رواية ريهام
الحلقه 4
ريهام:صباح الخير
يوكا:صباح النور
ريهام:صاحيه بدرى ليه
يوكا:بحضر نفسى عشان انزل
ريهام:مستعجله ليه ماتقضى معايا النهار
يوكا:لا عشان ورايا شغل وحاجت بس هبقى اطمن عليكى
ريهام بعياط:طيب
يوكا:ياحبيبتى مالك بس
ريهام:خايفه منو
يوكا:متخافيش مايقدرش يعملك حاجه
ريهام:ربنا يستر طب مش هتفطرى
يوكا:فطرت ياحبيبتى يلا انا همشى بقى عشان الحق شغلى مع السلامه
ريهام:سلام
تذهب يوكا وريهام تجلس تفكر بما سيفعله كريم بها وتستعد ل اى شيئ سيفعله وتذهب لنوم
تذهب يوكا وريهام تجلس تفكبها وتستعد ل اى شيئ سيفعله وتذهب لنوم عميق
يستيقظ كريم ويدخل للحمام ويخرج ليتفرج على التليفزيون وهو لا يعلم ان يوكا ذهبت
تستيقظ ريهام بعد كريم بنصف ساعه وتشعر به وتذهب الى الحمام بخبث وتتوضئ وتصلى وتدعى فى صلاتها
ريهام:يارب اكفينى شره وابعد شره وحقدو عنى واهديه
تنهى ريهام صلاتها وتذهب لتحضر الفطار وتخرج الى كريم بالافطار فى صينيه العشاء
كريم:صحيتى امتا
ريهام:من ربع ساعه
كريم:ماشى
ريهام:الفطار جاهز
كريم:امال فين يوكا
ريهام:مشيت
كريم:مشيت امتا
ريهام:7 الصبح لان كان عندها شغل وكان لازم تنزل بدرى
كريم:ماشى حطى الفطار وامشى
ريهام:اروح فين
كريم:اى هتفطرى معايا كمان
ريهام:لا فطرت شكرا
كريم:فطرتى قبل ما انا افطر كمان
ريهام:اه فى حاجه حرام ولا اى
كريم:حرمت عليكى عشتك
ريهام:اه الاسطوانه المشروخه بتاعتك بتاعت الصبح دى لما تخلصها ابقى قولى
كريم:انتى بتتريقى عليا
ريهام:افهمها زى ماتفهمها بس ماليش مزاج للخناق تعرف متتخانقش معايا ولا انت عندك مرض الخناق
كريم ينهال بالضرب على ريهام لدرجه انها فقدت وعيها ولن يسال بها ويذهب ليفطر
وبعد ساعه تبدا ريهام تفوق تدريجيا ولاكن تشعر بدوخه ولن تقدر على الوقوف لولاكن بعد محاولات قدرت ان تقف على قدميها وتذهب على السرير وتشر بالم قوى جدا فى كل جسمها وترى كدمات ويديها تنزف دم لانه ضربها بعصا
ريهام تتصل بيوكا
يوكا:اى يامزه لحقت اوحشك... اى دا مالك
ريهام:الحقينى هيموتنى
يوكا:انا جايه حالا
تغلق يوكا الهاتف وتتصل بعمها سالم وتحكى له وتتصل بخالها فرج وتحكي له ويتقابلو جميعا ويذهبو الى ريهام
يدق الباب وكريم يفتح وبنصدم من وجود فرج وسالم ويوكا
يوكا:ريهام فين
كريم:ها اااا ن نايمه
يوكا:نايمه ياكداب اوعى من طريقى
تذهب يوكا الى غرفه ريهام وترى حالتها وتصرخ
يركضو فرج وسالم على صوت يوكا ويرو حاله ريهام وياخذوها الى المستشفى
وتتعالج وتخرج بعد يومين وطبعا كريم عامل نفسه مهتم ل امر ريهام امام اهلها
سالم:حمدالله على السلامه يابنتى
ريهام:الله يسلمك ياعمى
سالم انتى متاكده انك عايزه ترجعى بيت كريم بعد اللى عملو فيكى دا كان هيموتك
فرج:عمك معاه حق يابنتى فكرى شويه هترجعى لقبرك برجلك ليه
ريهام:اللى ربنا كاتبهولى هو اللى هايحصل ومحدش بيهرب من نصيبو
سالم:بس متحطيش ايدك فى النار وتقولى مش هتلسعنى
ريهام:معلش ريحونى واللى مكتوبلى هايحصلى حتى لو قعدت معاكو
فرج:يعنى مصممه
ريهام:اه معلش
فرج:زى ماتحبى يلا عشان هوصلك
ريهام:طيب
يوكا:انا هاجى ابات معاكى
ريهام:لا مافيش داعى انا هواجه بنفسى
يوكا:بس
ريهام:معلش سيبونى اعمل اللى يريحنى
يوكا:اللى يريحك
ريهام:يلا ياخالو
فرج:يلا
سالم:انا جاى معاكو
ريهام:ماشى
يوكا:انا هقضى معاكى النهار انهارده
ريهام:كلكو هتقضو معايا اليوم
فرج:بس يابنتى
ريهام:مافيش بس هتقضو معايا اليوم دا اخر كلام عندى
فرج:طيب
يصلون الى البيت
كريم:حمدالله على السلامه
ريهام:شكرا
سالم:انا ماكنتش هرجعها بس هى اصرت انها ترجع معرفش ليه جايه للهم برجليها
كريم فى نفسه:هم ياخدكو كلكو انتى بنى ادمه معندكيش كرامه اى اللى رجعك مش عارف
يوكا:اقعدى انا اللى هجهز الغدا
ريهام:يابنتى انا باقيت كويسه صدقينى
يوكا:قولت اقعدى
ريهام:طيب
تدخل يوكا الى المطبخ
كريم:انا هاروح اشرب ميه
ريهام:طيب
يدخل كريم الى المطبخ
كريم:بخ
يوكا:يامى خضتنى
كريم:سلامتك من الخضه
يوكا:ههههههههههههه
كريم:وحشتينى
يوكا:وانت كمان
كريم:هى اى اللى رجه البومه دى هنا تانى
يوكا:مش عارفه اى اللى رجعها بصرحه مس عارفه امتا هتخلص منها وابقى ليك انت لوحدك
كريم:قريب ياحبيبتى ان شاء الله بس كان احلى اسبوع قضيناه مع بعض
يوكا:فعلا ياحبيبى
كريم:ماتباتى كمان اسبوع
يوكا:انا اقترحت نى ابات بس هى رافضه
كريم:لا هتباتى وانتى هتزنى عليها
يوكا:ماشى ياحبيبى عشان خاطرك انت بس
..........فلاش باك ...........
فى يوم الصباحيه تذهب ريهام لتحضر الافطار
كريم يتحدث فى الهاتف
كريم:حبيبى عامله اى
يوكا:انا تمام
كريم:هشوفك امتا اصلك وحشانى اوى
يوكا:خلاص ياحبيبى انا باقيت فى مصر
كريم:بجد انتى فى مصر انا مش بحلم يعنى
يوكا:لا ياحبيبى مبتحلمش
كريم:اخيرا رجعتيلى
يوكا:هى بوز الاخس عندك
كريم:ياختااااااى ونبى افتكريلى النبى بس هتبقى عند وعدك انا بعاملها كدا عشان تيجى تباتى بحجه انك تحميها
يوكا:اكيد عند وعدى
كريم:بصى اقفلى لان شكلها خلصت سلام
يوكا:سلام
....... نرجع للحاضر .....
يوكا:الاكل جاهز اتفضلو
يذهب الجميع الى السفره
ريهام:تسلم ايدك ياقلبى
يوكا:الله يسلمك
تجلس يوكا بجوار كريم وريهام بجانبه
يوكا بصوت هامس لكريم:اى رئيك فى طبخى
كريم:تحفه
ريهام:بتقولى حاجه يايوكا
يوكا:لا سلامتك ياحبيبتى
فى اخر اليوم
سالم:نستاذن احان بقى
يوكا:انا هبات مع ريهام
ريهام:يابنتى انا فهمتك اى
يوكا:يعنى مش عايزه اختك تقعد معاكى
ريهام:مش قصدى بس
فرج:مافيش بس اختك هتبات معاكى هبقى ابعتلك هدومك يايوكا
يوكا:ماشى ياخالو معلش هتعبك
فرج:ولا يهمك
كريم فى نفسه:اخير حبيبتى هتقعد معايا الحمد لله
يذهبو الضيوف
يوكا:شكلك تعبانه ادخلى انتى ارتاحى وانا هظبط المطبخ
ريهام:مش محتاجانى فى حاجه يعنى
يوكا:لا روحى ارتاحى فى الاوضه
ريهام:ماشى
تدخل ريهام الغرفه الثانيه ولن تدخل غرفها زوجها
وتنام من شد تعبها
كريم:بتعملى اى
ريهام:بروق المطبخ
كريم:ماتسيبك بقى من المطبخ وتعالى اقعدى معاايا
يوكا:ما انا موجوده اهو مش هاطير
كريم:لا تعالى بس اقعدى معايا
يوكا:طيب
تخرج يوكا مع كريم ويدخلو الغرفه ويغلقو الباب
بعد ساعه تستيقظ ريهام وتتفاجا بعدم وجود يوكا بجانبها تقوم وتبحث عنها ولن تلاقيها ولن تشك لحظه انها بغرفه كريم
وهى تمر من امام الغرفه تسمع صوت يوكا تضحك تدخل الغرفه فجاه وترى شيئ لن تتوقع رئيته فى يومزوجها يوخونها نعم يخوناه مع اختها وكان التارخ يعيد نفسه زوجها يخونها بنفس الطريقه الذى ابوها خان امها مع اختها ولاكن خيانه زوجها لها كانت ابشع لانها لن تتوقع ان ترى هذا المنظر امامها
ترى ريهام هذا المنظر وتركض خارج الغرفه وهى تبكى وكانت ستذهب ولاكن الوقت كان متاخر
ريهام:ياربى الساعه 4 الفجر هروح فين دلوقتى معقول يوكا تعمل كدا انا كنت مفكراها معايا عشان تحمينى تسمع ريهام خبط على الباب
كريم:ريهام لو سمحتى افتحى انا هفهمك كل حاجه
ريهام:لو سمحت سيبنى فى حالى وربنا يسعدك معاها
كريم:طب افتحى عايز افهمك حاجه ارجوكى افتحى
ريهام تلم ملابسها وتجهز للمغادره
وتفتح الباب وهى تحمل شنطها بالكامل
كريم:انتى رايحه فين
ريهام:............
كريم:طب استنى لحد الصبح وابقى امشى بس دلوقتى مش هاسيبك تمشى لوحدك
ريهام:فارقه معاك اوى
كريم:عشان انتى مهما كان اخت مراتى المستقبليه
يوكا:اقعدى ياريهام والنهار ليه عنين
ريهام تنظر الى يوكا نظره كلها عتاب وتريد ان تسالها 100 سؤال
يوكا:بتبصيلى كدا ليه
ريهام:لا ابدا بس ليا طلب قبل ما امشى
يوكا:اطلبى
ريهام:اودعك قبل ما امشى لانى مبقاش ليا حد من بعد اللحظه دى
يوكا بعد اللى عملتو معاكى ولسه بتحبينى
ريهام:لانك مهما كان اختى عايزه اودعك ل اخر مره
يوكا:هتروحى فين
ريهام:ارض الله واسعه
يوكا:بجد ماكنتش اعرف انك قلبك طيب اوى كدا
ريهام:ربنا يوفقكم فى حياتكو
ريهام تعانق يوكا بشده وهى تبكى فى صمت وكريم يشعر بالذنب تجاه ريهام ويشعر ان فراقها صعب وكانه احبها دون ان يعلم
كريم:لو سمحتى افضلى لحد مايطلع الصبح مش هاسيبك تنزلى فى الوقت دا
ريهام:لو سمحت سيبنى اعمل اللى يريحنى
كريم:لا مش هاسيبك تنزلى وادى الباب قفلتو بالمفتاح ومش هتنزلى دلوقتى
يوكا:لو لسه ليا خاطر عندك متنزليش دلوقتى
ريهام:حاضر هو انا ممكن افهم حاجه
كريم:انا عارف انتى عايزه تفهمى اى تعالى وانا هفهمك
تذهب ريهام وتجلس مع يوكا وكريم
كريم:انا ويوكا بنحب بعض من قبل ماتسافر يعنى من 3 سنين بس هى طبعا اطرت للسفر ووعدتها بعد ماترجع هنتجوز بس ابويا غصب عليا انى اتجوزك واثناء الخطوبه عرفت انك اختها وكنت هفركش الخطوبه بس ابويا هددنى انى لو متجوزتكيش هايكرشنى بره البيت او هايموت نفسو وساعتها اطريت اتجوزك وكانت جاه معايا كا انتقام انى اكرهك فيا بس
ريهام:فهمت الباقى مافيش داعى تكمل بس ليه انت مفهمتنيش ساعتها كنت هقف جنبكو
كريم:ماكنتس هاينفع لانو ابويا كان عايز كدا
يوكا:ممكن تسامحينى
ريهام:اطلبى من ربنا انو يسامحك ربنا بيسامح بس انا مش ربنا
تذهب ريهام وتترك كريم ويوكا وتدخل غرفتها وتبكى بشده وتوشك على الصراخ وتتذكر ماحدث لوادتها وقررت هى اين ستذهب فى الغد ولاكنها لن تتمكن من النوم
فى الصبح الساعه 8
تذهب ريهام لتلبس وتجهز للخروج
تخرج من غرفتها وهى تحمل اغراضها وترى كريم ويوكا مستيقظين
يوكا:قولت اكيد هتقومى بدرى من غير ماحد يحس بيكى
ريهام:.............
يوكا:مش بتردى ليه
كريم:هتروحى فين ياريهام
ريهام:لو سمحت افتحلى الباب
كريم:مش خفتح غير لما اعرف رايحه فين
ريهام:رايحه عند بابا
يوكا:بس مش هايقبل يخليكى تعيشى عندو
ريهام:دى حاجه تخصنى
كريم يفتح الباب وريهام تفتحو لترى شخص يقف امامها وكان سيطرق الباب
ريهام:عندكو ضيوف
صلاح:لا ضيوف ولا حاجه انا ابن عم كريم
ريهام:اهلا وسهلا
صلاح:انتى مراتو صح اصلى محضرتش فرحكو
ريهام:كنت مراتو
صلاح:مش فاهم
ريهام:هو هايبقى يفهمك عن اذنك
صلاح:استنى هنا انتو لسه مكملتوش شهر جواز
ريهام:كانت غلطه
صلاح:يعجب بريهام بشده طب انتى رايحه فين
ريهام:رايحه على ما رجلى تمشينى
صلاح:انا هوصلك
ريهام:لا مافيش داعى
صلاح:لو سمحتى بليز
ريهام تشعر بالراحه تجاه صلاح
صلاح:يلا بينا
ريهام:طيب
صلاح:اسبقينى انتى وانا جاى وراكى
ريهام:طيب
صلاح:هتفضل طول عمرك خاين ودى مش اول بنت تخدعها ودورك جاى يا انسه ولا تحبى اقولك يامدام انتى مش اول بنت يعرفها فى حياتو ولا هتكونى اخر بنت
يوكا تنصدم من كلام صلاح
كريم:اطلع بره ومش عايز اشوف خلقتك دى تانى
صلاح:ما انا طالع وميشرفنيش انى اعرف واحد زيك
كريم:طب يلا فى داهيه
يخرج صلاح وهو يفكر فى ما فعله كريم بريهام
صلاح:اتاخرت عليكى
ريهام:لا ولا يهمك
صلاح:طب يلا اركبى
ريهام:دى عربيتك
صلاح:اه لسه شاريها من اسبوع
ريهام:مبروك
تركب ريهام السياره مع صلاح
صلاح:هتروحى فين
ريهام:بس اوعدنى انك ماتقولش لحد على طريقى حتى ل اى حد من اهلى
صلاح:اوعدك قولى
ريهام:المقبره
صلاح باندهاش:مقبره هتعملى اى هناك
ريهام:هاعيش مع امى
صلاح:هى امك عايشه هناك
ريهام:لا مدفونه هناك
صلاح:بس ياريهام صعب تعيشى فيها
ريهام:معلش انا هطمن هناك اعيش وسط الاموات احسنلى من انى اعيش فى وسط ناس خاينه
صلاح:انتى متاكده من قرارك دا
ريهام:اه بس اهم حاجه انك تنفز وعدك
صلاح:بس تسمحيلى اطمن عليكى كل يوم
ريهام باندهاش:ليه
صلاح:لانى حسيت انك انسانه رقيقه اوى وبصراحه لما عرفت ان كريم هايتجوز قولت اكيد هاتبقى ضحيه من ضحاياه وزى ما البنت دى هاتبقى ضحيه ليه
ريهام:انت عارف مين البنت دى
صلاح:مين
ريهام:اختى
صلاح:ايييييييييييه
ريهام:دى الحقيقه
صلاح:للجرحادى اخت تغدر باختها كدا
ريهام:انا مصيرى زى ماصير امى بالظبط بس فى فرق واحد ان امى ماتت وارتاحت بس انا عايشه بتعذب
صلاح:ازاى
ريهام :هاقولك ............
صلاح:يااااااااااااه معقول الى حصل دا
ريهام:ايوا
صلاح:احنا وصلنا بس قبل ماتنزلى انتى متاكده من قرارك
ريهام:اه متاكده
صلاح:طب ممكن رقمك
ريهام:ليه
صلاح:علشان اطمن عليكى
ريهام:طيب 01.....
صلاح:هبقى اكلمك اطمن عليكى وانا سجلت نمرتى عندك ولو احتجتى حاجه كلمينى
ريهام:حاضر سلام
صلاح:سلام
تنزل ريهام من السياره وتدخل المقبره
صلاح:معقول انت واطى اوى كدا انك تجرح بنت بريئه زى ريهام دى شكلها طيبه اوى دا فى الزمن دا كل واحد بيتمنا يبقى معاه بنت اصيله زى دى
ريهام تدخل وتجلس جنب قبر امها
ريهام:ماما وحشتينى اوى سيبتينى فى زمن كلو غدر وخيانه التاريخ بيعيد بعضو ياماما مع انى ماذيتش حد ولا انتى اذيتى حد عشان يحصل معانا كدا اختى اخدت طبع بابا وهو طبع الخيانه خدينى ياماما خدينى عندك انا عارفه انك مرتاحه فى مكانك وانا نفسى ابقى معاكى بس انا جيالك قريب لانى حاسه انى هموت بحصرتى
صلاح:بعد الشر عليكى
ريهام:صلاح
صلاح:انا اخدتلك الاوضه اللى قدام المقبره دى كانت فاضيه فا اجرتها من صاحب المقبره
ريهام:بجد ماكنش فيه داعى
صلاح:لا فى لانك من دلوقتى مسؤوله منى
ريهام:شكرا
صلاح:خلى بالك من نفسك
ريهام:حاضر
صلاح:باى
ريهام