رواية ياباني احتل كياني
الفصل الثالث3
بقلم منه محمد
وفى منزل "صن" كان يجلس (عادى جدا يعنى هايعمل ايه)
فرن الجرس، تعجب فمن سوف يأتى اليه
فتح الباب
صن : فاتما
فاطمه : اهئ اهئ
سحر : مالك
فاطمه : بعيط على اسمى اللى باظ ده
صن : تفتلوا تفتلوا (اللغه العربيه مبسوطه بيك يا صن وبتقولك انت فوله 👍)
سحر : خراشى عليك عسل والله
صن : اكلسوا (اجلسوا) هنا
سحر : والله عسل اتكلم كده على طول
فاطمه : احنا روحنا نشوفك ف المستشفى بس قالولنا انك خرجت
صن : اجل اخبرنى الطبيب اننى بخير ف قررت ان اذهب
ولكن كيف عرفتم منزلى؟
فاطمه : من المستشفى
صن : اه صحيح لكد اعتيتهم جميع بياناتى
ولكن اخبرونى بأن احدا اخر دفع مصاريف المستشفى ولم يفصح عن اسمه
او يلا وقاحتى لقد نسيت ان اضايفكم
ثم ذهب نظرت له "سحر" ببلاهه
سحر : كيوت اوى
فاطمه : متبطلى حركات دى بقى
سحر : ما هو شبه الاطفال، بقولك ايه هو انت اللى دفعتى مصاريف المستشفى
فاطمه بهمس : اه ه اقل واجب الراجل جاله تسمم بسببنا
قدم لهم "صن" الصينيه (الحمد لله انه ميعرفش ان اسمها صينيه)
سحر : ايه ده !؟
صن : شاى اخضر
سحر : هو مش ده صينى؟
صن : اجل ويوجد منه ف اليابان ايضا (لا الصراحه المعلومه دى هبد انا معرفش 🤦🏻♀️)
فاطمه : هو انت قربت تمشى؟
صن : لا اود ان ابقى هنا فتره اطول
سحر : ياراااجل بقى حد يسيب كوكب اليابان ويجى مصر ام الدنيا
صن : معذره لا افهم قصدك
سحر : اصدقى يعنى بلدك احلى
صن : لماذا تقولين هذا المكان هنا جميل والناس لطيفون وطيبون انظرى اللى هذه(مستيكه كولورتس) لقد اعطانى البائع ايها عندما اشتريت زجاجه مياه كهديه ضيافه مازلت محتفظا بها حتى الان
اقتربت "سحر" تهمس ف اذن اختها : اقوله ان دى كانت باقى فلوسه
فاطمه بهمس : مفيش داعى
، طيب يا صن مبسوطه ان مصر عجبتك، عندك اى طموح تانيه نفسك تحتقها هنا ف مصر
صن : اجل اريد زيارات العديد من الاماكن كا الاسكندريه يقولون ان جواها رائع
سحر : والله ياصون انت بتفهم فعلا فعلا احنا لازم نروح اسكندريه ونبلبلط ف البحر
صن بتعجب : نبلبط ماذا يعنى نبلبلط
فاطمه : منك لله يابعيده، نسبح يعنى نعوم
صن : ولكن ليست موجوده ف القاموس
سحر : قاموس مين يغالى انت بس سيبلى نفسك وانا هاروك
صن : اروائك!!
فاطمه : جومى بينا نمشى
سحر : استنى بس
فاطمه : قومى هتدوينا ف داهيه
معلش بقى لازم نمشى عندى كليه بكره الصبح
صن : كليه!! امازلتى تدرسين؟
فاطمه : لا دى دراسات عليا دكتوراه
صن : وماهى كليتك
سحر : اوختشى وبلا فخر اللسن قسم يابانى القاهره اومال كانت بتعرف تتكلم معاك ازاى وانا وبلافخر بردو كليه سياحه وفنادق القاهره يعنى لو عايز ندعم العلاقات المصريه اليابانيه
فاطمه : علاقات ايه اللى تدعميها انت بوظتى السياحه بطبق كرشه
سلام يا صن
صن : وداعا
____________________________________________________
كانت "فاطمه " تتمشى ف الكليه مع صديقتها وفجأه رأت "صن" امامها
فاطمه بفزع : اهيييه يخربيتك انت اللى جابك هنا
صديقتها : ف ايه؟
فاطمه : معلش يا هدى انا لازم امشى ضرورى هابقى افهمك بعدين
ثم ذهبت وذهب ورائها
فاطمه : انت دخلت هنا ازاى
صن : البنات عندما رأونى ظلوا يصرخن و سمحن لى بدخول ف مقابل ان اخذ معهم صوره تذكاريه
قلت لكى ان المصريون ودودون ولطفاء
فاطمه : لا يا خويا مش لطفاء ولا حاجه انت اللى حظك وقعت ف شويه كلبوبات
انت جيت ليه؟
صن : جئت لكى اراك
شعرت " فاطمه" بالخجل قليلا
فاطمه بخجل : بس
صن : لا اريد ان اذهب الى بعض الاماكن واحتاج مساعدتكى
فاطمه : بس انا عندى كليه دلوقتى
صن : سانتظركى
فاطمه : طيب
____________________________________________________
انتهت من كليتها ثم رنت على اختها
سحر ببرود : الووو
فاطمه : الحقينى يا سحر
اعتدلت سحر من جلستها بقلق : ف ايه ياوليه ايه اللى حصل؟
فاطمه : صن جالى الكليه
سحر : وه جالك الكليه ازاى؟
فاطمه : معرفش المهم دلوقتى اللبسى وانزلى
سحر بغباء : ليه
فاطمه : هو ايه اللى ليه عشان هو عايز يروح وعايزانى اروح معاها عشان هو مش عارف
سحر : اه ما انت بقيتى المشرده السياحيه بتاعته
فاطمه : وطبعا مينفعش اروح معاها لوحدى يعنى فهمك كفايه
سحر : ااااه فهمت طب نص ساعه واكون عندك
____________________________________________________
ذهبوا ثلاثتهم الى الاماكن التى اراد "صن" الذهاب اليها
وف المساء جلسوا قرب النيل
ذهبت "سحر" لاشراء المشروبات لهم وتركتهم
صن وهو ينظر الى النيل : المكان هنا جميل
فاطمه بخجل : اه
كانت تتحاشى النظر له وكانت تشعر بالخجل الشديد
صن : ليتنى استطيع ان ابقى اكثر فى مصر
فاطمه : ليه هو انت قربت تمشى
صن : انا هنا لا لمده ٣ اشهر والشهر الاول قارب على الانتهاء
فاطمه : بس لسه عندك وقت تعمل كل اللى انت عايزه
صن : اتظنين ذلك؟
فاطمه : طبعا
نظر لها نظره امتنان
سرعان ما ادرات وجهها عنه بخجل
كان الوضع هادئ الا ان قطعته "سحر"
سحر : انا جييييت يلا امسكوا الكوبيات بسرعه قبل متتقلب
صن : ما هذا
سحر : هذا حمص شام يا اخ صون حاجه كده تدفيك ف الشتاء القارص ده
____________________________________________________
ظلت مستيقظاً لوقت متأخر لم تستطع النوم
اخذت تتقلب مرارً وتكرارً لكن بلا فائده فنهضت من على الفراش واخذت حجابها وذهب اللى النافذه تنظر الى الشارع بلا هادف
تذكرت اول مره قابلت "صن" حين كان تائهاً لا يعرف شئ
وتذكرت عندما رسم الحناء واخبرته انها ليست للرجال ارتسمت بسمه خفيفه على وجها ولكن قطعت اختها تلك اللحظات كاعاده 😑
سحر : منمتيش ليه؟
فاطمه : مش جايلى نوم قولت اقف ف البلكونه شويه
سحر : بتفكرى فيه
فاطمه : هو مين ده؟
سحر : صون
فاطمه : ايه لااا طبعا انا بس مش جيالى نوم عادى
سحر بخبث : بتحبيه؟
صمتت "فاطمه" فهى لم تعترف بداخلها بعد
سحر : اوكيه ماشى
متجاوبيش دلوقتى بس بردو مش هاسيبك ف حالك