#قلب_فاضي
الحلقه { 67 و 68 }
67
( حمزه قاعد بيشتغل على اللاب وبيجمع معلومات وبيدور على المكان والارض اللى طلبها منه ابوه وشويه وحده كلمه على الفيس )
البرنسيس : هاى
ممكن نتعرف
حمزه : "
"
"
البرنسيس : مش بترد ليه
حمزه رد
حمزه : مين حضرتك وجبتى ميلى منين
البرنسيس : من الفيس ممكن نتعرف انا نور
حمزه : انا عندى شغل ومش فاضى
البرنسيس : طب هستناك لما تخلص
حمزه : انا مش بتكلم مع حد معرفوش
البرنسيس : ليه متخفش مش هخطفك انا بس هتعرف عليك
قولى بقى انته متجوز
حمزه : ايوه ومخلف كمان ولو سمحتى انا بشتغل
( داخلت ام حمزه)
ام حمزه : حمزه روح صالح تقى وخليها تدينى مصطفى
حمزه : انا مخصمها روحى خوديه منها انتى
ام حمزه : مش عاوزه تدهونى ادخل صالحها وخليها تدينى مصطفى
حمزه : يوووو اناعندى شغل
ام حمزه : متزعقش وقوم خليها تدينى الولد
حمزه : حاضر قايم
( حمزه فتح الباب ودخل من غير ما يخبط وكانت تقى ماسكه الموبيل )
حمزه : انتى مش عاوزه تدى مصطفى لماما ليه ؟
تقى : (نزلت الموبيل ) مش هدهولها عشان دا ابنى انا
حمزه : وهو حد قال انه مش ابنك بس هى جدته وبتحبه وانتى عارفه
تقى : ( شالت مصطفى وحضنته ) انا خايفه ادهولها وانام اصحى الصبح القاك تاخودها وتاخد مصطفى وتسافر وتسبنى
حمزه : لا متخفيش مش هعمل كدا انا كنت بقول كدا بس عشان متنزليش مع نجوى لاكن مش ممكن اعمل كدا
تقى : لا ممكن تعمل كدا زى ماهنت عليك مره واتنين وتلاته هاهون عليك رابع وخامس
حمزه : ( قاعد جنبها على السرير وباس خادها ) انتى لو تعرفى انا بحبك قد ايه متقوليش كدا
تقى : وانته بجد لو بتحبنى متعملش فيه كدا
حمزه : خلاص طيب بقى متزعليش هاتى الولد اديه لماما
تقى : طب احلف انك مش هتحرمنى منه ابدا
حمزه : والله العظيم اقسم باالله انا عمرى ما هخد مصطفى منك ابدا
يلا بقى هاتى الولد وانا هروح اجيب اللاب واجى اشتغل جنبك
تقى : لا انا مش عاوزاك جنبى انا معقباك
حمزه : ههههه ماشى عقبينى وانا ياستى استاهل العقاب لانى زعلت حببتى منى
تقى : طب انا هروح لمامتك اديها مصطفى واعمل حاجه اشربها
حمزه : ماشى ممكن تعمليلى معاكى
تقى : ماشى ولونك متستهلش
( خارجت تقى ومعاها مصطفى ونسيت الموبيل على السرير وعشان حمزه غيور وشكاك مسك الموبيل يشوف كنت بتكلم مين )
حمزه :هااااااااا بتشتغلينى يا تقى عمله حساب جديد
دا لسه معمول انهارده ماشى انتى تضحكى عليا انا بقى اللى هضحك عليكى (قام حمزه وساب الموبيل مكانه وراح على الاوضه التانيه )
ام حمزه : ها صلحك ولالا
تقى : مش اوى
ام حمزه : يعنى خطتى فشلت
تقى : مش اوى هو صالحنى بس لما قولتلو انا معقباك قالى ماشى وانا موافق وسبنى وانا بقى قمت اعمله حاجه يشربها
ام حمزه : طب استمرى فى الخطه وادخلى كلميه على الفيس وشوفى هيعمل ايه
تقى : ماشى هدخل
ام حمزه : حمزه بص انا هقولك على حاجه
حمزه:نعم؟
ام حمزه : انا وتقى اتفقنا عليك
حمزه : اتفقته عليا ازاى؟
ام حمزه : انا هقولك وهسعدك انك تصالحها بس لوفوت الفرصه دى انا ماليش داعوه
صابرين : مالك سهران الساعه داخله على 1
منير : هنام يا نجوى
صابرين : نجوى انا صابرين مش نجوى
منير : سورى ماختش بالى انا هنام اهو
صابرين : لسه بتفكرفيها
منير : لا بس غلطه لسان
صابرين : اممممممم طيب تصبح على خير
منير : متزعليش خلاص بقى يا صابرين انتى عارفه انى بحبك بس ساعات بفتكرها
صابرين : عادى حتى لو زعلت
منير : صابرين انا بجد بحبك بس مش قادر انساها
صابرين : تصبح على خير
حمزه : انا خلاصة الشغل ممكن نتعرف بقى
البرنسيس : بجد عاوز تتعرف
حمزه : اه انتى قولتيلى اسمك ايه ؟
البرنسيس : نوره
حمزه : نوره ولا نور
البرنسيس : نور بس مش مهم قولى بقى بتحب مراتك
حمزه : مش اوى ساعات بحبها وساعات لا
البرنسيس : ازاى بقى ؟
حمزه : لما تسمع الكلام وتكون مطيعه بحبها اوى وممكن اعمل اي حاجه عشان ارضيها لاكن مشكلت مراتى انها مش فهمانى
البرنسيس : ازاى مش فهماك
حمزه : انا يا نور بحبها اوى وبغير عليها من اى حد حتى من اختها مش بحب حد يقرب منها
البرنسيس : حتى اختها ازاى بقى
حمزه : هقولك بس قوليلى انتى متجوزه ؟
البرنسيس : لا كنت متجوزه واطلقت
حمزه : ليه طيب
البرنسيس : عشان كان بيضربنى
حمزه : طب وايه يعنى المفروض انك بتحبيه يعنى المفروض تسمحيه
البرنسيس : لا انا بقى زهقت منه وسبته
حمزه : طب ممكن اشوف صورتك
البرنسيس : لا مينفعش عشان انا منقبه مينفعش تشفنى
حمزه : امممممممم طيب ممكن تكلمينى فون
البرنسيس : لا طبعا
حمزه : طيب ماشى ها بقى تحبى نتكلم فى ايه بس بلاش تكلمينى على مراتى
البرنسيس : طب ماشى انته عاوز نتكلم فى ايه ؟
حمزه : عاوز اعرف نور كلمينى عنك
البرنسيس : ماشى
( وتانى يوم الصبح )
ابو حمزه : مالكم انتم شكلكم مش نيمين كويس
حمزه : انا طول الليل بشتغل مانمتش غير 4 الصبح
ابو حمزه : وانتى يا تقى؟
تقى : لا انا كنت بتفرج على فيلم فى التلفزيون
ابو حمزه : فيلم ايه ؟
تقى :اسمه الخاين الكداب
حمزه : دا مين البطل
تقى : دا ممثل جديد كدا بس فاشل
حمزه : امممممممم
تقى : الفيلم يا عمى البطل عامل سي السيد على مراته وهو خاين وجبان
حمزه : اه واخر الفيلم بقى حصل ايه ؟
تقى : مراتو ولعت فيه
ام حمزه : ههههههه
حمزه : طيب انا احتمال أتأخر شويه اتعشو انتم بقى
تقى : هتروح فين؟
حمزه : شغل
يلا يا بابا
( حمزه اخد ابوه ونزلم )
ام حمزه : وصلتى معاه لحد فين امبارح
تقى : اتفضلى الموبيل اهو اقرى بنفسك دا عاوز يقبلنى
ام حمزه :طب استنى لما اقرا
( نجوى اخدت فكرى والهام وراحت لقريه صغيره جنب بلدهم واتفقو مع اكترمن ست انهم ياخدو منهم حاجات وبعد ما اتفقو نجوى رجعت البيت اخدت حاجتها ورجعت على القاهره )
سيلمان : نجوى انتى تقعدى على عينى وراسى بس كدا اهلك هيقلقوعليكى
نجوى : يقلقوعادى بقولك حموزه طردنى واخويا عرف ولا عمل اى حاجه وتقى لحد دلوقتى ولا عبرتنى
سليمان : طيب يا نجوى برحتك
الو ايوه يا ناجى انته فين
ناجى : موجود يا ابله مع سمسمه
نجوى:طيب بكرا الساعه 7 الصبح تعلالى عشان هنسافر
ناجى : هومش انتى قولتى هتستنى ليوم التنين ؟
نجوى :لا انا كنت هحضر الماجستير بتاع اخويا بس كل وحد يشوف مصالحو احسن
ناجى : خلاص ياابله هجيلك
نجوى: ماشى سلام
سيده : ربنا يهديكى متبوظيش كل حاجه بينك وبين اخواتك
نجوى: تقى اختارت بيتها وابنها وفارس مش بيفكر غير فى نفسه انا كمان ليه حق افكرى فى نفسى
وكمان انا مش قولتلك دورلى على شقه فين
سليمان :هنا مش هتلاقى اقل اجار بى 1000 و 2000 فى الشهر
نجوى : خلاص دورلى على اى مكان بس بسرعه
سليمان : حاضر
نجوى : انا هدخل انام تصبحو على خير
ربيع : يعنى ايه هتدى نجوى واخوتها100 الف جنيه
عربى : طب قولولى اعمل ايه مش حقها
سراج : لا وهنجيب الفلوس دى منين
عربى : خلاص خلونا زاى ماحنا وخلاص
ربيع : لاصباح قالت انها مش موفقه تقعد مع العيال وكمان بتقولى نجوى هتفضل عندنا بصفتها ايه ؟
سراج : هى من دلوقتى صباح هتقول
ربيع : انا بقول نديها هى الارض وناخد احنا البيت
عربى : انتوعاوزين تبيعو الارض لا ميحصلش ابدا
ربيع : ما يابا احنا كدا كدا مش هنحتاج الارض واحنا مش بنفهم فى الزراعه وكمان البيت قمته اكتر من الارض البيت جاب 200 الف
الارض 10 فدان مش جايبه غير80 بس
سراج: وهى هتوافق نجوى انها تاخد الارض
عربى : انا مش موافق دى ارضى محدش ياخد شبر منها
سراج : طب هنعمل ايه
عربى : العمل عمل ربنا بس ارض ابويا وجدى محدش ياخوده
ربيع : طب براحه يابا احنا مش بنتخانق براحه
عربى : انتم تقولو كلام يحرق الدم وتقولو اهدى
انا ماشى وسايبكم
( مشى عربى وراح الارض )
زكى : مالك ياحج زعلان ليه ؟
عربى : انته ايه جابك هنا دلوقتى
زكى : كنت زهقان قولت اتمشى
فى ايه مالك
عربى : ولادى مش فهمين قيمة الارض عاوزين يتنزلوعنها لنجوى وياخدو هما البيت
زكى : ما ابله نجوى زى بنتك برضو وكمان هى بتفهم فى الزراعه
لاكن سراج وربيع مش بيفهمه
عربى : علمتهم وداخلتهم الجامعه علشان يتنورو ولما كبرو عاوزين يتنزلوعن الارض فكرين الارض شويت تراب
زكى : طب هو هيتنزلو ليه عن الارض
عربى : عاوزين البيت
هيدو نجوى الارض وياخدوهما البيت عاوزين يمشوها من البيت وانتم كمان
زكى : طب ولو عمله كدا ابله نجوى هتروح فين واحنا هتروح فين
عربى : اه اه
زكى : مالك فى ايه ؟
عربى : سكاكين بتقطع فى صدرى الحقنى يابنى
زكى : حد يلحقنا الحقونا ياناس
هيثم : وحشتينى يابوسى
ام هدى: وانته كمان يا حبيبى
شوقيه : هى نجوى فين ؟
ام فارس : الله اعلم اخر حاجه اعرفها انها كانت راحت بنها
شوقيه : طب كلموها فى الموبيل عشان عاوزه اسافر معها عند ابويا
ام هدى: كلموها انتم احنا عمالين نكلمها ومش معبرنا
هيثم : انا هكلمها
الو ايوه يا نوجى انتى فين
نجوى:انا عند سليمان فى حاجه كنت نايمه
هيثم :اصل اناجيت من الهاني مون وكنت عاوز اروح البلد انا وشوقيه
نجوى: ماشى انا مسفره بكرا الصبح 7 كدا تعالو معايا
هيثم : ماشى نروح سوى خودى طنط عاوزه تكلمك
نجوى: طنط مين ؟
هيثم : مامتك
نجوى : لا انا مش عوزه اكلم حد وسلام بقى ياهيثم وبكرا الصبح هتصل بيك ونشوف نتقابل ازاى (وقفلت)
هيثم : قفلت وبتقولى مش عاوزه اكلم حد
ام فارس : كدا برضو يا نجوى ماشى
ام هدى : معلش يومين كدا وهتتصل هى
شوقيه : هى زعلانه ليه؟
ام هدى : لا ولاحاجه خلافات عاديه
المهم عملت ايه فى موضوع زكى وعثمان يا هيثم
هيثم :انابعت الفديوهات على الميل لمدرب الفرقه وقالى اجبهم يشوفهم ويعملهم اختبارات انا بقى هروح اخودهم واجبهم ادعيلى
ام هدى : يا رب سهل
حمزه : معلش ممكن ادخل اجيب لبسى واخرج تانى
تقى: اتفضل
حمزه :انا مش هنام هنا هروح انام هناك
تقى : لو عاوز تيجى تنام هنا عادى
حمزه : لا عشان ورايا شغل
تقى : مانته طول النهار بتشتغل ابنك ليه حق عليك على فكره
حمزه : ابنى لسه صغيروبعدين انا بشتغل ليه مش عشانه
تقى : صح عشانه
حمزه : تصبحى على خير
تقى : وانته من اهل الخير
( داخل حمزه الاوضه ومسك موبيلو وفضل يكلم تقى وهى كل ده فكره انه هى اللى بتشتغله ولاكن هو اللى بيشتغلها وبيضحك عليها )
حمزه : وحشتينى اوى اوى
البرنسيس : وانته كمان قولى بقى كنت فين
حمزه : كنت بتعشا وبغير هدومى وجتلك على طول
بس بجد بقى انا زهقت من الشات ده انا عاوز اشوفك
البرنسيس : قولتلك مينفعش عشان انا منقبه
حمزه : خلاص نتقابل
البرنسيس : برضو مقدرش اخرج
حمزه : ليه مش انتى مطلقها يعنى مش وراكى حاجه
البرنسيس : لا مقدرش اخرج لوحدى هقولهم فى البيت ايه
حمزه : قولى انك هتنزلى تجيبى حاجه وانا هستناكى بالعربيه واخدك
البرنسيس : طب انته مش شايف ان كدا فيها خيانه لمراتك
حمزه : لا انا راجل عادى
البرنسيس : مش خايف منها
حمزه : لا ملهاش عندى حاجه هى فى بيت مش ناقصها اى حاجه بتاكل وبتشرب واى حاجه بتعوزها بجبها
دا غير كدا انها هى اللى خلتنى اعمل كدا
البرنسيس : بجد انا مصدومه فيك
حمزه : بقولك ايه سيبك من الصعبنيات دى انا هستناكى بكرا الساعه 8 ماشى انا هحجز مطعم وابعتلك العنوان ماشى نتعشى سوى
البرنسيس : ماشى ياحمزه وان شاء االله هيبقى العشاء الاخير
حمزه : وانا هستناكى ياقلبى يا حياتى
البرنسيس : ياه لحقت بقيت قلبك وحياتك
حمزه : اه طبعا انا حاسس انى اعرفك من زمان يا رتنى كنت عرفتك قبل مراتى
البرنسيس : هى مراتك وحشه كدا ؟
حمزه : لا هى مش وحشه بس فيها عيب
البرنسيس : ماشى ياحمزه اناهجيلك بكرا تصبح على خير
حمزه : على طول كدا طب استنى شويه
البرنسيس : احنا طول النهار بنتكلم
حمزه : والله ما شبعت منك اه لوانتى قدامى دلوقتى
البرنسيس : هتعمل ايه ؟
حمزه : لما تجيلى بكرا هقولك ما تجيبى بوسه
البرنسيس : لما اجيلك بكرا هديك بوس ومش اى بوس البوس اللى هو بصوت ده
حمزه : ههههههههه ياجامد خلاص هستناكى بكرا تصبحى على خير
تقى : شفتى بعينك بيعمل ايه شفتى بيخنى ازاى
ام حمزه : كل ده يطلع منك ياحمزه
تقى : شفتى لا والنتى تقوليلى انه بيحبنى
انا عاوزه اروح بكرا وافرج امة لا اله الا الله عليه
ام حمزه : ماشى وانا هاجى معاكى عشان اكون شهده عليه عشان لو نبيل وقف فى صفه اقولو لا
بصى انا هخدك بكرا اجبلك فستان واوديكى تعملى شعرك وامكيجك عند كوافير واخدك ونروحله
تقى : طب ليه دا كله
ام حمزه : عشان تبقى زى القمر ويندم انه معاه وحده مفيش زيها
( داخل ابو حمزه )
ابوحمزه : مالكم قاعدين كدا ليه
تقى : مفيش ياعمو
ابو حمزه : مش مرتاحلكم شكلكو زى رايه وسكينه هههههههه
( وتانى يوم الصبح نجوى اخدت الولاد وهيثم وشوقيه وسافرو البلد وصلو البلد الساعه 12 الظهر )
شوقيه : ايه ده فى ايه ؟
نجوى: انا عارفه ؟
هيثم : ايه القرءان والزحمه دى؟
نجوى: فى ايه ياولاد حصل ايه ؟
زكى : عم عربى تعيشى انتى
شوقيه : ابويا ( وداخلت البيت جارى )
نجوى : امتى وازاى مات ؟
زكى : مش عارف هو تعب مره واحده وفضل يقول صدرى فيه سكاكين ووقع فى الارض انا كنت معاه فضلت مسندو من الارض لحد البيت
اخر حاجه قالهالى اقولك خلى بالك من الارض ومتبعيهاش لحد
هيثم : امسكى نفسك يانجوى انتى بتعيطى طب شوقيه تعمل ايه
نجوى: كان وحشنى دا كان مستنينى
هيثم :لا اجمدى انا هدخل اشوف شوقيه
نجوى :انتو دفنته ولا لسه ؟
زكى : هما راحو يصلو عليه فى الجامع وانتى لما كلمتينى جتلك اقولك
شوقيه : ( نزلت وكانت معاها هيثم ) ابويا فين مش فوق
زكى: هما فى الجامع تعالو نلحقهم
نجوى : رد يا فارس رد
( نجوى فضلت تكلم فارس بس هو مردش عليها وطول الطريق شوقيه عماله تصوت على ابوها لحد ما دفنوه جنب ابو فارس نجوى افتكرت ابوها وفضلت تعيط اكتر واكتر )
شوقيه : يا حبيبى يابا كنت وحشنى
كدا بردك ارجع من شهر العسل ملحقش اشوفك
هيثم: اهدى يا شوقيه بقى كفايا
نجوى :وحشتنى اوى يابابا وحشتنى
( فضلو يعيطو شويه والستت تصوت مجمله وبعد ما دفنوه فضلو يدعولو شويه وبعد كده روحو على البيت عشان العزا ء )
العمده : الباقيه فى حياتكم
سراج: حياتك الباقيه يا عمده
العمده : هى ست نجوى هنا ولا فى مصر
ربيع : شرفتنا يا عمده
العمده : اه كنت بسئلك ست نجوى هنا ولا فى مصر
سراج : لا هنا بس هى مع الحريم فى البيت
العمده : اه طيب
( تقى وام حمزه وصله المكان اللى حمزه بعتهولها فى رساله وتقى كانت لبسه فستان سواريه طويل وشيك لونه روز وكمان النقاب كان لونه ابيض وجزمه بكعب عالى بيضاء وكانت حطه ميك اب يجنن وكانت زى القمر )
ام حمزه : اهو المطعم انزلى بقى وفرجى عليه امة لااله الا الله
تقى : طب تعالى معايا
ام حمزه : هركن بس وهجيلك
تقى : طب استناكى ؟
ام حمزه : لا ادخلى انتى بس
( داخلت تقى الفندق اللى فيه المطعم واول ما داخلت لقت راجل الامن بيوصلها لحد بابا المطعم وبيفتح لها الباب واول ما تقى داخلت قفل الباب بتبص لقت المطعم كله مفهوش غير طربيزه واحده وحمزه قاعد عليها ومديها ظهرو قربت منه وخبطت على كتفه )
تقى : انا جيت
#قلب_فاضي
الحلقه { 68 }
( داخلت تقى الفندق اللى فيه المطعم واول ما داخلت لقت راجل الامن بيوصلها لحد باب المطعم وبيفتح لها الباب واول ما تقى داخلت قفل الباب بتبص لقت المطعم كله مفهوش غير طربيزه واحده وحمزه قاعد عليها ومديها ظهرو قربت منه وخبطت على كتفه )
تقى : انا جيت
حمزه : ( قام من على الكرسى ومسك اديها باسها ) اتئخرتى ليه يا نور عيونى
تقى : نور عيونك يا يا
حمزه : يا يا ايه ، تعرفى احلى حاجه انك كمان عملتى النقاب على عينك عشان محدش يعرفك
تقى : مش يمكن عشان مش عوزاك تشوفنى وتعرف انا مين ؟
حمزه : احلى حاجه ياريت تفضلى كدا على طول
تقى : طب انته مش واخد بالك من صوتى وطريقة كلامى
حمزه : اه طبعا منتهى الرقه
تقى : مش عيب تقول لوحده متعرفهاش الكلام ده
حمزه : مين قالك انى معرفكيش انا اعرفك من زمان اوى
تقى : حمزه متقولش كدا انا بجد مصدومه فيك
حمزه : ههههههه ليه طيب يا قلبى
تقى : انته خاين وكداب
حمزه : بجد طب ليه كدا فى واحده تقول لحبيبها كدا ؟
تقى : كنت حبيبى قبل ما اعرف خينتك
حمزه : انا عمرى ماخنتك ابدا واحلفلك بالله انى هفضل طول عمرى مافيش فى قلبى غيرك
تقى : ( دمعها نزلت ) ومراتك
حمزه : مالها مراتى ؟
تقى : مش بتحبها ؟
حمزه : بموت فيها بتمنى انى اعيش عمرى كله فى حضنها ويوم ما اموت اموت بين ايديها
تقى : طب جاى تقبلنى ليه مدام انته بتحبها
حمزه : عشان بحبك
تقى : بقى كدا طيب انته عارف انا مين ؟
حمزه : طبعا نور عينى مش انا يا بنتى اللى مديلك المعاد على الفيس بتاع البرنسيس
تقى : لا يا استاذ انا مش نور عينك بص بقى انا مين ( وراحت رافعت النقاب ) ها بقى قولت ايه ؟
حمزه : والله نور عينى ونبض قلبى وحياتى كلها
تقى : كدا يا حمزه تخونى تدى معاد لوحده غيرى ماشى اناهمشى ومش هتشفنى تانى ( وقامت وراحت نحيت الباب )
حمزه : ( قام وراها وحضنها بين ايديه ) ههههههههيا بت يا عبيطه مانا عارف ان نور هى انتى من اول يوم
تقى : كداب واوعى ايدك دى انا همشى واسيبك مع حببتك اللى عاوز تعيش وتموت بين اديه
حمزه : طب مانتى حببتى والله انا كنت بشتغلك
تقى : يعنى ايه ؟
حمزه : طب بطلى زق فيه وانا هقولك
وكمان احضنينى
تقى : احضنك وانته خاين ؟
حمزه : لما الواحد يخون مراتو مع مراتو متبقاش خيانه
تقى : انا مش فهمه حاجه انته بتقول كدا عشان كشفتك يا بتاع الستات
حمزه : انتى قولتيلى على الفيس ممكن نتعرف ، انا مش قولتلك انا مش بكلم حد معرفوش صح ولا ولا ؟
تقى : صح
حمزه : انا بقى قومت عشان اخد مصطفى منك عشان ماما وانتى لما قمتى تدى الواد لماما مسكت الموبيل ولقيتك انتى اللى بتكلمينى فا قولت اشتغلك ههههه
واديكى معاد واصالحك وادلعك بقى شويه
تقى : كداب واوعى سبنى انته بتحسبنى نور
حمزه : لا انا من الاول واناعرفت والله انك تقى
بصى اناعارف انى غلطان فى حقك وان غيرتى دى هى السبب بس اعمل ايه انا اتربية على كدا
تقى : على ايه بقى ؟
حمزه :على ان كل حاجه بتاعة حمزه حمزه لوحده
بابا وماما مخلفوش غيرى اتربية ان كل حاجه تبقى ليه كل اللعب كل حاجه بتعتى لوحدى
تقى : بس انا مش حاجه بتاعة حمزه
حمزه : لا انتى بتعتى زى ما انا بتاعك لوحدك انتى وبس
وبعدين احنا لسه فى سنه اولى جواز اى غلطه عملتها انا معزور اول مره بقى اتجوز واحب
تقى : يعنى بتحبنى انا وبس
حمزه : انت وبس ولا حد غيرك اللي شاغل قلبي وبس قلبي وبس انت وبس ولا حد غيرك دانتا عندي عمري غالي
تقى : هههههه كمان بتغنيلى
حمزه : طبعا تعرفى انا كنت ناوى اعملك حفله ونعزم ناس وكدا وافجئك بدل ما احنا لوحدنا كدا بس ماما قالتلى لا كفايا اللى حصلنا مش ناقصين حسد
تقى : على فكره مامتك هى اللى قالتلى اكلمك على الفيس وضحك عليك
حمزه : هى قالتلى وكمان هى اللى عملتلك حساب الفيس عشان انتى مش تعرفى تعمليه
تقى : يعنى هى اتفقت معاك عليا؟
حمزه : بصراحه لا انتى تقدرى تقولى اناماما عاميل مزدوج
كان هدفها تقربنا من بعض وتصالحنا
وانتى دلوقتى بين ايدى وهخليكى تعيشى احلى ليله فى عمرك
تقى :حمزه انا بحبك اوى بس بزعل منك لما بتشخط فيه ، لو شاخط فيه تانى تقى هتزعل
حمزه : ههههههه خلاص مش هعمل كدا تانى انا اتعلمت
تقى : ماشى لما نشوف
حمزه : فين بقى
تقى : فين ايه؟
حمزه : مش انتى قولتيلى لما اجى هتدينى بوسه وكمان بوسه من اللى هى بصوت فين ؟
تقى : ههههههه ( داخلت حضنو وحضنتو جامد ) لما نبقى لوحدنا
حمزه : طب ما احنا لوحدنا
القاعه انا كلها حاجزها لينا وبس
تقى : تؤتؤ لما نكون لوحدناعشان بتكسف
حمزه : ماشى افهم من كدا ان خلاص مسمحانى وهنرجع زى الاول تقى وحموزه اللى حبو بعض من اول نظره
تقى : يا ريت وانا مش عاوزه اكتر كدا بس تبطل غيره
حمزه : امرك يا مولاتى
( الباب اتفتح وداخلت بنت بالعشا )
تقى : الاكل حلو اوى
حمزه : انا قولت لهم يعملو كل الاكل اللى انتى بتحبيه
وبعد ما منتعشا هنطلع فوق
تقى : فوق فين؟
حمزه : انا حاجز اوضه هنا فى الفندق هنبات فيها
تقى : طب ليه ؟
حمزه :انتى ناسيه ان عيد جوزنا بعد بكرا انابقى قولت اعمل عيد جوزنا انهاردا
انا وانتى عشا رومانسى ولوحدنا
وبعد كدا نطلع نعيد الذكريت
تقى : هههههه بس مصطفى
حمزه : مع ماما وهى مبسوطه كدا
تقى : وانا مبسوطه وانا معاك
حمزه : طب كلى بقى عشان نطلع فوق وحشانى اوى
تقى : وانته كمان وحشنى
هدى : ايه ده شوف يافارس
فارس : فى ايه ؟
هدى : نجوى كاتبه ان عمها مات على الفيس
فارس : بجد ورينى
يا خبر موبيلى فين
هدى : هناك اهو
فارس : دى كلمتنى 22 مره وانا ماردتش الموبيل ايه عملو صامت
هدى : انته بتزعقلى ليه انا مالى
فارس : مش بترد
هدى : اكيد مش سمعاه او مشغوله
فارس: لا استنى الو
ناجى : ايوه مين ؟
فارس : انته اللى مين مش ده تليفون نجوى
ناجى : اه تليفون نجوى انا ناجى السكرتير بتعها
فارس : سكرتير ؟ طب انا عاوز اكلم نجوى لو سمحت
ناجى : هى مشغوله دلوقتى ممكن تكلمها بكرا
فارس : ومشغوله فى ايه انشاء الله ؟
ناجى : عندها ظروف خاصه بعد ازنك بقى ( وقفل )
فارس :هااااااا انايتقفل فى وشى ؟
هدى : هههههههه شكلك اتهزقة اوى هههههههههه
فارس: متخلنيش اتغابى عليكى ها
هدى : ههههه خلاص هههه انا هكلم خالى
الو خالو اخبارك ايه
هيثم : سو باد يا هدى عمو عربى مات
هدى :انا لسه داخله على الفيس دلوقتى وشوفت نجوى كاتبه الخبر خود فارس عاوزك
فارس : ايوه يا هيثم عمى مات ازاى
هيثم : مات زى اى حد بيموت ربنا خدو عادى
فارس : ربنا خدو يعنى بردو ازاى يعنى
هيثم : اعتقد انه كان عيان لان زكى بيقولى انه قبل ما يموت قال ان صدرو بيوجعو
فارس : اه يعنى جتلو زبحه صدريه
هيثم : اعتقد
فارس : طيب اجلكم ولا مش محتاجنى
هيثم : اه يا فارس شوقيه هتموت نفسها من العياط حببتى تعالى
فارس : وانا هاجى لشوقيه اعملها ايه ؟
هيثم : توسيها يا فارس زى نجوى
تعرف يا فارس نجوى دى راجل بجد من الصبح راحه جايه مقعدتش
فارس : طب هى نجوى فين ؟
هيثم : مع شوقيه والستات جوا انا واقف مع الرجاله
فارس : اها طيب ماشى يا هيثم لو عوزتو حاجه كلمونى
هيثم : اوك فارس باى
فارس : خالك ده لو فضل كدا هيطخ انا قولتلك وانتى حره
هدى : هههههههه خالو مثال للراجل الحنين
فارس : الراجل الحنين طب تعرفى خالك بيفكرى بمين ؟
هدى : مين ؟
فارس : بلوسى فى البحث عن فضيحه
هدى : والله انته مفترى هههههههههه
ربيع : مين كان بيكلمك ؟
هيثم : دا فارس وهدى
ربيع : هيجى امته ولا هو فى السكه
هيثم : لا مش جاى هيجى يعمل ايه ؟
ربيع : يجى يعمل الاصول ويعزينا
هيثم : ما نجوى وانا هنا مش كفايا ؟
ربيع : نجوى وانته امممممم طيب
( وبعد ما العزاء خلص )
سراج : كفايا بكى بقى يا شوقيه انتى ونجوى
شوقيه : كان وحشنى كان نفسى اوريلو صورى وانا فى الغردقه
سراج : الله يرحمه خلاص حرام العياط ده ادعيلو وخلاص
ربيع : انا عارف ان الوقت مش مناسب بس واحنا متجماعين كدا وشوقيه وانته ياهيثم وكمان نجوى
نجوى : فى ايه يا ربيع ؟
ربيع :انا بقول كل واحد ياخد حقه
نجوى : وهو ده وقته ؟
ربيع : هو مش وقته بس انا مضمنش نتجمع كدا تانى امته
سراج : انتى ابوكى مات واحنا كمان والاتنين كانو شركاء فى البيت والارض
نجوى : ( ماسحة دموعها وقعدت بانتباه اكتر ) والمطلوب ؟
سراج : احنا محتاجين البيت وانتى الارض وكلواحد يشوف حاله
نجوى : بس احنا شركاء فى البيت والارض
ربيع : احنا تمنا البيت وجاب سعر 200 الف جنيه يعنى احنا 100 وانتى واخواتك 100
وال10 فدان ب80 الف
احنا مش عاوزين الارض
هيثم : بس الارض 20 فدان نجوى هتعمل بيهم ايه ؟
ربيع : المشروع بتعاها
نجوى : طب ما كدا فى20 الف الفرق
ربيع : خوديهم فلوس
نجوى : انتى رئيك ايه ياشوقيه
شوقيه : انا معرفش اللى يشفوه اخواتى
نجوى :طب نفرض انى اخت الارض مانا هفضل فى البيت وهو انا هروح فين ؟
ربيع : لا الناس يقولو ايه واحده مطلقه عايشه مع ولاد عمها 2 رجاله
نجوى : اه يعنى عوزنى امشى من البيت ؟
سراج : مش بالظبط بس كلام الناس
نجوى :طب والشغل اللى بينا والعيال اللى بينامو هنا ؟
سراج : معرفش اتصرفى
او لو عاوزنا نفضل زى ماحنا انا وانتى نتجوز
نجوى : اها انتو بتلو دراعى بقى
ربيع : الاصول يابنت عمى
نجوى : ماشى يا ابن عمى انا هاخد الارض بس كمان عاوزه 20 الف عشان اقدر اجيب سكن انا والعيال
سراج : ماشى انا هدهملك
شوقيه :طب وانا
ربيع : انتى ايه ابويا قال الدهب بتاعك ومحدش خد جرام منك
شوقيه : بس انا دافعه 20 الف فى الشغل
والبطريات وكمان الدهب ب 40 الف وفى فرق
سراج : لو احتاجتى حاجه مش هنتأخر عليكى
هيثم :احنا مش محتاجين حاجه ياشوكى
ربيع : اهو جوزك قال مش محتاجين
نجوى : بس الكلام بتاع الارض ده لازم يتعمل رسمى
تبعولى وانا هبيعلكم رسمى
ربيع : ماشى بس اخواتك انتى ناسيه انهم ليهم حق زيك
نجوى : لا مش ناسيا وانا هدى اخواتى حقهم
سراج : ماشى
نجوى : بس انا محتاجه وقت عقبال ما الاقى مكان اتنقل فيه
سراج : برحتك انتى على راسنا
نجوى : خلاص اتفقنا
شوقيه : نجوى انا هسافر انا وهيثم وفين وفين لما اجى تانى انا مش عاوزه البطريات خوديها باللى فيها
نجوى : بس دول بتوعك
شوقيه : مش عوزاهم يابنت عمى خوديهم انتى
نجوى : بس انا مش هقدر اخد حاجه مش بتعتى انا اه هاخدهم بس هسدد لك تمنهم
شوقيه : والله انتى مفيش منك اتنين يا نجوى
نجوى : خلاص فى كلام تانى عاوزين تقوله؟
ربيع : لا يابنتى عمى
نجوى : طيب انا هقوم اشوف العيال
( قامت نجوى ونزلت تحت )
شوقيه : انتو زعلتوها اوى هتروح فين هى و 25 واد وبت
سراج : البيوت حولينا كتير تتصرف
نوسه : وهتعملى ايه يا ابله
نجوى : ايه هجيب اى بيت ونقعد فيه وساعتها بقى الارض كلها تبقى بتاعتنا وشغلنا يبقى لينا
دينا : وهتخدينا معاكى فى البيت الجديد ؟
نجوى : اه طبعا
زكى : وحنا معاكى يا ابله حتى لو هنام فى الارض مش فى البيت
نجوى : انته وعثمان اصلا هتسافرو مع هيثم بكرا او بعده
عثمان : نوعدك ياابله لو ربنا كرمنا فى الكروه مش هنسيبك
نجوى : ياسلام هتعملو ايه يعنى
عثمان :زى مانتى وقفتى جنبنا هنقف جنبك
نجوى : ربنا يسهل يا ولاد قولو يا رب
ناجى : ابله العمده قالى انه عاوزك
وهو فى العزا اخدنى على جنب وقال انه عاوزك تروحيلو بيته
نجوى : وده عاوز ايه
هبقى اروحله بكرا
ناجى : هو كان عاوز رقم تليفونك انا ادتلو الرقم التانى مش الشخصى
نجوى : اه احسن جدع يا ناجى
ناجى : وكمان واحد اسمه فارس كلمك
نجوى : سيبك منه انا كلمته 22 مره ومردش
انتم اتعشيته ؟
( كلهم ) : ايوه يا ابله
نجوى : ماشى يلا عشان ندخل ننام عشان بكرا يوم طويل
تصبحو على خير
حمزه : كنتى وحشانى اوى
تقى : وانته كمان
حمزه : انا مش عاوز تبعدى عنى تانى
تقى : عمرى ما هبعد عنك ابدا بس خلينى فى حضنك كدا على طول
حمزه : تعرفى انا ربنا بيحبنى اوى
تقى : اشمعنى ؟
حمزه : رزقنى بزوجه قمر
وابن زى العسل
واحن اب وام فى الدنيا بجد انا محظوظ
تقى : يا حبيبى يا حمزه انا هفضل طول عمرى احبك
حمزه : وانا كمان يا حياتى
ابو حمزه : هو حمزه وتقى فين؟
ام حمزه : هيباته باره انهارده
ابو حمزه : طب والواد ؟
ام حمزه : مالو ما هو فى حضنى اهو
ابو حمزه : اها طب والشغل دا مشى انهاردا من الشركه الساعه 2
ام حمزه : هو وتقى بيحتفلو بعيد جوازهم
ابو حمزه : طب بيحتفلو هما الاتنين بس ولا مع اصحبهم؟
ام حمزه :لا لوحدهم انا قولت لحمزه كفايا اللى حصل مش عاوزين حسد تانى انته وهى وبس
ابو حمزه : حسد ايه بس كفايا كلامك ده
ام حمزه : طب والله حسد هما اتحسدو عشان ليقين على بعض والحمد لله ربنا رزقهم بطفل
ابو حمزه: طب والدعاوى اللى احنا عملنها السنه اللى فاتت فى فرحهم عشان يحضرو عيد جوزهم
ام حمزه : هو حد فاكر حاجه وحتى لوحد سئل هنقوله لامش هنعمل حاجه
ابو حمزه : اه يا كنزى لما تحطى حاجه فى دماغك
طيب انا داخل انام بقى
ام حمزه : تصبح على خير
( وتانى يوم الصبح )
حمزه :صباح الخير على احلى عيون
تقى : صباح النور يا حبيبى
حمزه :قمر وانتى نايمه
تقى : هههه يا رب تشفنى قمرعلى طول
حمزه : انتى على طول قمر
هتفطرى هنا ولا تحت
تقى : لا فى البيت يلا نروح بقى مصطفى وحشنى
حمزه : الله ما هو مع ماما
تقى : لا بجد ياحمزه الواد وحشنى يلا نمشى
حمزه : ماشى حاضر قومى البسى
تقى : تعشلى يارب
ام هدى : شفتى عرفتى اللى حصل ؟
ام فارس : ايه حصل ؟
ام هدى : بكلم هيثم دلوقتى بيقولى عم عربى مات امبارح
ام فارس : يا مصبتى لا حول ولا قوه اللى بالله
ام هدى : واجب تتصلى بشوقيه تعزيها
ام فارس : اه واجب استنى اكلمها
الو شوقيه يا حببتى البقاء لله
شوقيه : ونعم بالله يا مرات عمى شفتى ابويها مات
ام فارس : معلش يا حبيبتى الدنيا متفاته معلش كلنا لها انا والله عاوزه اجيلك بس مش هعرف والله
شوقيه : لايا مرت عمى نجوى معايا اها عمله الواجب وذياده
ام فارس : ما هى اختك برضو انتى وهى اخوات
شوقيه : اكتر والله دى احسن من اخواتى
ام فارس : هى فين نجوى
شوقيه : راحت مشوار للعمده كان عاوزها
ام فارس : العمده ليه ؟
شوقيه : مش عارفه ربنا يكتب لها الخير
ام فارس: يا رب ادعلها يا شوقيه
متعرفيش العمده عاوز من نجوى ايه؟
شوقيه : لا والله يا مرات عمى معرفش
معلش انا هقفل عشان فى ستات جات تعزى هكلمك تانى
ام فارس : ماشى السلام عليكم
ام هدى : ايه عمده ايه ونجوى ايه ؟
ام فارس : شوقيه بتقولى العمده عاوز نجوى
يبقى ايه ؟
ام هدى : ايه ؟
ام فارس : يائما هيتجوزها هو او لحد من عياله
ربنا يكتبلك الخير يا رب
ام هدى : وانتى ترضى تجوزيها العمده دا يبقى كبير اوى عليها
ام فارس : كبير كبير المهم تتجوز
ام هدى : بقولك ايه انا راحه النادى سلام
ام فارس : طب استنى انا هاجى معاكى هقوم البس خودى لبسى هيثم انتى
نجوى : خير يا عمده ناجى قالى انك طلبتنى
العمده : المشروع بتاعك واقف ليه ؟
نجوى : واقف عشان مفيش فلوس
انا قولت للناس تدينى فلوس اشتغل بيها ومحدش قدانى حاجه
العمده : اها وانا اقول برضو
طب انتى ليه ماتخدش قرض من البنك
نجوى : بصراحه اخاف اخد قرض ومعرفش اسدد
العمده : بصى يا ست نجوى محدش هيديكى قرش وهما مش شايفين حاجه قدمهم الكل هيخاف
نجوى : طب والحل ؟
العمده : انتى تعملى قرض بضمان الارض وتبدئى فى المزرعتين الدواجن والعجول وواحده واحده من الفلوس اللى هيدوهالك الناس تعملى المجزر والمعمل
نجوى : بس هعمل قرض ازاى ؟ منين
العمده: من البنك وانتى صغيره ولسه متخرجه هيبقى سهل وانا هتوسطلك تاخدى القرض بسرعه
نجوى : بس انا عندى مشكله كمان زى ما حضرتك شايف انا عمى مات ولازم اسيب البيت انا والعيال اللى معايا عشان ولاد عمى رجاله ومش معقول هفضل قاعده عندهم
وانا مش عارفه هروح فين ؟
العمده : قوليلى هما العيال اللى معاكى دول كام سنه ؟
نجوى : متوسط عمرهم من10 لحد 18 وهما 21 ولد و 4 بنات يعنى محتاجين بيت او شقه كبيره ومتكنش غاليه
العمده : بسيطه البيت موجود
بيت على دورين ومش هتدفعى حاجه كمان
نجوى : ازاى ؟
العمده : ده بيت انا اشتاريته من فتره عشان بنتى تتجوز فيه بس محصلش نصيب والبيت مقفول
وانا مش هاخد منك حاجه
نجوى : طب انته ليه بتساعدنى
العمده : تعجبنى دماغك
نجوى : اصل اكيد انته مش بتعمل كدا لله
العمده : هقولك انا كمان شهرين المفروض يغيرو العمده
انا بقى لو عملت خدمات وشغلت الناس الناس فى البلد مش هيجيبو عمده تانى
نجوى : اه فهمت
ماشى اجى انا والعيال ناخد البيت امته
العمده : من بكرا لوتحبى
نجوى : بس تكتبلى عقد اجار عشان متمشينيش بعد ما يجددولك العموديه
العمده : شكلك واعيه وميضحكش عليكى
نجوى : ههههههه لا والله بيضحك عليا
(وفى خلال 15 يوم ربيع وسراج نقلو ملكيت الارض لنجوى وكمان نجوى باعت ناصبها فى البيت واتنقلت البيت اللى العمده اداهولها هى والولاد وبدئو يشتغلو بكل نشاط فى الارض ومع الستات فى البيوت
وهيثم اخد شوقيه وكمان زكى وعثمان وسافرو على القاهره بعد ما خلاص مابقاش فى ستات تيجى تعزى )
فارس : وهى نجوى ليه تتصرف من دماغها
هيثم : كدا احسن الارض كلها بقت بتاعت نجوى ربنا معاها
فارس : يعنى البيت كان جايب 100 الف والمتخلفه دى تاخد الارض و20 الف بس
شوقيه : متخلفه ايه هو فى احسن من الارض
ام فارس : احنا هنعمل ايه بالفلوس خلى نجوى تشتغل احسن تعابها يبقى ليها لوحدها
فارس : بس ياماما احنا لينا نصيب فى فلوس البيت
شوقيه : ما نجوى قالت انها الفلوس دى هتشغلها وكلكم تستافيدو
فارس : لا انا مش بفهم كدا كل واحد له حق ياخدو
هدى : بس انا شايفه ان كان صح ان نجوى تاخد الارض هى كدا بتشغلنا الفلوس
فارس : اه وهتخدى مكسب كام شوال قطن وفرختين
لاانا عاوز نصيبى فى البيت
الو ايوه يانجوى
ناجى : انا ناجى مش نجوى
فارس : ادينى نجوى عاوزه اكلمها دلوقتى
ناجى : حاضر ثوانى
نجوى : الو ايوه يافارس
فارس : انتى مش قبل ما تفكرى فى شغلك لازم تفكرى فينا
نجوى : ليه حصل ايه ؟
فارس : الكلام فى التليفون مش هينفع
لازم تيجى
نجوى : انا كدا كدا كنت هسافر بعد بكرا
فارس : ماشى بصى لازم كلنا نقعد وكل واحد ياخد حسابه
نجوى : حساب ايه
فارس : لما تيجى هتعرفى
نجوى : ماشى حاضر سلام
تقى : حمزه حبيبى
حمزه : نعم ؟ عاوزه ايه
تقى : نجوى جايه بعد بكرا وهتروح لفارس ممكن اروح عند فارس اقضى اليوم ؟
حمزه : روحى بس انا اللى هوديكى وانا اللى هروح اخدك عشان متمشيش وتتعبى يا روحى
تقى : ربنا يستر اصلا انا خايفه من فارس
حمزه : ليه ؟
تقى : (وبعد ما حكتله على اللى نجوى عملته البدل بتاع الارض ) بس بقى ماما بتقولى كان عاوز الفلوس
حمزه : عنده حق هوهيعمل ايه بمشروع نجوى
تقى : طب وهى هتجيب فلوس منين ؟
حمزه : مش هى عامله فيها السبع رجاله تدفع بقى
تقى : انته ايه اللى بتعمله ده مشروع ايه ؟
حمزه : مشروع ابويه مقتنع بيه كدا ومش عارفه على ايه
تقى : ايه بقى ؟
حمزه : مصنع زباله
تقى : زباله؟
دا مين ده اللى هيشتغل فيه
حمزه : انا عارف سبينى فى حالى بقى
لوحد منكم جالو عرض يشتغل فى مصنع زباله بتخصصه هتوفقو تشتغله فيه ؟