى انا عملت ايه ؟
تقى : ايه
نجوى : اختلك بطارك زى ما ام يوسف كسرتلك خطرك انا كسرت رجلها
تقى : ازاى عملتى ايه ؟
ام فارس : هى البت دى مالها ؟
ابو فارس : مش عارف شكلها مش طبيعى
ام فارس :ربنا يهديها انا حضرت الفطار هنفطر ونروح على الشقه
ابو فارس : ماشى انا هقوم البس بقى انا الحمد لله
ام فارس : طب ماتريح انهارده
ابو فارس : احنا فى عرض 100 جنيه لسه عندنا مصريف كتير
( داخل ابو فارس يلبس وتقى صحيت من النوم وراحو كلهم يفطرو
ابو فارس : مالك يا تقى فرحانه كده ليه ؟
تقى : عادى مش عاوزنى افرح ؟
ابو فارس : لا طبعا عاوزك تفرحى بس انتى بتبصى لنجوى كده بصات فى حاجه ؟
نجوى : هيكون فى ايه يا ابو نوجه بس مفيش وبعدين مش قولنا نرتاح انهارده ؟
ابو فارس : لازم اشتغل عشان جهازك لسه كتير اوى عليه
نجوى : وانتو مستعجلين ليه لسه بدرى اوى دا لسه مش اقل من سنه ونص عقبال ما يبنو الدور التانى والتالت والرابع وكمان يوضبوهم لسه بدرى ارتاح انته بس
ابو فارس : لا كتير هو يبنى الدور ويوضبو والدورين التانين يبقى يبنوهم بعدين
نجوى : وانا اتجوز والشقه تتبهدل بقى اسمنت ورمل لا لما البيت يتبنى ابقى اتجوز وبعدين انا لسه 22 سنه لسه بدرى
ابو فارس : ( لقى نجوى عندها حق ) طيب يا نجوى انا هرتاح انهارده
نجوى : طب بابا حبيبى هات مفتاح التاكسى نروح بيه عند فارس بدل ما نمشى
ابو فارس : ماشى خودى بس تسوقى براحه
نجوى : عيونى
ام فارس : تسوق ايه فى بنت تسوق تاكسى
نجوى : الله وفيها ايه مش جوا البلد وكمان دا كام شارع مش هنمشى فى الشوارع الرئسيه
ام فارس : بس انتى بنت
نجوى : عادى يا ماما بنت ولا واد فى مساواه دلوقتى وبعدين بابا موافق وبعدين انا اتعلمت السواقه ليه يعنى
ابو فارس : ياريتك كنتى واد كنتى هتكونى راجل 100 100
نجوى : الرجوله مواقف يا حاج وانا راجل
ابو فارس : ههههههههه طيب قومو بقى عشان تيجو بدرى
ام فارس : طب ما بدل معانا التاكسى ما تيجى نطمن على ام يوسف
نجوى : عاوزه تروحى يا تقى ؟
تقى : لو انتى عاوزه يا نوجه
نجوى :ومالو نروح نشوفها دا حتى زيارت المريض واجب شرعى
ام فارس : الف سلام ياختى مالك ؟
ام يوسف : الصبح الجرس رن بفتح لقيت علبه على اول السلم اول ما خطيت خطوه لقيت نفسى بتدئلج على السلم
نجوى : طب العلبه دى بتاعت مين ؟
ام يوسف : مش عارفه
يوسف : العلبه اها وفضيه
عزيزه : والله انا لو شفت اللى عمل كده هكسر عضمو
نجوى : معلش معلش هو كده نصيب وحصلك ايه يا طنط
يوسف : الحمد لله كسر بس فى الرجل
نجوى : بس الحمد لله انو مش كسر فى الحوض ولا العمود الفقرى
عزيزه : بعد الشر على ماما يا رب
هو انتى اللى كنتى سايقه التاكسى ؟
نجوى : اه بابا اصلو معلمنى اسوق فا لما بنروح مشوار باخدو بدل ما نركب موصلات
يوسف : هى دى اختك تقى صح ؟
نجوى : اممممم
يوسف : ازيك
تقى : ( هزت براسها )
عزيزه : ما تشيلى النقاب ده مفيش حد غريب ويوسف زى اخوكى
تقى : لا انا مينفعش حد يشوفنى
نجوى : بتقولكم مينفعش حد يشوفها
على العموم سلمتك يا طنط
ام يوسف : الله يسلمك
نجوى : لا يا ماما ورانا حاجات كتير
ام فارس : ماشى سلامتك ياختى هجيلك تانى
ام يوسف : ابقى هاتى تقى معاكى نجوى شكلها مستعجله دائما
ام فارس : ان شاء الله
يلا يا بنات
( مشيو التلاته وسابوهم يتكلمو سوى )
يوسف : بجد يا ماما هى هديه اوى ما نتكل على الله ونخطبها وانتى بتقولى انها حلوه
ام يوسف : دى وشها نحس لسه شيفها امبارح ورجلى اتكسرت الصبح دى نحس
عزيزه : صح يا ماما ما هى كده الجواز ده بيبان من اولو
وكمان اختها نجوى دى متفرعنه كده لا دى متنفعكش
يوسف : بس بجد عنيها حلوه اوى
عزيزه : وانته شوفت عنيها من تحت النقاب ازاى ؟
يوسف : انا خبره مش خيبه زيك انا هقوم بقي عوزين حاجه عزيزه: لا
ام فارس : يلا يا بنات شيلو السجاجيد وامسحو الارض ونزلو الستاير واغسلوهم عشان نلحق نركبهم و
نجوى : وايه انته بتهزرى لا طبعا مش هنعمل كده ليه هو انا لقيه صحتى
ام فارس : اومال هتنظفو ازاى ؟
نجوى : من فوق الوش كده بالمكنسه والستاير هنفضها وخلاص
ام فارس : مينفعش لازم
نجوى : ماما دا اخرى انا وتقى ادخلى انتى اطبخى وانا هروق وانظف ولو معجبش الدكتوره تعمل هى مش خدمين امها احنا
ام فارس : يا بت عيب دا اخوكم
نجوى : اخونا اه طب بس برضو يلا ادخولى تعالى نغير جو يا تقي
( وتقى ونجوى بيغيرو هدمهم )
تقى : شفتى يوسف ؟
كان عمال يبصلى اوى
نجوى : اه خت بالى بس مش حلو
تقى : هو انا حلوه يا نجوى ؟
نجوى : تعالى كده بصى فى المرايه شايفه ايه ؟
تقى : مش عارفه
نجوى : انتى جميله اوى واحلى منى كمان بس فيكى عيب صغير
تقى : الكلام ؟
نجوى : لا انك ضعيفه اقل حاجه تزعلى لازم تبقى قويه ومفتريه محدش يكسرك
تقى : بتصعب عليا نفسى
نجوى : وانتى لوحدك اه وانتى قدام الناس لازم تبقى جمده محدش يكسر عينك
ام فارس : ( من باره الاوضه ) ايه يا بنات انتو نمتو ؟
نجوى: هنتكلم بعدين المهم ماما بتنده اعملى اللى اقولك عليه واوعى تسمعى كلمها وتمسحى فهمه
تقى : حاضر
( ام فارس داخلت المطبخ وتقى ونجوى نفضو وعملو بالمكنسه ونفضو الستاير كل ده فى 3 ساعات )
ام فارس : يعنى لو كنتو مسحتو من تحت السجاد كان حصل ايه ؟
نجوى : كان ضهرنا اتكسر من شيلها وفرشها وهو كده حلو
ام فارس : تقى يا حببتى اطلعى لمعى النجف
تقى : ( بتبص لنجوى وكئنها بتقلها اعمل ولا لا )
ام فارس : هتفضلى تبصى لنجوى كتير خلى عندك شخصيه
تقى : لا مش هعملها كده حلو
ام فارس : عشان خاطر امك
تقى : لا كده حلو
نجوى : ماما حلو كده
ام فارس : عشان هدى متتكلمش
نجوى : لو اتكمت انا هرد عليها ملكمش داعوه
ام فارس : ماشى بس لو اخوكى زعقلك متتكلميش
نجوى : ماشى يلا بقى هندخل نلبس عشان بابا
نجوى : بابا احنا رجعنا
بابا مالك ؟
ابو فارس : تعبان اوى يا نجوى اه
ام فارس : طب قوم روح اكشف
ابو فارس : لا هستنى فارس يوم الجمعه
نجوى : وهو انته هتفضل كده انهارده الاربعاء لا قوم نروح للدكتور انا هوديك
ابو فارس : لما ابنى يجى الراجل
نجوى : يادى الراجل ولا مش راجل قوم يا بابا انته تعبان قوم وانا هكلم منير واخوه احمد يجولنا لو لازم يكون معنا رجاله
ام فارس : قوم يا اخويا روح اكشف لحسن انته شكلك تعبان اوى
نجوى : قوم يا بابا
( نجوى اخدت بابها وراحو المستشفى وكانت معاهم تقى وام فارس ومنير راحلهم على المستشفى )
منير : ها يا دكتور خير مالو
الدكتور : فشل كلوى لازم نعمل غسيل كلى
ابو فارس : بس انا باخود لها دواى
الدكتور : الدوا مش جايب نتيجه
نجوى : طيب نغسل كلى فين ؟
الدكتور : هنا فى المستشفى بس هو مكلف المره ب 400 جنيه
منير : ياه 400
ابو فارس : طب واللى مايقدرش يا دكتور انا سواق تاكسى على باب الله رزق كل يوم بيوم
الدكتور : ممكن تعمل علاج على نفقة الدوله او لو انته تبع تأمين صحى
نجوى : انا اخويا دكتور التأمين بتاع اخويا يفيدنا ؟
الدكتور : اه ممكن يضيفو على التأمين عندو ويغسل على حساب التأمين
نجوى : طب وكده ندفع كام ؟
الدكتور : 200 جنيه فى المره
ابو فارس : وانا المفروض اغسل كام مره يا دكتور ؟
الدكتور : مرتين فى الاسبوع
ام فارس : يعنى 400 جنيه فى الاسبوع
ابو فارس : لا يا دكتور شوف اى علاج غير ده انا مش معايا ده كلو
الدكتور : خلاص نعمل عمليه زرع كلى
نجوى : طب والعمليه دى تتكلف كام
الدكتور : لا مش كتير حوالى 15 الف جنيه بس فى مشكله المتبرع
نجوى : ياخد منى
تقى : او منى انا
ابو فارس : لا طبعا انا عندى اموت ولا احد يشكوكو شكه واحده
الدكتور : مفيش حل غير الاتنين دول
ابو فارس : انا الحمد لله بقيت كويس همشى على الدوى وخلاص
الدكتور : انته كويس عشان واخد مسكن اول ما المسكن هيروح هتتعب تانى
اتفضلو الروشته الدوا ده تمشى عليه لحد ما تشوف هيعملوا ايه)
( رواحو كلهم ومنير روح على بيتو وهما كلهم بيفكرو ومش عارفين يعملو ايه نجوى قامت تكلم فارس وتشوف ممكن يقدر يعمل ايه وكاننت تقى معاها فى الاوضه )
فارس : طب انا فعلا ضايفو على البطاقه العلاجيه بس 400 جنيه فى الاسبوع كتير اوى
نجوى : طب هنعمل ايه اتصرف يا فارس بابا تعبان اوى
فارس : اتسرف اعمل ايه
نجوى : والله ماعرفش انته اخونا الراجل شوف كده
فارس : طيب طيب انا هشوف كده وهاجيلكم يوم الجمعه
نجوى : طيب يا فارس مستنينك
تقى : ها قالك ايه ؟
نجوى : قال هيتسرف لما نشوف هيعمل ايه
تقى : انا خايفه يكون ربنا بينتقم مننا فى بابا اللى انتى عملتيه فى ام يوسف
نجوى : لا طبعا بابا تعبان من زمان والعيا ذاد عليه عادى
ام منير : طب وبعدين هيجيبو الفلوس منين ؟
منير : مش عارف يا ماما ربنا معاهم
ام منير : لا انا كده اخاف
منير : تخافى من ايه ؟
ام منير : هى الساعه كام ؟
منير : 8
ام منير : طيب انا هقوم البس وتعالى نلبس ونلحق حالنا
منير : مش فاهم
احمد : حال ايه يا ماما
ام منير : انا هقوم البس
( قامت ام منير تلبس واخدة منير وراحت لنجوي البيت)
ام منير : الف سلامه على ابو فارس
ام فارس : الله يسلمك ياختى خطوه عزيزه
ام منير : طب وهتعملو ايه فى الفلوس دى كلها
ام فارس : العمل عمل ربنا هنعمل ايه بس يحلها من عندو
ام منير : انا كان ليه طلب كده ياختى متزعليش بس معلش
نجوى : خير يا ماما فى ايه ؟
ام منير : "