#قلب_فاضي
الحلقه { 49 }
بقلم هند محمد
ام حمزه : طب افهمى طيب
جيجي : ليه حق ازعل ولا لا ؟
ام حمزه : بصى يا جيجي انت عارفه انى موسوسه وبخاف من
جيجي : وبتخافى من الحسد ما تقولى انا فى الاخر هحسدك دا ابنك زى ابنى
ام حمزه : احنا والله ما قولنا لحد حتى اهل نبيل محدش عرف وكمان والله انا كنت هقولك بس كنت مستنيه شويه
ماهر : خلاص يا ماما مش مهم
جيجي : مش مهم دانا كنت كل ما اجى اسئلك تقى حامل ولا لسه تقولى لا لسه كدا برضو
جنى : للدرجادى شيفانا عنينا وحشه دا حمزه ده زى ماهر بالظبط
ام حمزه : قولتلكم انا مقولتش لحد وكنت هقولكم عوزين تصدقو صدقو مش عاوزين انتو حرين
نجوى : ( نجوى خارجتلهم بقى ) فى ايه يا طنط ايه الصوت العالى دا ؟
جيجي : هو انتى هنا ؟
نجوى : ايوه هنا فى ايه يا طنط ؟ زعلانه ليه قوليلى بس ؟
ام حمزه : مفيش حاجه يا نوجى دى جيجي اختى وجنى بنتها
نجوى : ( بصتلهم بقرف من فوق لتحت ) اه فكراهم
جنى : وبتبصيلى كدا ليه
جيجي : طب ما اخت تقى عارفه اهو انها خلفت اشمعنى انا
نجوى : الله اديكى قولتى اخت تقى انتى عاوزه اختى تولد وانا معرفش
ام حمزه : خلاص يا نوجى مفيش حاجه ادخلى انتى يا حبيبتى
ماهر : طب يا خالتى مش تعرفينى ؟
ام حمزه : دى نجوى اخت تقى التوأم
نجوى : اهدو كدا محصالش حاجه وبعدين دا حمزه خالف مأخدش نوبل معملش انجاز عشان يروح يقول لكل الناس انا خلفت
ام حمزه : على رئي نوجى معملش انجاز تشربو ايه ؟
جنى : انا مش عاوزه
ام حمزه : نوجى ممكن تعملى نسكافيه هما مش بيشربو غيرو ؟
نجوى : حاضر وانته كمان هتشرب ؟
ماهر : دا بعد ازنك
نجوى : خلاص ماشى ( داخلت نجوى المطبخ تعمل النسكافيه )
جيجي : ماشى يا كنزى ماشى انتى علشان اختى الصغيره مش هزعل منك ممكن بقى تجبيلى الولد اشوفو ؟
ام حمزه : حاضر بس هو نايم دلوقتى
جيجي : خلاص ادخل اسلم على تقى
ام حمزه : ( احرجة جدا ) طيب تعالى خليك انته يا ماهر عشان تقى منقبه زى مانته عارف
ماهر : اه مانا عارف
ام حمزه : ( اخدتهم وطول ما هى فى الطريق بين الصالون واوضة نوم تقى بتقرا الاخلاص و قل اعوذ برب الفلق والناس)
ام حمزه : اتفضلو
جنى : هاى تقى مبروك
تقى : ( تقى قاعده على كرسى جنب سرير مصطفى وبتهزو ) الله يبارك فيكى ( بالاشاره )
ام حمزه : بتقولك الله يبارك فيكى
جيجي : ( بصوت واطى ) كاشفتو على الولد ليكون اخرس زيها ؟
ام حمزه : اعوذ بالله قولى كلمه حلوه يا جيجي مش كدا
جيجي : انا بنصحك
ام حمزه : مش بحب النصيحه انا
جنى : ممكن اشيل البابى ؟
ام حمزه : لا مش بنشيلو عشان مش ياخد على الشيل
جنى : طب ابوسو ( وواطت عليها تبوسو ام حمزه جابتها من شعرها )
ام حمزه : عندو برد لحسن تتعدى ( وقربت من السرسر وغطتو بالناموسيه عشان مايبنش )
جيجي : طب مبروك يا تقى شدى حيلك بقى وجبيلو اخت حلوه زى مامتها
ام حمزه : ان شاء الله انتو هتفضلو وقفين كدا يلا نخرج باره
جيجي : ( قعدت على الكنبه ) لا شويه تقى وحشانى
تقى قوليلى انتى مش ناويه تشتغلى بعد الولاده ؟
نجوى : ايه ده هما راحو فين ؟
ماهر : داخلو يشوفى البابى
نجوى : امممم طب اتفضل انا محطتش سكر ها انا دخلالهم بعد ازنك
ماهر : طب ثوانى بس هو انتى اخت تقى الكبيره ولا الصغيره ؟
نجوى : لا التوأم
ماهر : اه مانا عارف بس مين الاكبر مين نزل الاول ؟
نجوى : معرفش
ماهر : انتى ليه متسربعه كدا يهون عليكى افضل قاعد لوحدى
نجوى : اه تهون عادى هو انته كنت ابن اختى ؟
ماهر : انتى عسل
نجوى : اه ماشى بعد ازنك
ماهر : ( قام وقف قدمها) طب استنى هقولك
نجوى : ايه دا لو سمحت حافظ على مسافه بينى وبينك
( جرس الباب رن )
نجوى : ايوه جايه
ماما وبوسى اهلا تعالو
ام هدى : ايه دا ماهر ازيك
ماهر : طنط بوسى ازيك وحشانى
ام هدى: انته جيت من روما امته ؟
ماهر : لا انا جاى بقالى كتير اوى
ام فارس : هى ام حمزه فين ؟
نجوى : جوا هدخل اقولها انكم جيتو
ام هدى: بسرعه وخودى الواد دا قرفنى
نجوى : سبوه فى الارض يلعب
( داخلت نجوى وقالت لام حمزه ان ام هدى ومامتها جم ،
ام حمزه اخدتهم وخرجو يقعدو باره وتقى سابوها باره وخرجت معاهم نجوى )
ام هدى: اهلا جيجي ازيك
جيجي : الحمد لله اخبركم ايه جيتى من تركيا امتى
ام هدى : انا جايه بقالى سنه اهو
جيجي : ياه طب كويس
انتى بقى ام تقى ؟
ام فارس : اه انا ام تقى ونجوى وكمان فى الهام الكبيره وكمان فارس دكتور
ماهر : ماشاء الله وكلهم متجوزين ؟
ام فارس : لا الهام متجوزه وعايشه فى البلد وفارس متجوز هدى بنت بوسى
جيجي : بجد يعنى انتو 3 حموات هههههه
ام هدى: اه شوفتى انا حمات ابنها فارس وكنزى حمات بنتها تقى
جيجي : غريبه شكلكو اصحاب اوى مفيش بينكم شغل الحموات اللى بسمع عنو
ام حمزه : { الله اكبر بعد ما تمشى هنولع فى بعض انا عارفه }
ام هدى: حموات ايه قولى امهات تانيه دى ام فارس بتستحمل هدى اكتر منى وكنزى برضو بتحب تقى اوى
ماهر : طب نجوى ؟
ام فارس : مالها نجوى ؟
ماهر : مش متجوزه ؟
ام فارس : كانت متجوزه واطلقت من 3 شهور كدا
ربنا يعوض عليها
جنى : وليه اطلقت ؟
نجوى : اظن ان دى حاجه شخصيه
جنى : عادى بنتكلم وبنتسلى
نجوى : حياتى الشخصيه مش للتسليه وبعدين انا اتجوز اطلق انا حره حاجه ترجعلى
جنى : امممم وبتشتغلى بقى ولا بتصرفى على نفسك منين ؟
ام حمزه : جنى ايه الكلام ده ؟
نجوى: اه بشتغل انا عندى مشروع بتاعى انا وتقى وماما وانا اللى بديرو
ام حمزه : خلاص يا نوجى قومى اعملى اى حاجه نشربها
نجوى : احسن برضو تشربو ايه ؟
ام هدى : انا عاوزه اى حاجه دايت انا لسه راجعه من التمرين
ام حمزه : يعنى انتى روحتى النادى ورجعتى اخادتى ام فارس وجيتى على هنا ؟
ام فارس : لا انا روحت معاها النادى دا حلو اوى
جيجي : شكلك مداخلتيش نوادى قبل كدا
ام فارس : لا والله تربية العيال بقى وشغل البيت بس اهو البركه فى ام هدى
ام هدى : اهو بنتسلى طول النهار رايحين جايين مع بعض
نجوى : عملتلكم حاجات تحرق
جنى : تحرق ايه ؟
نجوى : هيكون ايه يعنى تحرق الدهون جنزابيل باليمون والقرف
ام هدى: جه فى وقتو هاتى هاتى
نجوى: خودى يا جنى احرقى
ماهر : ههههه
جى : ماهر ؟
فارس : ايوه بس يعنى ؟
مروان ( دكتور تقى ) : انا عارف هتقولى السن طب اعمل ايه انا عقبال ما خلصت جيش و عملت ماجيستير والدكتوره وجهزت بيت وعياده وصلت 37 وبعدين انا أدك مش كبير اوى
فارس : لا يا مروان مش بتكلم على كدا انا فاهم كدا بس نجوى لسه مطلقه زى ما قولتك احتمال مامتك متوفقش
مروان : مش هقولها هى مالها انا اللى هتجوز مش هى
فارس : خلاص هكلم نجوى واشوف رئيها
مروان : انا داخل البيت من بابو وكلمتك بصراحه بجد من ساعت ما شوفتها وهى مش راضيه تروح من بالى
فارس : خلاص انا هكلمها واخد رئيها
مروان : وانا مش عاوز اى حاجه انا شقتى جهزه من كلو فى اى وقت تعالو شفوها
فارس : طيب يا مروان هاخد رئيها
مروان : طب هترد عليا امتى ؟
فارس : ادينى يومين طيب
مروان : يومين ايه لا مش هينفع انا مستعجل طب هى بتشتغل ؟
فارس : اه دى عندها مشروع وهى اللى بتديرو
مروان : مشروع ايه ؟
فارس : بتربى دواجن وطيور حاجات كدا وارض بتزرعها
مروان : امممم طب بصراحه انا مش عاوزها تشتغل
فارس : دا بقى بينك وبينها وهى تختار انا مش اللى هعملو انى هقولها
مروان : طب هو انا ممكن اقعد اتكلم معاها قبل ما تقولها حتى على الاقل بس نقرب من بعض
فارس : ماشى تعالى عندى البيت انهادره
مروان : ماشى اجيلك
فارس : خلاص اتفقنا
الهام : بصى بقى السنادى لازم تنزل انهى العقد وتعالى
فكرى : ازاى بس انا لو نزلت مصر هشتغل ايه ؟
الهام : الشقه اللى فى بيت ابويا اللى فى الدور الاول الشقه دى منها للشارع تعملها سنتر للدروس الخصوصيه واهو تكون جنبنا
فكرى : الشقه دى اوضتين وصاله صغيرين دى اصلا المفروض تبقى محل
الهام : محل ولا مش محل مش مهم هى تربيظه وكام كرسى بلاستك وصبوره وخلاص
فكرى : ولما السنتر ده يتقفل
الهام : ويتقفل ليه ؟
فكرى : عشان السناتر دى مش قانونيه وكل شويه بيعملو تفتيش وبيقفلوها
الهام : الكلام ده فى مصر مش فى بنها هنا محدش دريان وبعدين احنا الشقه فى شارع سد يعنى متداريه ،انا بحلم بقى نعمل سنتر وانته ما شاء الله تدى فيه كل المواد لبتوع اعدادى وثانوى وانا كمان هشتغل معاك
فكرى : تشتغلى معايا ايه بقى وهو انتى تعرفى تدى دروس ؟
الهام : اه طبعا انا ممكن ادى دروس من اولى ابتدائى لحد 6 ابتدائى عربى وحساب وعلوم ودراسات ودين مش انا اللى بذاكر للعيال ولادنا
فكرى : انا لو نزلت والعقد اتفسخ مش هقدر ارجع تانى
الهام : انا والله عملت دراسه للمشروع تعالى بس ونفتح الشقه
فكرى : طب وانتى اخواتك هيوفقو ؟
الهام : فارس فى دوامه ومش فارق معاه حاجه وتقى جوزها مش مخليها عاوزه حاجه ونجوى فى المشروع بتعها
فكرى : بس انتى بعتى حقك فى البيت يعنى ملكيش حق تاخدى حاجه
الهام : عادى احنا اخوات فى بعض
فكرى : طيب يا الهام هفكر
الهام : لا متفكرش حرام عليك بقى كام سنه من اول ما اتجوزنا وانته بعيد ارجع بقى انا مش صعبانه عليك
فكرى : خلاص يا الهام حاضر هرجع بس لو الحال زنق علينا متلوميش حد غير نفسك
نجوى : الناس اللى باره دول رخمين اوى خصوصا البت جنى دى
تقى : اوى اوى
نجوى : وماهر دا مالو بيشتغل ايه ده ؟
تقى : كل اللى اعرفو انو داخل هو وحمزه فى مشروع قريه سياحيه بس لسه معملوش فى حاجه لان ابو حمزه بدء بمشروعك انتى الاول
نجوى : اصلو طول ما هو قاعد كدا عمال يبصلى نظرات كدا مش مرتاحلها
، وبعدين تعالى هنا اسمو مشروعنا انا وانتى بصى بقى اى حاجه تعوزيها قوليلى وانا هجبهالك اى حاجه
تقى : انتى عاوزه حمزه يزعل منى لا طبعا دا قالى مطلبش من حد اى حاجه وبصراحه اطلب منه اى حاجه تانى يوم تكون عندى بصى الحلق ده
نجوى : الله حلو اوى
تقى : شفتو على الفيس قولتلو عاوزه واحد زى ده اخد الصوره وجبلى واحد
ومره قولتلو عاوزه اكل بيتزا كانت 2 بليل ايام الوحم يعنى والله اتصل وجبهالى على طول
نجوى : ربنا يخلهولك بس برضو لو احتاجتى اى حاجه قوليلى ونصيبك انا بشيلو فى حسابك
تقى : حاضر هما بيعملو ايه باره
نجوى : لما عمى وحمزه جم حطينا الغدا انا قولت لام حمزه هتغدا معاكى
تقى : احسن انا مش عاوزه اكل معاهم
نجوى : طب خلصتى اكل
تقى : اه الحمد لله نفسى فى شاى
نجوى : هعملك
تقى : وام حمزه
نجوى : ههربها هدخلك الشاى من غير ما تاخد بالها ههههههه هروح اعلق على الشاى
ام حمزه : لحقتو اكلتو ؟
نجوى : اه ممكن اعمل شاى ؟
ام حمزه : اه ان اصلا بعلق عليه اهو هما باره برضو عاوزين شاى
خودى كبايت الموز باللبن دى لتقى
نجوى : ماشى خليها ادخل ادهلها لما اعمل الشاى
ام حمزه : ماشى انا هروح اقعد معاهم بقى
( داخل حمزه المطبخ )
حمزه : كنت عوزك يا نوجى
نجوى : نعم ؟
حمزه : مستنيكى فى البلكونه
نجوى : طيب هعمل الشاى واجيلك تشرب شاى ؟
حمزه : اه واعملى لماهر كمان وهتى فى البلكونه
نجوى: طيب ماشى (نجوى عملت الشاى وقدرت تهرب كبايه لتقى مع كبايت الموز باللبن ورجعت المطبخ اخدت باقى الشاى قدمتو للضيوف واخدت 3 شاى ليها هى وحمزه وماهر وداخلت البلكونه )
نجوى : الشاى
ماهر : تسلم اديكى
حمزه : الواد بيعيط هروح اشوفو ( وخرج وسابهم )
ماهر : عمله ايه بقى فى مشروعك حمزه كلمنى عنو بجد هايل
نجوى : شكرا بعد ازنك
ماهر : فى ايه مش بتكلم معاكى
نجوى : هنتكلم فى ايه مش حمزه كلمك عن مشروعى خلاص هكلمك انا فى ايه
ماهر : اتكلم معاكى عن نجوى
انا عارفه انك متعرفنيش
انا اسمى ماهر 29 سنه تقدرى تقولى رجل اعمال بس على صغير
انتى بقى ؟
نجوى : اسمى نجوى 23 سنه تقدر تقول سيدت اعمال على كبير فى حاجه تانيه
ماهر : انتى ليه بتكلمينى كدا انا عاوز اتعرف عليكى مش يمكن نحب بعض
نجوى : نحب بعض ؟
لا معلش انا كدا تمام اوى لا عاوزه احب ولااتحب
ماهر : مش معنى انك غلطى فى الاختيار مره يبقى كل مره هتغلطى
نجوى : انا مش هتجوز تانى تمام بعد ازنك
ماهر : استنى بس اسمعينى
نجوى : نعم
صابرين : انته هتفضل شايل محمد كده على طول
منير : طب عوزانى اعمل ايه
صابرين : اتكلم معايا تعالى نخرج نتفسح انا زهقت من البيت
منير: نروح فين مفيش حاجه بتعجبك اوديكى السينما مش بيعجبك الافلام
نروح الكورنيش تقولى دخان وزحمه واغانى هبطه طب اعمل ايه
صابرين : طب حسسنى انك معايا انته قدامى بس حسه انك مش موجود
منير: صابرين بلاش نكد
صابرين : وانته متجوز نجوى كنت على الاقل بتقرب منى بطبطب عليا بس لما بقيت ليا لوحدى مش لاقياك انته بعيد اوى
منير : بتفكرينى ليه بنجوى دولقتى ؟
صابرين : وهو انته مكنتش بتفكر فيها؟
منير : خودى الواد انا داخل اريح شويه
( وسبها وداخل ينام )
صابرين : كنت هموت واتجوز ياريتنى ما كنت اتجوزت على الاقل كنت حره مش مربوطه بحد
فارس : ايوه يا ماما انتى فين ؟
ام فارس : انا عند اختك تقى تعالى
فارس : لا هاتى نجوى وتعالى عشان عاوزها
ام فارس : عاوزها فى ايه ؟
فارس : هى جانبك ؟
ام فارس : لا دى جوا فى البلكونه
فارس : انا جايب لها عريس بس متقولش له حاجه خليهم يقعدو يتفهمو مع بعض الاول
ام فارس : ماشى انا جيالك دلوقتى ( قامت نطت من على الكنبه ) يا نجوى انتى فين
يا نجوى
ام هدى : فى ايه يا ام فارس ؟
ام فارس : انزلى سخنى العربيه بقى عشان نمشى هو الواد هيثم فين دورو معايا
ام هدى : لسه بدرى
ام فارس : لا يا دوب يلا بت يا نجوى انتى فين
نجوى : ( خارجت من البلكونه ) ايوه نعم
ام فارس : شوفى هيثم راح فين ويلا ادخلى البسى عشان هنروح لاخوكى
نجوى : ليه مش هقدر اسيب تقى
ام فارس : ام حمزه معاها يلا بس لازم ننزل دلوقتى
ام حمزه : طب استنو شويه لسه الساعه 7
ام فارس : لا لازم دلوقتى يلا يا نجوى هو الولد فين
ابو حمزه : انا اخر مره شفتو كان داخل على المكتب
نجوى: هو فى ايه انا مش عاوزه اروح لفارس
ام فارس : انا كلمتى مش بتتسمع ليه قولت يلا يعنى يلا
( ام فارس اخدت ام هدى ونجوى قهر وروحو )
ام فارس: بصى ادخلى استحمى والبسى حلو كدا وحطى احمر وازرق واخضر كدا ولا اقولك انتى يا ام هدى حطلها انتى بتحطى حلو
نجوى: ( بتريقه ) ليه جيلى عريس هدخل استحمى ؟
ام فارس : عرفتى منين ؟
نجوى: ايه انا بتريق
ام هدى : بجد عريس مين ده
ام فارس : مش عارفه بس فارس قالى زمانو جاى هو وهو
اهو هدى كمان جات كويس انا هدخل اشوف المطبخ وانتى ادخلى استحمى وقصى ضوفرك يلا وقفه كدا ليه ؟
نجوى : لا اصل الفقى لما بيسعد بيجيلو خرجتين فى يوم واحد ؟
هدى : يعنى ايه ؟
نجوى : ماهر ابن خالت حمزه بيرسم عليا ولما لقانى مش مديالو وش قالى نتعرف
ام هدى : هو طلع من بتوع نتعرف
نجوى : اه شوفتى
هدى : وهو انتى عرفتى ان مروان طالب اديكى من فارس
نجوى : مين مروان ؟
هدى : الدكتور بتاع تقى
ام فارس: الله اكبر اهو دا بقى عريس ولا بلاش
يلا يلا خوشى استحمى
نجوى: هستحمى حاضر هو يوم اسود انا عارفه
( داخلت نجوى تستحمى ولبست وحطت مكياج بسيط بس عشان ترضى امها وخوف من فارس وشويه وفارس جه هو ومروان )