#قلب_فاضي
الحلقه { 27 }
صابرين : طيب يا منير اختار
تخسر شغل وشقه وشيك ماضى عليه ب 100 الف جنيه ممكن يتقدم للنيابه
او تطلق نجوى وتكسب ده كلو
ها هتختار ايه ؟
منير : انتى بتهددينى ؟ عاوزه تحبسينى ؟ ماشى احبسينى هاخد كام سنه يعنى ؟ 5 سنين 10 سنين مش فارق معايا
صابرين : وانا ميهونش عليا اسجنك بس انا عوزاك ليه
منير: وانتى اول ما قولتى عاوزه تتجوزينى كنتى قولتى ساعه او ساعتين ليه بقى طمعانه فى اكتر من كدا
صابرين : طب اعمل ايه انا مش عارفه ارضيك ازاى ،اقولك اعدل بينى وبنها مش عاوز اقولك سبها وانا هعملك اللى انته عاوزو مش عجبك اعمل ايه ؟
منير : انتى خربتى بيتى وموتى ابنى اللى كنت بحلم بيه
صابرين : انا ماليش داعوه بابنك شوف هى اللى تلقيها سقطت نفسها وجايه تلبسهانى انا ، هى مش طول النهار من هنا لهنا واخوها ومرات اخوها داكاتره اكيد أدوها حاجه تنزل الحمل عشان انته تطلقنى
منير : صابرين لو سمحت طيب سبينى انا عاوز افضل لوحدى
صابرين : منير طب متسبنيش انا مصدقت انى اتجوزتك ماصدقت الاقى حد جنبى مش عاوزه ارجع لوحدى تانى
منير : طب سبينى لوحدى شويه ( تليفون منير رن ) ايه دا ابويا بيتصل
صابرين : طب رد
منير : السلام عليكم
ابو منير : عليكم السلام يا منير ازيك يابنى وازى نجوى دلوقتى بقت كويسه ؟
منير : نجوى انته عرفت منين انها تعبانه ؟
ابو منير : هى كلمتنى الصبح قبل الصلى وقالتلى اكلمك بس مكانش معايا رصيد شحنت دلوقتى وقولت اكلمك
هى مالها يا منير انتو متخنقين ولا ايه ؟
منير : مش عارف اقولك ايه بابا هكلمك تانى بس شويه
ابو منير : انته كده قلقتنى فى ايه ؟ قولى ؟
منير : هى كانت حامل وولاسف حصل اجهاض
ابو منير: لا حول ولا قوة إلا بالله
معلش يابنى انتو لسه صغيرين تعوضوه ان شاء الله
منير : ان شاء الله
ابو منير: طب هى فين دلوقتى ؟
منير : فى المستشفى تعبانه اوى يا بابا ( وراح مفتوح عياط )
ابو منير : لا اجمد كده دا حكم ربنا وهى ان شاء الله تبقى كويسه
منير : يا رب يا بابا ادعلها تقوم بالسلامه انا مقدرش اعيش من غيرها دانا عايش على شانها
ابو منير : ربنا يعفو عنها ويشفيها ان شاء الله طب مين عندك ابو نجوى عندك ؟
منير : لا انا فى الشقه لوحدى
ابو منير : طب ليه يابنى سايبها ؟
منير : انا جيت اجبلها حاجات وهروحلها تانى
ابو منير: طب يابنى هكلمك تانى ان شاء الله
منير : طيب يا بابا ماشى
صابرين : للدرجادى بتحبها ؟ بتعيط عليها ؟
منير : انا هقوم اخد حاجات محتاجاها وهروحلها المستشفى
صابرين : انته ودتها مستشفى ايه ؟
منير : دار الشفاء
صابرين : منير انا بحبك ومش عاوزه اسيبك
منير : مش وقت الكلام ده لو سمحتى ( وسابها فى الشقه وخد الحاجه اللى نجوى محتجاها ومشي)
ام منير: يعنى كانت حامل طب ماقلتش ليه ماحنا كنا عندها امبارح
ابو منير : يمكن تكون نسيت ولا حاجه
ام منير : طبعا ما هى لازم تنسى ما هى راحه جايه راحه جايه زى المكوك
مشفتش امبارح فى الفرح وطبعا طول الفتره اللى فاتت متهدتش فا لازم تسقط
منك لله يا مضروبه فى قلبك يا نجوى يا بنت نجات
ابو منير : يا شيخه اتقى الله دى تعبانه فى المستشفى دا بدل ما تدعلها ان ربنا يشفيها
سلمى : وهى راحه جايه ليه مش فرح اختها ما لازم كانت تعمل كده
ام منير : مانتى لازم تقولى كده ماهى خيرها عليكى كسره عينك
سلمى : ماعاش ولا كان اللى يكسر عينى هو اللى يقول كلمت حق تقولى عليه كده
محمود يلا نروحلها
محمود : ماشى نروحلهم هو منير يا بابا ماقلكش هى فى مستشفى ايه ؟
ابو منير : لا والله انا مخى اتقلب لما قالى سقطت
سومه : طب كلمو تانى وشوفو ونروحلهم
ام منير: تروحى فين يا مخفيه ادخلى يا بت ادخلى اغسلى الابيض المنقوع فى البنيو
سومه : حاضر يا ماما
احمد : {البت دى ورها سر }
ام منير: المهم شوفو المخفيه دى فى انهى مستشفى
سلمى : انا بكلم نجوى موبيلها كان بيدى جرس دلوقتى اتقفل
ابو منير: وانا بكلم منير مش بيرد ، دا قفلو كمان
لا انا كده قلقت
سومه : طب ماتجربو كلموه فى البيت يمكن الشبكه وقعه او التليفون فصل
سلمى : صح تليفون البيت نجوى كانت مدياهونى
( قامت سلمى وقعدت جنب التليفون الارضى تطلب الرقم )
ام منير: وهو لازم التليفون ده متتكلمى من الموبيل بتاعك
سلمى : الدقيقه للارضى 35 قرش لاكن من ارضى لارضى 3قروش
ام منير : لا يا بت مدبره وموفره
سلمى : ( فى سرها) { اللهم يطولك يا روح }
جرس ومحدش بيرود
ام منير : اتصلى تانى يمكن يكون هنا ولا هنا وملحقش يرد
سلمى : جرس لسه
"
"
الو
صابرين : ايوه مين معايا
سلمى : هو مش ده منزل منير رزق ؟
صابرين : ايوه هو مين حضرتك ؟
سلمى : انا سلمى مرات اخو منير انتى مين ؟
صابرين : انا صابرين مرات منير
سلمى : نعم ؟ مرات مين ؟
صابرين : مرات منير
انا مراتو التانيه
سلمى : مراتو التانيه ازاى هو منير اتجوز على نجوى ؟
ام منير: يا لهوى انتى بتقولى ايه ؟
سلمى : انتى مراتو ازاى ؟
صابرين : زى اى حد بيتجوز ايه المشكله
سلمى : طب طب انتى متعرفيش نجوى فى مستشفى ايه ؟
صابرين : اه اعرف مستشفى دار الشفاء
سلمى : طيب شكرا ( وقفلت وهى مصدومه )
ام منير : مرات مين ولا مين اللى اتجوز ؟
سلمى : الست اللى ردت عليا بتقول انها مرات منير التانيه ؟
ابو منير : بس كده بانت ابنك اتجوز على نجوى لما عرفت سقطت
سلمى : يا حببتى يا نجوى لا لازم نروحها
محمود : هى قالتلك فى مستشفى ايه ؟
سلمى : دار الشفاء
ابو منير: انا هدخل البس ونروحلها
ام منير: رجلى على رجلك
سومه : طب وانا اجى معاكم
ام منير: انتى تترزعى هنا تغسلى الابيض وتطلعى تنشوريه فى السطح وتظغطى البط وتنزلى تصبنى الحيطان وتمسحى الشقه وتطلعى تلمى الغسيل وطبقيه وحطيه فى الدولاب وتحضرى العشا عقبال ما نرجع واوعى ارجع الاقى حاجه من اللى قولتها ومتعملتش هخلى يومك اسود
حمزه : مالك مكلدمه كده ليه ؟
تقى : عماله اكلم نجوى موبيلها مقفول وهدى وفارس وحتى طنط ام هدى
حمزه : طب ماتكلمى باباكى او مامتك
تقى : معندهمش فيس او واتس الموبيلات بتاعتهم قديمه وبابعت لهم رسايل مش بيردو برضو
حمزه : طب استنى اكلمهم انا
"
"
موبيل باباكى مقفول
تقى : طب جرب ماما
حمزه : ومامتك كمان
تقى : انا قلقانه اوى عليهم
حمزه : تلاقيهم نايمين او حاجه الموبيل فاصل ومش واخدين بالهم
تقى : طب نجوى كمان دى عمرها ما بتقفل الموبيل وعلى طول بتكلمنى
حمزه : وحاشتك ؟
تقى : اه اوى
حمزه : طب لو انا اللى بعدة عنك هوحشك كده ؟
تقى : اه طبعا هتوحشنى اوى اوى
حمزه : طب تعرفى بقى انك بتوحشينى وانتى قدام عينى ؟
تقى : يا سلام ؟
حمزه : اه والله وبعدين انتى دلوقتى وحشانى
تقى : ههه وانته كمان
حمزه : انتى كمان ايه ؟
تقى : انته كمان وحشتنى
حمزه : طب تعالى بقى اقولك كلمه فى ودنك
تقى : هههههه
( تليفون حمزه رن )
حمزه : دى ماما
تقى : طب رد عليها ؟
حمزه : لا انتى اهم تعالى بس هقولك حاجه تعالى
ابو حمزه : مالك ؟
ام حمزه : حمزه مش بيرد
ابو حمزه : هو مش اول ما وصل كلمك وطمنك بتكلميه ليه تانى
ام حمزه : الله بطمن عليه دى اول مره يسبنى ويبعد عنى يارتنى كنت سافرت معه
ابو حمزه : تسفرى معه فى شهر العسل يا شيخه اعتقيه بقى
ام حمزه : انا قلقانه عليه اوى انا بفكر بجد اسافرلو
ابو حمزه : بقولك ايه ما ترجعى الشغل
ام حمزه : طبعا مانته عاوز تخلص منى بس انا مش هرجع وهفضل كدا اخد بالى من ابنى
ابو حمزه : طب مش المفروض نتعشا الساعه 9
ام حمزه : انا ماليش نفس
ابو حمزه : طب تيجى ننزل نتمشى ؟
ام حمزه : انا عاوزه اكلم حمزه ماليش داعوه
ابو حمزه : خلاص انته هتعيطى انا هكلمو
"
"
" الو ايوه يا حمزه مش بترد على امك ليه ؟
حمزه : يا بابا دى كل نص ساعه بتكلمنى وتطمن عليا
ابو حمزه : طب خود كلمها
ام حمزه : الو كان لازم ابوك يكلمك عشان ترد
حمزه : لا يا ماما بس اصل الموبيل ماكنش معايا
ام حمزه : لا خلى الموبيل جنبك عشان كل شويه اطمن عليك
حمزه : ماما طب ممكن بلاش كل نص ساعه تكلمينى خليها كل ساعه
ام حمزه : زهقت منى ؟
حمزه :لا والله بس يعنى
ام حمزه : خلاص يا حمزه شكرا انا خلفتك وكبرتك وربيتك وفى الاخر جوزتك عشان تزهق تكلمنى شكرا خليك مع الزفته بتعتك ( وفقلت فى وشو )
ابو حمزه : لزمتها ايه الزفته بتعتك دى طب هى مالها
ام حمزه : بيحبها اكتر منى
ابو حمزه : اكيد لا بس هو عريس فرحان بيها وانتى مزوداها كلميه كل ساعتين مش كل نص ساعه
ام حمزه : استغفر الله
انا عارفه ان تقى ملهاش داعوه خلاص انا مش هكلمو خالص وهشوف هو هيكلمنى ولا لا
ابو حمزه : انتى كده صح وتقى حولى تحبيها زى بنتك بلاش حبك لحمزه يخلى بينك وبينها حاجه
ام حمزه : والله انا بحبها بس
ابو حمزه : بس ايه يا حببتى بس
ام حمزه : حمزه وحشني
ام منير: السلام عليكم
ام فارس : انتى جيتى شوفتى عملت ابنك المهببه
ام منير : اشوفو بس اشوفو هو فين ؟
ابو فارس : هو جه جاب الحاجات دى ومش عارف راح فين ؟
ام هدى : صحيح انا ماليش داعوه بس ليه يعمل كده دى نجوى مش مخليه عاوز حاجه
ابو منير: محمود روح شوفو فين وانته يا حمد دورو عليه
احمد : حاضر يلا يا محمود
سلمى : هى نايمه ليه ؟
ام فارس : واخده بنج ونايمه من ساعت ما جينا ادعلها يا سلمى
ام منير: ومتعرفيش مين اللى اتجوزها منير ؟
ام فارس : انا معرفش حاجه دا فارس سمعنا صوتو هو ومنير بيتخنقو باره جرينا نشوف فى ايه لقنا فارس بيقولو انته تتجوز على اختى
هدى عشان تسلك منير من ايدو خادتو ومشيت ومن ساعتها معرفش فين
ام منير : هو فارس ضرب منير ؟
ام فارس: انا مش عارفه انا لقتهم بيضربو فى بعض انا قاعده تايها مش عارفه راسى من رجلى
امبارح كنت فى فرح بنتى
وانهارده بنتى التانيه بين ادين ربنا
ام منير: معلش اصبرى بس اعرف هى مين واتجوزها ليه
ابو منير : انته شرفت يا بيه
منير: بابا انا
ابو فارس : انا لو بنتى جرالها حاجه هوديك فى داهيه
ابو منير: مين دى اللى اتجوزتها ؟
منير: انتو لحقتو قولتولو
ام منير: مش هما اللى قالولنا يا مفضوح
مراتك هى اللى قالت سلمى كلمتكم فى الشقه فى التليفون نشوفكم فى انهى مستشفى قالت لنا انها مراتك واسمها صابرين
ابو منير: اتجوزت تانى ليه ؟
منير : بابا انا اضحك عليا
ام منير: حبيب امك اه اضحك عليك لتكون يا واد ساقتك حاجه اصفره
واخدت اعز ما تملك فانته خفت من الفضيحه واتجوزتها صح
منير: انا حر محدش له داعوه بيه
محمود : لا مش حر لما مراتك يحصلها اجهاض بسببك لازم نعرف ايه حصل
ام منير: يومك اسود لتكون ضربتها ؟
ام فارس : ايه ضربها دانا اروح فيك فى داهيه
منير: والله ابدا انا مقدرش امد ايدى على نجوى والله ابدا طب اهدو بس وانا هحكلكم على كل حاجه
سلمى : دى بدئة تفوق
منير: ( قرب منها ) نجوى فوقى يا حبيبتى انا جنبك
ام هدى : انا هروح اشوف الدكتور
ام فارس : اه روحى ياختى ربنا يكرمك
نجوى : ماما انتى فين
ام فارس : انا جنبك اهو
ابو فارس : قوليلى يا نجوى منير عملك ايه ضربك عشان كده سقطى ؟
نجوى : لا اتجوز عليا
منير : انا اسف غلط ومكنتش اعرف ان ممكن يحصل كده والله
نجوى : اطلع باه بقى مش عاوزه اشوفك تانى
سلمى : طب اهدى بس عشان النرفزه وحشه عليكى
نجوى : سبونى فى حالى بقى واطلعو باره
سلمى : معلش اعزروها يلا نطلع ونسبها ترتاح
ام منير: كده برضو داحنا جايين نطمن عليكى
نجوى : روحى شوفى مرات ابنك الجديده هى دى اللى هطلع عليكى القديم والجديد
ابومنير: كده برضو يا نجوى طب اعملى حساب ليه
نجوى : اطلعو باره بدل ما هقوم امسح بيكم المستشفى
( الدكتور داخل )
الدكتور : اهدى يا مدام اهدى
نجوى : طلع الزباله دول باره
( وشاورت على منير ) وكمان الصفيحة الزباله دى من هنا اطلعو باره
الدكتور : طب اهدى
كلو يطلع باره لو سمحتم
ام منير: طالعين يا دكتور شكرا يا متربيه
نجوى : متربيه اكتير من بنتك اللى دايره على حل شعرها مع يوسف لولايا انا كان زمانها مفضوحه فى البلد كلها
ام منير: اخرصى انا بنتى
نجوى : بنتك ولا صور بنتك يا ام الصايعه الموبيل بتاعى فين اوريكى صور بنتك الزباله
ابو منير : انتى بتقولى ايه يا نجوى
الدكتور : ( قدر يسبت ايدين نجوى وادها مهدى ونامت )
ام فارس : هى مالها ؟ نامت تانى ليه ؟
الدكتور : انا ادتها منوم
ابو منير : ايه اللى نجوى قالتو ده يا رزقه ؟
ام منير: يا خويا دى قللت الادب وعماله تقول اى كلام تعالى نمشى من هنا
( منير اخد ابوه وامو واخواتو وروحو على شقتو )
منير: اتفضلو
ام منير : ايه اللى حصل يا منير احكلنا ؟
منير : ( وشو فى الارض وساكت )
ابو منير : ما ترد اتجوزت ليه على نجوى ؟
منير : غلطه
محمود : خلاص طلقها وقول كلمتين لنجوى وخلاص وهى بتحبك هتسمحك
منير: مقدرش كاتب على نفسى شيك ب 100 الف جنيه
دا غير الشغل هترفد منه وكمان الشقه دى شقتها
ام منير : لا افهم فى ايه ؟
وهى فين المدام اصلا
سلمى : حرام عليك اللى حصل لنجوى ده
منير : سلمى انا فيه اللى مكفينى مش ناقص
احمد : انته ليك عين بتزعق دانته خربت بيتك وكنت السبب فى اجهاض مراتك
منير : انا السبب
ام منير : وانته هتفضل تعيط كده ما تحكلنا حصل ايه ؟
هدى : اهدى بقى كفايا نرفزه
فارس : انا اللى واجعنى اوى انو كان مش لاقى يتجوز نجوى دا استلف عشان يشترى اوضت النوم دا اتجوزها شحاته من ابوه واخواتو رضيت تتجوز من غير اى حاجه وفى الاخر يروح يتجوز عليها
وهى ياعينى طول اليوم بتتقطعه قدامنا ومحدش حاسس بيها
هدى : الله يكون فى عونها
خود حط الثلج ده على ايدك عشان متورمش
فارس : ( اخد كيس الثلج ) لولا انك قومتينى من عليه والله كنت هموتو
هدى : هو انا اللى قومتك دا كان فى بتاع 20 راجل بيشلوك من فوقيه دانته كنت حاجه متوحشه
فارس : مكنتش دريان انا بعمل ايه منظر نجوى وهى نايمه ومش دريانه كان صعب اوى
اول مره احس انى بحبها اوى كده اول مره احس انى اختى موجوعه
ولماعرفت انو سبب الوجع ده محستش بنفسى غير ووشو كلو دم
هدى : طب يلا نرجعلهم ابوك لوحدو
فارس : انا لو شوفتو هناك هموتو
هدى : لا امسك اعصابك هيثم محتاجلك وانا كمان انا ماليش حدغيرك
فارس : طب قومى نروحهم
ام منير: اشتارتك يا موكوس ؟
منير : 40 سنه دى اصغر منى ب 7 سنين
ابو منير : طب ليه ترضى بكده ؟
منير: انا لقتها مش عاوزه حاجه كل اللى محتاجه ساعه او ساعتين فى اليوم
وانا قولت نجوى بتبقى على طول مع اهلها فا لما تكون معاهم هروحلها لاكن هى لما عرفت انى مش مخلف وان بحب نجوى غيرت كل اللى كانت بتقولو
ام منير: طبعا ما هى ركبت ودلدلت رجليها كمان
هى فين ؟
منير: فوق
محمود : انا مش فاهم يعنى هى عندها شقتين ؟
منير : لا دى شقتها كانت مجهزاها عشان تتجوز فيها بس لما متجوزتش قفلتها
وهى عايشه فوق فى شقت ابوها وامها
ابومنير: يعنى ابوها وامها فوق ؟
منير: لا دول ماتو وهى عايشه لوحدها
ام منير: اطلع نادلها يا موكوس يابن الموكوسه
منير: ماما انتو تمشو دلوقت وانا هحل كل حاجه انا هتسرف
ابو منير: ومتسرفتش ليه قبل ما المصيبه تكبر
منير : ملحقتش
( جرس الباب رن )
ام منير: مالك اتفزعة ليه ؟ دى تلاقيه الهانم ،هانم ايه قول امه الحجه قوم ياحمد افتح
( احمد فتح الباب )
صابرين : السلام عليكم
ازيك يا ماما
ام منير: ماما ايه يا ابله داالفرق بينى وبينك7 سنين
صابرين : اه بس برضو فى عليا واجب احترام ولامش عوزانى احترمك
ابو منير : قومى يلا نمشى
ام منير: نمشى مش نستنى لما نشوف
صابرين : تمشى ليه يا بابا بس طب حتى اشربو حاجه قولى اعملك ايه تشربو
ابو منير : معلش عشان سابين اخت منير لوحدها
قومى يلا يا محمود
ام منير: (وهى على الباب بصوت على )
من همو اتجوز قد امو
( وبعد ما كلهم مشيو )
منير: انتى ايه نزلك ؟
صابرين : قولت اشفكم محتاجين حاجه
منير : انا عاوز حل دلوقتى
انا عدل بينك وبين نجوى مش هقدر انا بحب نجوى
صابرين : طب انته عاوز ايه ؟
منير: كل واحد فينا يروح لحالو انا هطلقك وبلاش أذيه انا هسيب الشقه بس بلاش ترفدين من الشغل والشيك نقطعو
صابرين : طب نرجع زى الاول نقضى ساعه او اتنين فى اليوم ،او او وقت ما تكون فاضى بس متسبنيش
منير : انتى اللى فضحتى سرنا انا كنت بعمل كده لاكن انتى اللى عرفتى الكل
نجوى مش ممكن تقبل بوجودك فى حياتى
صابرين : طب سبنى اتكلم معاها انا هقدر اقنعاها
منير : مستحيل تقبل وانتى خيرتينى انتى او نجوى وانا اخترت نجوى
صابرين : وانا هسجنك لو مابقتش معايا مش هسيبك ليها
وانته ونصيبك بقى
فارس : انته تعبان يا بابا ؟
ابو فارس : انا ماختش الانسولين انهارده غير الصبح
فارس : طب مقولتش ليه هروح اجبلك اكل واجبلك جرعه انته بتاخد كام ؟
ابو فارس : 20
فارس : حاضر
هدى خليكى معاهم
ام فارس : يا رب انته عالم بينا يا رب
ابو منير: بت يا سومه انتى فين ؟
سومه : نعم بابا انا هنا
احمد : ( مسكها من شعرها ) انتى عملتى ايه ؟
ابو منير: سبها انا بكلمها ابعد انته
سومه : انا معملتش حاجه
ام منير: خلاص يا رزق صغيره وغلطة معلش وانا علمتها الادب
محمود : والله لولا بابا انا كنت دفنتك صحيه
ابومنير: عملتى ايه يا بنت مع يوسف ؟
سومه : والله ما عملت حاجه
ابو منير: قولى بالزوق بدل ما هتشوفى منى وش تانى
سومه : (وهى بتعيط ) انا اسفه هو ضحك عليا
ام منير: والله يا رزق محصلش اللى فى دماغك دا كلام عيال على الزفت النت ده وانا حرمتها منه خلاص وسحبت منها الموبيل والكمبيوتر كمان
ابو منير: اسكتى انتى
انطقى يا زفته حصل ايه ومخبياه ؟
سومه : والله ما حصل حاجه ولا عمرى قبلتو ولا مره كلو كان على النت والله وهو كان قايلى انو هيتجوزنى والله
محمود : وانتى بقى عملتى معاه ايه وصور ايه اللى قالت عليها نجوى
ام منير : خلاص بقى يا محمود
ابو منير: اسكتى انتى بدل ما هدبحها دلوقتى قدامك
انطقى يا بت صور ايه ؟
سومه : صورى
احمد : بت اوعى تكونى اتصورتى نصيبه يكون اللى فى دماغى ده صح ؟
ابو منير: قولت محدش يمد ايدو عليها
قولى صور ايه اللى بعتهالو؟
سومه : ( وهى عنيها على الكل وهتموت من الخوف ) انا اسفه والله هو ضحك عليا انا كنت فكراه بيحبنى والله
ابو منير: اتعرفتى عليه ازاى ده ؟
سومه : انا اعرف انو صاحب منير فا مره قبلنى فى الشارع واخد منى الفيس ورقم تليفونى واتكلمنا شات كتابه بس والله
انا بعد فتره اكتشفت انو كان بيكلمنى عشان يعرف الاكونت بتاع تقى وهو طلب منى اصورلو تقى واديلو الصوره انا مكنتش فهمه انو بيستغلنى عشان يوصل لتقى
فا لما تقى رفضت تكلمو فضل يكلمنى انا والله بس انا كنت فكراه بيحبنى
ابو منير : لمسك يا سومه ؟
سومه : لا والله
ابو منير : طب ادخلى اوضتك لحد ما اشوف هعمل فيكى ايه
محمود : انته لسه هتشوف دى لازم تتضرب
احمد : تضرب دى لازم تدبح الليلادى
ام منير : اللى هيقرب منها والله هصوت والم الناس وفضيحه بفضيحه بقى
ابو منير : سلمى خودى الزفته دى على جوا ومش عاوز اسمع صوت
سلمى : حاضر يا عمى
( سلمى اخدتها وداخلت الاوضه بيها )
محمود : بابا سبنا نضربها دى قللت الادب
ابو منير : البنات متضربش لوهى غلطة فا احنا السبب
كل واحد منكم كمان غلطان وانا كمان غلطان
محمود : ليه عملنا ايه
ابو منير : انا طول النهار فى الشغل وارجع افضل من الجامع للبيت او قدام التلفزيون عمرى ما كلمتها ولا فهمتها الصح من الغلط
وانته يا محمود من الشغل لمراتك او مع اصحابك او نايم فكرت تشوف اختك عاوزه ايه
محمود : ما الناس كلها بتعمل كده وبعدين هتكون عاوزه ايه مش تاكل وتشرب وبتلبس
احمد : ومعاها موبيل زينا وكمبيوتر فى اوضتها بتعها لوحدها يعنى مش ناقصها حاجه
ابو منير: ناقصها حد يسأل عليها يصاحبها ياخد ويدى معاها بدل ما تتكلم مع الغرب على الفيس لا كان المفروض تكونو انتو اخوتها اصحبها
وانتى يا رزقه المفروض كنتى تصحبيها تشوفى بتكلم مين وبتعمل ايه دى هى بنت واحده
ام منير : انا كنت كل ما ابص عليها القيها بتلعب اللعبه بتاعت الحيونات دى والزرع وان مش بفهم فى النت ده اصلا
ابو منير : من انهارده عينك عليها تتكلمى معاها تشوفى لو عاوزه تخرج ورجلك على رجلها ولو ليها صحبه تيجى قدام عينك
اى حد عندو بنت ولا واد صغير ولا اخ ولا اخت لازم يصحبو
ويعرف سرو ايه مش يسيبو كدا
ولما يغلط الكل يعلقلو المشنقه
كلامى غلط لو غلط قولو ؟
ها ايه رئيكم فى كلام ابو منير كلامو صح ولاغلط ؟