رواية يا فرحه ما تمت
الفصل السابع والثامن
بقلم اسماء محمود
قمر قاعده ترسم وتسمع اصوات ضحكهم لم تتحمل وضعت يديها على اذنها ولكن الأصوات عاليه فقررت تدخل عليهم
(قمر فتحت الباب وكانت صدمه عندها رايت رقيه فى حضن رائد )
رائد بغضب:انتى مجنونه ازاى تقربى منى كده
(رائد مش شايف قمر ..بس رقيه شيفاها)
رقيه بغيظه:فيها اي ما انا مراتك يا رائد
رائد بغضب:مراتى هى قمر وبس (هنا قمر ابتسمت)واكمل بغضب أكثر....إياكى تحض"ينى تانى واوعى تنسى انى مش جوزك ولا انتى مرات"ى ده كلو كان اتفاق وتركها وذهب
رقيه بتوعد:ماشى يا رائد ورحمت امى لى اوريك نجوم فى عز الظهر
قمر طلعت تجرى على اوضتها وهى فى قمه سعادتها
رائد بحب:عامله اي
قمر بحده:تمام
رائد بيقرب منها :عاوزه تكلمى مامتك
قمر بلهفه وبدموع:ايوه نفسى اكلمها اوي
رائد طب تعالى اخذها وقعدو على الاريكه وقال: اهو خضى كلميها
والده قمر بدموع وفرحه :الو يا قمر عامله اي يا بنتى
قمر بدموع:انت لى عامله اي يا ست الكل اخبارك ايه
والده قمر:الحمد الله بخير ..واحشنى اوى يا بنتى .ورائد عامل اى
وبعد كلام كتير و كل ده تحت نظرات رائد وهو مبسوط انها مبسوطه
قمر بتسأمه:شكرا
رائد مصتنع الحزن:مش انا قولت مفيش شكر بينا
قمر بجديه:رائد
رائد بهدوء ونظرات كلها حب وندم:قلب وعيون رائد
قمر بجديه:انا عايزه اطلق وهروح اعيش فى بيت ابويا الله يرحمه ومش هقعدلك فى بيت ده
رائد بدهشه:نعم ياااختى وييقرب منها"بتقولى اى كده سامعينى تانى
قمر بثقه وتحدى:مبقولش كلمتى مرتين انا مش هقعد فى البيت ده ورقيه معيا فيه يا رائد ..انا مش هيكون اسمى الزوجه الأولى وفيه زوجه تانيه
رائد بقرب اكتر منها :على فكره انا مش مجوز رقيه
قمر بدهشه مزيفه:اومال ازاى جت تعيش هنا معاك وانت متجوز ازاى عايزه افهم
رائد مسك ايدها وشدها ليه وحضانها وقال احكليك بقا الحكايه بصى يا ستى
##فلاش باااك##
رقيه بحزن مزيف:ررااائد تعالى بسرعه
رائد بغضب:عايزه منى ايه يا رقيه
رقيه بعياط مزيف:تعالى بسرعه يا رائد الحقيينى وقفلت الخط وذهب رائد بسرعه إلى بيتها
وصل رائد البيت رقيه
رقيه بدموع مزيفه:عايزين يخرجونى من البيت
رائد بأستغراب:ليه يعنى
رقيه بدموع :بيقولو ههدوه العماره وهيبنونها تانى
رائد بفكره خبيثه لينتقم من قمر عشان ضربتو قلم :طب متيجى تقعدى معيا ونقول لى قمر انك مراتى وده يبقا اتفاق بينا لحد ما اطلقها
رقيه بسعاده:تمام
(بااااك)
....... ....... ........ ....... ...... ....... . ..
قمر ببراءه:يعنى هى ازاى توافق تقعد مع راجل غرييب فى بيت
رائد بضحك:ههه دى رقيه يا بنتى
قمر بهدوء:طب انا هقوم اكل
رائد هو بيص فى ساعه :يا بنتى الفجر هيأذن
قمر بضحك:انا بطنى جعانه وبطنى متعرفيشي يعنى اى فجر اصلا
رائد بقتن"عاء:طب ماشى ودخلت قمر المطبخ وهى فى قمه السعاده
يأتى رائد من خلفها ويحضنها
قمر بتحاول تبعد عنو:وسع يا رائد
رائد بنفى:تؤتؤ مش هوسع وهنا دخلت رقيه
رقيه بصوت عالى:راائد
يتبع.....
#بقلمى اسماء محمود#
#البارت الثامن#
#بقلمى اسماء محمود#
رقيه بصوت عالى:راائد
رائد لسه حاض"ن قمر
رقيه بغيظ:ابعد عنها يا رائد
رائد بدون رد
قامت قمر هى لى بعدت عنو
رائد بضيق:عايزه اى يا رقيه
رقيه بغييظه:بعد اذنك يا قمر سيبنى معه جوزى شويه
قمر بهدوء مستفز:مين هههههه قولتى جوزى لا يا حبيبتى ده جوزى انا وقربت من رائد وقالت بدلع صح يا رائد
رائد بحب:صح يا قلب رائد
رقيه بصوت شبه عالى:انت ازاى تحضنها هاا قول
رائد بجديه:مراتى انا حر انتِ مالك
رقيه بصوت عالى:ازاى يعنى مراتك هو انت مش قولت هطل"قها بعد ما امها تيجى وقالت كلمتها وهى بتقرب منو
رائد بغضب: ابعدى عنى كده بس
قمر ببرود:طنط رقيه ده جوزى انا
رقيه بلا مبالاة وقولت بزعيق:هو اي لى ابعد انت قولت هطلقهاا
رائد بهدوء :كنت بقول كده بس غيرت رايئ يلا اتفضلى براا
رقيه بصراااخ :مش هتقدر تبعد عنى عارف ليه
رائد بأستغراب :ليه
وفجااه الباب خبط وكانت عائله رائد جاين ورائد مسك ايد رقيه ودخلها أحد الاوض عشان محدش من عيلتو يشوفها
والد رائ بمرح:عامله اى يا قمر والواد رائد عامل اي معاكى
قمر بتسأمه وهدوء:الحمد الله يا عمى كلو تمام
والده رائد:اوعى يكون رائد مزعلك وانا وامسكو ابهدلوهولك
رائد بضحك:جرا أي يا جدعان براحه عليا انا زى ابنوكو برضو
قمر بضحك: لا دى امى انا وده ابويا انا
والد رائد:حبيت ابوكى يا قمر
قمر قامت ضيفتهم وقعدو واتغذو وكل ده رائد عمال يعاكس فى قمر قصادهم واول ما خرجو قمر بعدت عنو بسرعه ودخلت اوضتها رائد دخل وراها
رائد بحب:بتبعدى عنى ليه
قمر بجديه وهدوء:كده كده انا هبعد عنك يا رائد بعد اذنك اتفضل اطلع برا انا عايزه اقعد لوحدى شويه
رائد بيقرب منها :لا مش هطلع وفيها أي ما اقعد مع مراتى
قمر بتبعد عنو: انا مش مراتك يا رائد انا مش عايزك فى حياتى انت دمرت حياتى اصلا
رائد بيقرب منها اكتر وبيحاوط خصرها بيدها وبيقول: انا هعوضك عن كل ده وبيقرب منها اكتر
قمر بتزقه:وسع كده
رائد بيمسكها اكتر وبيشدها لحضنو وفجاه سمع صوت رقيه بتخبط على الباب
قمر فى نفسها:يخربيتك يا رقيه يعنى كان لازم تيجى دلوقتى هههه
..... ...... ......... ........ .... ...... ......
رائد راح لى رقيه براا... وقمر وقفت تسمع لحديثهم
رقيه بمكر:رائد انا مش هسيبك
رائد بضيق: هو اي لى مش هتسيبنى انت مش مراتى اصلا وانا اقدر اطلعك دلوقتى برا البيت
رقيه بضحك:لاء طبعا يا استاذ رائد انا مش هسيبك غير ما اخذ لى انا عوزاها
رائد بعدم فهم: قصدك اي يا رقيه ...انا بقولك همشيكى من هنا عشان مش عايزه ناس غريبه تعيش معنا فى البيت يلا اتفضلى برا ...
رقيه بصوت عالى نسبيا: انا حاامل يا رائد انت ازاى عايز تسينيى
رائد بصدمه :ايه