رواية نجمة احتلت عرش قلبي
الفصل الخامس عشر15
بقلم يارا عبد العزيز
نادية بصدمة: وكمان ماسح اخر مكالمة يبقى اكيد فيه حاجه وانا هخلينى وراك لحد اما اعرف
محمد وقتها خرج من الحمام وهى حاطت الفون بسرعة مكانه قبل ما يشوفه
محمد : تصبحى على خير
نادية بضيق: وانت من اهله
عند ياسين وفرحة
وصلوا لندن فى الاوتيل
الحوار مترجم
ياسين: فيه جناح محجوز باسم ياسين العايدى
الموظف: تمام يا فندم دا مفتاح الجناح اتفضل
ياسين وهو بيبص لفرحة اللى كانت واقفة بتبص على الفندق بأنبهار: يلا يا فرحة
مفيش رد
ياسين بصوت عالى نسبيا: فرحة
فرحة : نعم
ياسين: بنادي عليكى مش بتردى يلا نطلع
فرحة : الفندق دا جميل اوى
ياسين: كل حاجه فى لندن جميلة
فرحة: انا متحمسة اشوفها اوى
ياسين:طب يلا نطلع
فرحة : اوك
وطلعوا الجناح وكان متزين بالورود والشموع لان طبعا جدهم كان حاجز جناح شهر عسل اول اما دخلوا ياسين بص لفرحة
فرحة بخجل: حلو اوى
ياسين: دا جناح شهر عسل
فرحة بخجل شديد: ايوا واخدة بالى
ياسين وهو بيقرب منها جا'مد وهمس فى ودنها: طب ايه
فرحة بتوتر وخجل: ايه
ياسين قرب وبا'سها وفرحة كانت مستسلمة جدا وكان قلبها بيدق بسرعة
ياسين بحنية وهو دا'فن رأسه فى رقبتها: ما تيجى نحاول
فرحة: بس يا ياسين
ياسين بحنية : طب انتى بتضايقى لما بقرب كدا
فرحة بخجل: لا ببقى مبسوطة اوى انا حاسة ان قلبى هيطلع من مكانه اصلا بس والله ما عارفه السبب
ياسين: محتاجه وقت
فرحة: يا ريت
ياسين: اوك يلا ننام
فرحة: زعلت
ياسين: لا خالص انا مبسوط اوى لانك قلبك بدأ يحن
فرحة : تمام
ياسين: طب ممكن اطلب منك طلب
فرحه: اتفضل
ياسين: ممكن تنامى فى حضنى لو سمحتى
فرحة بخجل: ماشى
ياسين اخدها ونايمها فى حضنه
فرحة: ياسين هو انا بالنسبالك ايه
ياسين: لسه لحد دلوقتي مش عارفه
فرحة: مش عارفه
ياسين وقتها با'سها : انا بعشقك من اول ما اتودلتى كنت اول واحد اشيلك بين ايديا ومن ساعتها وانا مش شايفك غير حبيبتى
فرحة ببأتسامة وخجل وهى بتد'فن راسها فى رقبته: انت تستاهل واحدة احسن منى يا ياسين
ياسين: بس قلب ياسين عمره ما كان ولا هيكون غير لفرحة وبس يلا نامى بقى
فرحة: تصبح على خير
ياسين: وانتى من اهله يرووحى
عند نجمة وفهد
نجمة كانت نايمة فى حضن فهد
نجمة : فهد
فهد وهو بي'بوس راسها: عيونه
نجمة : انت مش واخد بالك من حاجة
فهد : حاجه ايه
نجمة : ابيه عز وياسمين
فهد ببأتسامة: لا واخد والعيلة كلها واخدة بالها مش انا بس
نجمة : يعنى هو اتكلم معاك فى الموضوع
فهد : اكيد لا لانى اخوها
نجمة : طب هو ليه مش بتكلم
فهد : لان ياسمين رافضة موضوع الجواز دلوقتي اما تخلص الاول
نجمة : بس والله حرام اللى بيحصل دا يعنى هو باين عليه بيحبها أوى
فهد : لازم ميستسلمش ويفضل وراها وهو مبيعملش كدا
نجمة : طب هنعمل ايه
فهد : ما تخلينا فينا انتى عارفه انا مبسوطة اوى مش قادر استوعب اللى حصل لحد دلوقتي
نجمة بخجل وهى بتد'فن راسها فى حضنه: بس بقى
فهد وهو بيقلدها: بس بقى بس اتطورتى ومبقتيش تقولى يا ابيه وبنقول يا فهد عادى
نجمة : ارجع اقول ابيه تانى يعنى ولا ايه
فهد : لا ابوس ايديكى دا انا ما صدقت
نجمة : طب تصبح على خير بقى
فهد : وانتى من اهله يحبيبى
فى الصباح
فهد وهو بيب'وس خدها : يلا يحبيبتى اصحى عشان المدرسة
نجمة وهى بتهز بأيدها: هشش
فهد ببأتسامة: هشش ايه قومى يبنتى
نجمة : مش هروح انهاردة
فهد : يلا يرووحى عشان متتأخريش
نجمة : يواه بقى حاضر
وقامت لبست ورحوا المدرسة
فى عربية فهد قدام المدرسة
فهد : شدى الخمار شوية مرفوع
نجمة : كدا على اخره
فهد : ابقى البسى واحد طويل
نجمة : ما هو طويل اهو
فهد بصلها بعصبية
نجمة : حاضر يلا سلام بقى
فهد رفعلها النقاب وبا'سها : سلام يا عمرى ونزله تانى
فى البريك
مريم : هاا عملتى ايه
نجمة بخجل: قولتله بحبك
مريم : برڤوا عليكى وبعدين
نجمة بخجل شديد: و و و
مريم : خلاص انتى هتوقوقى فهمت
مريم : صحيح يا نجمة هو مين ادهم دا
نجمة : ابن عمى
مريم : أصله وصلنى انبارح البيت بس قمر اوى انتوا العيلة كلها قمرات
نجمة بخبث: بس مرتبط
مريم بزعل : خاطب يعنى
نجمة : انتى هتعيطى ولا ايه اللى اعرفه انه مش مرتبط انا بس بهزر بتحبيه لدرجة دى
مريم : مش عارفه بس حسيت بحاجات غريبه اوى فكك
نجمة : ربنا يجعله من نصيبك وتيجى تعيش معانا فى البيت يا رب
مريم : انتى خلاص جوزتهولى فكك يا نجمة مش عايزة احطه فى دماغى هو فين وانا فين اصلا
نجمة: مفيش حاجه كبيرة على ربنا وبعدين متقوليش كدا هو يطول اصلا
مريم : انتى بتقولى كدا عشان انتى صاحبتى بس دا من عيلة العايدى فاهمة يعنى ايه يعنى اكبر عيلة فى الصعيد كلها
نجمة : وانتى مريم اللى مفيش اجدع واطيب من قلبها طب والله هو الكسبان
مريم وهى بتحضنها: حبيبتى يا نجمة ربنا يديمك ليا
عند فرحة وياسين
كانوا واقفين تحت فى ريسبشن الاوتيل
ياسين وهو بيمسك أيدها : يلا
وفجأة جت واحده وحضنت ياسين