رواية اسيرة الفهد بقلم ندى احمد
الفصل الثالث عشر
بقلم ندى احمد
ندى : ايه ده يا ماما
زينب :ده فستان فرح فهد كان عملها لك مفاجأة خدى يلا غيرى الفستان ده بسرعة
ندى : انتى بتقولى ايه انا مش مصدقة
ندى لبست الفستان و ضبطت نفسها و بقت زى القمر
زينب بعيط: الف مبروك يا حبيتى
ندى : بتعيطى ليه بس يا ماما
زينب : ديه دموع الفرحة مش مصدقة انك كبرتى و بقيتى عروسة عقبال ماشوف عيالك يا حبيتى بيجروا حوليا
ندى : ربنا يخليكى ليا
ندى لفت وشها و منتظرة فهد
فهد دخل ماسك بوكية ورد احمر و حس ان قلبه هيطير من الفرحة ان ندى لابساله الأبيض و بدأ يقرب
ندى لفت و كانت منزلة الطرحة على وشها فهد اول ماشفها شكلها سحره و كانه بقى مش حاسس باللى حوليه
و لا بالوقت و رفع الطرحة و باسها فى راسها و حضنها اوى و ندى نزلت لاقيت اهلها و اهله و صحابها
ندى : انت رتبت كل ده امتى انا مش مصدقة لحد دلوقتى
فهد : علشان تبقى تقولى انى مش بفكر فيكى و صدقى يا قلبى انا اللى مش مصدقة انا حاسس انى الفرحة هتنط من قلبى عايز اشيلك و نروح على بيتنا
ندى و فهد قاعدين فى الكوشة و الناس بتسلم عليهم
احد أصدقاء فهد: مبروك يا عريس
فهد : الله يبارك فيك عقبالك
صديقه: الف مبروك يا عروسة هو انتى عندك اخوات
فهد : اشمعنا
صديقه و بيبص على ندى : اصل انا كنت عايز احسن النسل
فهد بغيرة : طب أخفى من قدامى بدل ما هخليك متعرفش تجيب نسل اصلا
صديقه: خلاص يا عم ربنا يسهلك و مشى
ندى قعدت تضحك
فهد : عجبتك اوى يا حلوة
ندى : صحبك ده دمه خفيف
فهد : والله
ندى بخوف قليلا: لا عادى جدا مش بيضحك اصلا
فهد : ايوة كده جيبى ورا
و فى وسط الناس اللى بتسلم كانت ميرفت
ميرفت : مبروك يا فهد
فهد : الله يبارك فيكى يا ماما بس انا مش مصدق انك جيتى
ميرفت: ليه يا حبيبى ده انت ابنى الوحيد وسعادتك تهمنى و مبروك يا عروسة راحت حضنة ندى و باستها
ندى باستغراب : الله يبارك فيكى يا طنط
فهد و ندى كانو بيرقصوا و فهد عمال يقربها من حضن*ه اكتر
ندى : فهد الناس بتبص علينا عيب كده
فهد : مش مهم انا محدش حاسس باللى جوايا انا مستنى اليوم ده من زمان انهاردة و قالها كلمة فى ودنها جعلتها تخجل و يحمر وشها
ندى : انت قليل الأدب و انا شكلى هروح مع ماما انهاردة
فهد : استنى بس ده انتى لسه هتشوفى قلة الأدب اللى على حق و بعدين انت مش هتروحى فى مكان اللى على بيتنا يا نودشتى
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
معتز و ملك كانو قاعدين و اتكلموا كتير اوى و بدأوا يشوفوا حاجات
مشتركة بينهم كتير
معتز : انا مكنتش اعرف اننا شبه بعض اوى كده
ملك : و انا برده
مستغربة اوى الموضوع ده
معتز : بس انتى طلعة زى القمر انهاردة
ملك : بجد 🥰 و كملت متلبس البدلة ديه تانى
معتز :ليه
ملك : علشان مطلعك حلو و فى بنات كتير بتبص عليك
معتز : مش مهم المهم انا عينى مع مين
و بعدين بص ورا ملك و ابتسم لواحدة و جت سلمت عليه و حض*نته قدام ملك
ملك من كتر نرفزتها قامت و خرجت تجرى
و معتز قام وراه
معتز : ملك استنى
معتز مسكها
ملك: ابعد ايدك عنى و اعتبر الاتفاق اللى ما بينا لاغيته و روح اقعد
مع اللى كانت بتحضنك اشبع بيها
معتز : انتى مستنتيش اعرفك عليها و بعدين انتى بتغيري عليه
ملك بتوتر : لاء بس المفروض تحترم وجودى و اظن لو حصل العكس
مكنتش هتقول كده
معتز : اضبطى يا ملك و بعدين ديه اختى انا نسيت اعرفك عليها
ملك: بس انت مقولتليش انك عندك اخت
معتز : كنت هقولك والله
معتز اخد ملك و عرفها على أخته و ملك كانت محرجة من اللى عملته
الفرح خلص
ندى و فهد فى العربية بيسمعوا اغانى مبسوطين و بيغنوا مع الأغنية
يابتاع النعناع يامنعنع .. يا منعنع .. يا منعنع
هات هدية للمتدلع .. إتدلع .. اتدلع
اللي سايب قلبي يولع .. و بعذاب قلبي بيتمتع
و اما اجي اقوله اقابلك .
. يتمنع .. يتمنع
يا بتاع النعناع يا منعنع .. يا منعنع انت يامنعنع
نور عيني .. قلبي من جوة .. مين غيره .. وغيره مين هو؟
دة تاعبني .. و برضو عاجبني .. ولا حول ليا ولا قوة
نور عيني .. قلبي من جوا .. مين غيره .. وغيره مين هو
دا تاعبني .. و بردو عاجبني .. ولا حول ليا ولا قوة
ندى : فهد احنا هنروح فين ده مش طريق البيت
فهد : انا اشتريت فيلا
علشان نعيش فيها و بعت الشقة ديه لأنك لازم تكونى اول حد يدخل البيت ده برجله و علشان ابدأ
معاكى حياتنا على جديد و بعدين الشقة مش هتكفينا انا عايز اجيب دستة عيال منك يا ندوش
ندى : ايه حالك حالك عليا دستة ايه انا اول مرة اعرف انك عايز اطفال كتير
فهد : انا كنت بقول فى الاول مش عايز اطفال كتير بس لو منك انت فانا عايز فرقة و يبقوا كلهم شبهك
فهد : وصلنا يلا
ندى دخلت البيت و نبهرت بيه
وطلعت الأوضة تغير و فتحت الدولاب و ملكتش غير لانجي*رى و ملاب
خفيفة و تكشف الكثير
ندى : ايه ده فى بيجامات فين بيجامة توم وجيري
ندى نادت على فهد : فهد فين هدومى
فهد : ماهى فى الدولاب يا حبيتى
ندى : لاء كان فى بيجاماتى راحت فين
فهد : اه قصدك بيجامات الأطفال اللى كنتى بتلبسها ديه رجعتها لمامتك
ندى : ايه ده و انا هلبس ايه كده
فهد فتح الدولاب و طلعلها * قميص *نوم قصير اوى و مفتوح من الضهر و لونه ابيض : البسي ده هيطلع عليكى يجنن
ندى : لاء طبعا ايه ده انا مش هقدر البس كده انا اتكسف اقعد كده
فهد : تكسفى من فهودك انتى مش واثقة فيا
ندى هيام و دلع : انا واثقة فى فهودي بس مش واثقة فيا
فهد بهيام و قرب ومسك وسط*ها : يالهوى على فهودي و هى طالعة منك بحس انى عايز اكلك * اكل
ندى بخجل *عضت على * شفايفها اللى تحت فهد مقدرش يستحمل و قرب منها اكتر و باس*ها بكل رقة
فهد بعد عن ندى : انا هغير فى الأوضة اللى جانبك و انتى كمان غيرى و انا هستناكى بره علشان نصلى
ندى غيرت و لبست و خرجت من الأوضة كانت لابسة إسدال
ندى و فهد صلوا و قالوا دعاء المتزوجين و فهد شالها و دخلها الأوضة و بعدين فكلها طرحة الاسدال و بدأ يلعب
فى شعرها و ندى مندمجة معه اوى و بعد كده راح قل*عها الاسدال و ظهرت امامه بكامل *أنوثتها و
فهد بدأ *يقلع التيشيرت : موافقة نتمم جوازنا
ندى بخجل هزت راسها بالموافقة
فهد بدا *يبوس وشها كله برقة و بعدين يرجع ي*قبل *شفايفها كل
شوية كأنه مبقاش قادر يبعد عنهم و بدا يحرك يده عليها *بجراة و يده عرفت خريطة جسمها
وفجأة فاق فهد على شهقة الم من ندى
ندى : فهد انا مش قادرة
فهد : معلش يا حبيتى استحملى شوية
ندى : صرخت* اااااه يا فهد
فهد: خلاص يا قلبى كده بقيتى مدام فهد الشناوى رسمى
ندى : بطل بقى تكسفنى
فهد و ندى ناموا و الصبح فهد صحى لاقى ندى فوق حض*نه و كانت
بتح*ضنه بتملك ندى حست بفهد انه صحى ندى رفعت راسها و شعرها كان على وشها
فهد حط شعرها ورا ودنها
ندى بخجل : صباح الخير يا فهودى
فهد : الصباح مش كده يا قلب فهودك و راح *باسها و قالها : صباحية مباركة يا ست البنات
ندى انكسفت
و حطت وشها فى *صدر فهد
فهد : اموت فيكى وانت مكسوفة كده
فهد قام يجهز الحمام و راح يرفع الغطا
ندى بخضة : انت هتعمل ايه
فهد : هشيلك علشان تستحمى
ندى : فهد لاء خلاص انا هقوم انت بس اطلع بره
فهد بضحك: انتى لسه بتكسفى منى يا قلب فهدك
ندى : خلاص يا فهد اطلع بره و نبى
فهد شد الغطا و شالها : بطلى دلع يا بت
و راح وداها الحمام
و وحطها فى البانيو برقة
ندى : خلاص يا فهد اطلع بره لو سمحت و عنيها كانت بتلمع من الدموع
فهد : خلاص انا هخرج
فهد خرج و شال الملاية اللى كان فيها *دم و غير هدومه و ندى كانت
لافة فوطة على جسمها علشان نسيت تاخد هدوم خرجت تتسحب فى الأوضة و فتحت الدولاب
ندى : يا ربى هلبس الحاجات ديه ازاى بس
ندى لبست بيجاما شورت فوق *فخذها و بلوزة كت و تكشف *
بطنها و عاملة شعرها كحكة و منزلة خصلات منها و ندى لاقيت شال لابسته فوق الهدوم
نزلت تحت لاقيت فهد فى المطبخ فهد شافها
فهد : ايه الشال ده الجو حر انتى مستحملة الشال ده ازاى وراح شاله
فهد :ايه القمر ده انتى كنتى مخبية كل ده بشال
و راح فهد شالها وقاعدها على الرخامة و بدا يتغزل فيها شوية
و ندى شالت الاكل على السفرة و جت تقعد فهد شدها و قعدها على *رجله و بدا يأكلها وهى كمان تأكله
ندى : فهد انا لاقيت بقع غريبة فى رقبتى و ورتهاله ده مرض جلدى ده ولا ايه
فهد بضحك : لاء يا قلبى مش مرض جلدى ولا حاجة سبيها شوية و هتروح
فهد راح شالها و راحوا يغرقوا فى بحور عشقهم