دوامه الحب
بقلم منار مجدي
الفصل الثالث
عدى يومين على تحضيرات لقرايه فاتحه مراد وجيه اليوم إلى الكل مستنيه معادا هند إلى كانت بتتمنى اليوم ده ميجيش والوقت يقف بس للأسف محصلش إلى هى عايزاه.
مراد:هند انا متوتر.
هند وهى بتعدله الجاكت:لا عيب تتوتر وانا معاك متقلقش هفضل واقفه فى ضهرك وهدعمك.
مراد ابتسم:انتى متأكدة انى بعمل الصح
هند:طالما مبسوط يبقا صح انت عارفنى مقولتى الشهيره لما تعمل إلى يفرحك يبقا بتعمل الصح.
مراد:طب انتى مبسوطه.
هند ابتسمت:طبعا مبسوطه اخويا بيرتبط ياناس ومبسوط مفرحش ليه يعنى ربنا يهنيك .
مراد ابتسم
هند يزهق:يوووه بقا شبل البتاعه ديه احسن مش عارفه ايه لزمتها اصلا.
مراد:ديه كرافته يا هند.
هند:شيلها اصلا مبحبهاش قديمه اوى عارف انت تشكيله وتفتح اول زورارين كده هتبقى قمر.
مراد:بس مريم بتحبها.
هند كتمت صوت قلبها إلى بيتكسر مع كل كلمه بيقولوا عن مريم بتحس أن فى حته بتتكسر منه:خلاص دورلك على حد يعملهالك بقا.
مراد:ما تشوفى على النت حتى الله يخليكى يا هند
هند:ياعم ربنا ياخدنى عشان ارتاح.
سابته ومشيت هو افتكرها بتهزر بس هى كانت بتدعى على نفسها فعلا بقيت تعبانه اوي بالذات من التمثيل مبقتش عارفه تمثل اكتر دموعها الى حبساها بقيت توجعها فى قلبها بقيت تحس ان نفسها بيتكتم.
راحو بيت مريم واتكلمو واتفقوا على الخطوبه يوم الخميس.
مراد كان بيبص لهند ومتغاظ من برودها.
مراد:هند.
هند كانت ماشيه بالهيلز بعيد بس وجعلها رجلها فقررت انها تمشى حافيه احسن
قلعت الهيلز وبصيتله
مراد:بتعملى ايه فى الشارع.
هند:ب وانت مالك.
لفت ومشيت.
مراد:ايه وانت مالك إلى بقيتى بتقوليها ليا ديه فى ايه يا هند.
هند:مفيش يا مراد انا بس عايزه ابقى لوحدى سيبنى بقا اصلا ايه جابك معايا مركبتش مع ماما وخالتى ليه.
مراد:واسيبك لوحدك تمشى فى الشارع.
هند:لسه بدرى احنا المغرب يعنى مكنش ليه داعى تيجى تتعب نفسك طالما مش عايز وهتفضل كل شويه تزعف وتتعصب انا مجبرتكش.
مراد تتضايق واتعصب.
هند مشيت وهى حافيه وباصه فى الارض مبقتش حاسه بحاجه خلاص حتى المشى معاها بقا يزهق منها الاول كان هو إلى بيتحايل عليها تمشى معاه هى كانت عارفه انه هيتغير بس مش بالسرعه ديه.
روحو طلعت هند لقيت حسام فى البيت عندهم وقفت مصدومه على الباب وهى ماسكه الهيلز فى ايديها
هند بصدمه:حسام بتعمل ايه هنا.
مراد وقعت بغضب ودخل لحسام:بتعمل ايه هنا.
حسام ضحك وقام وقف:ايه انا كلمت طنط وحتى عشان اشرب معاها شاى ونتكلم شويه
نوال بابتسامه:حسام جاى بطلب ايديك يا هند.
هند بصدمه:ايه بس يا حسام احنا صحاب وانت متعرفنيش كويس
مراد: بالظبط لحقت تحبها.
حسام ابتسم وهو باصص لهند فى عينيها:انا بحبك من اول يوم فى الجامعه يا هند ومكنتش عارف حتى افتح معاكى كلام كنت هقولك لما نخرج بس ساعتها انتى قفلت السكه فى وشى وقفلتى تليفونك فقررت اكلم مامتك على طول مش مستهله نستنى كل ده انا بس بطلب منك تدينى فرصه اثبتلك انى استحق حبك.
مراد بغضب وقف قدامه:الكلام ده مينفعش تقوله فى حضور مامتها وله انت متعرفش الأصول.
حسام ابتسم:لا طبعا عارف بس انا مش شايف انى قولت حاجه غلط او عيب وله ايه يا طنط.
نوال:طبعا يا حبيبى مراد عيب كده الراجل ضيف عندنا.
بصيت لهند:ادخلى يا هند اعملى الشاى.
هند بابتسامه تلطف الجو إلى مراد كتمه:سكرك قد ايه.
حسام بابتسامه:مظبوط.
هند دخلت المطبخ وشغلت الكاتل وهى بتفكر يا ترى مش مكتوبلها مراد وكتوبلها حسام وهى طول الوقت بتحب الشخص الغلط قالت فى سرها يا رب اختارلى الصح
دخل مراد وهى بتتنهد وبتصب الشاى.
مراد:هترفضيه صح.
هند:ايه ليه ارفضه هو معمليش حاجه وحشه وشخص محترم عمره ما حاول يقرب ليا أو حتى يلمسنى حتى لو لمجرد سلام وبيحترمنى كفايه أنه مزعلش لما قفلت السكه فى وشه وبعدين قال بيحبنى مش سمعته.
مراد:انتى بتحبيه.
هند ابتسم بسخرية وهى بتمسك الصينيه:زمان قالو حاجه حلوه اوى وانا اقتنعت بيها دلوقتى قالو اختارى إلى بيحبك مش إلى بتحبيه.
سابته وخرجت قدمت الشاى ودخلت المطبخ تانى كانت جعانه قررت تعملها سندوتش جبنه.
مراد بزعل:يعنى هتوافقى.
هند:ده قرار ماما لو هى شافت أنه كويس ومناسب ليا ووافقت انا هرفض ليه لكن لو لقيته مش كويس يبقا خلاص بقا كل شئ اسم ونصيب.
مراد:ليه بتغيرى كلامك دلوقتى مش ديه هند إلى كانت بتقول هعيش اجمل قصه حب عنيفه .
هند ابتسمت:ده كان زمان يا مراد دلوقتى احنا كبرنا وتفكيرنا اتغير عن الاول احنا مبقناش نفس الاطفال إلى كانو بيلعبو فى الشارع احنا كبرنا خلاص.
نوال:هند
هند خرجت بالساندتش افتكرت حسام مشى.
نوال:لحقتى ترتاحى عشان تاكلى يا شيخه حرام عليكى .
هند:ايه ده انت لسه هنا
حسام بضحك:عايزانى امشى
هند خبت السندوتش ورا ضهرها:مش قصدى
حسام:بتاكلى ايه
هند طلعت السندوتش وهى بتضحك:جبنه.
حسام:الله.
نوال بابتسامه:اقعدى مع العريس شويه واتكلمو
هند ابتسمت
نوال لمراد:انت رايح فين.
مراد:ايه هقعد معاهم.
نوال:لا انت هتيجى معايا عايزاك.
حسام:الجبنه بتاعتكم بقا حلوه.
هند بصيت للساندوتش وقربته لحسام:دوق.
حسام ضحك وقطم منه:الله جميل اوى.
هند:ده مجرد جبنه لو عاجبك خده.
حسام ضحك:لا مش هاخده انتى مضايقه ليه
هند:هو إلى ناقص انك تاكله كمان.
حسام: بتقولى حاجه
هند:طفاسه قصدى لا لا.
حسام ضحك:يظهر انك بتحبى الاكل اوى.
هند:مين مش بيحب الاكل.
حسام:معاكى حق عارفه فى مطعم فول وطعميه بروحه دائمه قبل الجامعه بيعمل حبه فول انما ايه .
هند بابتسامه:جريت ريقى فينه وله اقولك ابقى ودينى انت ليه.
حسام:بكره اوديكى
هند ابتسمت:بالسرعه ديه
حسام:مستعجل اوى.
هند:بصراحه ايوه
حسام:خلاص بعدين لما تاخدى عليا.
هند:هاخد وقت عشان انا لحد دلوقتي مش مقتنعه غير انك صديق ليا وزميلى فى الجامعه.
حسام:خدى وقت كله انا تحت امرك.
هند ضحكت.
دخلت نوال ومراد.
نوال:ايه يا ولاد اتفقتو.
مراد كان بيبص لحسام بغيظ
حسام:ايوه يا طنط.
نوال:طيب يا حبيبى شوف هتجيب اهلك امتى وتيجى بيتى مفتوح عشان نقرا الفاتحه
حسام:طيب يا طنط هفاتح أعلى بالموضوع وابلغك.
نوال:ماشى يا بنى.
حسام:استأذن انا بقا.
قام هند حطيت الساندوتش فى بقها
حسام رجع يصيلها وضحك:سلام يا هند.
هند عملت بإيديها باى عشان بقها مليان.
نوال:هتبطلى طفاسه امتى.
هند بصيت لمامتها بضيق.
نوال:مراد وصل حسام.
مراد:اتفضل معايا.
مراد وصل حسام.
مراد مد أيده هشام يسلم عليه وقربه
مراد فى ودمه:مستحيل هند تبقا ليك يا حسام.
حسام بابتسامه:هنشوف يا مراد هنشوف
مشى حسام ومراد متغاظ اوى.
نوال:ايه رأيك يا هند موافقه.
هند:انتى رأيك ايه يا ماما
نوال:انا شايفه أنه كويس وبعدين مقولتليش عندكم فى الجامعه ولاد شبه الاتراك يا بت.
هند ابتسمت بسخرية وبصيت لمراد.
نوال:صحيح يا مراد انت ايه رأيك.
مراد:معرفش معرفش يا خالتو.
مشى وسابهم.
نوال لهند:ماله ده سيبك انتى موافقه.
هند:لو انتى شايفه أنه مناسب ليا يبقا موافقه يا ماما دلوقتى عن أذنك حاليا تعبانه وعايزه انام.
نوال اتنهدت وهى عارفه أن بنتها بتقاوح ومن جواها حزين مشافتش فرحه فى عينيها وهى قاعده مع حسام وحشتها فرحه عينيها إلى كانت بتنور وهى بتهزر بس مع مراد قررت انها توافق وتساعدها تتجاوز الموضوع .
هند دخلت اوضتها مجرد ما غمضت عيونها ترتاح دموعها نزلت على حب عمرها إلى ضاع وخلى حياتها كلها ملهاش طعم دخلت الحمام وفتحت الدش عليها هى بهدومها وبقيت بتعيط وطلع صوتها مبقتش قادره خلاص تكتمه تعبت قلبها وجعها ومبقاش مستحمله وجعه خلاص صوتها على لدرجه ان نوال دخلت على صوتها.
نوال بخضه:افتحى يا هند افتحى الباب ده متعيطيش وانتى فى الحمام.
هند بعياط:مش بعيط يا مام مش اهئ اهئ بقيت بتعيط جامد
نوال بعياط من بره على بنتها:طيب ماشى افتحى بس الباب عشان خاطرى ماقطعيش قلبى عليكى يا بنتى انا مليش غيرك.
فتحت هند الباب وهدومها مبلوله: وله انا ليا غيرك يا ماما.
نوال حضنتها جامد وبقيت تطلب عليها وهند بتعيط جامد
نوال بعياط:ششش أهدى يا حبيبتى اهدى كله هيبقا تمام
هند بعياط:ماما انا تعبت تعبت اوى مبقتش قادره استحمل خلاص انا بحبه يا ماما بحبه.
نوال بعياط:عارفه يا حبيبتى عارفه.
هند:بس مش هينفع اروح أقوله سيب إلى بتحبها وحبنى انا.
نوال بعياط:عارفه عارفه
هند:طب انا ارتاح ازاى دلوقتى.
نوال مسكت وش هند ومسحت دموعها وبعدين مسحت دموع هند:هتبقى قويه هتستحملى كمان كام يوم تخلصى امتحانات واسفرك يا هند تسافرى عند خالتك سميه اسكندريه.
هند هزيت راسها وهى بتعيط:ماما انا مش هقدر ارتبط لحسام يا ماما مش هقدر.
نوال:إلى انتى عايزاه هيحصل يا حبيبتى خلاص انا هتصل بيه وتقوله كل شئ قسم ونصيب.
هند حضنت امها: شكرا يا ماما شكرا عشان دايما واقفه فى ضهرى شكرا يا امى
نامت هند بهدومها المبلوله فى حضن امها والاتنين فى الارض وهدومهم مبلوله نامو فى الارض تانى يوم صحيو جسمهم مكسر.
هند:ماما انتى تمام.
نوال بتعب كحت:اه كويسه.
هند:طيب قومى غيرى عقبال ما اغير انا كمان
نوال:ماشى.
نوال اتصلت بحسام الاول وقالتله أنه يستاهل واحده غير هند أن كل شئ قسم ونصيب وبعدين قفلت معاه وقامت تغير.
هند خرجت واخدت مسكن صوتها اتغير من التعب
لقيت مامتها قاعده وبتكح فى الصاله جابتلها مائه وقعدو الاتنين بعد ما فطرو يتفرجو على التلفزيون.
هند:ماما عندنا اى فاكهه تتاكل.
نوال:لا خلصت.
هند قامت:طب انا هنزل اجيبلنا وأجى مش هتأخر.
نوال سابتها تفك عن نفسها شويه
هند.دخلت لبست العبايه والطرحه وهى على الباب:انا نازله يا ماما لو عوزتى حاجه تانى من تحت اتصلى سلام.
نوال:خلى بالك من نفسك.
هند:متقلقيش عليا.
نزلت هند وراحت عند بتاع الفاكهه وجابت برتقان واستفندى وموز وفراوله عشان الاكتئاب (😂😂😂)
مشيت للبيت بس شافت عربيه لنقل عفش قدام بيتها.
بنت واقفه بس غايه فى الجمال مش محجبه فتلقيها لابسه بنطلون وتشيرت قصير وسايبه شعرها مفرود وبتكلم السواق.
البنت:بس احنا اتفقنا على ٥٠٠ جنيه ازاى دلوقتى بقو١٠٠٠
الراجل:والله يا انسه اديكى شايفه الراحله تعبه قد ايه.
البنت:بس ده كام قطعه أساس وشنطتين بس.
هند:يعنى انتى طلبتى الرجاله دول كلهم
البنت:لا هو نادى عليهم واحنا ماشين انا كنت جايبه هو بس والله حاجات حبه صغيرين.
هند سابت الشنط فى الارض:الله وعايز ٥٠٠ جنيه مره واحده.
الراجل:بقولك ايه خليكى فى حالك.
هند بضحك:الله وبأقل أدبك كمان (علت صوتها) الله جرا ايه هى عشان بنت هتضحك عليها يا راجل يا ناقص.
الراجل:ما ابنى نفسك يا ست انتى.
هند:هاتى ال٢٠٠ جنيه دول.
اخدت من البنت الفلوس واديتهمله:يالا الله يسهلك
الراجل بزعيق:هو ايه أصله انا بشحت منك يا بت انتى.
هند قلعت شبشبها:انا بت يا احلى يا ناقص يا زباله
مراد من الشباك:فى ايه يا هند.
هند:واحد عايز يتربى
راجل من رحلاته:بلاش ديه شكلها بتاعت مشاكل.
الراجل:ماشى بس خدى بالك انا مش مسامح فى الباقى
البنت:لا خلاص.
هند بزعيق:متثبتى انتى كمان وانت الى مش مسامح احنا الى مش مسامحين حار ونار فى جتتك يا بعيد.
الراجل سابها ومشى:مش هرد عليكى عشان انا مش بتكلم مع حريم
هند مسكت طوبه وحدفتها على عربيته:بس انا بتكلم يا حيلتها.
الراجل شغل العربيه وجرى.
البنت:متشكره جدا ليكى
هند:وله يهمك انتى لسه ناقله جديد.
البنت:اه اصلا انا عايشه في اسطنبول بس جيت هنا عشان اسس شركتى الخاصه فى بلدى الحبيبه.
هند ضحكت:حبيبه اه طيب بكره تندمى انتى بقا نقلتى فين.
البنت:هونيك.
هند:الله ده جمب بلكونتى تعالى نطلع سوا.
البنت:انا أسمى سهر وانتى.
هند:انا هند.
سهر:ممكن نبقا أصحاب
هند:انا وانتى .
سهر:ايوه وفيها ايه.
هند:معاكى حق وفيها ايه.
سهر:هننبسط اوى سوا.
هند:يمكن اصل انا عمرى ما صاحبت بنت صحابى كلهم ولاد.
سهر:عشان كده بتعرفى تزعقى وتتخانقى.
هند ضحكت:بتاعت مشاكل انا
مراد طلع:هند انتى كويسه.
هند:اتشى اه تمام.
مراد:جالك برد.
هند:شايف ايه اه صحيح سهر ده مراد ابن خالتى.
سهر:تشرفنا.
هند:مراد سهر جارتنا الجديده.
مراد:اه تشرفنا هند عايزك.
هند:عايزنى فى ايه.
سهر:طب استأذن انا هند هنتكلم بعدين.
هند:ماشى يا قمر اتفضلى
دخلت سهر شقتها
هند وهى بتفتح الباب:نعم
مراد:استنيتك فى البلكونه بليل لحد الصبح بقيتى تتاخرى عليا كتير.
هند:واستنيتنى ليه
مراد:ايه ليه.
هند:ايوه فى حاجه مهمه نتكلم فيها.
مراد:ومن امتى بنتكلم فى حاجات مهمه
هند:بدل ما تقعد وتستنانى فى البلكونه اتكلم مع خطيبتك فى التليفون واتعرف عليها.
مراد:مالك يا هند متغيره.
هند:لازم اتغير يا مراد مش هفضل على حالى يعنى.
مراد:انتى شايفه كده
هند اتنهدت:ايوه شايفه كده وانت كمان اتغير مش مضايقه منك يعنى لما تتغير وتبقا بتكلم مريم بدالى انا مقدره انك لسه خاطب جديد وكده بقا بلاش تتعب نفسك عشان مزعلنش وكده انا اختك يا مراد وفاهماك انا بيستك ومش بينا زعل على الحاجات التافهه ديه عيش حياتك وانبسط.
مراد:بس انا مش عايز اتغير.
هند:براحتك يا مراد براحتك.
مراد بعصبية:متقوليش براحتك ديه.
شالها ودخل
هند ضحكت بسخرية:مجنون وربى.
دخلت وقفلت الباب وراحت قعدت جمب نوال.
نوال:كنتى واقفه مع مين على الباب
هند:مع مراد جبتلك حبه برتقان واستفندى انما ايه عنب.
نوال:مراد انا لازم اتكلم معاه يبطل يتكلم معاكى.
هند:لا يا ماما متعمليش كده انا خسرته كاحبيب وزوج مش عايزه اخسره كصديق واخ.
نوال:يا بنتى انتى كده بتتعبى نفسك.
هند:يا امى متقلقيش عليا كلها يومين والامتحانات هتبدأ ومش هفضى أكلمه اصلا.
وفعلا عديت الايام وهند بتعمل حواجز بينها وبين مراد ومراد مضايق منها ومن تصرفاتها إلى اتغيرت معاه فى الفتره الاخيره وأجل خطوبته لبعد الامتحانات هند ومش بيتكلم مع مريم غير لما تكون هند جمبه كأنه قاصد يضايقها أما هند بقيت كل لما تضايق تدخل تزاكر النهارده اول يوم امتحانات ليها ومراد واقف مستنيها بره الجامعه بس مقلهاش بأعتبار أنه بيعمل كده على طول اه ونسيت اقولكم أن هند وسهر بقو صحاب جامد.
سهر وصلت بعربيتها إلى اشتراتها هى وهند من فتره قصيره.
سهر:اهلا يا مراد بتعمل ايه هنا
مراد:مستنى هند وانتى.
سهر بضحك:بصره وانا كمان جابه أخدها عشان خارجين سوا
مراد:ايه بس انا وهند على طول بنروح ناكل بعد امتحاناتها.
سهر:سورى يا مراد طب انت أكدت عليها
مراد:لا احنا بنعمل كده على طول مش محتاج أكد عليها هى عارفه
سهر:بس هى إلى قالتلى انها فاضيه وعايزه تفك من جو الامتحانات وقالت هنخرج سوا ونروح اسكندريه سد رد وتسلم على خالتها بالمره عشان هتسافرلها بعد الامتحانات
مراد بصدمه:هتسافر بس مقالتليش.
هند:مش محتاجه اقولك كل حاجه يا مراد.
مراد يصيبها:يعنى هتسافرى بجد.
هند:وهقعد اعمل ايه هروح اغير جو شويه وبعدين هيفا ارجع وانتى يا سهر الواحد ما يتفكش معاكى ياختى.
سهر:اسفه بس والله مكنتش اعرف انك مش قولتيله.
هند:بلا بتاع بقا.
مراد:ومكنتيش عايزه تقوليلى ليه
هند:واقولك ليه يا مراد.
سهر:انا هستناكى فى العربيه.
هند:تمام(وقفت قدام مراد)