رواية نجمة احتلت عرش قلبي
الفصل الثاني عشر12
بقلم يارا عبد العزيز
نجمة فى نفسها وبخوف شديد : يا رب هو فهد اتأخر كدا ليه يا رب احمينا
* ما تورينا شكلك كدا يا قمر
وكان لسه بيرفع النقاب بس مرة واحدة لاقى حد وقف قدام نجمة ومسك ايده
فهد فضل يض'رب فيه ومكناش راضي يسيبه
احد المدرسين: خلاص يا بشمهندس الواد هيم'وت فى ايدك
نجمة بعياط : خلاص يا ابيه بالله عليك
والمدرسين فكوه منه بالعافية
فهد وهو بياخد نجمة : ابقى فكر بس مجرد تفكير فيها وشوف انا هعمل ايه المرة الجاية ايدك اللى مس'كت مراتى دى هتتق'طع
فهد وهو بيبص لنجمة : يلا
فى العربية
نجمة فضلت تعيط
فهد وهو بيديها ميه: امسكى
نجمة رفعت النقاب وشربت
فهد بحنية : بتعيطى ليه دلوقتي
نجمة بشهقات: انا خايفه أوى
فهد وقف العربية وحض'نها : متخافيش انا معاكى اهدى خلاص محصلش حاجه
نجمة مسكت فيه جامد
نجمة بشهقات: متتإخرش عليا تانى
فهد : والله كان غصبن عنى كان فيه اجتماع مهم فى الشركة
نجمة وهى بتخرج من حضنه وبخجل : خلاص حصل خير
فهد : ايه رأيك نروح نتغدى فى مطعم لوحدنا
نجمة بحماس : اشطا
فهد وهو بيكمل سواقة: تمام
عند ياسمين كانت قاعدة فى اوضتها بتذاكر والباب خبط
ياسمين: مين
عز : أنا
ياسمين وهى بتلف الطرحة: اتفضل
عز : مروحتيش الكلية انهاردة ليه
ياسمين: قعدت انهاردة عشان اذاكر للامتحانات عندى بكرة تلت امتحانات عملى
عز : تمام ربنا يعينك انا قولت بس اطمن لانك مروحتيش انبارح كمان فخفت تكونى تعبانة ولا حاجه
ياسمين ببأتسامة: لا انا تمام الحمد لله
عز : تمام
وكان لسه جاى يمشى بس رجع تانى
ياسمين: فيه حاجه يا ابيه
عز وهو بيعقد قدامها على المكتب: هو لو حد اتقدملك اكبر منك توافقى عليه يعنى لو اكبر منك بعشر سنين مثلا
ياسمين ببراءة: انا مش بفكر فى موضوع الجواز دلوقتي لانى لسه فى تانية كلية بس عادى المهم يكون شخص كويس وبيحبنى بجد
عز : تمام انا ممكن اساعدك فى المذاكرة لو حابة
ياسمين: انت ظابط هتساعدنى فى ايه
عز : يعنى اسمعلك مثلا
ياسمين بضحك عز تاه فيها : هههه تسمعلى انا والله عايزة اللى يفهمنى مش اللى يسمعلى
عز : اقولهم يعملولك شاى
ياسمين: لا شكراً لسه شاربة
عز : تمام عن اذنك
ياسمين: اتفضل
ياسمين فى نفسها: غريب اوى بجد وبعد كدا افتكرت كلام نجمة انه ممكن يكون بيحبها
ياسمين: لا اكيد لا
عز : ما كنت تروح تقولها بحبك وعايز اتجوزك احسن غبية
يوسف بضحك: انت بتكلم نفسك
عز : مش ناقصك انت كمان يا عم يوسف
وقتها ياسين جيه وكان مضايق بسبب فرحة
يوسف: اهو ياسين جيه أهو هو اللى بيعرف يشوف مالك
ياسين: بقولكوا ايه اطلعوا من دماغى
يوسف: الله فيه ايه يا ولاد العايدى مالكوا
عز : مفيش حاجه انت مالك يا ياسين باين عليك مضايق دا انا حتى عرفت انك رايح شهر عسل انهاردة
يوسف: يا عم هتلاقى فرحة منكدة عليه
ياسين بعصبية : يوسف
يوسف: خلاص يا عم انت هتضر'بنى ولا ايه انا ماشي دا انتوا بقيتوا نكد اوفر
عز وهو بيحط ايده على كتفه: مالك
ياسين: تعبت تعبت اوى يا عز مش قادر استحمل فكرة انها بتحب غيرى
عز : طب ما تطلقها قول لجدك انك مش قادر تكمل
ياسين: مش هقدر اعيش من غيرها
عز : يعنى هى اصلا كدا عايشة معاك
ياسين: لا بس انا حابب انها تبقى مراتى حتى لو مش جواز حقيقى تعقد فى اوضتى واصحى كل يوم عليها انا حابب دا
عز : باذن الله هتعدى متقلقش
ياسين: يا رب طب وانت مالك ياسمين صح
عز : ااه
ياسين: انت ليه مش بتتشجع وتقولها انك بتحبها
عز : كبير اوى عليها وكمان هى رافضة تتجوز دلوقتي
ياسين بضحك: قول لجدك يغصبها على الجواز
عز : ههههه طب حرفياً جدك دا عسل وانا واثق ان انت وفرحة وفهد ونجمة هتبقى اجمل ثنائيات وبكرة تشوف
ياسين: وانت وياسمين باذن الله يحبيبى
عند نجمة وفهد
فهد بحنية :هاا تاكلى ايه
نجمة : اى حاجه
فهد طلب اكل
فهد وهو بيمسك ايدها: لسه خايفة
نجمة : لا بس انت طلعت شبح وعلمت عليه
فهد : شبح وعلمت عليه انتى بتجيبى الكلام دا منين
نجمة وهى بتشاور على مخها : من هنا يا رايق بجد تسلملى لولا انك جيت انهاردة مش عارفه كان ايه حصلى شكرا والحمد لله اول حاجه
فهد : دا انا اللى اسف لو اتأخرت عليكى معلش
نجمة : ولا يهمك حصل خير
عند فرحة كانت واقفة بتحضر الشنط وكانت لابسة بيجامة عليها بطوط
ياسين برغبة وهو بيحضنها من ضهرها: خلصتى
فرحة بتوتر: لسه
ياسين وهو بيلفها عنده وبيسند براسه على راسها : اساعدك
فرحة بتوتر: لا شكراً
ياسين قرب منها جامد ودف'ن راسه فى رقبتها وكان لسه بيفك زرار قميصه
فرحة بدموع جت على وش فهد: ياسين مينفعش
ياسين وهو بيبعد: انا اسف عن اذنك
ياسين فى نفسه: غبى
نجمة وفهد رواحوا البيت وطلعوا اوضتهم
نجمة : بس كان يوم جميل صح
فهد وهو بيقرب منها : صح
نجمة بتوتر: انا هدخل اغير هدومى
فهد : تمام
نجمة لاقيت توب وجربته عليها وكانت واقفة قدام المراية فى اوضة الملابس وفهد وقتها دخل
فهد برغبة وصدمة : ايه دا
نجمة بخجل وخدود حمرة جدا ومعرفتش تقول حاجه
فهد راح عندها وقر'ب منها جامد و