رواية ظلم بلاحدود
الفصل والاخيره 🌹🌹🌹🌹🌹
آدم :مهو اصل كان عندى ملاحظه على المكتب وجيت اقولها
نيفين :اه طيب تمام فطرت ولا نفطر سوا انا لسه
آدم :لا لسه يلا بينا
نيفين مسكت ايد آدم وخارجه وهو ماشى معاها لكن بيبص
على مريم اللى وطت وشها للارض بحزن
نيفين :هاه بقا مش هتقولى تعرف مدام عليا منين
آدم :ماهى دى البنت اللى قولتلك عليها مريم
نيفين شرقت وهى بتشرب الشاى
عاوز تفهمنى ان مدام عليا تبقا حبك الاولانى وصاحبه العمليه الاولى اللى كانت سبب فى شهرتك
آدم بحزن اه هى
نيفين باستغراب :اميزينج ياآدم مش ممكن تصور مع انى خبيره تجميل لكن مقدرتش اكتشف
ان وشها معموله تجميل انتا دكتور فظيع بس تعرف الحاله
دى تعتبر افضل عمليه عملتها يادكتور مع انها كانت بطريقه
بدائيه
يمكن عشان عملتها بحب
آدم :يمكن المهم انها دلوقتى بخير ورجعت لطبيعتها وجوزها
وابنها ومعاها بنوته صغنونه جميله
نيفين :يااه دانتا جبت تفاصيلها كلها اهو
آدم مسك العصير وهرب من سؤالها وقعد يشرب
آدم جاله اتصال من يارا
الوو آدم احنا هنوصل النهارده ياريت تبعتلنا عربيه
آدم حاضر بس كده بنفسى استقبلكم ياسلام
يارا :اممم دكتور آدم بنفسه الجراح المشهور هيستقبلنا
داحنا محدش يكلمنا بعد كده
آدم.:شفتى بقا المهم جايين الساعه كام
يارا :العصر نوصل المطار
آدم :تيجو بالسلامه هكون بانتظاركم سلام
نيفين :ايه هى يارا جايه
آدم :اه هتوصل النهارده
نيفين :كويس عشان تساعدنى فى التجهيزات
آدم :طب يلا عندى كام مشوار هقابل ناس معرفه قديمه
واحشينى اووى
يارا :ام وانا كمان هروح المستشفى فيه عمليه بابا عاوزنى
اكون موجوده فيها
آدم اوك سلام
آدم استقبل يارا واياد ابنها وراحو على شقتهم القديمه
يارا :ياه الله يرحمك ياأمى
آدم :الله يرحمها
يارا :هاه ايه اخبار نيفين واخبار التجهيزات
آدم :تمام ماشيه فيها
يارا :طب وانتا اخبارك معاها
آدم عادى يعنى
يارا :محبيتهاش
آدم :عمرى مهعرف احب غير عليا يايارا
يارا :ياه لسه بعد كل السنين دى
آدم :اه واكتشفت انى بحبها اكتر من الاول كمان
يارا واكتشفت امته بئه
آدم :اسكتى شفتى المفارقه العجيبه عليا هى الفورنيتشر ديزاين بتاعت الفيلا بتاعت جوازى
يارا :نعم
آدم :نعم الله عليكى ياختى
يارا :طب واتكلمت معاها اخبارها ايه وازاى بقت ديزاين
فورنتشر واتجوزت بعد ماجوزها توفى ولا لا
آدم :جوز مين اللى توفى جوزها عايش وفاتح ورشه تحت
بيتهم وهى خلفت منه بنت كمان
انا رحت وراها وشوفت كل ده بعنيه
يارا :لا ياأدم مريم جوزها توفى وهى جت هنا وكانت فرحانه
وقالت لماما الله يرحمها وماما قالتلها انك خطبت
عشان مكنتش راضيه انك تتجوز ارمله ومعاها ولد انا كنت وعدتها انى مقولكش لكن بموتها اكيد انا فى حل من الوعد ده
يبقا هى اكيد اتجوزت تانى بعد جوزها
آدم ساب يارا ونزل جرى لتحت وهى تنده عليه مابيردش
آدم فضل يلف بعربيته كتير وكان حاسس ان مامته
ظلمته وظلمت مريم وضيعت احلى سنين عمرهم
آدم بكى كتير جدا وقضى الليل كله بره ويارا اتصلت بنيفين
تسأل عنه لكن ملقتهوش
نيفين قلقت وراحت ليارا ويارا حكتلها كل حاجه وآدم زعل
ليه
نيفين :يعنى هو لسه بيحبها الحب دا كله لغايه دلوقتى
يارا :اه تصورى
آدم فتح باب الشقه ودخل الاوضه اللى كانت فيها مريم
وقفل الباب ومكلمش حد ولا رضى يرد على حد.
نيفين :لا الفرح لازم يتعمل فى اسرع وقت
يارا تانى يوم راحت الفيلا عند مريم وسلمو على بعض
مريم فرحت جدا بيارا
يارا اخدتها وخرجو بره وخلت مريم حكتلها كل حاجه بالتفصيل
يارا عرفت انها ظلمت مريم ظلم كبير جدا هى وآدم ومقالتلهاش ان مامتها كدبت عليها
والغريب ان يارا سكتت وسابت الترتيبات تمشى زى ماهى
نيفين بقت كل يوم تروح لعليا وتصر انها تخلص كل حاجه
بسرعه رهيبه
عليا كانت بتجهز الفيلا وكل مالفيلا تقرب تخلص قلب مريم كان بيتعصر من الالم
ومستغربه جدا أن آدم مبقاش يروح هناك نهائى وهى كل يوم كانت بتستناه لكن بدون فايده وفهمت انه تخطاها وتخطى حبها ودا حطمها وحطم قلبها جدا لكن عملت اروع فيلا اتعملت فى مصر عشان هيعيش فيها حبيبها عملتها زى ماتتمناها
هى وعلى زوقها هى مريحه وشيك وهاديه
الفيلا خلصت ونيفين طلبت من عليا ان شركتها كمان هى
اللى تعمل تجهيزات الفرح كلها واصرت ان عليا بنفسها
هى اللى تعمل كل التجهيزات حتى فستان الفرح تختاره
على زوقها
مريم كانت بتعمل كل حاجه وقلبها بيتقطع من جوه لكن
حرصت على أن الفرح يكون احلى فرح اتعمل فى مصر
عشان دى فرحت آدم
جه يوم الفرح وعليا جهزت كل حاجه
نيفين الفستان مش عاجبنى علفكره زوقك طلع بلدى فى الفستان
عليا :لا يافندم دا احدث موديل نزل ومصمم على ايد اكبر
المصممين
نيفين حاسه انى مش هبقا حلوه فيه
عليا :لا بالعكس بصى هو ده توتر ماقبل الفرح كتيير من
العرايس بتمر بيه لكن بمجرد ماتلبسى الفستان
هتلاقى نفسك برينسيس
نيفين :قيسيه انتى قدامى واعملى ميكب واقنعينى بيه
والا هأجل الفرح لغايه مالاقى فستان غيرو
عليا بنفاذ صبر :حاضر يافندم تحت امرك وهى بتجز على
اسنانها
مريم لبست الفستان وخلت خبير التجميل يعملها الميكب
اللى يمشى معاه ولبست الطرحه
هاه ايه رايك عليا كانت طالعه ملكه فى الفستان
نيفين :وحش جدا طبعا ممكن تروحى تاخدى رأى آدم فيه
عليا :نعم
نيفين :اسمعى الكلام واعملى زى مابقولك
عليا بتجز :حاضر
عليا خرجت بره الاوضه وفين سى آدم كمان جت يارا
انتى ليه لابسه فستان الفرح ياعليا
عليا :اوامر ست نيفين البسه واوريه لآدم عشان مش مقتنعه
بيه
يارا :هههههه والله مجنونه نيفين دى انا هروح اشوفها
بصى آدم واقف فى آخر الطرقه هناك
مريم مشيت لقت النور مطفى بس شافت آدم واقف لوحده
آخر الطرقه ومبتسم
مريم راحت نحيته بالفستان واتمنت لو يكون عريسها هى شايفاه زى القمر فى البدله عنيها اتملت دموع لكن حبست دموعها عشان متنزلش بالعافيه
وصلت لعنده
هو مين طفى النور فين الفريق اللى هنا عادل عصام انتو
فين
آدم :ليه
مريم :عاوزاهم يولعو النور عشان تشوف الفستان وتقول رأيك فيه عشان نيفين مش راضيه تلبسه
آدم :روحى قوليلها انه آدم بيقولك يجنن
مريم بصت لآدم بحزن نظره طويله وادورت وماشيه لقت آدم مره وحده شدها من دراعها وخدها فحضنه استغربت واتخضت
وفجأه النور نور
ولقت الكل بيسقف ويصفر ولقت ابراهيم وساره والولاد
ومس هناء وعيلتها وكل كاست الشركه.
ويارا ونيفين مبتسمين وبيسقفو
مريم واقفه مش فاهمه حاجه قرب منها ابراهيم
يارا جت وحكتلى كل حاجه وآدم جه وطلب ايدك منى ومن
على وانا وافقت
مريم بتبص لعلي وآدم باستغراب
آدم ركع على رجليه وطلع علبه من جيبه
تقبلى تتجوزينى
مريم دموعها نزلت وقومت آدم وحضنته حضن جامد وهو
شالها ولف بيها وسط هيصه كل الموجودين
حكالها عن موقف نيفين وانها اصرت انه يرجع لعليا والخطه اللى عملتها هى ويارا
وغصبوه يشترك معاهم فيها وازاى كان بيراقبها من بعيد وكان نفسه كل مره يجرى عليها ويحضنها وازاى بيتعزب من حزنها
مريم حضنته جامد وغمضت عنيها ونسيت
كل اللى حواليها وهو كمان
إيمى :انا مش فاهمه حاجه يانوفا
نيفين :اسكتى ياآيمى دول اتعزبو ياعينى وهما فاكرين ان
كل واحد نسى التانى لولا يارا جت وعرفت الحقيقه
وقالتلى كان زمانهم هيعيشو طول عمرهم بعاد عن بعض
إيمى :طب وانتى
نيفين :انا ايه هو هيبقا شريك معايا فى المستشفى هو
وعدنى بكده ودا كل اللى انا عاوزاه
آدم ومريم جو لنيفين
مريم :انا متشكره جدا يانيفين
نيفين :على ايه ياروحى دانتى انقزتينى انا مش بتاعت جواز
انا مليش غير فى الطب وبس يمكن فى يوم ما فى عام ما
فى قرن ما اتجوز
الكل ضحك ومشى
مريم حضنت يارا وشكرتها
يارا :سامحينى يامريم بسببى وبسسبب ماما الله يرحمها
فرحتكم دى اتاخرت اووى
ارجوكى سامحيها يامريم
مريم :مسامحاها كفايه انها مامت آدم
آدم ومريم حضنو بعض اووى وفضلو يرقصو طول الليل
الاتنين كانو طايرين من السعاده
مريم :انا مش بحلم صح
آدم :لا ياقلبى بس اوعدك هنعيش فى الحلم الجميل ده طول العمر
أنتى معندكيش فكره انا اتعزبت فى بعدك عنى ازاى انا ياعليا
مش بكون عايش غير وانتى جمبى
مريم :مش اكتر منى يآدم انتا عارف قاطعها آدم ببوسه طويله مريم ابتسمت بكسوف وبصت للارض
آدم رفع وشها بأيده :تؤتؤتؤ اوعى تحرمينى لحظه انى اشوف العيون دى تانى انا ممكن اموووت
مريم :بعد الشر عنك ياقلب مريم وروح عليا
آدم شالها ولف بيها وكانت ليله ولا فى الاحلام
علي واولاد خاله شغلو رقصه البطريق وكل المعازيم قعدو
يرقصو مع بعض مره وحده
الا ساره وابراهيم
ساره :متيلا نرقص البطريق ياهيما
ابراهيم :عيب يام خالد فى السن ده عاوزانى اعمل بطريق
ساره :مكل الناس بترقص اهى جت علينا احنا
انا هروح ارقص
ابراهيم :روحى ياختى اتبطرقى انتى معاهم
ساره راحت وفضلت ترقص والكل مبسوط وابراهيم باصص
لمريم اللى طايره من السعاده وهو مبتسم وحس براحه
كبيره لانه آخير لقى البنى آدم اللى بيحب مريم يمكن
اكتر منه كمان
آدم اخد مريم الفيلا واخيرا بعد كل السنين دى بقو مع بعض
وعاشو ليله دخلتهم ولا الف ليله وليله
مريم وآدم عاشو فى الفيلا واخدو الكل معاهم
مريم بعد سنه خلفت مالك وآدم مسك المستشفى اللى هى
عملتها وبقا يروح مرتين فى الشهر لمستشفى نيفين
الاستثمارى
واخيرا عاشو بسعاده وانتهى الظلم
لو كل واحده او واحد حب الخير للتانى مش هيبقا فيه ظلم
لو كل حما عاملت مرات ابنها زى بنتهامش هيبقا فيه ظلم
لو كل مرات ابن حبت حماتها زى مامتها مش هيبقا فيه ظلم
لو كل صاحب او زميل حب الخير لزميله مش هيبقا فيه ظلم
ابتدى بنفسك والكل هيقلدك
تمت