رواية معاناة الحب الفصل الثامن8 والتاسع9 بقلم هنا رياض

بقلم هنا رياض

فى الصباح 

خرجت هاله وهى ذاهبه الى العمل بينما وهى تمشى قابلها هانى و اخذها لتقعد معه فى احد الكافيهات

هاله: "فى ايه يا هانى عايز ايه" 

هانى: "عايزك انتى" 

هاله: "ليه انشاء الله هجيلك ليه مش انت الى جيت وضربتنى فى نص بيتى" 

هانى: هتجيلى غصب عنك"

هاله: "ازاى بقا" 

هانى: "يعنى منتيش خايفه فى يوم تيجى متلاقيش امك.. ابوك.. صاحبتك.. بنت خالتك.. خالتك.. صاحب ابوكى.. صاحبتك التانيه.. ولا ايه" 

هاله: "يغنى لو رجعتلك هتسيهم فى حالهم" 

هانى: "اكيد" 

هاله وهى على وشك البكاء: "ماشى "

هانى: "خدى دبلتك والبسيها" 

اخذت هاله الدببه و لبستها و رحلت وهى تبكى ومنهاره  ذهبت هاله الى تشاى لكى تشكى لها 

لؤى: "هى فين هاله" 

عمر: "تقريبا مجتش بس انت مالك بتسأل عليها ليه" 

لؤى: "لا عادى كنت بسأل عشان الشغل" 

عمر: "يمنى هو هاله فين" 

يمنى: "هتصل عليها دلوقتى واشوف" اتصلت يمنى بـ هاله و ردت هاله 

يمنى: "ايه يا بنتى مجتيش ليه" 

هاله ببكاء: "مش هقدر اجى يا يمنى" 

يمنى بقلق: "ليه يا هاله ومالك بتعيطى ليه اجيلك" 

هاله: "لا خليكى وم وبعدين انا مش هقدر اجى انهارده" 

يمنى: "ماشى يا قلبى اقفلى انتى دلوقتى وانا جيالك حالا" 

هاله: "لا خليك كدا مش هتشتغلى" 

يمنى: "يولع الشغل على الى جاب الشغل وبعدين  انا عايزه ايه من الغل مدام بابا دكتور جراحه" 

نظر لها لؤى و عمر بتعجب فلماذا تعمل ان كانت لا تريد المال او اى شئ اخر حسنا هم تعجبوا فقط لانها جديده عليهم فـ كل سكرتيره تأتى كانت تريد ان تتزوج اى احد ، انتهت يمنى من المكالمه استأذنت يمنى بعدها ذهبت الى البيت 

يمنى: "مالك يا هاله اهدى و احكيلى" 

هاله: "بيهددنى بيكو.. هو عارف انكو اغلى ما املك عشان كدا بيهددنى بيكو" 

تشاى: "تهديد ايه ومين الى بيهددك اصلا" 

هاله: "هانى.. هانى هو الى بيهددنى عشان هو ضابط ويقدر يحمى نفسه ويقتل الى هو عايزه وانا مقدرش اعمل حاجه عشان هو ضابط" 

تشاى: "ابن ال***خ طب بصى هكلم تايك وهو هيشوف حل" 

هاله: "لا متكلميش حد المشكله دى مبينا بس محدش يعرف عنها حاجه" 

يمنى: "كل المصايب دهى منك يا هانى يا ابن فتحيه" 

هاله: "طب دلوقتى اعمل ايه اقنع بابا ازاى" 

تشاى: " بصى قوليله كان سوء تفاهم بس"

هاله: "والله لا بجد انا مكنتش هعرف انان لحد العصر.... مهو لو كان بيقتنع كنت قولت كدا" 

يمنى: "طب يعنى هنعمل ايه نتصل بـ شهد" 

تشاى: "على فكره رامى ساب شهد تانى" 

هاله: "على فكره الشله دى بقت حظها نحس" 

يمنى: "حسيت بدا برضو... يلا فين الاكل انا لسا ما أكلتش حاجه من الصبح" 

تشاى: "تعال نسأل كريمه"  

هاله/يمنى: "يلا" 

نزلت الفتيات الى كريمه فـ تشاى تسكن فى الدور الثالث و كريمه تسكن فى الدور التانى 

كريمه: " يا هلا يا هلا بشباب المستقبل"

تشاى: "انتى راحه فين يا كريمه" 

كريمه: "الاه هو انا مقولتكوش" 

هاله: "تخيلى مقلتلناش" 

كريمه: " ادينى بقولكوا انتو هتنزلوا معايا السوق"

يمنى: "سوق ايه سوق التلات"  

لاحظت كريمه يد هاله و قالت

كريمه: "بت يا هاله ايه الى فى ايدك دا" 

هاله بتوتر شديد: "ا ا ا دا دبله عادى يعنى" 

كريمه: "قولى والله... مانا عرفه انها دبله دلوقتى الدبله دى منين و بتاعت مين" 

هاله: "بتاعت هانى عادى يعنى" 

فى تلك اللحظه خرجت فاطمه و يوسف من البيت لان يوسف ذاهب الى العمل و فاطمه ذاهبه مع كريمه السوق

فاطمه: "هانى مين انتى رجعتى لـ هانى" 

وهى على وشك البكاء: " ايوه هانى.. هانى جه وهددنى بيكو وكنت لازم اوافق"

يوسف: "اه يا بن ال**ب يا و***ى يا و**خ" 

كريمه: "يا حج يوسف فى بنات هنا هتبوظ سمعتهم" 

يوسف: "انتو راحين فين دلوقتى" 

كريمه: "رايحين السوق ليه" 

يوسف: "اقلعى الدبله يا هاله" 

هاله: "حاضر يا بابا" 

خلعت هاله الدبله وهى تمسح دموعها لانها لا تحب هانى ابدا بل تحب احد اخر 

يوسف: "يلا شوفوا انتو رايحين فين" 

كان يجلس وهو يفكر فى ماضيه حقا كان ماضى سئ جدا لم يكن بجميل ابدا 

«««بااك»»» 

لؤى: "والله ما عملت حاجه غلط" 

ياسر: "عارف بس انا لازم افش غلى فيك" 

لؤى: "طب انا عملت ايه" 

تكلم ياسر وهو يخلع حزام بنطاله: "عارف انت عملت ايه عشان تتعاقب كدا"

لؤى برعب حقيقى: "لا معرفش"

ضرب ياسر لؤى ضربه شديده: "اقولك انا غلطتك غلطتك انك جيت على الدنيا عارف لو مكنتش جيت كنت هبقا مرتاح اما انت جيت و بقيت حاجز فى انى استمتع"

بكى لؤى جدا وهو يتألم فـ من فى سنه يتحمل هذا الضرب الشديد كانت كل جلده تنزل على جسده يخرج منه صرخه..صرخه وجع حقيقيه فهو متألم جدا فهو ما زال طفل فى الرابعه من عمره كان كل ذلك يحدث امام اعين ابتسام والتى لم تفكر حتى بأن تحمى لؤى من ذلك العذاب فـ حقا هؤلاء الاشخاص انعدمت الانسانيه عندهم 

«««باااك»»» 

دخل عمر و شهاب و تايك على لؤى لكن رأو لؤى و لـ اول مره يبكى امامهم فهوليس وحش حتى لا يشعر هو لم ينعدم عنده الانسانيه يل هو شخص تعذب من اقرب الاشخاص اليه، عمر ليخرج لؤى من حزنه 

عمر: "ايه يجدعان هنقضيها نكد على بعض" 

نظر الجميع اليه بتعجب فهو اكثر شخص حزين فى الشله الجكيع يعلم انه يخفى وراء تلك الابتسامه حزن كبير  فـ موت زوجته ليس بالهين ابدا 

♡

فى مكان ما ♡

....: "امنيه تعالى دلوقتى" 

امنيه: "نعم يا انس" 

انس: "الاه هو انتى مش قولتى هتنزلى فيديو جديد وانا هصورك" 

امنيه: "صح انا قولت كدا"

انس: "يبقا يلا نصور الفيديو" 

امنيه: "بس انا نسيت الفيديو كان بيحكى عن ايه" 

انس: "الناس الى بتقول على ان فيه علاثه بينك و بين عمر ابراهيم الغربى والى هو جوزك اصلا" 

امنيه: "خلاص مش كل شويه تفكرنى..... ويلا ابدأ الفيديو" 

انس: "يلا" 

بدات امنيه الفيديو 

امنيه: "هاى جايز وحشتونى جدا جدا جدا جدا دلوقتى فى ناس بتقول ان فى علاقه بينى و بين رجل الاعمال المشهور عمر ابراهيم الغربى وانا طالعه اقول ان مفيش اى حاجه بينى و بينه خالص ومفيش اى علاقه تجمعنا وكل دا كذب بس و بعدين مين قال انو انا الى هو بيحكى عليا انا مش يمكن بيحكى عن حد تانى مش شرط يبقى انا يعنى و بعدين مينفعش اخطب وانا متجوزه وانا مخطوبه فـ من الاخر مفيش اى حاجه بينى و بين عمر ابراهيم الغربى وبس كدا وباى باى 

انتهت امنيه من ذلك الفيديو و دخلت الى البيت فهى كانت تصور فى الجنينه دخلت و دخل بعدها انس فهم مخطوبين لكنهم يعتقدون انهم متزوجين فهم يعيشون مع بعض 

ـ

الفصل التاسع

كانت هاله تتصل على شهد لـ تأتى معهم وبالفعل جاءت لـ تشترى اشياء لـ نسرين 

يمنى:"بقولك يا شهد" 

شهد: "ايه عايزه ايه" 

يمنى: "دلوقتى هو ايه الفرق فى انى انزل اشترى لوحدى الحاجه وانزل مع كريمه" 

شهد: "يمنى بصى انتى لو نزلتى لوحدك فى احتمالين الاحتمال الاول وهو انك تتسرق و  بحالتك  دى وغبائك دا فهتخلى السرقه اسهل الاحتمال التانى وهو انك هتجيبى للبياع شلل بغبائك"

يمنى: "طب متشكرين بس بلاش الاهانه" 

شهد: "يمنى بالله عليكى لتبعدى عن وشى لانى مش طايقه حد" 

يمنى: "مالك يا شهد مش على بعضك" 

شهد: "لا ولا حاجه"

يمنى: "مالك يا شهد وقولى" 

شهد: "هقولك بعدين" 

يمنى: "طب انا راحه اشترى حاجه لماما" 

شهد: "روحى" 

ذهبت يمنى لـ تشترى طماطم مثلما قالت كريمه ويجب ان تفاصل مع الرجل 

يمنى: "الا قولى يا حج هو الكيلو بكام" 

الرجل: "بخمسه جنيه" 

يمنى: "لا يا حج دا انا جيباه من عند الست الى فى اول الشارع الاتنين بعشره" 

الرجل: "طب وايه الفرق فى كده"  

يمنى: "ايه هو مفيش فرق ولا ايه" 

الرجل: "للاسف مفيش فرق" 

يمنى: "ليه مفيش فرق ليه" 

الرجل: "حضرتك انا بقولك الكيلو بخمسه و انتى بتقولى الست الى فى اول الشارع بتبيع الاتنين بعشره ولو قسمنا العشره هيطلع خمسه ولو قسمنا الاتنين هيطلع واحد وبكدا هيكون الكيلو بخمسه و بعدين الست الى فى اول الشارع بتبيع فاكهه مش خضار" 

يمنى: "احلف" 

الرجل: "والله" 

يمنى: " على فكره انت لو اشتغلت مكانى هتاخد مرتبه عاليه جدا دا انتى اذكى منى"

الرجل: "ولا ذكى ولا حاجه انتى الى غبيه بس" 

يمنى: "بص عشان نبقى متفقين انا دلوقتى هاخد كيلو الطماطم بـ تلاته ونص عشان امى ما تضرينيش" 

الرجل: " تاخدى كيلو الطماطم ببلاش ومعتيش تيجى خالص" 

يمنى: "لا احنا مابنكلش حق الغلابه انت تاخد التلاته ونص بتوعك و تدينى الكيلو ذائد الجنيه و نص ماشى"  

الرجل: "ماشى"  

اعطى الرجل الطماطم الى يمنى  اخذت يمنى الطماطم و رحلت الى المنزل بعدما قالت لـ كريمه رحلت تشاى الى عملها و شهد و هاله و كريمه اشتروا الاشياء الذى يريدونها و رحلوا 

♡

فى الشركه♡

كان الجميع يبارك لـ لؤى على زواجه بينما كانت يونا تنظر لهم بغرور كبير وصلت تشاى متأخره خمسه دقائق عن الوقت المحدد دخلت تشاى مكتب لؤى لانه طلبها وكان مع لؤى يونا و عمر و تايك 

يونا: " اقدر اعرف جايه متأخر ليه" 

تجاهلتها تشاى وقالت موجهه كلامها لـ لؤى: "حضرتك طلبتنى ليه"  

يونا: "لما اكلمك تبصيلى" 

تجاهلتها تشاى للمره الثانيه: "حضرتك لسا مردتش عليا فممكن اعرف طلبتنى ليه"  

تعصبت يونا جدا لتجاهلها هذا فقامت بـ امساكها من ملابسها وقالت

يونا: "لما تبقى مرات مديرك تكلمك تقافلها احترام"  

ضحكت تشاى بأعلى صوتها: "مرات مين الكلام دا تقوليه لما مكنش حاضره لكن انا حاضره وازاى اتجوزتى لؤى و عارفه ان لؤى مجبور على الجوازه منك والصراحه انا مضمنش ان كان هو اول راجل فى حياتك ولا لا وبعدين انا برضو خطيبت شريكه بس الفرق ان لؤى متجوز اجبارى بس تايك مش خاطب اجبارى لا خاطب بمزاجه و بعدين اسكتى لحسن افضحك واقول كل حاجه فخافى منى ماشى" 

يونا: "وانا يوم ما اخاف هخاف منك انتى" 

تشاى: "احسنلك خافى ماشى"  

لؤى: "يونا اطلعى بره" 

يونا: " وانت هتطردنى عشان دى"

فقد لؤى صبره وقام بشد شعره وقال

لؤى: "الا خطيبت صاحبى ماشى وبعدين اوعى تفكرى نفسك مراتى بجد دا انا هطلقك بعدها بكام يوم ماشى " 

يونا بألم: "ماشى ماشى بس سيب شعرى"  

ترك لؤى شعر يونا، خرجت يونا بسرعه كبيره بينما قال لؤى

لؤى: "تشاى انا مش هـ ثق غير فيكى" 

تشاى: "تثق فى ايه معلش" 

لؤى بخبث شديد: "انتى الى هتصممي الفستان لـ يونا" 

تشاى بخبث مماثل لـ خبث لؤى: "اوعى يكون الى فى دماخى" 

لؤى: "لا هو الى فى دماغك" 

تشاى: "اشطا يكون عندك بكره بالكتير"  

لؤى: "اشطا يلا روحى اعمليه" 

تشاى وهى تخرج من الغرفه: "نياهاهاهاهاهاهاها بس استنى ايه رأيك تجيب الشباب وتيجى عند كريمه هتجبلك حته فكره لوز اللوز وهتندمها على الجواز"

لؤى: "ماشى هاجى انا والشباب" 

تايك: "لم افهم ماذا سـ تفعلون لكن لا تكلمها لؤى"  

لؤى: "شغل وبعدين كلمها وقلها انك عايز

تتجوزها"  

تايك: " انا اعرف تشاى فهى تأجل فكره الزواج لاجل انها تريد البقاء فى الحاره"

لؤى: "خلاص مدام انت عارف هى عايزه ايه اعملهولها" 

تايك: "انا انتظر عيد ميلاديها لكى تتفاجاء" 

عمر: "يا حُنين ايه كل الروامنسيه دى" 

لؤى: "شوفو مين بتكلم ملك الرومانسيه نفسه" 

عمر: "نينينينينينيني قول انك غيران وخلاص" 

لؤى: " وانا اغير منك انت"

عمر: "ايوه تغير منى فيها ايه" 

لؤى: "والله لتسكت" 

عمر: "ماشى" 

كريمه: "ايوه يعنى اعمل ايه مافهمتش" 

تشاى وهى على وشك البكاء: "مالك يا كريمه قالبه اليومين دول على يمنى ليه دى عاشر مره اقولك هما عاوزين ايه" 

كريمه: "عيدى تانى"

تشاى: "والله دى اخى مره" 

كريمه: "ماشى يلا اشرحى" 

تشاى: "دلوقتى لؤى الى هو صاحب خطيبى عارفاه" 

كريمه: "ايوه عارفاه" 

تشاى: "كان مخطوب من واحده اسمها يونا و سابها" 

كريمه: "سابها ليه" 

تشاى: "وانا مال اهلى انا" 

كريمه: "خلاص خلاص كملى" 

تشاى: "دلوقتى يونا دى جت قدام الصحافه و كذبت وقالت انها مراته مع انه مفركش معاها وهو عشان فيكى وفى حلك" 

                        الفصل العاشر من هنا

لقراءة باقي الفصول من هنا