رواية جحيم حبك الفصل الرابع والعشرون بقلم علا محمد فائق

الفصل الرابع والعشرون

بقلم علا فائق

______________

تسمع صوت ضحكه انثويه ،، توجهت نحو الصوت لترى ما يفجر داخلها براكين الغيره.........

سميه تقف مع رامى و يضحكان سوياً

و فى ثانيه تقوم شوق برمى الكوب الزجاحى بيدها على الارض ليصبح فتات من قوة الرميه

صاحت شوق بقوه :-

سميه ياسميه 

ركضت سميه بخوف من ان يكون رأهم زين او اى شخص اخر يمكن ان يوشى بها عند زين و سار رامى خلفها بهدوء ليرى ماسيحدث

كانت شوق تلهث بقوه و صدرها يعلو و يهبط بشده 

دلفت سميه الى المطبخ و شعرت بارتياح و سعاده عندما عرفت هويتها و يبدو من حالتها انها رأتهم 

تغنجت سميه فى خطوتها و اردفت بميوعه:-

نعم ياست هانم

استدارت لها شوق و رفعت رأسها بكبرياء و اردفت بإستحقار:-

وطى لمى اللى اتكسر

اجابتها سميه بإبجاب و هى تتجه نحو المكنسه(المقشه):-

حاضر

اردفت شوق باعتراض:-

لا وطى لميه بإيديك و الصغير إكنسيه

عندما رأى رامى منظر شوق و مافعلته بالكوب دلف الى غرفته دون ان ينطق بكلمه.......

انتظرت سميه رامى حتى ذهب و اردفت بإستعلاء:-

روحى غرفتك و انا هنضفهم

وضعت شوق يديها فى نصف خصرها و اردفت بعند:-

لا ياسميه انا حره و مزاچى بجى اشوفك و انتِ بتنضفى و لو كترتى فى الكلام هبكون صف الكوبيات دا كله على الارض و ورينى بجى هتعملى اى

هتفت سميه بفظاظه:-

اما خليت عيشتك شبه وشك ياسودا مبجاش انا سميه

كلمات سميه اشعلت النار داخل شوق ،، قامت بجذبها بقوه من شعرها بعيداً عن الزجاج و هى تضربها حتى اراحتها ارضاً ،، قائله:-

اه يابنت ال*** انا سودا ي **** ي عفشه ي *** يا **** ي ***** اما عرفتك جيمتك ي بنت ال**** مبجاش ي شوج اما خرجتك على نجاله انا هاخلي الكلب يجرف يبصلك ي ***** 

كانت تسبها بابشع الالفاظ و العبارات وسط صراخ سميه حتى استيقظت شمس و اسرع رامى اليهم عندما سمع صوت صراخهم

كان رامى اول الحاضرين و فزع من منظرهم و وجهه سميه ينزف و شوق فوقها و مازالت تضربها و تسبها بالالفاظ النابيه،، قام رامى بسحب شوق نحوه وسط مقاومته الشديده له حتى كادت ان تفلت من يده اكثر من مره...........

كبل رامى يدى شوق من الخلف بيديها و هو يصيح بسميه ان تنهض و لكن لا تستطيع............

اتت شمس بعد رامى بدقائق قليله و صُدمت مثل رامى بمنظرهم فصاح بها رامى و هو يحاول جمح الثور الهائج بين يديه ان تساعد سميه على النهوض و الافلات من بين يديها

صرخت شوق و هى تحاول الافلات من رامى :-

سيبنى ي زفت انا على اخرى مش ناجصه بجولك سيبنى ع **** دى سيبنى ي *****

قام رامى بتكميم فاهه شوق عندما القته بسبابه لاذعه قائلا بصياح:-

ماتلمى نفسك بقى محدش مالى عينك

امتلأت عيون شوق بالدموع و هى ترى سميه تبتسم لها بإنتصار بعد كلمات رامى التى كانت مثل السهام اخترقت قلبها بلا رحمه ، لتسقط بين يديه فاقدة الوعى.................

ضربت شمس صدرها بحسره ،،مردفه بخوف:-

يامرى شوج منكو لله ثم وجهت حديثها لسميه بحده تعالى ويايا 

سحبتها خلفها بعنف و قامت بدفعها داخل غرفتها و اغلاقها عليها من الخارج و اردفت بحده:-

هتفضلى محبوسه اكده كيف البهيمه احد ماتفوج و تيچى تكمل عليكى 

ثم ذهبت لغرفة رامى و توجهت نحوه مردفه بحده:-

بعد عنها ملكش صالح بيها 

اردف رامى بغضب:-

شوق غلطت فيا و بتتمادى 

اجابته شمس بفظاظه:-

انتَ اللى غبى و مبتفهمش حاجه مجدرتش تفهم انها غيرانه و ان السعرانه اللى چوا دى استفزتها شوج لو حد غيرك قالها الكلمتين دول كنا زمنا بنترحم عليه مكنتش اتهددت اكده و خليك عارف ان شوج هتكرهك و هدوس على قلبها عشان متضعفش تانى 

ردد رامى بعدم تصديق:-

لا يستحيل شوق تكرهنى دول كلمتين و هتنساهم

هتفت شمس بتأكييد على كلامها:-

لا هتكرهك لان حبك ضعفها و شوج متحبش تبجى ضعيفه و شوج مبتنساش و دا عيبها انا نصحتك ي ابن الناس و انتَ حر

جلس رامى على كرسى ف الغرفه و اردف بنبره يشوبها الضعف:-

شمس انا مش عايز اخسرها صدقينى مكنتش اقصد بس هى اتمادت و لو مكنتش وقفتها كانت هتزيد

اردفت شمس بهدوء و هى تمسح على شعر شوق:-

شوف يارامى اللى عملته شوج معاك دا زعل شوق عمرها ماتغلط ف حد بتحبه اللى لو كان غلط فيها او زعلانه منه و الحاله اللى شوفت سميه عليها دى غل و نار كانت بتاكل فى شوج و الغبيه دى اكيد حدفت كلمه ولعت فيها و خلتها تعمل اللى عملته دا انتَ المفروض تصلح اللى عملته و زى ماولعت النار طفبها حتى لو مكنتش تقصد

رامى بإيجاب :-

حاضر ولله هعمل كل حاجه بس قومى كدا عشان افوقها و اتكلم معاها

اردفت شمس بإعتراض:-

ولله مايحصل مش هتنقل من مكانى و اهملكم لحالكم قبل ماتكون شوج واعيه لحالها

رامى بضيق:-

ماتقومى ياشمس متبقيش غلسه زى ابن عمك هو انا هاغتصبها

شمس بعناد و هى تحاول إفاقتها:-

انتَ ادرى بنيتك انا مش متحركه من اهنه الا لما شوق تفوج و تجولى اخرچى ي شمس غير كدا لو جلبت جرد مش هتعتع من مكانى

زفر رامى انفاسه بضيق و اردف :-

قرد لما يجننك ي بعيده قومى ياوليه هغلط فيكى 

نظرت لها نظره شملته من اخمص قدمه حتى رأسه بإستخفاف و استدرات تكمل ماكانت تفعله حتى بدأت شوق فى استعادة وعيها........

رامى بسعاده :-

قومى بقى ي شمس يلا بدأت تفوق اهى

شمس برفض:-

مش هاتحرك من مكانى الا لما تجوم و تجولى هملينا لحالنا ي شمس

تأفف رامى بضيق و اردف:-

يابنتى متطلعيش عفاريتى كفايه اللى هتوريهونى لما تفوق

هزت رأسها بعناد لليمين و اليسار بمعنى الرفض 

اقترب منها بشده و اردف من بين اسنانه بنبره مغتاظه:-

اقسم بالله انا لولا توبت عن صنف الخريم لكنت جريت من شعرك بره الاوضه و شكلها هاعملها لو مختفتيش الثانيه دى من قدامى

خافت شمس من اقترابها و قررت الانسحاب عندما اطمئنت على شوق 

فاردفت و هى تخفى خوفها :-

بعد عنى انا عارفه هى بتحب فيك ايه هو زى ماجالو الحب اعمى 

و خرجت شمس و اغلقت الباب خلفها فاردف هو بضجر:-

غورى و انتو عيله سئيله

ثم جلس بجانب شوق و هى تحاول ان تنهض بتعب ،، فاقترب منها يساعدها على النهوض 

اردفت و هى تحاول اسر عبراتها بصوت ضعيف:-

بعد عنى ملكش صالح بيا

هتف و هو يحاول مساعدتها بهدوء و نبره لينه:-

طيب اهدى انتِ اكيد مهدوده بعد ماتش المصارعه اللى كنتِ داخلاه

قامت بضربه على صدره بقوه المته قليلا مردفه بغضب و هى مازالت تتألم:-

بجولك بعد عنى ايه مبتفهمش 

حاول رامى ضبط اعصابه و اردف :-

خلاص بس اهدى عشان نتفاهم

صرخت فى وجهه بغضب و خانتها دموعها:-

مفيش بينا تفاهم ،، بعد بجى انا تعبت

شعر رامى بوخزه فى صدره عندما رأى دموعها :-

طيب خلاص هابعد بس بالله عليكى اهدى مش عايزه اشوف دموعك يا شوق دموعك وجعتنى 

و كأنها إشاره منه لتنفجر بالبكآااء...............

اقترب منها مره اخرى و اخذها فى احضانه و هو يمسح على شعرها بحنو و هى تزداد شهقاتها 

بعد مرور دقائق و رامى مازال صامت و صوت بكاء شوق يملئ الغرفه حتى تفاجأ بها تدفعها بعيدا بقوه اسقطته ارضا...............

اردف رامى و هو ينهض ممسك بظهره بألم:-

انتِ مش هتبطلى الغبااء بتاعك دا انتِ بتتحولى يابت مش كنتِ بتعيطى و منكسره جبتى منين القوه دى

صرخت شوق فى وجهه بغضب:-

انتَ كيف تسمح لحالك تجرب منى اكده

رفع رامى حاجبيه بدهشه و اردف بسخريه :-

شوفو ازى انا بردو ي بت اللى بهدلت التيشرت مش كدا 

اخذت شوق مناديل من على الكومود و اردفت و هى تنظف وجهها من اثار البكاء:-

ولله انا مجولتلكش تعالى احضنى

رفع رامى احدى حاجبيه و اردف بمكر :-

كدا

شوق بتحدى:-

كدا

ابتسم رامى بخبث و اردف و هو يخلع تيشرته:-

طيب

شهقت شوق بذعر و انحنت بسرعه  تلتقط شبشبها و اردفت بتحذير:-

اعملها يارامى و اكون منسلاه على چتتك و محدش هايرحمك من تحت يدى

اقترب منها رامى بخفه و كبل يديها بيديها و اردف :-

ي بت بطلى العنف دا ايه فتوه 

اردفت و هى تتملص من بين يديه:-

و إن كان عاچبك

اقترب منها رامى و اردف بنبره لعوب:-

و انا اقدر.............اااه

قامت شوق بدهس قدم رامى بقدمها و اردفت بغيظ:-

مش انا اللى يمشى عليا الكلمتين دول روح جولهم لسميه عشان تتهبل بيك

تركها رامى و جلس السرير و هو يفرك قدمه مردفاً بتساؤل:-

بغض النظر عن الهبل اللى انت بتقوليه هى سميه عملت ايه عشان تطلع روح المحارب اللى جواكى دى الفضول بيموتنى

نظرت له بكسره و اردفت بسخريه و هى تعبث بالاغراض فى الكومود:-

بعد الشر عليك يا حنين مانتَ خدت حقها و اللى كان كان...........

           الفصل الخامس والعشرون من هنا

لقراءة باقي الفصول من هنا